Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Irena Dobosiewicz

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa - Wojewódzkiego (...)

(...) w B.

przeciwko dłużnikowi (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w

K. ,

przy udziale J. P.

w przedmiocie skargi J. P. na czynności Komornika Sądowego

przy Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu - A. Z. - postanowienia

z dnia 16 sierpnia 2013 roku w sprawach Km 1576/13 i Km 1575/13 o

wymierzeniu grzywny

na skutek zażalenia J. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 21 marca 2014 roku

sygn. akt I Co 2871/13

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie 1 (pierwszym) w ten sposób, że uchylić postanowienia komornika sądowego A. Z. działającego przy Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu z dnia 16 sierpnia 2013 roku w sprawach Km 1575/13 i Km 1576/13;

II.  odstąpić od obciążenia wierzyciela kosztami postępowania.

II Cz 752/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 marca 2014 roku Sąd Rejonowy w Inowrocławiu oddalił zażalenie J. P. na czynności komornika sądowego działającego przy Sadzie Rejonowym w Inowrocławiu - A. Z. w postaci postanowień z dnia 16 sierpnia 2013 roku wydanych w sprawach Km 1575/13 i Km 1576/13. W uzasadnieniu sąd wskazał, że komornik stosownie do treści art. 761 § 1 kpc może żądać od uczestników postępowania złożenia wyjaśnień niezbędnych do prowadzenia egzekucji. Za nieuzasadnioną odmowę osoba za to odpowiedzialna może być ukarana przez komornika grzywną do 2.000 złotych (art. 762 § 1 kpc). Skoro zatem prezes zarządu dłużnika - J. P. bezzasadnie odmówił komornikowi podania informacji, to zasadnie komornik wymierzył mu grzywnę. W szczególności bowiem komornik nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, a tego oczekiwał dłużnik kwestionując uprawnienie wierzyciela do wystąpienia z wnioskiem egzekucyjnym i wskazując, że spełnił roszczenie przed wszczęciem egzekucji (art. 804 kpc).

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł J. P. domagając się jego uchylenia i wskazując, że żądanie wyjaśnień przez komornika było w znacznej części bezzasadne, a ponadto nałożona grzywna przekracza wartość egzekwowanej kwoty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie było zasadne.

Zgodnie z art. 761 § 1 kpc - jak wskazał sąd rejonowy - komornik może żądać od uczestników postępowania złożenia wyjaśnień niezbędnych do prowadzenia egzekucji. Za nieuzasadnioną odmowę udzielenia informacji osoba za to odpowiedzialna może być ukarana przez komornika grzywną do dwóch tysięcy (art. 762 § 1 kpc). Jeżeli żądanie udzielenia informacji było skierowane do osoby prawnej, to ukaraniu podlega pracownik odpowiedzialny za udzielenie informacji, a gdyby jego

ustalenie było utrudnione, ukaraniu podlega jej kierownik. Przed wydaniem postanowienia komornik wysłucha kierownika (art. 762 § 2 kpc). W niniejszej sprawie prezes zarządu dłużnika będącego spółką kapitałową wezwany przez komornika - w sprawach Km 1575/13 i Km 1576/13 - do podania szeregu informacji wskazał, ze egzekwowane na rzecz wierzyciela należności zostały uregulowane przed wszczęciem egzekucji (co okazało się zgodne z prawdą), wobec czego postępowanie winno być umorzone. Komornik w takiej sytuacji wydał w obu sprawach postanowienia o wymierzeniu J. P. - prezesowi zarządu dłużnika - grzywny w wysokości 2.000 złotych. Następnie wierzyciel sprecyzował, że w toku egzekucji domaga się jedynie kosztów postępowania rozpoznawczego: odpowiednio 630 i 1.271 zł, przyznając, że należność główna i odsetki zostały przez dłużnika uregulowane przed wszczęciem egzekucji.

Postanowienia komornika o ukaraniu J. P. były wadliwe i podlegały uchyleniu. Po pierwsze komornik przed ukaraniem prezesa zarządu dłużnika, nie wysłuchał go uprzednio w trybie art. 762 § 2 kpc, do czego był zobowiązany. Oświadczenia sygnowane podpisem J. P. z dnia 2 sierpnia 2013 roku zostały bowiem złożone w imieniu dłużnika, nie zaś w imieniu osoby fizycznej. Po wtóre komornik w żaden sposób nie wskazał podstaw do wymierzenia grzywny (której nie był zobligowany nakładać) zwłaszcza w sytuacji, gdy dłużnik podniósł zarzut spełnienia świadczenia głównego przed wszczęciem egzekucji, a zwłaszcza dlatego, że komornik w sposób bezpodstawny, wbrew wnioskowi egzekucyjnemu, wszczął egzekucję co do świadczenia głównego i odsetek z tytułu wykonawczego. W istocie zatem działanie dłużnika sprokurowane zostało nierzetelnym działaniem komornika, a takiej sytuacji brak było podstaw do nałożenia przez tego komornika grzywny i to w maksymalnej wysokości: dwa razy po 2.000 złotych, gdy egzekwowane koszty procesu wynosiły odpowiednio 630 i 1.271 złotych. Wobec powyższego brak było przesłanek - opisanych w rat. 762 § 1 kpc - do ukarania grzywną.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zażalenie uznał za zasadne i na podstawie przepisów art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc zmienił zaskarżone postanowienie poprzez uchylenie zaskarżonych postanowień komornika.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc, odstępując od obciążania wierzyciela kosztami postępowania. Wierzyciel w żaden sposób nie przyczynił się do wywołania niniejszego postępowania, które prowadzone było wyłącznie w interesie J. P., który winien ponieść samodzielnie koszty postępowania.