Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 06 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny- Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSO Piotr Starosta – spr.

Sędziowie SO Wojciech Borodziuk

SO Tomasz Adamski

po rozpoznaniu w dniu 06 listopada 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa : (...)” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.

przeciwko : L. D.

o zwolnienie od egzekucji

na skutek zażalenia powódki

od zarządzenia przewodniczącego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 04 lipca 2012 r. sygn. akt XII C 116/13

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwy podpis

II Cz 596/13

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 4 lipca 2013 roku przewodniczący zwrócił pozew .

W uzasadnieniu wskazał , że pismem z dnia 18.06.2013r. doręczonym, zgodnie ze zwrotnym poświadczeniem odbioru, w dniu 20,06.2013r. powód wezwany został m.in. do uzupełnienia braku formalnego pozwu poprzez wykazanie, iż osoba podpisująca pozew jest umocowana do działania w imieniu powoda - w terminie 7 dni, pod rygorem zwrotu pozwu.

Termin zakreślony powodowi celem zastosowania się do w/w wezwania upłynął z dniem 27.06.2013r. jednak do chwili obecnej powód nie zastosował się do wezwania w sposób prawidłowy. Powód wprawdzie nadesłał w terminie pismo procesowe wraz z załącznikiem, w postaci kopii umowy o pracę w charakterze prawnika zawartej z osobą podpisującą pozew w imieniu powodowej spółki, jednakże z treści tego dokumentu w żaden sposób nie wynika fakt umocowania A. O. do działania w niniejszej sprawie (czy w postępowaniach sądowych w ogóle) w charakterze pełnomocnika procesowego powodowej spółki. W szczególności, ani w umowie o pracę, ani też w załączeniu do niej nie przedstawiono zakresu obowiązków pracownika powódki, z którego wynikałoby, iż jest uprawnioną do reprezentacji pracodawcy w procesach sądowych. Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że nawet polecenie pracownikowi tego rodzaju obowiązku nie jest wystarczającym dla uznania go za pełnomocnika procesowego pracodawcy, a stanowić może jedynie podstawowy stosunek prawny będący oparciem dla wystawienia odpowiedniego pełnomocnictwa procesowego. Tego rodzaju pełnomocnictwo procesowe lub też innego rodzaju dokument (np. odpis z KRS), który stwierdzałby udzielenie A. O. pełnomocnictwa do reprezentacji powoda w postępowaniach sądowych lub w niniejszym procesie nie został dotąd przedłożony do akt sprawy, niezależnie już od faktu, iż powinien on być złożony w oryginale lub w należycie uwierzytelnionym odpisie.

Mając powyższe na względzie, uznać należało, iż mimo upływu zakreślonego w tym celu terminu ustawowego, powód nie wykonał prawidłowo zobowiązania nałożonego na niego w treści wezwania Sądu z dnia 18.06.2013r.

W myśl art. 130 §1i2 kpc, jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym a po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie.

Mając na uwadze powyższe, oraz treść art. 130 § 2 k.p.c, zarządzono jak w sentencji.

Na powyższe zarządzenie zażalenie wniosła powódka domagając się jego zmiany w związku z usunięciem braków formalnych pisma procesowego .

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

zażalenie nie jest zasadne .

Strona powodowa wezwana została do wykazania , że osoba , która podpisała pozew uprawniona jest do jej reprezentowania przed sądem .

Zauważyć należy , że w judykaturze ugruntowany jest pogląd , że wezwanie do usunięcia braków, kierowane do samej strony powinno być precyzyjne, tj. odpowiadać kumulatywnie trzem przesłankom: nie może być dwuznaczne i wywołujące wątpliwość co do przedmiotu przeszkody, określać termin do jej usunięcia oraz przedstawiać jednoznacznie sankcję na wypadek jego niewykonania (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CZ 8/06, OSP 2006, nr 12, poz. 141 i z dnia 17 marca 2003 r., I PZ 158/02, OSNP wkładka 2003, nr 15, poz. 4). Wezwanie z dnia 18 czerwca 2013 r. odpowiadało tym wymaganiom. W jego wykonaniu powódka przysłała umowę o pracę ( kserokopię ) , z której wynikało , że A. O. jest u niej zatrudniona na stanowisku prawnika . W tych okolicznościach słusznie sąd uznał , że powódka nie wykazała , że osoba będąca jej pracownikiem jest jednocześnie pełnomocnikiem uprawnionym do reprezentowania jej przed sądem w przedmiotowej sprawie .

Pojęcie pełnomocnictwa ma dwojakie znaczenie; z jednej strony oznacza pochodzące od strony umocowanie pełnomocnika do działania w jej imieniu; z drugiej natomiast dokument obejmujący (potwierdzający) to umocowanie. Od udzielenia pełnomocnictwa trzeba więc odróżnić jego wykazanie przed sądem, będące jednym z warunków skuteczności pełnomocnictwa, a tym samym podejmowania czynności procesowych w imieniu mocodawcy. Dokument pełnomocnictwa lub jego wierzytelny odpis jest dowodem potwierdzającym przed sądem istnienie umocowania pełnomocnika do działania w imieniu mocodawcy (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2003 r., III CZP 74/93, OSNC 2005, nr 1, poz. 6). Okoliczność , że A. O. jest pracownikiem powódki nie świadczy jeszcze o tym , że została ona pełnomocnikiem strony a jedynie , że może nim być w świetle art. 87§ 2 k.p.c.

Skoro takiego dokumentu powódka w zakreślonym terminie nie przedłożyła zarządzenie o zwrocie pozwu należy uznać za prawidłowe .

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397§ 2 k.p.c. i art. 398 k.p.c. zażalenie oddalił .

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem