Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w sprawie z powództwa Z. B. przeciwko Zakładowi (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w

B. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności wyrokiem z dnia 26 maja 2014 r. oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy postanowił w oparciu o treść art. 108 § 1 kpc i art. 98 § 1 i 3 kpc, uwzględniając zasady kosztów niezbędnych i celowych oraz odpowiedzialności stron za wynik postępowania. Na koszty podlegające zwrotowi od powoda na rzecz wygrywającego sprawę pozwanego w rozpatrywanym przypadku złożyły się wyłącznie koszty zastępstwa procesowego udzielonego pozwanemu przez radcę prawnego w minimalnej wysokości należnego jemu wynagrodzenia, tj. 2.400 zł oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej uiszczonej przez pozwanego od dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa.

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie kosztów zawarte w wyroku wniósł powód. Kwestionował obciążenie go kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego. Wskazywał na swoją trudną sytuację osobistą i majątkową. Zarzucał, że Sąd zasądzając koszty zastępstwa procesowego nie uwzględnił nakładu pracy poniesionego przez pełnomocnika pozwanego .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zażalenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 98 par.1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów, albo nie obciążać jej kosztami w ogóle.

W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca. Powód występując przeciwko pozwanemu z powództwem o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności winien liczyć się z tym, że w przypadku przegranej zobowiązany będzie zwrócić koszty przez stronę przeciwną poniesione. Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, że na koszty podlegające zwrotowi od powoda na rzecz wygrywającego sprawę pozwanego złożyły się wyłącznie koszty zastępstwa procesowego udzielonego pozwanemu przez radcę prawnego.

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu określa:

1)opłaty za czynności radców prawnych przed organami wymiaru sprawiedliwości, zwane dalej "opłatami";

2)stawki minimalne opłat za czynności radców prawnych, zwane dalej "stawkami minimalnymi";

3) szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Zgodnie z § 2. 1 cytowanego rozporządzenia zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.

Podstawę zasądzenia opłaty, o której mowa w ust.1, stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3 - 4. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

W przedmiotowej sprawie wartość przedmiotu sprawy prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 6 maja 2014 r. ustalona została na kwotę 22.701zł, a zatem zgodnie z par 6 wyżej cytowanego Rozporządzenia minimalna stawka wynagrodzenia pełnomocnika wynosi 2400 zł i taką kwotę Sąd Rejonowy na rzecz pozwanego zasądził.

Zgodnie z § 3. 1. przy ustalaniu w umowie opłaty bierze się pod uwagę rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz wymagany nakład pracy radcy prawnego. W przypadkach szczególnie uzasadnionych, gdy przemawia za tym sytuacja materialna lub rodzinna klienta albo rodzaj sprawy, radca prawny może ustalić stawkę opłaty niższą niż stawka minimalna albo zrezygnować z opłaty w całości. Tylko i wyłącznie w takich przypadkach, sąd może, odpowiednio, zasądzić koszty zastępstwa w wysokości ustalonej przez radcę prawnego. Natomiast gdy taka sytuacja nie ma miejsca rzeczą sądu jest zasądzenie wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej przynajmniej stawce minimalnej. Oznacza to, że nie jest rzeczą sądu dokonywanie w każdym wypadku analizy czynności podejmowanych w sprawie przez radcę prawnego w celu ustalenia wysokości wynagrodzenia.

Ponadto dodatkowo wyjaśnić należy, że zwolnienie powoda od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie nie jest równoznaczne ze zwolnieniem powoda z obowiązku zwrotu kosztów, które poniósł jej przeciwnik procesowy .

Z tych zatem względów zażalenie powoda jako bezzasadne podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 par 2 k.p.c.