Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 3 września 2014 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Irena Dobosiewicz (spr.)
Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku: Skarbu Państwa - Naczelnika (...)w

G.

z udziałem M. A.

o wpis hipoteki przymusowej

na skutek zażalenia M. A. na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu - IX

Zamiejscowego Wydziału Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Tucholi z dnia 4 kwietnia 2014

roku w przedmiocie odrzucenia skargi, sygn. Dz. Kw (...), Kw nr

(...)

postanawia:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Cz 433/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2014 Sąd Rejonowy w Świeciu - IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Tucholi odrzuci! skargę uczestniczki postępowania na wpis hipoteki przymusowej w księdze wieczystej Kw nr (...), dokonany przez referendarza sądowego w dniu 28 grudnia 2012 roku.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż dnia 15 maja 2013 roku M. A. złożyła skargę na wpis hipoteki przymusowej w księdze wieczystej Kw nr (...) dokonany przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Świeciu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia powyższej skargi.

Sąd Rejonowy w Świeciu postanowieniem z dnia 31 maja 2013 roku oddalił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na wpis hipoteki przymusowej w księdze wieczystej Kw nr (...), gdyż w ocenie Sądu nie zaistniały przesłanki do przywrócenia terminu do wniesienia skargi na wpis hipoteki dokonany przez referendarza.

Zgodnie z art. 398 ²² § 1 k.p.c. na orzeczenie referendarza sądowego co do istoty sprawy, orzeczenie kończące postępowanie, orzeczenia o których mowa w art. 394 § 1 pkt 1,2,4 , 5-9 przysługuje skarga, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Zgodnie z § 4 tegoż przepisu skargę wnosi się w terminie tygodniowym od dnia doręczenia postanowienia referendarza, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zgodnie zaś z § 5 skargę wniesioną po upływie terminu Sąd odrzuca. W przedmiotowej sprawie Referendarz sądowy dokonał wpisu w dniu 28 grudnia 2012 roku. Odpis zawiadomienia o dokonanym wpisie został uczestniczce prawidłowo doręczony poprzez dwukrotne awizo. Termin do zaskarżenia wpisu upłynął więc 6 lutego 2013 roku.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła M. A. wnosząc o jego uchylenie. Skarżąca zarzuciła rozstrzygnięciu naruszenie art. 169 § 1 k.p.c. i art. 139 k.p.c. w zw. z art. 398 ²² § 5 k.p.c. poprzez uznanie, iż strona uchybiła terminowi do złożenia skargi ze swojej winy i zaistniały przesłanki do odrzucenia skargi z uwagi na wniesienie jej po terminie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd Rejonowy słusznie wskazał, iż skargę na orzeczenie referendarza wnosi się do sądu w terminie tygodniowym od dnia doręczenia stronie postanowienia referendarza sadowego.

2

Jak wynika z akt sprawy odpis orzeczenia Referendarza sądowego został uczestniczce doręczony w przez podwójne awizo w dniu 30 stycznia 2013 roku. Od tego momentu swój bieg rozpoczął siedmiodniowy termin, który upłynął w dniu 6 lutego 2013 roku, a więc złożenie skargi dopiero w dniu 15 maja 2013 roku nastąpiło po ustawowym terminie i w myśl art. 398 ²² § 5 kpc skutkować musiało odrzuceniem skargi.

Uczestniczka, co ważne, w treści zażalenia nie kwestionowała prawidłowości wskazanego przez wnioskodawcę adresu, podnosiła jedynie, iż nie mogła odebrać przesyłki, z uwagi na stan zdrowia. Rzeczywiście w toku rozpoznawania zażalenia na odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego, jako postanowienia zamykającego drogę do wydania wyroku, a zatem kończącego sprawę, na które przysługuje zażalenie, Sąd może badać zasadność wydanego postanowienia o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

W przedmiotowym postępowaniu brak jest jednak podstaw do podważenia decyzji Sądu Rejonowego zarówno co do oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, jak i wydanej w jego konsekwencji postanowienia o odrzuceniu skargi.

M. A. mimo, iż jako przyczynę niemożności odebrania przesyłki wskazywała swój zły stan zdrowia nie przedłożyła na tę okoliczność żadnych dokumentów. Same gołosłowne twierdzenia skarżącej nie mogą zaś w żadnym razie prowadzić do podważenia prawidłowości wydanego postanowienia o odrzuceniu skargi.

Ubocznie można tylko zauważyć, iż złożone zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi jest w istocie o bardzo zbliżonej, niemal tożsamej treści jak uprzednio wniesione zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca nie podniosła obecnie żadnych innych argumentów, które stały się już przedmiotem rozważań Sądu Rejonowego przy wydawaniu postanowienia o oddaleniu wniosku o przywróceniu terminu jak i obecnie przy rozpoznawaniu zasadności postanowienia o podrzuceniu skargi.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako niezasadne.

3