Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 stycznia 2015r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Starosta

Sędziowie SO Maria Leszczyńską

SO Irena Dobosiewicz (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela Banku (...) S.A.

przeciwko dłużnikowi M. P.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Szubinie M. K.tj. postanowienie Komornika z dnia 13 czerwca 2014r. wydane w sprawie Km 312/2012

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 8/15

UZASADNIENIE

Dłużnik M. P. złożył skargę na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Szubinie M. K.w sprawie Km 312/12 - opis i oszacowanie nieruchomości oraz postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia biegłemu. Jednocześnie wskazał, że wartość nieruchomości została zaniżona, a biegły nie uzasadnił dostatecznie swojej opinii. Według dłużnika nakład pracy biegłego i poniesione przez niego wydatki nie uzasadniają przyznania wynagrodzenia w wysokości 2.325,09 zł.

W odpowiedzi na skargę Komornik powołał się na wyjaśnienia biegłego, w ocenie którego, wszystkie czynności podjęte przy opisie i oszacowaniu były niezbędne do prawidłowego wykonania zadania.

Postanowieniem z dnia 2 października 2014 r. Sąd Rejonowy w Szubinie IX Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Żninie oddalił skargi dłużnika (sygn. IX Co 352/14).

W uzasadnieniu Sąd podał, że biegły w przedstawionej fakturze wskazał na elementy składające się na żądane wynagrodzenie i zwrot kosztów. W ocenie Sądu, nie ulega wątpliwości, że biegły musiał zapoznać się z aktami sprawy. Konieczna była też analiza materiałów niezbędnych do ustalenia rynkowych cen nieruchomości oraz danych porównawczych. Dłużnik nie zaprzeczył też, że biegły przeprowadził oględziny nieruchomości. Poza sporem pozostawało też sporządzenie opinii. Zdaniem Sądu ilości godzin przeznaczone na wykonanie poszczególnych czynności wskazane w rachunku nie są zawyżone i przyznane biegłemu wynagrodzenie odpowiada nakładowi jego pracy.

W ocenie Sądu, nie zasługiwała też na uwzględnienie skarga dłużnika dotycząca wartości nieruchomości. M. P. ograniczył się bowiem w skardze do zarzutu, że przeciętne ceny nieruchomości w rejonie są dużo wyższe, lecz nie złożył na tę okoliczność żadnego wniosku dowodowego. Nie wykazał też, na czym miałyby polegać ewentualne nieprawidłowości w postępowaniu biegłego. Biegły w opinii oparł się natomiast na odpowiedniej liczbie transakcji dotyczących nieruchomości podobnych, opisał zastosowaną metodę wyceny i uwzględnił współczynniki korygujące.

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego wniósł dłużnik i domagał się w istocie jego zmiany poprzez uwzględnienie złożonych skarg oraz zasądzenie kosztów postępowania od wierzyciela. W uzasadnieniu powtórzył zarzuty, które były przedmiotem skarg na czynności Komornika.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne. Sąd Rejonowy wydał trafne rozstrzygnięcie w przedmiocie skarg na czynności Komornika.

W ocenie Sądu Okręgowego, biegły należycie wywiązał się ze zleconych mu w toku postępowania egzekucyjnego czynności, nie sposób zarzucić mu przy tym braku rzetelności. Biegły sporządził operat szacunkowy w sposób odpowiadający jego wiedzy, w oparciu o dostępną dokumentację, stosując w tym zakresie obowiązujące metody oraz techniki wyceny nieruchomości i trudno dopatrzyć się w tym względzie jakichkolwiek nieprawidłowości, które uzasadniałyby przyjęcie, że biegły zaniżył wartość ocenianej nieruchomości. Nieprawidłowości takich nie skonkretyzował zresztą sam skarżący. Określona podejściem porównawczym, metodą korygowanej ceny średniej, wartość rynkowa nieruchomości odzwierciedla aktualny poziom cen transakcyjnych ustalonych w obrocie wolnorynkowym w okresie trzech lat. Przystępując do opisu i oszacowania, biegły, analizując szczegółowo rynek nieruchomości, wybrał do porównania obiekty najbardziej wiarygodne, mając na uwadze w szczególności stan techniczny, lokalizację wycenianej nieruchomości i w oparciu o te przesłanki zasadnie przyjął i określił prawdopodobną wartość rynkową nieruchomości, która mieści się w przedziale cen transakcyjnych uzyskiwanych za nieruchomości podobne w okresie ostatnich trzech lat od wyceny, a ponadto odpowiada tendencjom na rynku nieruchomości i uwzględnia zmiany cen nieruchomości. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że skarżący w żaden sposób nie wykazał, że przedmiotowa nieruchomość jest warta więcej, niż kwota określona przez rzeczoznawcę.

Sąd Okręgowy nie podziela również zarzutu dotyczącego zbyt wygórowanego wynagrodzenia, które zostało przyznane biegłemu za sporządzoną opinię. Analiza wykonanej opinii, karty pracy biegłego, a także pisma ustosunkowującego się do skargi, prowadzi do wniosków identycznych z wnioskami Sądu I instancji, a mianowicie, że wysokość przyznanego wynagrodzenia była uzasadniona. Pomijając nawet te mniej czasochłonne czynności, należało przyjąć, że wysiłek biegłego był zgodny z przedłożonym dokumentem. W każdym bądź razie skarżący nie wykazał, że wynagrodzenie biegłego było wygórowane i z jakich względów.

Konsekwencją nieuwzględnienia zarzutów skarżącego było oddalenie przez Sąd Okręgowy zażalenia w myśl art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.