Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód (...)Fundusz (...)z siedzibą w W., w dniu 18 listopada 2011 roku wniósł o zasądzenie od pozwanego, T. P. kwoty 20.530,27 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot 4.700 zł, 151 zł i 2.672,54 zł od dnia 18 listopada 2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 13.006,33 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 18 listopada 2011 roku do dnia zapłaty, oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że zobowiązanie pozwanego wynika z zawartej przez niego umowy pożyczki z Bankiem (...) S.A., która z uwagi na naruszenie warunków spłaty pożyczki została wypowiedziana. Na podstawie umowy o przelew wierzytelności powód w dniu 14 grudnia 2010 roku nabył wierzytelność wobec pozwanego z tytułu powyższej umowy, o czym pozwany został poinformowany.

Pozwany w sprzeciwie wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Potwierdził fakt zawarcia umowy o pożyczkę w dniu 3 listopada 2008 roku, jednak podniósł, iż w znacznej części kwotę pożyczki spłacił, zaś bank przyjął inne rozliczenie, niż wynikałoby to z umowy. Pozwany przyznał, że nie dokonał spłaty pozostałej kwoty i umowa została rozwiązana. Nadto podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

W toku postępowania przed Sądem Rejonowym powód ograniczył żądanie pozwu w zakresie odsetek wnosząc o zasądzenie odsetek ustawowych od kwoty roszczenia głównego od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Wyrokiem z dnia 31 października 2012 r. Sąd Rejonowy w Tucholi zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 20.530,27 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 listopada 2011 r. do dnia zapłaty, umorzył postępowanie w pozostałej części, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.674 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Tucholi kwotę 770 zł tytułem kosztów sądowych.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje.

W dniu 3 listopada 2008 r. pomiędzy (...) S.A. z siedzibą w W. a T. P. zawarta została umowa pożyczki wraz z pakietem ubezpieczeniowym. Pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki w 48 ratach miesięcznych. Terminy spłaty rat zostały ustalone na okres od 3 grudnia 2008 roku do dnia 3 listopada 2012 roku.

W dniu 14 grudnia 2010 roku powód nabył wierzytelność od banku (...) S.A., wynikającą z powyższej umowy pożyczki.

Pozwany nie spłacił pożyczki, nie przedstawił żadnych dokumentów na potwierdzenie jej spłaty w części.

W ocenie Sądu I instancji zarzut przedawnienia roszczenia powoda był bezzasadny, gdyż termin ten wynosi 3 lata (art. 118 k.c.) Jak wynika z harmonogramu spłat pożyczki termin spłaty pierwszej raty był ustalony na dzień 3 grudnia 2008 roku (k. 104 akt). Niezależnie od terminu, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy, pozew w sprawie został skierowany do Sądu jeszcze przed upływem okresu 3 lat (18 listopada 2011 roku).

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy uwzględnił żądanie pozwu, w postaci, jakiej zostało sformułowane w piśmie z dnia 4 czerwca 2012 roku. Wobec ograniczenia roszczenia do kwoty odsetek ustawowych, ponad wynikającą z tego tytułu kwotę do wysokości stopy odsetek umownych, Sąd I instancji umorzył postępowanie, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w związku z art. 203 § 1 k.p.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Apelację od wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez oddalenie powództwa. W ocenie skarżącego nastąpiło przedawnienie roszczenia powoda na podstawie art. 554 k.p.c., nadto powołał się na umowę ubezpieczeniową.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny, które to ustalenia Sąd Okręgowy przyjmuje za własne i czyni je podstawą swojego rozstrzygnięcia bez potrzeby ponownego ich przytaczania.

Nie mógł odnieść skutku zarzut przedawnienia roszczenia, gdyż, jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy, w przedmiotowej sprawie stosuje się art. 118 k.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Na gruncie rozpoznawanej sprawy nie ma zastosowania żaden z przepisów szczególnych, a zatem mając na uwadze końcową część przywołanego przepisu – przedawnienie nastąpiłoby po upływie lat trzech, co jednak nie miało w tym przypadku miejsca. Abstrahując od terminu wymagalności roszczenia, z całą pewnością nie doszło do jego przedawnienia, gdyż, jak trafnie wskazał Sąd I instancji, pozew został wniesiony przed upływem trzech lat od daty wymagalności pierwszej raty pożyczki.

Nie można zgodzić się ze skarżącym, że w przedmiotowej sprawie powinien znaleźć zastosowanie art. 554 k.c., gdyż przepis ten reguluje termin przedawnienia roszczeń wynikających z umowy sprzedaży, nie zaś pożyczki. Strony łączyła umowa pożyczki, a nie umowa sprzedaży produktu w postaci pożyczki, jak sugerował to pozwany w apelacji. Bank bowiem nie sprzedał pozwanemu żadnego produktu, by miały w tej stronie zastosowanie przepisy o umowie sprzedaży, tylko zawarł z pozwanym umowę nazwaną – umowę pożyczki, która jest uregulowana w przepisach kodeksu cywilnego – zwłaszcza kwestia przedawnienia, jak i w ustawie o kredycie konsumenckim.

Sąd Okręgowy nie odniósł się do zarzutu dotyczącego ubezpieczenia pożyczki, gdyż skarżący nie przedłożył na potwierdzenie swoich twierdzeń żadnych dokumentów, ani w żaden inny sposób nie wykazał istnienia takiej okoliczności – nie została ona załączona jako dowód w sprawie. Ponadto ewentualna umowa ubezpieczenia stanowi stosunek zobowiązaniowy pomiędzy pozwanym a ubezpieczycielem i pozostaje bez wpływu na wydane rozstrzygnięcie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację jako niezasadną.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. i § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 490).

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem