Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III U 83/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Ostrołęce z 2015-03-17

Sygn. akt: III U 83/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Bożena Beata Bielska

Protokolant:

sekretarz sądowy Ewelina Asztemborska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2015r. w O.

sprawy z odwołania J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o deputat węglowy

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 09.12.2014r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. K. od dnia 27 września 2014 r. prawo do wypłaty deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie w formie ekwiwalentu pieniężnego.

UZASADNIENIE

J. K. w odwołaniu od decyzji z dnia 09.12.2014r. domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do wypłaty deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie w formie ekwiwalentu pieniężnego.

W uzasadnieniu wskazywał, iż ZUS przyznał mu prawo do emerytury pomostowej, pominął jednak deputat węglowy, a jego zdaniem powinien być mu wypłacany. Do odwołania załączył m.in. pismo Członka zarządu ZUS z dnia 08.12.2009r. wskazujące, iż osobom pobierającym emerytury pomostowe należy wypłacać ekwiwalent pieniężny.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie podnosząc, że J. K. pobiera emeryturę pomostową a ten rodzaj świadczenia nie został wymieniony w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000r. komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...). Nadto podniósł, że ostatni pracodawca odwołującego – (...) – (...) Sp. z o.o. w W. jest nową Spółką, wykonującą działalność w transporcie kolejowym, powstałą w wyniku przekształcenia. Zdaniem ZUS spółki posiadające status przewoźnika kolejowego, utworzone przez jednostki samorządu terytorialnego nie mogą być uznane jako spółki wydzielone z (...) SA, a co za tym idzie – ich pracownicy nie są uznawani za pracowników kolejowych w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000r. komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...) .

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Z akt ZUS wynika, iż decyzją z dnia 09.12.2014r. przyznano J. K. prawo do emerytury pomostowej. W decyzji tej organ rentowy nie przyznał mu jednak prawa do wypłaty deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie w formie ekwiwalentu pieniężnego.

Przedmiotem sporu było to, czy odwołującemu przysługuje prawo otrzymywania powyższej wypłaty deputatu w formie ekwiwalentu pieniężnego.

W ocenie Sądu odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" byłemu pracownikowi kolejowemu pobierającemu emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, przyznaną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych albo przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także członkom rodziny tego pracownika pobierającym po nim rentę rodzinną przyznaną na podstawie wymienionych przepisów, przysługuje prawo do deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie, w formie ekwiwalentu pieniężnego.

Prawo do deputatu węglowego nie przysługuje jednak emerytowi lub renciście, jeżeli nie przysługiwało mu w okresie zatrudnienia, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty (art. 74 ust. 4 w/w ustawy).

W sprawie spornym było to, czy odwołujący jest byłym pracownikiem kolejowym w rozumieniu w/w przepisu. W ocenie Sądu należy podzielić stanowisko J. K., iż jest byłym pracownikiem kolejowym, był on bowiem zatrudniony na kolei w okresie od 01.12 1982r. do 26.09.2014r., co wynika ze świadectwa pracy w szczególnych warunkach z dnia 09.12.2014r., nadesłanego do ZUS faksem w dniu 09.12.2014r., a następnie pocztą, oraz świadectwa pracy z dnia 17.10.2014r. z k. 22 a.e. We wszystkich tych dokumentach pracodawca odwołującego wskazuje, iż odwołujący był zatrudniony na kolei. W ogólnym świadectwie pracy Spółka (...) – (...) Sp. z o.o. w W. ujęła staż pracy odwołującego od początku jego zatrudnienia w (...), tj. od 05.06.1978r.

J. K. był ostatnio zatrudniony w Spółce (...) – (...) Sp. z o.o. w W.. Z dostępnej na stronie internetowej tej Spółki jej umowy założycielskiej wynika, iż przedmiotem działalności Spółki (...) – (...) Sp. z o.o. w W. są kolejowe regionalne i inne przewozy osób i rzeczy oraz świadczenie usług związanych z przewozem. Z umowy tej wynika również, że w/w spółka została utworzona wspólnie przez samorząd województwa (...) oraz (...) Sp. z o.o., na bazie dotychczasowego (...) Zakładu (...) tejże spółki. Ze strony (...) Spółki (...) wynika, iż jest to przedsiębiorstwo transportowe, prowadzące działalność w zakresie pasażerskich przewozów kolejowych, które powstało przez formalne wydzielenie z (...). Nadto J. K. na rozprawie złożył pismo, sporządzone przez Koleje (...) – (...) Sp. z o.o. w W. w marcu 2015r. (k. 36a.s.), w którym wskazano, iż Spółka (...) – (...) Sp. z o.o. w W. została powołana 29.07.2004r. przez Samorząd Województwa (...) i spółkę (...) Sp. z o.o. na bazie (...) Zakładu (...) regionalnych tej Spółki., zaś zakład (...) został przejęty przez nowo zawiązaną Spółkę (...) – (...) Sp. z o.o. w W. jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w trybie art. 55 1 kc. W piśmie tym wskazano również, że pracownicy (...) Zakładu (...) stali się z mocy prawa pracownikami Spółki (...) – (...) Sp. z o.o. w W..

Zdaniem Sądu biorąc pod uwagę powyższe, a w szczególności przedmiot działania Spółki (...) – (...) Sp. z o.o. w W. należy uznać, że zatrudnieni w niej pracownicy są pracownikami zatrudnionymi na kolei. Nadto art. art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" mówi ogólnie o pracownikach kolejowych, a więc zatrudnionych na kolei, nie mówi zaś, iż mają to być pracownicy podmiotów wydzielonych z (...).

J. K. oświadczył, iż w okresie zatrudnienia do 26.09.2014r. otrzymywał deputat węglowy. Powyższe wynika również z zaświadczenia wystawionego w przez (...) – (...) Sp. z o.o. w W. w dniu 16.03.2015r. i złożonego do akt sprawy (k. 35a.s.).

Organ rentowy wywodził, że skoro w przepisie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" nie ma mowy o byłym pracowniku kolejowym pobierającym emeryturę pomostową, to odwołującemu nie przysługuje prawo do deputatu węglowego w formie ekwiwalentu pieniężnego.

Zdaniem Sądu nie można zgodzić się z tym stanowiskiem a należy podzielić przeciwną argumentację J. K..

Zgodnie z art. 56 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o emeryturze, należy przez to rozumieć również emeryturę pomostową. Przez w/w przepisy odrębne należy w ocenie Sądu rozumieć m.in. art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe". W ustawie o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...) nie mogło być mowy o emeryturze pomostowej, gdyż takie świadczenia wówczas nie były jeszcze przyznawane a ustawa o emeryturach pomostowych jeszcze nie obowiązywała. Ponieważ ustawa z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych jest aktem prawnym późniejszym niż ustawa o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...), treść art. 56 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych miała na celu umożliwienie osobom otrzymującym emerytury pomostowe otrzymywanie tych samych dodatkowych kwot, które są przyznawane osobom pobierającym emerytury w oparciu o przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisy ustawy z dnia 12 czerwca 1975r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych albo przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Takie rozumienie przepisu art. 56 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych jest zgodne z zasadą równego traktowania osób pobierających świadczenia emerytalne, które były zatrudnione u tego samego pracodawcy i które pobierały deputat węglowy w okresie zatrudnienia.

Zauważyć też należy, że Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku wydanym w dniu 27.09.2012r. w sprawie IIIAUa 515/12 uznał, iż osobom pobierającym emeryturę pomostową przysługuje prawo do deputatu węglowego.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał J. K. prawo do wypłaty deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie w formie ekwiwalentu pieniężnego, poczynając od dnia nabycia prawa do emerytury, tj. od dnia 27.09.2014r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Stępek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Ostrołęce
Osoba, która wytworzyła informację:  Bożena Beata Bielska
Data wytworzenia informacji: