Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 879/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim z 2017-05-31

Sygn. akt I C 879/16 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Magdalena Maszlanka

Protokolant: st. sekr. sąd. Wioletta Przybylska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Lidzbarku Warmińskim na rozprawie

sprawy z powództwa C. (...)Spółki Jawnej z siedzibą w O.

przeciwko K. T.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. T. na rzecz powoda C. (...)Spółki Jawnej z siedzibą w O. kwotę 1137,31 zł (jeden tysiąc sto trzydzieści siedem 31/100) z:

- odsetkami ustawowymi od kwoty 192,03 zł od dnia 11 marca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 192,03 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi od kwoty 192,03 zł od dnia 11 kwietnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 192,03 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi od kwoty 192,03 zł od dnia 11 maja 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 192,03 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi od kwoty 192,03 zł od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 192,03 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi od kwoty 192,03 zł od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 192,03 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi od kwoty 177,16 zł od dnia 11 sierpnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 192,03 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego K. T. na rzecz powoda C. (...)Spółki Jawnej z siedzibą w O. kwotę 17,77 (siedemnaście 77/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSR Magdalena Maszlanka

Sygn. akt: I C 879/16 upr

UZASADNIENIE

PowódC. (...)Spółka jawna z siedzibą w O. wniósł o zasądzenie od pozwanego K. T. kwoty 1920,30 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 192,03 zł od dnia 11 marca 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 maja 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 września 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 października 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 listopada 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 192,03 zł od dnia 11 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług edukacyjnych. W dniu 7 marca 2015 r. przedstawiciel powoda zawarła z pozwanym umowę, na podstawie której pozwany zgłosił uczestnictwo swojej córki L. T. w kursie prowadzonym przez powoda pod nazwą „Metody Efektywnej Nauki”. Pozwany zobowiązał się również do zapłaty kwoty 1920,30 zł za udział w kursie. Zadeklarował, że całą kwotę uiści w ratach, po 192,03 zł każda, począwszy od 10 marca 2015 r. Pozwany nie zapłacił i nie zareagował na kierowane do niego wezwania do zapłaty.

W toku postępowania powód wyjaśnił, że różnica między wartością kursu 1730 zł a wysokością sumy wynikającej z ustalonych rat (1920,30 zł) wynikała z tego, że kwota 1730 zł uwzględniała udzielony rabat, a skoro pozwany zobowiązał się płacić w ratach, to wartość kursu wzrosła. O powyższym pozwany został powiadomiony przez przedstawicielkę powoda, która podpisywała umowę.

Pozwany K. T. nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. Przyznał, że córka nie uczestniczyła w żadnej lekcji i że nie składał oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Pozwany wskazał, że nie został poinformowany o rabacie, nie wie dlaczego kwota po zsumowaniu rat była wyższa oraz że nie wie, czy kurs się odbył.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód C. (...)Spółka jawna z siedzibą w O. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług edukacyjnych.

W dniu 7 marca 2015 r. przedstawiciel powoda B. B. zawarła z pozwanym K. T. umowę, na podstawie której pozwany zgłosił uczestnictwo swojej córki L. T. w kursie prowadzonym przez powoda pod nazwą „Metody Efektywnej Nauki”. Kurs miał trwać 54 godziny lekcyjne, a jego wartość wyniosła 1730 zł. W umowie zawarto zapisy „płatność 10x192,03 zł”, „do każdego dnia 10 - tego każdego miesiąca począwszy od 10 marca 2015 r.”. Nieobecność na zajęciach, nierozpoczęcie lub przerwanie nauki przez uczestnika nie było równoznaczne z rezygnacją, odstąpieniem od umowy, wypowiedzeniem, rozwiązanie umowy. Umowa została zawarta w miejscu zamieszkania pozwanego. Nauczanie miało odbywać się w szkole, do której uczęszczała L. T.. Córka pozwanego nie brała udziału w zajęciach organizowanych przez powoda. Pozwany nie zapłacił za kurs.

W dniu 19 marca 2015 r. pomiędzy powodem za Szkołą Podstawą numer(...)w O. została zawarta umowa najmu pomieszczenia na zajęcia we wtorki w godzinach 15.30-17.30. W umowie zapisano, że zostaje ona zawarta na okres realizacji 38 godzin zegarowych dla zorganizowanej grupy. Łącznie odbyły się 35,5 godzin zegarowych.

Pismami z dnia 23 lipca 2015 r., z dnia 20 listopada 2015 r. i z dnia 12 sierpnia 2016 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1730 zł.

(wezwanie do zapłaty z dnia 23 lipca 2015 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 7-8, wezwanie do zapłaty z dnia 20 listopada 2015 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 9-10, wezwanie z dnia 12 sierpnia 2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 11-12, potwierdzenia odbioru – k. 13-14, umowa najmu z dnia 19 marca 2015 r. k. 35-16, częściowo raport instruktora – k. 39-43, umowa z dnia 7 marca 2015 r.- k. 6)

Sad zważył, co następuje:

Powództwo częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda, z tym zastrzeżeniem, że raport instruktora do wypłaty (k. 39- 43) był wiarygodny jedynie częściowo. Dokument ten został poprawiony, przy czym naniesione zapisy były korzystniejsze dla powoda. Sąd przyjął zatem, że treść raportu pozwala na ustalenie, że powód zrealizował kurs trwający 35,5 godzin zegarowych, choć zważyć należało, że zgodnie z raportem - wbrew zapisom umowy najmu zawartej przez powoda ze Szkołą Podstawową (...) w O. - zajęcia miały odbywać się nie tylko we wtorki, ale też w piątki (11 wrzenia 2015 r.) oraz czwartki (17 września 2015 r., 24 września 2015 r., 1 października 2015 r.), oraz w innych godzinach, niż wynikające z umowy najmu (od 17). Powód nie przedstawił zaś dowodu potwierdzającego, że dysponował pomieszczeniem pozwalającym na prowadzenie kursu w tym okresie.

Podstawę prawną żądania powoda stanowił art. 734 § 1 k.c.. zw. z art. 750 k.c. Drugi z przywołanych przepisów stanowi, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Stosownie zaś do art. 734 § 1 k.c., przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

Ciężar udowodnienia okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie pozwu spoczywał na powodzie, tj. powód winien był wykazać rodzaj i wysokość świadczenia, do spełnienia którego zobowiązał się pozwany, oraz że powód spełnił świadczenie wzajemne. Powód wykonał w całości ciążącego na nim z mocy art. 6 k.c. zobowiązania.

Treść umowy oraz korespondencji powoda adresowanej do pozwanego nie była spójna. W porozumieniu wyraźnie zaznaczono, że wartość kursu wynosiła 1730 zł. Takiej sumy powód domagał się też od pozwanego w kierowanych do niego wezwaniach do zapłaty. Powód nie udowodnił przy tym, że kwota 1730 zł to wartość kursu pomniejszona o rabat oraz że wysokość świadczenia pozwanego zależała od sposobu uregulowania zobowiązania (jednorazowo czy w ratach). Podkreślić zaś należy, że powód zawodowo zajmuje się prowadzeniem działalności danego rodzaju, a przy zawarciu umowy posłużył się wzorcem. Pozwany jest konsumentem. Stosownie zaś do art. 385 § 2 k.c. zd. 1 i 2, wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.

Z tego względu Sąd przyjął, że pozwany zobowiązał się zapłaty kwoty 1730 zł.

Jednak powyższe ustalenie nie oznaczało, że w opisanym zakresie żądanie zasługiwało na uwzględnienie. Powód może bowiem domagać się od pozwanego spełnienia świadczenia tylko w tej części, w jakiej wykonał zobowiązanie. Zgromadzone dowody nie pozwalają zaś na ustalenie, że powód przeprowadził kurs trwający 54 godziny lekcyjne, czyli 40,5 godzin zegarowych. Przeczy temu treść umowy najmu pomieszczeń, która została zawarta w celu realizacji kursu trwającego 38 godzin zegarowych. Powód tłumaczył też, że kurs składał się z dwóch części: tj. z zajęć w grupach oraz indywidualnych konsultacji. Niemniej jednak takie rozróżnienie nie wynikało z zapisów umownych. Ponadto powód nie wykazał, kiedy konsultacje indywidualne miałyby być prowadzone. Grupa musiała liczyć co najmniej 8 kursantów. Każda z osób uprawniona była – wedle słów powoda - do 6 godzin zegarowych konsultacji. Zajęcia indywidualne miały być prowadzone w szkole, a umowa najmu z placówką została zawarta na 38 godzin zegarowych i w celu realizacji zajęć grupowych. Poza tym konsultacje indywidualne miały być prowadzone w godzinach i dniach, które nie były objęte umową najmu (od godz. 15 do 15.30, w piątki i czwartki). Nie bez znaczenia było też, że córka pozwanego z zajęć indywidualnych nie korzystała, a powód nie wykazał, że pozostawał w gotowości do ich świadczenia.

Z powyższych przyczyn Sąd przyjął, że powód może domagać się zapłaty kwoty proporcjonalnej do spełnionego świadczenia, tj. za 35,50 godzin zegarowych, przy czym Sąd błędnie ustalił proporcje tj. wedle wzoru 1730x35,5h/54h, podczas gdy powinien był wyliczyć należność wedle wzoru 1730 zł x 35,5 h/40,5h, i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1137,31 zł wraz z odsetkami ustawowymi, o czym orzeczono na podstawie art. 734 § 1 k.c. w zw. z art. 750 k.c. w zw. z art. 481 § 1 ,2 2 1 k.c.

Dalej idące powództwo oddalono.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. Powód wygrał w 59,23 %, poniósł koszty w wysokości 30 zł, może domagać się 59,23 % z tej kwoty, czyli 17,16 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Krzywiel
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Maszlanka
Data wytworzenia informacji: