Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 349/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

I.

D. B.

Czyn przypisany:

w okresie od 28 kwietnia 2018 roku do 11 lutego 2019 roku w msc. J., woj. (...)- (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego syna W. B., określonego co do wysokości Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 17 czerwca 2015 roku sygn. akt. III RC 317/14, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, a nadto naraził tym uprawnionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony D. B. – ojciec (między innymi) urodzonego (...) W. B., na mocy orzeczenia Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 17 czerwca 2015 r. w sprawie III RC 317/14 zobowiązany został do płacenia alimentów w kwocie 420 zł miesięcznie na rzecz W. B., począwszy od 1 marca 2015 r., do rąk matki E. B.

2.  Prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym w Szczytnie w sprawie Kmp 43/09 egzekucja powyższych należności alimentacyjnych okazała się bezskuteczna

3.  W. B. pobierał świadczenie z funduszu alimentacyjnego w wysokości wynikającej z wyroku SR w Szczytnie z 17 czerwca 2015 r., sygn. III RC 317/14 w okresie od 28 kwietnia 2018 r. do końca września 2018 r i od stycznia 2019 r.

4.  Matka pokrzywdzonego nie korzystała z pomocy GOPS-u. Od dnia 1 stycznia 2019 r. – do dnia 31 października zostało jej przyznane prawo do zasiłku rodzinnego w wysokości 124 zł miesięcznie

5.  Oskarżony był karany

6.  Oskarżony z dniem 3 grudnia 2018 r. został wyłączony z ewidencji osób bezrobotnych w związku z podjęciem zatrudnienia. Nie interesował się sytuacją materialną syna. Nie partycypował w jego utrzymaniu. Nie przekazywał pomocy rzeczowej.

7.  Oskarżony nie wpłacał alimentów na rzecz syna. Zaległość powstała wskutek uchylania się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego stanowiła równowartość nie mniej niż 3 świadczeń okresowych

Ad.1

- wyrok SR w Szczytnie z 17 czerwca 2015 r., sygn. III RC 317/14

Ad. 2

-zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów

- pismo od komornika sądowego

Ad. 3

- zeznania świadka E. B.

- zaświadczenie nr (...)

- decyzja (...)

Ad. 4.

-pismo z GOPS-u

- zawiadomienie GOPS-u

- decyzja (...)

Ad. 5

- karta karna

Ad. 6

- pismo z (...) w S.

- umowa o pracę

Ad. 7

- wiarygodna część wyjaśnień oskarżonego

- zeznania świadka E. B.

- pismo Z (...)u

- pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Szczytnie,

- karta rozliczeniowa (sprawa Kmp 43/09)

Ad. 1

-k. 8

Ad. 2

-k.37,

- k. 148

ad.3.

k. 3, k. 18v

- k. 20

- k. 35-35v

Ad. 4

k – 21

- k. 28

- k. 32-32v

Ad.5. – k. 67-67v, k. 117-117v

Ad. 6

– k. 25.

- k. 72

Ad. 7

- k.113

- k. 3, k. 18v, k. 141

- k. 33-34

- k. 48

- k. 93

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

I.

D. B.

Czyn przypisany:

w okresie od 28 kwietnia 2018 roku do 11 lutego 2019 roku w msc. J., woj. (...)- (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego syna W. B., określonego co do wysokości Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 17 czerwca 2015 roku sygn. akt. III RC 317/14, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, a nadto naraził tym uprawnionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Niemożność wywiązania się z obowiązku alimentacyjnego

- niewiarygodna cześć wyjaśnień oskarżonego

- k. 113

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. 1-2

Ad.3

Ad. 4

Ad. 5.

Ad. 6

Ad. 7

- wyrok SR w Szczytnie z 17 czerwca 2015 r., sygn. III RC 317/14

-zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów

- pismo od komornika sądowego

-Ad. 3

- zeznania świadka E. B.

zaświadczenie nr (...)

- decyzja (...)

Ad. 4

- pismo z GOPS-u

- zawiadomienie GOPS-u

- decyzja (...)

Ad. 5

- karta karna

Ad. 6

pismo z (...) w S.

- umowa o pracę

Ad. 7

- wiarygodna część wyjaśnień oskarżonego

- zeznania świadka E. B.

- pismo z GOPS-u

- pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Szczytnie,

Ad. 1-2

- dokumenty procesowe urzędowego pochodzenia, sporządzone przez kompetentne osoby zgodnie z zakresem ich kwalifikacji i uprawnień. Wiarygodność i autentyczności tych dokumentów nie budziła wątpliwości stron

Ad. 3

-zeznania świadka są logiczne, rzeczowe, znajdują potwierdzenie w dokumentach urzędowych

- dokument procesowy urzędowego pochodzenia, sporządzony przez kompetentne osoby zgodnie z zakresem ich kwalifikacji i uprawnień. Wiarygodność i autentyczności dokumentu nie budziła wątpliwości stron

- dokument procesowy urzędowego pochodzenia, sporządzony przez kompetentne osoby zgodnie z zakresem ich kwalifikacji i uprawnień. Wiarygodność i autentyczności dokumentu nie budziła wątpliwości stron

Ad. 4

- Dokumenty urzędowego pochodzenia, sporządzone przez kompetentną osobę. Ich autentyczność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Stanowią dowód zaświadczanych nimi okoliczności.

Ad. 5

- dokument wiarygodny. Stanowi niekwestionowany dowód, wskazując jednocześnie że D. B., przebywając na wolności, mógł wywiązywać się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego

Ad. 6

- dokumenty wiarygodne, sporządzone przez uprawnione osoby w sposób rzetelny i niebudzący zastrzeżeń.

Ad. 7

- Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w tej części w której podał, że w żaden sposób wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego. Ta część wyjaśnień znajduje bowiem potwierdzenie w innych dokumentach, które Sąd uznał za wiarygodne

-zZeznania świadka są logiczne, rzeczowe, znajdują potwierdzenie w dokumentach urzędowych

- dokument wiarygodny

- dokument procesowy urzędowego pochodzenia, wiarygodny

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad.1

Ad. 1

-niewiarygodna część wyjaśnień oskarżonego

Zeznania świadka T. P.

Ad. 1.

- oskarżony wiedział ile wynoszą alimenty, wiedział zatem ile pieniędzy musiał zarobić, by przy uwzględnieniu wydatków i kosztów własnego utrzymania, zrealizować zobowiązanie alimentacyjne. Oskarżony był zdolny do pracy. Miał zatem obiektywną możliwość wywiązania się z nałożonego obowiązku w całości.

Sąd pominął zeznania świadka jako niewnoszące nic do sprawy

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

X

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt I

D. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony D. B., na mocy orzeczenia Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 17 czerwca 2015 roku sygn. akt. III RC 317/14, zobowiązany został do płacenia alimentów w kwocie 420 zł miesięcznie na rzecz W. B.. Oskarżony nie uiścił żadnej z rat alimentacyjnych. Uchylanie się od obowiązku łożenia – jako znamię strony przedmiotowej czynu zabronionego z art. 209 § 1a k.k. – zachodzi wtedy, gdy zobowiązany, mając obiektywną możliwość wykonywania tego obowiązku, nie dopełnia go ze złej woli. Oskarżony w okresie objętym zarzutem uchylał się od obowiązku łożenia na rzecz syna i dotyczy to zarówno okresu, co do którego brak jest jakichkolwiek dowodów, że oskarżony poszukiwał pracy, jak i okresu, w którym prace już podjął. Oskarżony jest osobą zdrową, nie był pozbawiony wolności, a więc osobą, która dużo wcześniej mogła znaleźć zatrudnienie, które pozwoliłoby mu wywiązać się z zapłaty zasądzonych alimentów. Od osoby, która jest obarczona obowiązkiem alimentacyjnym należy bowiem takiej ponadprzeciętnej aktywności w poszukiwaniu zatrudnienia oczekiwać. Oskarżony w okresie wskazanym w wyroku nie łożył alimentów w wymaganych kwotach. Przez swe zaniechanie spowodował zaległość przekraczającą równowartość 3 świadczeń okresowych, naraził nadto swojego syna, niebędącego w stanie samodzielnie zabezpieczyć swojego bytu i nieposiadajacego własnego źródła dochodu, na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Syn oskarżonego znajdował się na wyłącznym utrzymaniu matki, która jego potrzeby zaspokajała na skutek zwiększonego wysiłku i poświęcenia. Utrzymanie syna przez matkę nie zwalniało jednak oskarżonego z obowiązku alimentacyjnego. W inkryminowanym czasie musiał mieć dochody, skoro był w stanie przeżyć i zaspokajać swoje potrzeby. Zachowanie oskarżonego wyczerpuje znamiona czynu z art. 209 § 1a k.k. Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających przestępność czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. B.

Pkt I wyroku

Pkt II wyroku

- długotrwałość zaniechania realizacji obowiązku alimentacyjnego

- brak faktycznej woli wywiązania się z zobowiązania wynikający z braku choćby częściowych, systematycznych wpłat,

- zaniechanie obowiązku alimentacyjnego przy realnie istniejących możliwościach zarobkowania

- świadome przerzucanie odpowiedzialności związanej z utrzymaniem syna na ich matkę

- na korzyść oskarżonego przemawia przyznanie się do winy

Wymierzając oskarżonemu karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu oraz stopień jego zawinienia, kierując się przy wymiarze kary celami zapobiegawczymi i wychowawczymi. Wybierając rodzaj orzeczonej kary, Sąd wziął pod uwagę, że wobec sprawcy przestępstwa niealimentacji niezasadne byłoby orzeczenie kary grzywny, albowiem wszelkie pozyskane środki finansowe powinien on w pierwszej kolejności przeznaczać na utrzymanie uprawnionego do alimentów syna. Z kolei orzeczenie kary pozbawienia wolności pozbawiłoby oskarżonego możliwości zarobkowania i spowodowałoby dalsze niełożenie na utrzymanie dziecka. Sąd uznał, że kara ograniczenia wolności, polegającą na potrącaniu pewnej części z wynagrodzenia za pracę, pozwoli nie tylko realizować sprawcy nałożony na niego obowiązek alimentacyjny lecz także, poprzez pozostawanie przez oskarżonego w stosunku pracy i pobieranie wynagrodzenia, pozwoli na egzekucję zaległości alimentacyjnej.

Sąd zobowiązał oskarżonego do bieżącej alimentacji na utrzymanie małoletniego syna, tym samym zobowiązując go do wykonywania wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 17 czerwca 2015 r.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Rozważając złożony wniosek oskarżyciela posiłkowego, odnoszący się do zobowiązania oskarżonego do swoistego naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody, Sąd wziął pod uwagę zakaz wynikający z klauzuli określonej w art. 415 § 5 k.p.k., której celem jest niedublowanie tytułów egzekucyjnych. Chodzi o to, że obowiązku naprawienia szkody (niezależnie od podstawy prawnej umożliwiającej wydanie takiego orzeczenia) nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnionego przez oskarżonego przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym w innym postępowaniu prawomocnie już orzeczono, nie ma przy tym znaczenia czy roszczenie zasądzone w tym innym postępowaniu zostało skutecznie wyegzekwowane. W ocenie Sądu również zobowiązanie do zapłaty zaległości alimentacyjnej, jako orzeczenie co do części wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 17 czerwca 2015 r., byłoby kolejnym orzeczeniem o roszczeniu majątkowym określonym kwotowo i podlegającym egzekucji, co byłoby niczym innym jak obejściem klauzuli antykumulacyjnej określonej w art. 415 § 5 k.p.k.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt III

Sąd zwolnił oskarżonego, z ponoszenia kosztów sądowych - nie ma on majątku, ma duże zadłużenie, a także mając na względzie priorytetowy charakter ciążącego na oskarżonym obowiązku zapłaty zaległych i bieżących świadczeń alimentacyjnych.

1.1Podpis