Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2018 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G.

przeciwko D. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1653/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wniósł pozew domagając się zasądzenia od pozwanego D. S. kwoty 5.197,53 zł z odsetkami umownymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowa wierzytelność powstałą w wyniku zawarcia przez stronę pozwaną w dniu 03.11.2017 r. z (...) Sp. z o.o. umowy pożyczki o nr (...). Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy pożyczki. Umowa została wypowiedziana i z dniem 18.05.2018 r. kwota stała się wymagalna. W dniu 7.11.2017 r. wierzyciel pierwotny dokonała przelewu przysługującej mu od strony pozwanej wierzytelności na rzecz powoda.

Pozwany nie stawił się na termin rozprawy, nie złożył odpowiedzi na pozew, nie ustosunkowała się do żądań pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 03.11.2017 r. zawarł z pozwanym umowę pożyczki ratalnej. Kwota pożyczki wynosiła 2500 zł, całkowita kwota do zapłaty– 5.519,57 zł. Okres obowiązywania pożyczki, termin spłaty, ustalony został na dzień 3.09.2012 r. Pożyczka miała być spłacana w 46 ratach po 120 zł. (umowa k.13-25)

W dniu 5.03.2018 r. (...) Sp. z o.o. sporządził pismo adresowane do pozwanego, którym wezwał pozwanego do zapłaty zaległości w kwocie 363,54 zł w terminie do dnia 19.03.2018 r., a pismem z dnia 3.04.2018 r. wypowiedział pozwanemu umowę pożyczki. Pismem z dnia 22.05.2018 r. powód poinformował pozwanego o przelewie wierzytelności z tytułu umowy pożyczki na swoją rzecz. (dowód: dokumenty k. 8-12)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone przez stronę powodową. W świetle przedstawionych przez powoda dowodów jego twierdzenia o okolicznościach przytoczonych w pozwie budzą wątpliwości.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Po myśli art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Jak stanowi art. 510 § 1 k.c. umowa sprzedaży, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z treścią art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelność powinien być również pismem stwierdzony.

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodnił, by przysługiwała mu względem pozwanego wierzytelność dochodzona pozwem.

Z przedstawionych przez stronę powodową dokumentów wynika jedynie, że pozwany zawarł z (...) w dniu 03.11.2017 r. umowę pożyczek ratalnej, zgodnie z którą otrzymał pożyczę w kwocie 2500 zł, całkowita kwota do zapłaty– 5.519,57 zł, na okres do dnia 3.09.2012 r.

Powód przedłożył jedynie sporządzone przez siebie pismo z dnia 22.05.2018 r. adresowane do pozwanego, informujące o przelewie wierzytelności z tytułu umowy pożyczki na swoja rzecz oraz sporządzone przez (...) Sp. z o.o. pisma z dnia 5.03.2018 r. stanowiące wezwanie pozwanego do zapłaty zaległości i z dnia 3.04.2018 r. wypowiedzenie pozwanemu umowy pożyczki. Przy czym nie przedstawił żadnych dowodów by pisma te zostały wysłane pozwanemu.

W ocenie Sądu, powód zatem nie przedstawił wiarygodnych dokumentów, z których wynikałoby, że skutecznie nabył wierzytelność w stosunku do pozwanej. Nie przedłożył umowy przelewu wierzytelności. Oświadczenie wierzyciela nie jest, w ocenie Sądu, wystarczające do przyjęcia, że doszło do skutecznego przelewu wierzytelności. Nie wynika z niego czy umowa wierzytelności została zawarta w formie pisemnej, kiedy została zawarta i czy została zawarta przez podmioty uprawnione do reprezentowania stron umowy.

Z powyższych przyczyn, wobec braku dowodów na nabycie przez powoda wierzytelności w stosunku do pozwanej a zatem braku legitymacji czynnej, na podstawie powołanego przepisu art. 720 k.c. powództwo zostało oddalone.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć peł. powoda,

3.  za 14 dniu lub z apelacją

21.01.2019 r.