Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Małgorzata Banaszewska
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Monika Nalewajk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2017 roku w Szczytnie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. we W.,

przeciwko J. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. W. na rzecz powoda (...) Bank S.A. we W. kwotę 222,59 (dwieście dwadzieścia dwa złote pięćdziesiąt dziewięć groszy) złotych wraz:

- z odsetkami umownymi od kwoty 174,06 złotych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od dnia 4 października 2016 roku do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 32,33 złote od dnia 07 października 2016 roku do dnia zapłaty

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  znosi wzajemnie między stronami koszty procesu.

Sygn. akt I C 1530/16 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. we W. w pozwie wniesionymi w dniu 07 października 2016 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko J. W. domagał się zasądzenia kwoty 548,09 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 32,33 złote od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP naliczonymi od kwoty 174,06 złotych od dnia 04 października 2016 roku do dnia zapłaty. Nadto, domagał się zasądzenia zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30 złotych.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 14 listopada 2016 roku stwierdziwszy brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Szczytnie jako sądowi właściwości ogólnej pozwanego.

Precyzując swoje stanowisko w sprawie powód domagał się od pozwanego zasądzenia kwoty 548,09 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczonymi zgodnie z przepisem art. 481 § 2 k.c. i art. 482 k.c. naliczonymi od kwoty 32,33 złote od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP naliczonymi od kwoty 174,06 złotych od dnia 04 października 2016 roku do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem, że nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie. Nadto, precyzując żądanie w zakresie kosztów procesu, domagał się zasądzenia kwoty 30 złotych tytułem poniesionej opłaty od pozwu oraz kwoty 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od dokumentu stwierdzającego prokurę.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził, iż wierzytelność objęta żądaniem pozwu wynika z umowy kredytu nr (...) zawartej przez strony w dniu 28 października 2013 roku. Na jej podstawie powód udzielił pozwanej kredytu, który pozwany zobowiązał się spłacić do dnia 28 października 2014 roku. Pozwany, mimo monitów i wezwań do zapłaty, nie uregulował całego zobowiązania wynikającego z zawartej umowy. Na kwotę objętą żądaniem pozwu składały się:

-

174,06 złotych tytułem kwoty kapitału należna powodowi na dzień sporządzenia pozwu, przy uwzględnieniu wpłat dokonanych przez pozwanego, a wskazanych w Zestawieniu wpłat załączonym do pozwu,

-

32,33 złote tytułem sumy odsetek umownych i karnych wyliczonych na dzień sporządzenia pozwu tj. 03 października 2016 roku wraz z dalszymi odsetkami za opóźnienie,

-

325,50 złotych tytułem kosztów monitów i upomnień,

-

16,20 złote tytułem opłaty za pakiet usług bankowych w wysokości 2,70 złotych miesięcznie za okres obowiązywania umowy

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany J. W. i powód (...) Bank S.A. we W. w dniu 28 października 2013 roku zawarli umowę o kredyt na zakup towarów i usług nr (...). Na jej podstawie powód udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 992,38 złotych, a pozwany zobowiązał się do spłaty tej kwoty wraz z odsetkami w łącznej wysokości 88,09 złotych i opłatą za pakiet usług bankowych w łącznej wysokości 32,40 złotych, a więc łącznie kwotę 1.112,87 złotych w 12 miesięcznych ratach płatnych do dnia 28 każdego miesiąca począwszy od listopada 2013 roku. Ostateczny termin spłaty kredytu ustalono na dzień 28 października 2014 roku. Na kwotę kredytu składała się kwota 899 złotych na sfinansowanie ceny towaru, kwota 64,70 złotych prowizji oraz kwota 28,68 złotych tytułem kosztów związanych z korzystaniem z ochrony ubezpieczeniowej. Kwota 11 miesięcznych rat wynosiła 92,74 złote, a ostatnia 12 rata 92,73 złotych. Wymagalne raty miesięczne zaliczane były w pierwszej kolejności na pokrycie wymagalnych spłat miesięcznych począwszy od najwcześniej wymagalnych płatności w kolejności: kapitał, odsetki umowne, odsetki karne, opłaty opcjonalne, opłaty i prowizje wynikające z tabeli Opłat i Prowizji. W umowie przewidziano, że niespłacenie raty kredytu w ustalonym terminie powoduje powstanie zadłużenia przeterminowanego, od którego pobierane będą odsetki karne w wysokości odsetek maksymalnych obowiązujących w dniu naliczania odsetek karnych , które na dzień zawarcia umowy wynoszą 16%. W umowie przewidziano również, że kredytobiorca wyraża zgodę na prowadzenie w przedmiocie umowy działań monitorująco – upominawczych z wykorzystaniem m.in. wysłanych komunikatów głosowych/sms na podane numery telefonów. Opłaty dotyczące zadłużenia przeterminowanego wynoszą:

- 13 złotych – za wysłanie wezwania do zapłaty lub prośby o dopłatę (list zwykły),

- 17 złotych - za wysłanie wezwania do zapłaty lub prośby o dopłatę (list polecony),

- 10 złotych – telefoniczne wezwanie do zapłaty,

- 1 złoty – wezwanie do zapłaty przy wykorzystaniu sms,

- 45 złotych - udokumentowana wizyta terenowa,

- koszty windykacji obejmujące działania firmy windykacyjnej z tytułu wykonania przez też firmę usług windykacyjnych należności banku, według kosztów rzeczywiście poniesionych przez bank, ale nie więcej niż 15 % kwoty wymagalnej należności banku z tytułu zleconej windykacji

(dowód: umowa kredytu k. 14)

Pozwany na poczet należności z umowy kredytu dokonał wpłat w łącznej wysokości 927,39 złotych, która w wysokości 818,32 złote została zaliczona na poczet kapitału, w wysokości 91,85 złotych na poczet odsetek i 1,02 złote na poczet upomnień.

(dowód: zestawienie wpłat k. 12-13)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo co do zasady zasługuje na uwzględnienie, zaś co do wysokości zasadne jest w części.

Ustalenia stanu faktycznego sąd poczynił w oparciu o dokumenty przedłożone przez powoda w postaci umowy kredytu, zestawienia wpłat. Dokumenty te były ze sobą zgodne i tworzyły spójny obraz stanu faktycznego, który przez pozwanego nie został w żaden sposób zakwestionowany. Nie oznacza to jednakże, że żądanie pozwu w kształcie zgłoszonym przez powoda zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (j.t. Dz.U. 2016r., poz. 1988 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. 2016., poz. 1528) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, przy czym za umowę o kredyt konsumencki uważa się między innymi umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego.

W warunkach niniejszej sprawy zawarcie przez strony umowy kredytu było niewątpliwe. Okoliczność tą potwierdza umowa kredytu załączona do pozwu. W umowie kredytu zawartej przez strony przewidziano roczną stałą stopę oprocentowania na poziomie 16%. Stopa oprocentowania kredytu jest ceną jaką płaci kredytobiorca za możliwość czasowego korzystania ze środków finansowych otrzymanych od kredytodawcy na warunkach określonych w umowie kredytu. Klauzula dotycząca stopy oprocentowania kredytu stanowi przedmiotowo istotny element umowy kredytu i w realiach niniejszej sprawy nie przekracza wysokości odsetek maksymalnych określonych w przepisie art. 359 § 2 ¹ k.c.

Wobec powyższego jako zasadne uznać należy żądanie pozwu w zakresie kwoty 174,06 złotych tytułem niespłaconego kapitału kredytu, kwoty 32,33 złotych tytułem odsetek umownych i odsetek za opóźnienie ustalonych od kwoty niespłaconego kapitału, jak również kwoty 16,20 złotych tytułem nieuiszczonej opłat za pakiet usług bankowych.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe w zw. z art. 481 § 1 i 2 ¹ k.c. i art. 482 § 1 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 222,59 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 174,06 złotych naliczonymi od dnia 4 października 2016 roku do dnia zapłaty złotych oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 32,33 złote od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 07 października 2016 roku do dnia zapłaty (pkt I wyroku)

W ocenie Sądu niezasadne jest żądanie pozwu ponad wskazane powyżej kwoty, a obejmujące kwotę 325,50 złotych tytułem kosztów monitów i upomnień. Strona powoda przedłożyła wprawdzie zestawienie wykonanych czynności windykacyjnych, jednakże do zestawienia tego nie dołączyła chociażby pisma skierowanych do pozwanego, których sporządzenie i wysłanie miało generować koszty na poziomie po 13 złotych, po 17 złotych. Nie sposób też stwierdzić na czym polegać miały czynności opisane jako windykacja zewnętrzna, które miały być podjęte w dniach: 20 czerwca 2014 roku, 22 lipca 2014 roku, 29 stycznia 2015 roku, 27 lutego 2015 roku, 23 października 2015 roku, 20 listopada 2015 roku, 31 grudnia 2015 roku, 18 sierpnia 2016 roku i 28 września 2016 roku. Na marginesie tylko zauważyć należy, że w umowie przewidziano, że kredytobiorca obciążany będzie kosztami tych czynności według kosztów rzeczywiście poniesionych przez bank, czego bank w żaden sposób nie wykazał.

Nadto, co wynika z przedłożonego przez powoda wykazu kosztów monitów i upomnień, dnia 27 marca 2015 roku miała być dokonana czynność polegająca na doręczonym osobiście wezwaniu do zapłaty, co wiązało się z kosztem 45 złotych. W umowie przewidziano zaś, że kredytobiorca obciążany będzie kosztami w wysokości 45 złotych w razie udokumentowanej wizyty trenowej. Powód, w żaden sposób nie wykazał, aby dokonał takiej wizyty, nie przedłożył chociażby wezwania do zapłaty, które tego dnia miało być osobiście doręczone pozwanemu. Wobec powyższego, Sąd w tym zakresie oddalił powództwo (pkt II wyroku).

Uwzględniając, iż pozwany w części tj. 40 % przegrał proces, Sąd uznał za zasadne rozstrzygniecie w przedmiocie kosztów procesu w oparciu o art. 100 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., 27 kwietnia 2017 roku