Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powodowie M. D. i E. K. wnieśli o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa (...) Zarządu (...) w O. kwoty po 2.500 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2005 r. do dnia zapłaty i orzeczenie o kosztach procesu.

W uzasadnieniu podnieśli, że są współwłaścicielami nieruchomości składającej się z działki nr (...) położonej w L.. Pozwany od ponad 15 lat korzysta z tej nieruchomości użytkując ją, jako drogę dojazdową do kompleksy wojskowego położonego w L. bez tytułu prawnego. Dochodzona kwota jest z tytułu częściowego odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu swego stanowiska wskazał, że faktycznie korzysta z działki nr (...), która wchodzi w skład nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...), w ten sposób, że korzysta z wybudowanej przez siebie drogi dojazdowej. Korzysta w ten sposób z nieruchomości od lat 60 - tych ubiegłego wieku. Właściciele działki nr (...) przez cały ten okres nie kwestionowali takiego sposobu korzystania z nieruchomości przez pozwanego. W ocenie pozwanego doszło do zasiedzenia przez niego służebności gruntowej polegającej na prawie przejścia i przejazdu przez działkę nr (...).

Na rozprawie w dniu 22 maja 2018 r. pełnomocnika powoda M. D. cofnął pozew w sprawie i wniósł o nieobciążanie powoda kosztami procesu na rzecz pozwanego.

Pełnomocnik pozwanego wyraził na to zgodę. (płyta CD k. 152)

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2018 r. Sąd Rejonowy w Szczytnie umorzył postępowanie w części, tj. z powództwa M. D. przeciwko Skarbowi Państwa – (...) Zarząd (...) w O..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości składających się z działek nr (...) o pow. 15,8621 ha położonej w L. gm. S.. Nieruchomość ta została oddana w trwały zarząd (...) który wykonuje (...) Zarząd (...) w O.. Dla nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Działka nr (...) stanowi drogę dojazdową do obiektów jednostki wojskowej w L..

W 1974 r. została wykonana droga prowadząca do obiektów jednostki wojskowej w L.. Droga została wykonana metodą wylewki betonowej z dylatacją. Droga ta została poprowadzona przez działkę pozwanego Skarbu Państwa w trwałym zarządzie (...) (...). Pod budowę tej drogi została zajęta także część działki nr (...) położonej w L. stanowiącej obecnie współwłasność powodów M. D. i E. D. (obecnie K.) po ½ części. Dla działki tej prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Powodowie M. D. i E. D. (obecnie K.) własność tej działki nabyli na podstawie umowy darowizny z dnia 12.11.2002 r. zawartej z rodzicami J. i K. D..

Część działki nr (...) pod drogę została zajęta przez pozwanego Skarbu Państwa (...) w 1973 r. wówczas, gdy była budowana droga przez działkę nr (...). Od momentu wybudowania drogi dojazdowej do jednostki wojskowej, pozwany Skarb Państwa (...), korzystał z niej, w tym także z tej części drogi znajdującej się na działce nr (...), do przemarszu wojska, przejazdu jednostek wojskowych. W ten sposób korzysta z działki nr (...) do chwili obecnej w sposób niezakłócony. Pozwany Skarb Państwa (...)wykonywał remonty tej drogi.

Podczas czynności związanych z odnowieniem granic w 2012 r. powodowie M. D. i E. K., powzięli informacje, że część ich działki nr (...) zajęta jest przez drogę prowadzącą do jednostki wojskowej w L..

Prawomocnym postanowieniem z dnia 5 grudnia 2017 r. Sąd Rejonowy w Szczytnie w sprawie sygn. akt I Ns 646/15 stwierdził, że Skarb Państwa (...)działające przez (...) Zarządu (...) w O., właściciel nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) nabył przez zasiedzenie z dniem 1.01.2004 r. służebność gruntową przejazdu i przechodu o pow. 0,0949 ha przebiegającą zgodnie z pisemną opinią biegłego geodety M. W. z dnia 21.07.2017 r. i mapą stanowiącą załącznik do opinii k. 95-97 akt sprawy, przez działkę nr (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) stanowiącą współwłasność M. D. i E. K. po ½ części.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów: odpisów ksiąg wieczystych k. 6, 43- 53 mapy k.8 -9, wezwanie k.10 -11, 13, zdjęć k.55-56, zeznań świadków K. D. k.102 odwr., P. N. k. 102 odwr. – 103, K. S. k. 103, M. U. k. 103, K. A. k. 103, A. W. k. 103 odwr., zeznań powodów M. D. k.104, E. K. k. 104, za pozwanego P. C. k.104 )

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem sądu, w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, roszczenie powódki E. K. nie zasługuje na uwzględnienie.

Z materiału dowodowego wynika bowiem, że prawomocnym postanowieniem z dnia 5 grudnia 2017 r. w sprawie sygn. akt I Ns 646/15, Sąd Rejonowy w (...) stwierdził, że Skarb Państwa (...)działające przez (...) Zarządu (...) w O., właściciel nieruchomości dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) nabył przez zasiedzenie z dniem 1.01.2004 r. służebność gruntową przejazdu i przechodu o pow. 0,0949 ha przebiegającą zgodnie z pisemną opinią biegłego geodety M. W. z dnia 21.07.2017 r. i mapą stanowiącą załącznik do opinii k. 95-97 akt sprawy, przez działkę nr (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) stanowiącą współwłasność M. D. i E. K. po ½ części, a więc za korzystanie, z której powódka dochodziła od pozwanego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w Wyroku z dnia 12.01.2012 r. w sprawie II CSK 258/11, byłemu właścicielowi nie przysługują wobec posiadacza, który nabył własność nieruchomości przez zasiedzenie roszczenia uzupełniające za okres poprzedzający datę zasiedzenia.

Podzielając stanowisko wyrażone w powołanym orzeczeniu na mocy art. 224 § 2 k.c. i art. 225 k.c. orzeczono jak w sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art.98 k.p.c. na które składają koszty wynagrodzenia pełnomocnika ustalone zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat ta czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)