Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: sekr. sąd. Jolanta Jarmołowicz

w obecności oskarżyciela publ. M. W.

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2014r., 17 grudnia 2014 r. sprawy

L. L. (1)

s. L. i M. z domu T.

ur. (...) w S.

obwinionego o to, że:

1. w dniu 12 maja 2014r. około godziny 10:16 w O. na ul. (...) kierował samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień

- tj. za wykroczenie z art. 94§1 kw

2. w dniu 21 maja 2014r. około godziny 12:17 w O. na ul. (...) kierował samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień

- tj. za wykroczenie z art. 94§1 kw

3. w dniu 01 czerwca 2014r. około godziny 10:36 w O. na ul. (...) kierował samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień

- tj. za wykroczenie z art. 94§1 kw

4. w dniu 07 czerwca 2014r. około godziny 10:49 w O. na ul. (...) kierował samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień

- tj. za wykroczenie z art. 94§1 kw

5. w dniu 07 czerwca 2014r. około godziny 09:45 w O. na ul. (...) kierował samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień

- tj. za wykroczenie z art. 94§1 kw

6. w dniu 05 czerwca 2014r. około godziny 14:36 w O. na ul. (...) kierował samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień

- tj. za wykroczenie z art. 94§1 kw

ORZEKA:

I.  obwinionego L. L. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. 94 § 1 kw w zw. Z art. 9 § 2 kw skazuje go na karę 3.000,- (trzech tysięcy) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

Sygn. akt. IX W 4077/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 17 września 2009r. L. L. (1) został skazany za przestępstwo z art. 178 a §1 kk. Orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, zaliczając jednocześnie na poczet zakazu okres zatrzymania dokumentu prawa jazdy od 17 czerwca 2009r. L. L. (1) do dnia dzisiejszego nie odzyskał uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

Nie posiadając uprawnień, L. L. (1) kierował pojazdami mechanicznymi, był zatrzymywany nawet do kontroli drogowych, w trakcie których legitymował się podrobionym (...)prawem jazdy, które miał uzyskać według jego zapewnień 16.06.2010r. na terenie(...).

Do końca 2010r. L. L. (1) pozostawał w związku konkubenckim z D. D. (1). Po rozstaniu wymienieni pozostają w konflikcie. D. D. (1) mieszka w tym samym bloku co były konkubent, posiada również działkę w tym samym ogrodzie działkowym. Niemalże codziennie widuje mężczyznę. Wie, iż nie posiada on uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, a jego stan zdrowia nie pozwala mu na ich odzyskania. W jej ocenie L. L. (1), ze względu na wadę wzroku i schorzenia neurologiczne, kierując samochodem stwarza zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W maju 2014r. D. D. (1) zaczęła obserwować L. L. (1) i w miarę możliwości nagrywać kierowanie przez niego samochodami.

W dniu 12 maja 2014r. ok. godz. 10.16 L. L. (1) podjechał samochodem m – ki V. (...) o nr rej. (...) pod blok przy ul. (...) i udał się na podwórko. PO chwili wrócił, wsiadł do pojazdu i odjechał. Sytuację tę nagrała za pomocą telefonu komórkowego D. D. (1).

W dniu 21 maja 2014r. około godz. 11.00 L. L. (1) był na działce, tam zauważyła go D. D. (1). Ten wiedząc, że jest obserwowany, wsiadł do samochodu marki R. (...) o nr rej. (...) od strony pasażera, następnie przesiadł się na fotel kierowcy i odjechał.

W dniu 1 czerwca 2014r. około godz. 10.35 L. L. (1) przyjechał na działkę kierując samochodem m – ki R. (...), pasażerem była jego znajoma H. S.. Gdy zobaczyli, że na swojej działce jest D. D. (1), zamienili się miejscami i dopiero wtedy wyszli z samochodu.

W dniu 5 czerwca 2014r. około godz. 14.36 L. L.Kierując samochodem m – ki V. (...) przyjechał na stację benzynową przy C. przy ul. (...) w O., gdzie zatankował gaz. W tym czasie na przestanku autobusowym oczekiwała D. D. (1), która zawiadomiła o tym fakcie policję. Wizyta L. L. na stacji benzynowej została zarejestrowana na monitoringu.

W dniu 7 czerwca 2014r. ok. godz. 9.45 L. L. (1) kierując samochodem m –ki R. (...) przyjechał na działkę, a następnie około godz. 10.49 przyjechał pod blok w którym mieszka, pobiegł do mieszkania, za chwilę wrócił i odjechał. Ta druga sytuacja została nagrana za pomocą telefonu komórkowego przez D. D. (1).

(dowody: zeznania świadka D. D. k.132- 133, 16v, kserokopie akt ewidencyjnych kierowcy k. 98-113, wydruk z (...) k. 15, opinia z zakresu badania dokumentów k. 94-95, nagranie k. 73)

Obwiniony L. L. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Wyjaśnił, w dniach wskazanych przez D. D. (1) nie kierował samochodem. Jego pojazdami poruszają się siostra, siostrzenica, syn, znajomy S. A. oraz H. S.. W jego ocenie była konkubina mogła się pomylić, bo wszystkie te osoby są bardzo podobne do niego. Przyznał, iż w innych dniach kierował samochodami, ale posiadał(...)prawo jazdy, które jest autentyczne, bo zdał tam egzamin i uzyskał dokument.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w ocenie Sądu zmierzają one do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane wykroczenia. Stoją w oczywistej sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie, w szczególności z zeznaniami D. D. (1) i opinią z zakresu badania dokumentów. Osoby, które wskazał obwiniony zeznawały przed Sądem i stanowczo należy stwierdzić, iż żadna z nich nie jest podobna w najmniejszym stopniu do niego samego. Osoba obca nie mogłaby pomylić obwinionego ze wskazanymi przez niego osobami, a co dopiero D. D. (1), która te osoby zna.

Wyjaśnienia obwinionego, który nie wskazuje jakiegokolwiek alibi na dni wskazane we wnioskach o ukaranie, rażą wręcz niekonsekwencją i naiwnością. Z jednej strony obwiniony wskazuje, iż posiadał w maju i czerwcu 2014r. legalne prawo jazdy i posiada uprawnienia do kierowania pojazdami, którymi zresztą się poruszał. Z drugiej strony zaprzecza jakoby kierował pojazdami w dniach wskazanych przez byłą konkubinę. Jeśli był przekonany o legalności swych uprawnień, nie sposób zrozumieć cóż stało na przeszkodzie przyznaniu się do kierowania pojazdami, szczególnie w sytuacjach, gdy było to utrwalone nagraniami.

W ocenie Sądu obwiniony doskonale wiedział, iż posługuje się sfałszowanym prawem jazdy. Opinia kryminalistyczna jest w tym zakresie jednoznaczna. Dokument został podrobiony, nie mógł być wydany przez odpowiednie władze (...), w której najprawdopodobniej obwiniony nigdy nie był w celu uzyskania uprawnień do kierowani pojazdami mechanicznymi. Nie przebywał tam na pewno w czasie, gdy miał zdawać egzaminy, bowiem w tamtym czasie pozostawał w związku z D. D. (1), która zaprzeczyła takim wyjazdom.

Świadek D. D. (1) zeznała zgodnie z ustalonym stanem faktycznym. Przyznała, iż pozostaje z obwinionym w konflikcie. Swoje spostrzeżenia w miarę możliwości dokumentowała filmując je za pomocą telefonu komórkowego. Nagrania te zostały odtworzone na rozprawie, ale ze względu na ich jakość, można jedynie stwierdzić, iż jest na nim osoba bardzo przypominająca obwinionego. Świadek wskazała również, iż wizyta obwinionego na stacji benzynowej musi być zarejestrowana na monitoringu C.. Po sprawdzeniu, okazało się, ze rzeczywiście o godzinie wskazanej przez D. D. (1), pojazd obwinionego został zarejestrowany na monitoringu, a jego kierującym był mężczyzna bardzo podobny do niego samego.

Sąd dał wiarę zeznaniom wyżej wskazanego świadka, są one jasne i konsekwentne. Świadek zdając sobie sprawę z nikłej mocy dowodowej swych zeznań próbowała na różne sposoby zdobyć inne dowody, że obwiniony bez uprawnień kieruje pojazdami. Próbowała nagrywać, wzywała policję, posiłkowała się monitoringiem. Wymieniona od dłuższego czasu konsekwentnie zawiadamiała policję o fakcie, iż obwiniony notorycznie popełnia wykroczenia z art. 94§1kw, nie rezygnowała nawet po umorzeniu postępowań, które nastąpiły w wyniku wprowadzenia przez obwinionego w błąd funkcjonariuszy K. O..

Świadkowie wskazani przez obwinionego - S. A., T. K. i T. L. nie wnieśli nic do postępowania, albowiem nie byli obecni w miejscach i czasie wskazanych w zarzutach. Wszyscy przyznali się do kierowania pojazdami należącymi do obwinionego i zgodnie twierdzili, iż nie widzieli, aby kierował on kiedykolwiek pojazdami. Trudno się wypowiadać o wiarygodności tych zeznań, choć zastanawiającym jest dlaczego tak gorliwie wszyscy zaprzeczali, że L. L. (1) kieruje samochodami, skoro, jak on sam twierdzi posiadał do tego uprawnienia uzyskane w (...)

Świadek H. S. zeznała, iż często jeździ z obwinionym, kieruje ona, ale czasami dla żartu przesiadają się, gdy D. D. (1) ich filmuje i samochodem jeździ obwiniony. Co prawda świadek podkreślała, iż obwiniony kieruje pojazdem tylko parę metrów, ale przyznała iż miało to miejsce na ul. (...), a więc na drodze publicznej.

Sąd nie dał wiary zeznaniom tego świadka albowiem są one niespójne i nielogiczne. Skoro obwiniony twierdził, iż posiada uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi, dokumentem prawa jazdy legitymował się funkcjonariuszom Policji, trudno zrozumieć sens zamieniania się za kierownicą świadka i obwinionego – dla żartu by zdezorientować D. D.. Z tego samego powodu nie można dać wiary słowom świadka, iż obwiniony nigdy sam nie jeździł samochodem. Nawet obwiniony przyznawał, iż jeździł samochodem, w 2013r. był legitymowany przez funkcjonariuszy Policji, w lipcu 2014r. dokument prawa jazdy okazywał w K. O.. Nie było zatem żadnych powodów, by obwiniony nie kierował pojazdami, w czasie gdy posiał prawo jazdy wydane (...).

Wobec powyższych ustaleń, w ocenie Sądu wina obwinionego jest ewidentna i została mu udowodniona. Obwiniony pomimo braku uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, w dniach wskazanych w zarzutach, kierował samochodami m – ki V. (...) i R. (...). Czyny te stanowią wykroczenia z art. 94§ 1 kw w zw z art. 6 ust. 1 pkt. 6 ustawy o kierujących pojazdami. Z mocy tych przepisów, przy zastosowaniu art. 9§2kw obwiniony został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku.

Wymierzając obwinionemu karę, Sąd nie dostrzegł po jego stronie żadnych okoliczności łagodzących, przy szeregu okolicznościach obciążających. L. L. (1) nie posiadając uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, które utracił w wyniku skazania za jazdę w stanie nietrzeźwości, posługiwał się sfałszowanym dokumentem prawa jazdy. Postępowanie obwinionego było nagminne. Z dokumentacji przedłożonej przez Wydział (...)nie wynika, aby obwiniony próbował uzyskać uprawnienia po upływnie okresu środka karnego. Dodatkowo obwiniony był karany za wykroczenia drogowe ( k. 15).

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu, z uwzględnieniem jego deklarowanej sytuacji materialnej. Tak ukształtowana ma szansę wpłynąć na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo i spełnić swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Wobec trudnej sytuacji materialnej, obwiniony został zwolniony od kosztów postępowania i opłaty.