Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: Kalina Pawełko

w obecności oskarżyciela publ. M. N.

po rozpoznaniu w dniach 26 sierpnia i 23 września 2015 r. sprawy

1.  M. K. (1)

córki W. i K. z domu B.

ur. (...) w O.

2.  S. K.

syna J. i J. z domu S.

ur. (...) w M.

obwinionych o to, że:

w dniu 03 lipca 2015 r., ok. godz. 11 ⁴⁰ w O. przy ul. (...) mając obowiązek opieki nad małoletnim dzieckiem do lat (...) znajdowali się w stanie nietrzeźwości czym dopuścili do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla jego zdrowia

- tj. za wykroczenie z art. 106 kw

oraz M. K. (1)

obwinionej o to, że

w dniu 06 lipca 2015 r., ok. godz. 19 ⁵⁵ w O. przy ul. (...) mając obowiązek opieki nad małoletnim dzieckiem do lat (...) znajdowała się w stanie nietrzeźwości czym dopuściła do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla jego zdrowia

- tj. za wykroczenie z art. 106 kw

ORZEKA:

I.  obwinionych M. K. (1) i S. K. uznaje za winnych popełnienia zarzucanych im czynów i za to obwinioną M. K. (1) na podstawie art. 106 kw w zw. z art. 9 § 2 kw przy zastosowaniu przepisu art. 38 kw skazuje na karę 15 (piętnastu) dni aresztu a obwinionego S. K. z mocy art. 106 kw w zw. z art. 38 kw skazuje na karę 10 (dziesięciu) dni aresztu;

II.  na podstawie art. 42 §1 i 2 kw wykonanie orzeczonej kary aresztu wobec obwinionego S. K. warunkowo zawiesza na okres próby 1 (jednego) roku;

III.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionych od kosztów postępowania i opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

M. K. (1) z zawodu jest (...), od 7 sierpnia 2015 r. pracuje na umowę zlecenie jako (...), zarabia(...) złotych na godzinę. Ponadto otrzymuje zasiłek rodzinny z (...). Jest matką (...) dzieci, z tego (...) się opiekuje, (...) przebywa pod opieką biologicznego ojca. Była karana uprzednio za wykroczenia. W roku 2013 wyrokiem Sądu Rejonowego w O. (sygn. akt (...)) została skazana na karę grzywny za czyn z art. 106 kw. W roku 2014 wyrokiem Sądu Rejonowego
w O. (sygn. akt(...)) została skazana na karę 20 dni aresztu za czyn z art. 106 kw. W roku 2014 wyrokiem Sądu Rejonowego w O. (sygn. akt (...)) została skazana na karę grzywny za czyn z art. 106 kw.

(dane osobopoznawcze: k. 41v, notatka urzędowa k. 31; kserokopie wyroków – k. 52-55)

M. K. (1) obwiniona została o to, że: I. w dniu 3 lipca 2015 r. około godziny 11:40 w O. przy ul. (...) mając obowiązek opieki nad małoletnim dzieckiem do lat (...), znajdowała się w stanie nietrzeźwości, czym dopuściła do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla jego zdrowia; II. w dniu 6 lipca 2015 r. około godziny 19:55 w O. przy ul. (...) mając obowiązek opieki nad małoletnim dzieckiem do lat (...), znajdowała się w stanie nietrzeźwości, czym dopuściła do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla jego zdrowia

S. K. z zawodu jest (...), nie pracuje, utrzymuje się z zasiłku otrzymywanego z (...) w kwocie około (...)złotych. Karany był uprzednio za podobne wykroczenie. W roku 2013 wyrokiem Sądu Rejonowego
w O. (sygn. akt (...)) został skazany na karę grzywny za czyn z art. 106 kw.

(dane osobopoznawcze: k. 41v, notatka urzędowa k. 31, kserokopia wyroku – k. 53)

S. K. obwiniony został o to, że: I. w dniu 3 lipca 2015 r. około godziny 11:40 w O. przy ul. (...) mając obowiązek opieki nad małoletnim dzieckiem do lat(...), znajdował się w stanie nietrzeźwości, czym dopuścił do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla jego zdrowia.

W dniu 3 lipca 2015 r. funkcjonariusze Policji –(...) K. S. (1) i (...). M. Z. (1) o godzinie 11:40, z polecenia dyżurnego K. O., udali się na ulicę (...). Jak wynikało ze zgłoszenia w mieszkaniu pod wyżej wymienionym adresem nietrzeźwe osoby miały opiekować się dziećmi. Przybyli na miejsce Policjanci zastali obwinionych M. K. (1) i S. K. siedzących w kuchni i spożywających alkohol. Mieli oni problem z poruszaniem się oraz trudną do zrozumienia, bełkotliwą mowę. W pokoju obok znajdowały się dzieci obwinionych: M. K. (2) i K. K. (1) oraz B. F., syn obwinionej i jej poprzedniego partnera. W mieszkaniu tego dnia panował nieład, dzieci były zadbane, oglądały bajki w telewizji.

Na miejsce zdarzenia wezwano patrol pionu ruchu drogowego w celu sprawdzenia zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu obwinionych. Badanie ujawniło, iż oboje obwinieni znajdowali się w stanie nietrzeźwości. U S. K. zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wyniosła (...). Natomiast u obwinionej M. K. (1) - (...)Obwinieni nie byli w stanie podpisać protokołów.

Na miejsce zdarzenia przybyła siostra obwinionego T. K., która oświadczyła, że zaopiekuje się dziećmi oraz nietrzeźwymi rodzicami.

W dniu 6 lipca 2015 r. funkcjonariusze Policji – R. K. i Ł. S. - około godziny 19:55 udali się na ul. (...). Drzwi otworzyła im kobieta, od której wyczuwalna była silna woń alkoholu. Na miejsce zdarzenia wezwano patrol ruchu drogowego
w celu sprawdzenia zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie ujawniło, iż obwiniona jest w stanie nietrzeźwości. Zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wyniosła (...) W mieszkaniu znajdowało się troje małoletnich dzieci K. K. (1), M. K. (3) i B. F.. W trakcie interwencji do mieszkania przybył konkubent obwinionej S. K.. Przyszedł wraz z dzieckiem, z jego ust wyczuwalna była woń alkoholu, miał bełkotliwą mowę. Na miejsce interwencji przybył pracownik (...) O. w osobie pani S. B., która podjęła decyzję
o przekazaniu dzieci T. K., będącej ciocią małoletnich. Pani K.
w obecności pracownika (...)oświadczyła, że zaopiekuje się dziećmi do wytrzeźwienia rodziców. Dzieci zabrała do swojego mieszkania na ul. (...) w O.. Nietrzeźwi obwinieni pozostali w mieszkaniu.

(dowód: notatka urzędowa k. 6-7, k. 14; protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości k. 8, k. 15-16,k. 18-19; zeznania świadka K. S. k. 41-41v, wyjaśnienia obwinionego k. 42 wyjaśnienia obwinionej k. 42; oświadczenie odebrania dziecka k. 17)

Obwiniona M. K. (1) przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, iż sama nie znajduje usprawiedliwienia na zaistniałą sytuację.

Obwiniony S. K. w toku postępowania jurysdykcyjnego, przesłuchany na rozprawie, nie przyznał się do zarzucanego mu czynu twierdząc iż ta cała sytuacja jest manipulacją Policji. Wyjaśnił, iż w dniu 3 lipca 2015 r. podczas interwencji funkcjonariuszy Policji przy ulicy (...) w O. nie został przebadany na zawartość alkoholu. Dodał, iż tego dnia wypił jedno, może dwa piwa. Tłumaczył, iż przyjmuje silny lek przeciwbólowy (...), który spowodował u niego zaburzenia mowy.

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionej M. K. (4) zasługują na przymiot wiarygodności bowiem są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym. Natomiast wyjaśnienia obwinionego S. K. na taki przymiot nie zasługują ponieważ, w przeciwieństwie do wyjaśnień współobwinionej, są one sprzeczne
z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie w postaci zeznań świadków: K. S. i M. Z. oraz sporządzonej przez nich,
podczas interwencji dokumentacji.

Sąd uznał, iż wyjaśnienia tego obwinionego ewidentnie zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności za popełnione wykroczenie.

Ponadto należy nadmienić, iż obwiniony ten w ostatnim słowie, podczas rozprawy, przyznał swoją winę.

W ocenie Sądu przebieg zdarzeń nie budzi żadnych wątpliwości. Jak podkreślili to zgodnie obaj świadkowie interweniujący w dniu 03 lipca 2015 r., oboje obwinieni byli w tak silnym stanie nietrzeźwości ((...) alkoholu w wydychanym powietrzu), że nie byli w stanie podpisać protokołów badania ich urządzeniem (...). To właśnie ten znaczny stan nietrzeźwości S. K. (...) sprawił, ze nie był on w stanie zapamiętać samego badania, z którego sporządzony został stosowny protokół, dołączono również świadectwa wzorcowania tych urządzeń, a zatem fakt przeprowadzania badań nie budzi żadnych wątpliwości. Sąd dał wiarę tym przeprowadzonym dowodom gdyż są logiczne, spójne i wzajemnie się przy tym uzupełniają. Podkreślenia wymaga również, że wszyscy przesłuchani świadkowie – funkcjonariusze Policji to osoby całkowicie obce dla obwinionych, niezainteresowane osobiście wynikiem tego postępowania a zatem w pełni obiektywne.

Wykroczenie z art. 106 kw ma charakter formalny bowiem dowodem przesądzającym o jego zaistnieniu jest samo dopuszczenie do przebywania danej osoby w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka. Dla bytu tego wykroczenia bez znaczenia pozostaje fakt, czy skutek w postaci uszczerbku na zdrowiu faktycznie zaistniał, jak również czy niebezpieczeństwo oraz czy niebezpieczeństwo takiego skutku groziło bezpośrednio.

W ocenie Sądu przebywanie kilkuletnich dzieci pod opieką dwojga dorosłych będących pod tak znacznym wpływem alkoholu, że nie zdawali oni sobie sprawy z tego co wokół nich się dzieje z pewnością narażało ich na realne niebezpieczeństwo dla zdrowia a nawet życia.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu wina obwinionych jest ewidentna i została im udowodniona.

Obwiniona M. K. (1) popełniła dwa wykroczenia z art. 106 kw i z mocy tego przepisu została skazana i ukarana przy zastosowaniu art. 38 kw karą 15 dni aresztu. Nie ulega żadnej wątpliwości, iż to właśnie na obwinionej jako matce (...) dzieci ciążył tego dnia rodzicielski obowiązek, który zdecydowanie został przez nią w rażący sposób naruszony.

Wymierzając obwinionej karę Sąd miał na uwadze przede wszystkim wielokrotną uprzednią karalność obwinionej, która została potraktowana jako okoliczność obciążającą. Do tej pory aż czterokrotnie była on już skazywana za identyczne wykroczenia z art. 106 kw i z faktu tego jak widać nie wyciągnęła żadnej nauki. Była już również skazywania na karę aresztu z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i nawet tej danej jej szansy, a zarazem przestrogi nie była w stanie odebrać w sposób prawidłowy. W niniejszym postępowaniu w odstępie zaledwie 3 dni wprawiła się dwukrotnie w stan takiej nietrzeźwości sprawując opiekę nad dziećmi, że utraciła całkowicie kontakt z rzeczywistością. Nawet wyrażona przez nią podczas rozprawy skrucha nie zmienia oceny jej postępowania jako skrajnie nieodpowiedzialnego.

W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu kara wymierzona tej obwinionej jest adekwatna do stopnia jej zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Tak ukształtowana wpłynie na obwinioną wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełni swoje cele w zakresie prewencji ogólnej. Skoro z dotychczas orzekanych łagodniejszych kar nie była w stanie wyciągnąć należytej nauki może ta najsurowsza z katalogu kar będzie dla niej odpowiednim wstrząsem i skłoni ją do diametralnej zmiany postawy i właściwej opieki nad dziećmi.

Obwiniony S. K. popełnił wykroczenie z art. 106 kw
i z mocy tego przepisu w zw. z art. 38 kw został skazany na karę 10 dni aresztu. Na podstawie art. 42 § 1 i 2 kw Sąd zawiesił wykonanie orzeczonej kary aresztu wobec obwinionego na okres próby 1 (jednego) roku. W stosunku do tego obwinionego, mimo iż i on był w przeszłości karany również za to samo wykroczenie Sąd znalazł podstawy do dania mu jeszcze jednej szansy. W przekonaniu Sądu świadomość, że w przypadku popełnienia kolejnego czynu również i on może trafić do aresztu może wpłynąć na niego prewencyjnie i powstrzymać go przed kolejnym łamaniem prawa. Dlatego w stosunku do tego obwinionego Sąd warunkowo, na okres jednego roku, zawiesił wykonanie orzeczonej kary aresztu.

Sąd zwolnił oboje obwinionych od ponoszenia kosztów postępowania i opłaty uznając, że ich sytuacja materialna nie pozwala im na ich poniesienie.