Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX W 1622/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2016-12-23

Sygn. akt IX W 1622/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: stażysta Wojciech Sowul

bez obecności oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniach 17.06, 31.08, 12.10, 23.11 i 16.12.2016 r. sprawy

J. M. (1)

syna J. i E. z d. L.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w okresie od stycznia 2013 r., do dnia 21 marca 2016 r., w dniach od poniedziałku do piątku w godz. 08 15 (...) oraz (...)- 20 15 w O. przy ul. (...), w lokalu usługowym nr (...) zakłócił spokój E. P. (1), K. K. (1), I. B. (1) i W. D. (1) poprzez uderzanie w ściany, odtwarzanie głośnej muzyki oraz odgłosy tarcia metal o metal

- tj. za wykroczenie z art. 51 § 1 kw

ORZEKA:

I.  obwinionego J. M. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu ;

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpw koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

J. M. (1) został obwiniony o to że okresie od stycznia 2013 r. do dnia 21 marca 2016 r., w dniach od poniedziałku do piątku, w godz. 08:15-09:15 oraz 18:15-20:15 w O. przy ul. (...) w lokalu usługowym nr (...) zakłócił spokój E. P. (2), K. K. (1), I. B. (1) i W. D. (1) poprzez uderzanie w ściany, odtwarzanie głośnej muzyki oraz odgłosy tarcia metal o metal.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Obwiniony J. M. (1) wspólnie z żoną są współwłaścicielami lokalu usługowego położonego w przyziemiu budynku mieszkalnego budownictwa wielorodzinnego przy ul. (...) w O.. W lokalu tym prowadzą działalność gospodarczą. Bezpośrednio nad pomieszczeniem zajmowanym przez obwinionego znajduje się mieszkanie pokrzywdzonej E. P. (3), nad tym mieszkaniem znajduje się mieszkanie pokrzywdzonej K. K. (1), zaś na najwyższym poziomie mieszkanie pokrzywdzonej W. D. (1). Obok mieszkania W. D. mieszkają państwo C.. Obok mieszkania pokrzywdzonej E. P. lokal zajmuje B. M.. Na drugim piętrze budynku w okresie objętym zarzutem mieszkała także pokrzywdzona I. B. (1). Na tym samym poziomie co lokal obwinionego znajduje się (...). T.. Naprzeciwko budynku w którym zlokalizowana jest m. in. (...) przy ul. (...) mieszkają A. G. (1) oraz L. D. (1).

Na przełomie roku 2012 i 2013 obwiniony przeprowadził w lokalu prace remontowe aby przystosować go do prowadzenia ćwiczeń funkcjonalnych. Z powodu podjętych prac pokrzywdzona E. P. (2) w 2013 r. wniosła skargę do Państwowego Inspektora Nadzoru Budowlanego inicjując postępowanie administracyjne dotyczące prac remontowych przeprowadzonych przez obwinionego oraz montażu przez niego w stropie pomieszczenia haków niezbędnych do wykonywania ćwiczeń oraz rzekomego usunięcia podciągu wspierającego strop pomiędzy dwoma pomieszczeniami. Pokrzywdzona E. P. w dokumentach przekazanych do Nadzoru Budowlnego wskazywała, iż z powodu podjętych przez obwinionego prac w jej mieszkaniu powstały pęknięcia ścian. Postępowanie administracyjne w tym przedmiocie trwa do dnia dzisiejszego. Brak jest prawomocnego rozstrzygnięcia w tym zakresie. W postępowanie zaangażowane zostały różne instytucje państwowe – Straż Pożarna, Inspekcja Sanitarna, Inspekcja Pracy. W trakcie jego trwania Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w O. przeprowadziła w 2014 r. badanie celem ustalenia czy odgłosy zajęć prowadzonych w (...) dochodzą do mieszkań powyżej. Przeprowadzone badanie, wraz z symulacją ćwiczeń nie potwierdziły aby w mieszkaniu pokrzywdzonej E. P. słyszalne były jakiekolwiek dźwięki dochodzące z pomieszczeń(...). W czasie badań symulacja prowadzona była na wszystkich 10 pasach do ćwiczeń. Mimo to dźwięki w mieszkaniu pokrzywdzonej E. P. nie były słyszalne i badanie pomiaru ich głośności nie zostało przeprowadzone (sprawozdanie z pomiarów poziomu dźwięku k. 76-79).

Obwiniony J. M. (1) w pomieszczeniach przy ul. (...) w O. prowadzi zajęcia sportowe – trening funkcjonalny, trening ogólnorozwojowy i trening przy zastosowaniu systemu (...) ćwiczenia prowadzone na specjalnych pasach mocowanych do sufitu. Ćwiczenia prowadzone są bezpośrednio z klientami, obwiniony jako trener na bieżąco udziela porad i instrukcji odnośnie wykonywanych ćwiczeń. Zajęcia odbywają się przy muzyce, której głośność jest tak ustawiona aby nie zakłócała przebiegu treningu i udzielanych instrukcji.

W okresie od stycznia 2013 r. do 21 marca 2016 r. obwiniony prowadził zajęcia sportowe w godzinach od około 08:50-09:15 oraz po południu w godzinach 18:15-20:15. Treningi prowadzone były w dni powszednie.

W dniu 16 marca 2016 r., o godz. 20:55 pokrzywdzona E. P. poinformowała dyżurnego K. o awanturze sąsiedzkiej. Przybyli na miejsce Policjanci zastali pokrzywdzoną E. P. oraz pokrzywdzoną K. K., które poinformowały, iż obwiniony od 2013 prowadzi w lokalu na najniższym poziomie (...). W czasie prowadzenia przez niego zajęć do mieszkań pokrzywdzonych dochodzą odgłosy muzyki, huki oraz drżą ściany. Pokrzywdzone wskazały, że obwiniony opuścił lokal przez przybiciem funkcjonariuszy i hałasy ustały.

W dniu 18 marca 2016 r. około godz. 19:45 pokrzywdzone E. P., W. D. oraz K. K. zawiadomiły dyżurnego K. w O. o notorycznym zakłócaniu spokoju w czasie prowadzenia zajęć w (...) przez obwinionego J. M. (1) poprzez odtwarzanie głośnej muzyki, uderzenia w ściany ciężarkami, stukot, wrzaski i krzyki, przez które powstają wstrząsy budynku. Dodatkowo E. P. twierdziła, iż w jej kierunku padły obelżywe słowa, gdy zwróciła obwinionemu uwagę. Funkcjonariusze nie zastali obwinionego.(...) była zamknięta, nikogo nie było wewnątrz lokalu.

(dowody: notatka urzędowa k. 2, k. 11, k. 17, k. 27, zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia k. 15-16, k. 35-36, zdjęcia urządzeń do ćwiczeń k. 69-73, wydruk internetowy k. 74-75, kopia sprawozdania z pomiarów poziomu dźwięku i kopia pomiarów hałasu k. 76-79, skarga L. D. k. 83, pismo z Urzędu Miasta O. k. 106, uzupełnienie opinii F. M. k. 107, k. 108, projekt techniczny budynku przy ul. (...) k. 109-114, zdjęcia wnętrza pomieszczeń (...) k. 115, zdjęcia mocowań urządzeń do ćwiczeń k. 115v.-116v., opis płyt stopowych k. 117, kopia aprobaty technicznej k. 117v.-127, kopia wyroku WSA w O. wraz z uzasadnieniem k. 135-142, informacja z (...) wraz z kopią dokumentów k. 144-165, , wyjaśnienia obwinionego k. 32, k. 129-129v., zeznania R. W. k. 25, zeznania P. K. k. 22, k. 81, k. 80v.-81, zeznania M. M. k. 129v-130, zeznania I. B. k. 130-130v., zeznania P. C. k. 130v., zeznania K. C. k. 130v., zeznania B. M. k. 130v., zeznania M. Z. k.130-131, zeznania B. T. k. 131, zeznania D. A. j. 131, zeznania Z. P. k. 131-131v., zeznania M. W. k. 13v., zeznania B. L. k. 131v., zeznania M. C. k. 132, zeznania M. K. k. 181-181v., zeznania D. G. k. 197-197v., zeznania A. G. (2) k. 225)

W toku postępowania obwiniony J. M. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wyjaśnił, iż początkowo relacje sąsiedzkie z E. P. układały się prawidłowo, a problem zaczął się gdy dowiedział się o konflikcie pokrzywdzonej w poprzednim miejscu zamieszkania i o złośliwościach jakie robiła swojemu przeciwnikowi. Obwiniony wyjaśnił, że pokrzywdzona od około 2013-2014 r. składała skargi na prowadzoną przez niego działalność i miała do niego zarzuty. Podkreślił, że pokrzywdzona nieustannie nasyła na niego kontrole różnych państwowych instytucji. J. M. wskazał, iż miał już kontrole z nadzoru budowlanego, gdzie uzyskał informacje, że mocowanie taśm do ćwiczeń nie ma znaczenia dla konstrukcji budynku. Potem pokrzywdzona stwierdziła, że miał w swoim lokalu wyburzyć ścianę nośną, jednak to także nie zostało potwierdzone. Obwiniony wyjaśnił, że zostało także przeprowadzone badanie w czasie którego sprawdzano czy odgłosy ćwiczeń prowadzonych w (...) dochodzą do lokalu E. P.. Badanie wykluczyło taką możliwość. Obwiniony zaznaczył, iż podczas badania prowadzone były normalne ćwiczenia. Badanie nie potwierdziło, aby jakiekolwiek odgłosy zajęć dochodziły do mieszkań znajdujących się powyżej, pokrzywdzona nie zauważyła nawet kiedy rozpoczęto prowadzenie ćwiczeń, bo dzwoniła domagając się rozpoczęcia zajęć. Ponadto kotwy wkręcone są w sufit na sztywno i nie dochodzi do tarcia metalu o metal. Zaprzeczył aby w czasie ćwiczeń używana była piłka lekarska. Wskazał, iż podłoga w pomieszczeniu wyłożona jest matą, która amortyzuje upadek przedmiotów. Podkreślił, że na ścianach pomieszczeń wiszą lustra i nie ma możliwości aby rzucać tam ciężkimi przedmiotami. Obwiniony przyznał, że w czasie prowadzonych zajęć odtwarza muzykę, jednak nie jest ona zbyt głośna ani intensywna ponieważ podczas ćwiczeń wydaje polecenia i utrzymuje kontakt słowny z osobami ćwiczącymi. J. M. potwierdził, że podczas jednej z interwencji odmówił wyłączenia muzyki, gdyż stanowi ona element treningu. Podkreślił, że bez ściszania muzyki rozmawiał normalnie z funkcjonariuszami i nie regulował jej głośności. Ponadto obwiniony wskazał, że pokrzywdzona czyni różne złośliwości wobec niego i jego klientów. Zaznaczył, że nikt z pozostałych mieszkańców bloku nie skarżył się na zakłócenia spokoju.

(wyjaśnienia k. 129 – 129v)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd przystępując do oceny zgromadzonego materiału dowodowego miał na uwadze okoliczność, iż pomiędzy stronami postępowania istnieje poważny, wieloletni konflikt związany ze sposobem korzystania przez obwinionego z lokalu usługowego. Efektem tego sporu są sprawy prowadzone w przeszłości i obecnie przed tutejszym Wydziałem.

W toku postępowania ustalono ponad wszelką wątpliwość, iż obwiniony posiada legalnie działającą (...) w której w godzinach porannych oraz wieczornych prowadzi treningi, w czasie których wykorzystywane są przede wszystkim taśmy zaczepiane do haków mocowanych w stropie – system (...). Na taśmach zawieszają się osoby ćwiczące. Ze zgromadzonej dokumentacji wynika także, iż pokrzywdzona E. P. od kilku lat zawiadamia różne instytucje państwowe o nieprawidłowościach w zakresie prac remontowych wykonanych przez obwinionego w 2013 r. w jego lokalu. Ze zgromadzonej dokumentacji w postępowaniu administracyjnym w nadzorze budowlanym wynika, iż po przeprowadzonych oględzinach oraz badaniach budynku nie ujawniono związku pomiędzy pracami wykonanymi przez obwinionego, a pękaniem ścian w lokalach ponad pomieszczeniem (...), które uznano za wynik naturalnych procesów osiadania i pracy budynku. W pomieszczeniu(...) nie ujawniono śladów prac remontowych, które mogły mieć wpływ na zmianę konstrukcji budynku i zmniejszenie wytrzymałości stropów – przeprowadzone wizje lokalne nie wykazały wykonania innych robót budowlanych poza montażem haków do ćwiczeń i zabudową części przejścia. Dodatkowo czynności dowodowe przeprowadzone w postępowaniu przed nadzorem budowlanym oraz badania wykonane przez SANEPID wykazały, iż użytkowanie haków do ćwiczeń nie generuje żadnych dźwięków do lokalu nr (...) zajmowanego przez E. P. ( kopia sprawozdania z pomiarów poziomu dźwięku i kopia pomiarów hałasu k. 76-79)

Brak odgłosów prowadzonych zajęć w pomieszczeniach obwinionego potwierdzają świadkowie mieszkający w tym samym budynku co lokal obwinionego oraz mieszkania pokrzywdzonych. P. i K. C. (2) wskazali, iż nie słyszą żadnych odgłosów dochodzących z (...) i na ich piętro (mieszkając obok pokrzywdzonej W. D.) nie dochodzą żadne dźwięki. Podobnie K. C. zeznała, iż obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim i dużo przebywa w domu ale nie słyszy żadnych odgłosów i dźwięków dochodzących z (...)

Na brak odgłosów wskazała także B. M., która również często przebywa w mieszkaniu. Jej lokal jest na tym samym poziomie co lokal pokrzywdzonej E. P., po przekątnej w stosunku do lokalu obwinionego. Wskazała, że do niej nie docierają żadne odgłosy z lokalu obwinionego. Czasami słyszy jedynie odgłosy dochodzące z innego mieszkania lub pojazdy jadące do pobliskiego serwisu. Podobnie zeznała także D. A. (2), która prowadziła obok lokalu obwinionego sklep(...) W okresie objętym zarzutem zdarzało jej się zostać nawet do godziny 20-tej. W tym czasie nie słyszała żadnych odgłosów, jak zaznaczyła bardziej hałaśliwe były zwierzęta z jej sklepu. Świadek potwierdziła, że brała udział w zajęciach prowadzonych przez obwinionego i ćwiczyła na pasach, jednak nie zwracała uwagi na sposób ich montażu gdyż zajmowała się ćwiczeniami.

W godzinach pracy (...) w lokalu obok przebywają także B. T. (2) prowadzący gabinet(...) oraz jego pomoc(...) M. Z. (2). Oboje wskazali, iż podczas przebywania w lokalu nie słyszą żadnych odgłosów z(...), a jedynie normalne odgłosy użytkowania mieszkań – głosy dzieci, odgłos suszarki, sprzątania bądź remontów. B. T. wskazał, iż pokrzywdzone jako członkowie Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej przynoszą mu różne pisma. Odnośnie hałasów w przeszłości rozmawiał z jednym z klientów, który mówił, iż od któregoś z mieszkańców słyszał że w(...) jest głośno. B. T. zeznał, że odebrał to jedynie jako plotki.

Z. P. (2), kolejny świadek zaznaczył, że w jego mieszkaniu usytuowanym naprzeciwko bloku pokrzywdzonych nie słychać odgłosów działalności (...) Nie słyszał ich również na zewnątrz mimo iż kilka razy dziennie przechodzi obok tego lokalu. Nie stwierdził sytuacji aby było głośno. Wskazał, iż w jego ocenie chodzi jedynie o spór pomiędzy sąsiadami.

Brak hałasów dochodzących z (...) potwierdziła A. G. (1), mieszkająca naprzeciwko (...), która oświadczyła, że w okresie objętym zarzutem – do marca 2016 r. nie słyszała żadnych dźwięków.

W zajęciach prowadzonych przez obwinionego brali udział świadkowie M. W. (2), B. L. (2), M. M. (2) oraz M. C. (2) i kategorycznie zaprzeczyli aby podczas nich rzucali ciężkimi przedmiotami w ściany czy sufit gdyż zamontowane są tam lustra. Zaznaczyli iż wykonują głównie ćwiczenia rozciągające na taśmach. Świadkowie wskazali, iż muzyka podczas treningu nie może być zbyt głośna gdyż trener komunikuje się z nimi. Dodatkowo M. M. podkreślił, że podczas jednego z treningów miał styczność z pokrzywdzoną E. P., która będąc na swoim balkonie zaczęła go atakować słownie, a potem robiła mu zdjęcia. Zaprzeczył aby podczas ćwiczeń dochodziło do uderzania tzw. (...) o siebie gdyż jest to niebezpieczne. Dodatkowo wskazał, iż w pomieszczeniu obok(...) jest zakład(...) i czasami w czasie zajęć żona obwinionego ma tam klientów. Nikt wtedy nie skarży się na głośną muzykę. Ponadto muzyka nie zakłóca głosu obwinionego, który prowadzi zajęcia. M. W. oraz B. L. także nie potwierdzili aby muzyka podczas ćwiczeń była odtwarzana głośno, gdyż nie utrudnia ona rozmowy z trenerem i pomiędzy ćwiczącymi. Dodatkowo świadkowie zaznaczyli, iż byli na (...) w czasie interwencji policji w dniu 24.03.2016 r. i muzyka cały czas była na takim samym poziomie. Nie przeszkadzała ona w rozmowie z policjantami. Po ich wyjściu obwiniony nie zmieniał poziomu głośności. Świadkowie potwierdzili, iż obwiniony mówił im o konflikcie z jedną mieszkanką. Świadek M. C. podkreślił, że obecnie nie przychodzi na zajęcia, ale wcześniej, w okresie objętym zarzutem ćwiczył u obwinionego. Zaznaczył, że był nawet świadkiem konfrontacji słownej miedzy obwinionym a pokrzywdzoną E. P., która była nachalna i odgrażała się. M. C. zaprzeczył aby podczas ćwiczeń odtwarzana była głośna muzyka.

Obwinionemu zarzucono zakłócanie spokoju pokrzywdzonym poprzez odtwarzanie głośnej muzyki i uderzanie w ściany i oraz odgłosy tarcia metal o metal. Jednak wskazani powyżej świadkowie nie potwierdzili tego faktu. Uczestnicy ćwiczeń kategorycznie zaprzeczyli aby rzucali przedmiotami w ściany czy sufit pomieszczeń bo nie jest to element treningu, a poza tym w sali są lustra, a na podłodze kafle. Okoliczni mieszkańcy również zaprzeczyli aby w związku z prowadzoną przez obwinionego działalnością słyszeli jakieś odgłosy, nawet podczas przechodzenia koło jego lokalu. Niektórzy z nich dużo czasu spędzają w swoich domach i mimo to nie wskazywali aby dochodziły do nich odgłosy muzyki, czy uderzeń o ściany lub sufit. Wskazać należy tu na zeznania pokrzywdzonej I. B. (1), która przyznała, że dochodziły do jej mieszkania dziwne hałasy, odgłosy rzucania. Słyszała je w godzinach popołudniowych od około 18:00-20:00. Jednocześnie zaznaczyła, iż nie wie skąd one mogły pochodzić. O tym, iż mogą pochodzić z (...) powiedziała jej dopiero pokrzywdzona K. K..

Sąd podzielił także zeznania D. G., który był w mieszkaniu pokrzywdzonej E. P. jednakże już po okresie objętym zarzutem, gdyż we wrześniu 2016 r. Świadek zeznał, że podczas pobytu w mieszkaniu E. P. usłyszał odgłos skrzypienia, coś w rodzaju (...). (...) ani odgłosów uderzeń o ściany czy sufit w tym czasie nie słyszał. Był to równomierny dźwięk ciągania czegoś na kółku. Podkreślił iż nie były to jakieś dokuczliwe czy głośne dźwięki, niemniej jednak słyszalne w pomieszczeniu. U niego wywołały śmiech. To pokrzywdzone wyjaśniły mu, iż dźwięki dochodzą z (...) poniżej ich mieszkań. Świadek przyznał, że tego rodzaju odgłosy mogą być dokuczliwe. Ponadto pokrzywdzona E. P. oraz K. K. poinformowały go o istniejącym konflikcie z właścicielem (...). Zaznaczył przy tym, iż hałasy zakończyły się jakby truchtem na zakończenie treningu.

Sąd podzielił powyższe zeznania ponieważ są jasne i spójne. Świadek nie potwierdził aby słyszalne były odgłosy rzucania ciężkimi przedmiotami o ściany czy sufit, nie wskazywał na zbyt głośną muzykę. Jak wskazał odgłosy te słyszał do około 21-tej.

W dniu 24 marca 2016 funkcjonariusze Policji R. W. oraz P. K. którzy byli na miejscu r. z uwagi na zgłoszenie pokrzywdzonej E. P.. Ustalili, iż w (...) nie jest odtwarzana głośna muzyka, w ich ocenie nie przeszkadzała ona mieszkańcom. Obwiniony w czasie interwencji wskazywał na konflikt z pokrzywdzoną. Interwencja ta przeprowadzona została w dacie nie objętej zarzutem w niniejszym postępowaniu i była przedmiotem postępowania w sprawie IX (...), które zakończone zostało nieprawomocnym wyrokiem uniewinniającym J. M., jednak potwierdza, iż z(...) nie dochodzą dźwięki mogące zakłócać spokój.

Istnienie konfliktu pomiędzy stronami postępowania potwierdzają również zeznania dzielnicowego M. K., który wskazał, iż sprawą zainteresował się po zgłoszeniu pokrzywdzonej E. P.. Był nawet u niej w mieszkaniu jednak w tym czasie nie były prowadzone zajęcia na(...). Podkreślił, że pokrzywdzona wskazywała, iż hałasy, które jej dokuczają dochodzą jedynie z (...). Nie mówiła o innych źródłach hałasu. Zaznaczył, iż obwiniony podczas przesłuchania wnosił o przeprowadzenie mediacji jednak nie doszła ona do skutku.

Brak rozchodzenia się dźwięków z (...) do mieszkań powyżej jednoznacznie potwierdzają badania z pomiarów poziomu dźwięku przeprowadzone w dniu 1.04.2014 r. ( kopia sprawozdania z pomiarów poziomu dźwięku i kopia pomiarów hałasu k. 76-79). Czujniki do badania głośności dźwięku umieszczono w kilku miejscach w mieszkaniu pokrzywdzonej E. P. (2). W czasie badań w (...) przeprowadzone były ćwiczenia przy wykorzystaniu wszystkich pasów (10 sztuk). Podczas ćwiczeń hałas w mieszkaniu E. P. nie był słyszalny. Wprawdzie pokrzywdzona kwestionowała, że ćwiczenia nie oddają tego co zwykle słychać w jej mieszkaniu, jednak nie była świadkiem symulacji ćwiczeń i nie widziała, że wykorzystane zostały wszystkie pasy do ćwiczeń. W czasie badania jednocześnie ćwiczyło 10 strażników miejskich.

Wobec wskazanych powyżej zeznań świadków oraz zgromadzonych dokumentów Sąd nie uznał za wiarygodne zeznań pokrzywdzonych E. P. (2), K. K. (1), W. D. (1), które wskazują iż obwiniony poprzez uderzanie w ściany, odtwarzanie głośnej muzyki i odgłosy tarcia metal o metal zakłóca ich spokój, albowiem twierdzenia te pozostają w oczywistej sprzeczności z innymi dowodami zgromadzonymi dość obszernie z niniejszej sprawie.

E. P. zeznała, iż odgłosy, które słyszy w swoim mieszkaniu zakłócają jej spokój i uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Określa to jako krzyki, uderzanie w ścianę i strop. Podkreśliła, iż uderzenia są do tego stopnia uciążliwe że drżą ściany w jej mieszkaniu. Pokrzywdzona E. P. podkreśliła, iż głośna muzyka wykorzystywana do ćwiczeń powoduje hałas, gdyż ściany w pomieszczeniach(...) nie są wyciszone. Potwierdziła, iż zajęcia prowadzone są w godz. 08:00-09:15 oraz wieczorem od około 18 do około 20. Ćwiczenia prowadzone na pasach powodują pisk i jazgot oraz tarcie metalu o metal. Ponadto ćwiczący rzucają piłkami lekarskimi w strop, czyli podłogę jej mieszkania. Pokrzywdzona w złożonych wyjaśnieniach odwoływała się także do prowadzonego postępowania administracyjnego odnośnie prac budowlanych, które wykonał obwiniony i ich wpływu na konstrukcję budynku, a które trwa od 2013 r. Obwiniony w jej ocenie usunął ścianę nośną i podciąg. Dodatkowo pokrzywdzona kwestionowała pomiar dźwięku wykonany przez Stację Sanitarno-Epidemiologiczna w O. i kwestionowała wykonywanie ćwiczeń w czasie pomiaru głośności dźwięku.

Na dokuczliwość dźwięków które dochodzić miały z (...) wskazywała także pokrzywdzona K. K. (1) mieszkająca ponad E. P.. Podobnie jak E. P. wskazywała na uciążliwość działania (...) poprzez hałasy w postaci głośnej muzyki, odgłosów rzucania ciężkimi przedmiotami w ściany, sufit pomieszczenia oraz wrzaski. Wskazała iż do zakłóceń dochodzi w godzinach rannych i wieczornych gdy obwiniony prowadzi zajęcia. Podkreśliła, że były także przypadki gdzie ćwiczenia rozpoczynały się już przed 7. W zeznaniach powoływała się na konflikt z obwinionym i lekceważące zachowanie z jego strony wobec wszystkich pokrzywdzonych. Odwoływała się także do prowadzonego postępowania administracyjnego w nadzorze budowlanym. Zaznaczyła, że nie była w domu podczas przeprowadzania badań przez Sanepid. Wskazała, iż nie zwracała uwagi obwinionemu na głośne zachowanie, notowała w notesie przypadki zakłóceń.

Pokrzywdzona W. D. (1) mieszkająca na najwyższej kondygnacji, ponad lokalem obwinionego J. M., podkreśliła, że po rozpoczęciu prowadzenia działalności przez obwinionego w 2013 r. u jej mieszkaniu pojawiły się pęknięcia ścian. Połączyła te pęknięcia z rytmicznymi hałasami dochodzącymi z niższych poziomów. Jak zaznaczyła zlokalizowała, iż hałasy dochodzą z(...). Podkreśliła, że dźwięki zakłócają nawet włączony telewizor czy radio. Są także uderzenia piłką lekarską lub ciężarkami o sufit i ściany. Jak wskazała najbardziej przeszkadza jej dudnienie rozchodzące się po ścianach i stropie.

Pokrzywdzony L. D. (1) mimo wezwań nie stawił się na rozprawie i nadesłał pisemne wyjaśnienia, w których podkreślił, iż nie ma nic wspólnego z tą sprawą, ma ona charakter wieloletni i nie ma nic do powiedzenia. A uwagi na stan zdrowia nie może brać udziału w postępowaniu. Na zgodny wniosek stron Sąd zrezygnował z przesłuchania tego świadka.

Sąd po dokonaniu oceny całości zgromadzonego materiału dowodowego uznał, że zachowanie obwinionego J. M. (1) nie wyczerpało znamion wykroczenia z art. 51 § 1 kw.

Konstytutywnym znamieniem wykroczenia z art. 51 § 1 kw jest zakłócenie spokoju, porządku publicznego, spoczynku nocnego poprzez krzyk, hałas alarm lub inny wybryk. Sprawca może popełnić wykroczenie tylko umyślnie. Podkreślenia wymaga fakt, iż skutki zachowania sprawcy w postaci zakłócenia spoczynku nocnego czy spokoju stanowią warunek karalności, ale nie są istotą wybryku. I samo zakłócenie spokoju nie może być podstawą karalności sprawcy. Kwestią mającą zasadnicze znaczenie dla określenia bytu wykroczenia z art. 51 § 1 kw jest ustalenie czy zachowanie sprawcy stanowi wybryk.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 30.09.2002 r., istotą wybryku jest umyślne okazanie przez sprawcę lekceważenia dla obowiązujących norm zachowania się. (sygn. akt III KKN(...). Inaczej można stwierdzić, że wybryk jest to zachowanie, jakiego wśród konkretnych okoliczności, w miejscu i otoczeniu nie należało się spodziewać, ze względu na przyjęte zwyczajowo normy ludzkiego współżycia. Zachowanie sprawcy wywołuje powszechne i negatywne oceny społeczne oraz uczucie gniewu, oburzenia i odrazy. Charakteryzuje je także ostra sprzeczność z powszechnie akceptowanymi normami zachowania się. Zatem nie może być uznany za wybryk czyn, który nie koliduje w rażący sposób z obowiązującymi, określonymi w kontekście sytuacyjnym normami zachowania się. (por. wyrok Sądu Najwyższego z 02.12.1992r., III KRN (...)).

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy nie sposób uznać, iż zachowanie obwinionego polegające na wykonywaniu czynności zawodowych – prowadzeniu (...), samo w sobie było naganne czy sprzeczne z przyjętymi normami współżycia społecznego. Działalność obwinionego J. M. jest zarejestrowania i wspólnie z małżonką użytkują oni lokal przy ul. (...). Ponadto obwiniony swoim zachowaniem także stara się przestrzegać obowiązujące normy współżycia, prowadzi zajęcia w ograniczonym zakresie czasowym rano od 08:00 do 09:15 oraz wieczorem od 18:00 do 20:00. Godziny te nie wykraczają poza przyjęte ramy ciszy nocnej. Niewątpliwie jest to czas normalnej aktywności człowieka. Podkreślić należy, że obwiniony bierze udział we wszystkich czynnościach administracyjnych inicjowanych przez pokrzywdzone.

Zachowanie obwinionego nie wykracza poza ramy prowadzonej przez niego działalności i z całą pewnością nie może również być potraktowane jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i odbiegające od przyjętych norm zachowania. Obwiniony zajęcia prowadzi w czasie normalnych godzin aktywności ludzkiej, nie prowadzi ich w czasie tzw. ciszy nocnej. Godziny prowadzonej działalności potwierdzają także pokrzywdzone. Prowadzenie tego rodzaju działalności nie wymaga uzyskania szczególnych pozwoleń, zezwoleń czy koncesji. Poza pokrzywdzonymi z którymi obwiniony jest w konflikcie, co potwierdziły obie strony postępowania, a także osoby postronne, nikomu z pozostałych mieszkańców nie przeszkadza jego działalność. Nikt też nie potwierdza aby odgłosy były uciążliwe, czy nawet słyszalne na zewnątrz. Część mieszkańców przechodzi obok lokalu obwinionego i wskazują, iż na zewnątrz nie słychać żadnych dźwięków. Mieszkają również w tym samym budynku, czy też prowadzą działalność w lokalach obok. Trudno przyjąć aby nie byli w stanie słyszeć żadnych dźwięków, które w relacji pokrzywdzonej E. P. wywołują nawet wstrząsy i drgania ścian. Nie sposób przyjąć aby dźwięki o takiej sile jak deklarują to osoby pokrzywdzone nie były słyszalne niegdzie poza ich mieszkaniami. Jak wskazała I. B. rzeczywiście słychać jakieś dźwięki jednak trudno jej zlokalizować skąd one pochodzą i czy nie mają związku z inną działalnością prowadzoną w pobliżu. Brak jest także dowodów potwierdzających aby podczas ćwiczeń dochodziło do rzucania ciężarkami czy innymi ciężkimi przedmiotami o sufit czy ściany, albowiem na ścianach znajdują się lustra, które podczas tego rodzaju ćwiczeń niewątpliwie uległyby uszkodzeniu. Podobnie zresztą jak same ściany. Zaś sufit znajduje się na tyle wysoko, że trudno w czasie ćwiczeń rzucać w niego ciężkimi przedmiotami, jest to również niebezpieczne. Zresztą nie jest to potrzebne do tego rodzaju ćwiczeń na co wskazywały osoby ćwiczące. Ponadto podczas tego typy rzutów niewątpliwie sprzęt posiadany w siłowni uległ by uszkodzeniu.

Dodatkowo wskazać należy iż budynek pozostaje w zarządzie wspólnoty mieszkaniowej i pokrzywdzone mogą na jej forum wnosić o zmianę przeznaczenia tego lokalu lub nawet w uchwale orzec zakaz prowadzenia tego typu działalności w ich budynku. Pokrzywdzone w części dokumentów podpisują się w imieniu członków zarządu wspólnoty mieszkaniowej.

Podkreślić także należy, iż same pokrzywdzone wskazują na wady konstrukcyjne budynku związane z jego budową, materiałami wykorzystanymi do budowy stropu. Wady te mogą mieć niewątpliwie wpływ na roznoszenie się dźwięków po budynku, niemniej jednak na chwilę obecną żadne z przeprowadzonych badań w postępowaniu administracyjnym nie potwierdziło tego związku. Brak jest również ustalenia iż pęknięcia ujawnione w mieszkaniach pokrzywdzonych miałyby jakikolwiek związek z prowadzoną przez obwinionego działalnością. Kwestie dotyczące wad budynku winny zostać rozwiązane na gruncie postępowania administracyjnego prowadzonego w nadzorze budowlanym.

W ocenie Sądu, tym samym, zachowanie obwinionego J. M. (1) nie stanowi wybryku w rozumieniu art. 51 § 1 kw. Wobec powyższego Sąd mając na uwadze zasadą wyrażoną w przepisie art. 5 § 2 kpk, który ma również zastosowanie w postępowaniu o wykroczenia uniewinnił obwinionego J. M. (1) od popełnienia zarzucanego im czynu uznając, iż nie wyczerpuje on znamion wykroczenia z art. 51 § 1 kw.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie przytoczonego w wyroku przepisu art. 118 § 2 kpw.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Henryka Noskiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Wojciech Kottik
Data wytworzenia informacji: