Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Katarzyna Nawacka
Protokolant:	st. sekr. sądowy Danuta Zakrzewska

po rozpoznaniu w dniu 04 kwietnia 2014 r. w Olsztynie

sprawy R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania R. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 16 sierpnia 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 584/13

UZASADNIENIE

Ubezpieczony R. P. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z 16 sierpnia 2013 r. znak (...), w której to odmówiono ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 8 czerwca 2011 r. do 1 lipca 2011 r. i od 20 września 2011 r. do 17 stycznia 2012 r., podnosząc, iż decyzje te są niezasadne, nie wykonywał bowiem pracy zarobkowej, w przedmiotowym okresie podpisywał jedynie faktury.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie odwołania, powtarzając argumentację, jak w zaskarżonej decyzji, iż podczas pobierania zasiłku chorobowego z tytułu niezdolności do pracy we wskazanym okresie, wykonywał prace związane z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej pod firmą Agencja Ochrony (...) w B..

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. P. zatrudniony był w Jednostce Wojskowej (...) w G. na stanowisku Komendanta Oddziału W. Cywilnych w L..

[bezsporne]

W okresie od 8 czerwca 2011 r. do 1 lipca 2011 r. i od 20 września 2011 r. do 17 stycznia 2012 r. z uwagi na niezdolność do pracy pobierał zasiłek chorobowy, wypłacany przez płatnika - jednostkę wojskową.

[dowód: informacja Wydziału Zasiłków w aktach ZUS]

Pismem z 2 grudnia 2011 r. dowódca Jednostki Wojskowej (...) zwrócił się o kontrolę wykorzystywania przez ubezpieczonego zwolnienia lekarskiego, wskazując, iż wymieniony w okresie pobierania zasiłku chorobowego prowadził działalność gospodarczą.

[dowód: pismo dowódcy w aktach ZUS].

Ubezpieczony ma zarejestrowaną działalność gospodarczą pod firmą Agencja Ochrony (...) w B.. Zajmował się on świadczeniem usług transportowych i z zakresu ochrony. Zatrudniał dwóch kierowników A. G., który zajmował się częścią transportową przedsiębiorstwa oraz M. G., któremu podlegała, jako inspektorowi nadzoru ds. ochrony fizycznej część przedsiębiorstwa zajmująca się świadczeniem usług z zakresu ochrony.

W okresie pobierania zasiłku chorobowego działania ubezpieczonego w odniesieniu do usług transportowych ograniczyły się do podpisywania dokumentów. A. G. miał upoważnienie do podpisywania faktur. Z pozostałymi dokumentami jeździł sporadycznie 2 – 3 razy w miesiącu. W tym czasie nie były zawierane nowe umowy o świadczenie usług transportowych. Przedsiębiorstwo ubezpieczonego realizowało umowy wcześniej zawarte.

[dowód: zeznanie A. G. k. 37v – 38].

W okresie pobierania zasiłku chorobowego ubezpieczony w odniesieniu do działalności polegającej na świadczeniu usług z zakresu ochrony podejmował szereg czynności, tj. utrzymywał stały kontakt telefoniczny z M. G., z którym omawiał bieżącą działalność przedsiębiorstwa, ustalał stawki za ochronę imprezy masowej, decydował o podpisywaniu umów. Regularnie kilka razy w tygodniu wymieniony jeździł do ubezpieczonego do domu, gdzie odbywali spotkania o charakterze służbowym. M. G. na spotkania te przywoził liczne dokumenty finansowe, które były następnie podpisywane przez ubezpieczonego.

[dowód: zeznanie M. G. k. 38 – 39v].

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z 16 sierpnia 2013 r. znak (...) odmówił ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 8 czerwca 2011 r. do 1 lipca 2011 r. i od 20 września 2011 r. do 17 stycznia 2012 r.

[dowód: decyzja ZUS w aktach ZUS]

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy zauważyć, iż występujące u ubezpieczonego schorzenia skutkujące okresową niezdolnością do pracy nie były sporne, spór w sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony w okresie, w którym miał przebywać na zwolnieniu lekarskim w rzeczywistości nadal wykonywał pracę związaną z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej pod firmą Agencja Ochrony (...) w B.. Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Sąd dokonując ustalenia, iż ubezpieczony w okresie zwolnienia chorobowego wykonywał pracę w ramach prowadzonej działalności oparł się w tym zakresie na dowodach z dokumentów i na zeznaniach świadków M. G. i A. G., które Sąd podzielił w całości jako logiczne i wyczerpujące. Należy zauważyć, sam fakt podpisywania dokumentów finansowych i faktur nie stanowi jeszcze przesłanki ustalenia wykonywania pracy zarobkowej w okresie pobierania zasiłku chorobowego, konkretnie pracy składającej się na prowadzenie działalności gospodarczej. Niewątpliwie podpisywanie dokumentów stanowi czynności wykonywaną przy prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowi ona jednakże co do zasady istoty działalności gospodarczej ubezpieczonego, jest czynnością techniczną dodatkową. Działalność gospodarcza ubezpieczonego sprowadzała się bowiem do usług transportowych oraz usług z zakresu ochrony. Rola ubezpieczonego w takim kształcie przedsiębiorstwa sprowadzała się do zarządzania działalnością, tj. do wyznaczania jej kierunków, podejmowania decyzji w zakresie zawierania kontraktów, zawierania umów, nadzoru i kontroli pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu zawieranych umów. W tak rozumianej pracy ubezpieczonego mogli go zastąpić w okresie pobierania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego kierownicy tych dwóch działów przedsiębiorstwa. Koniecznym było zatem przesłuchanie ich, tj. M. G. i A. G. w celu uzyskania informacji, czy ubezpieczony wykonywał pracę.

Z zeznań A. G. wynika, iż ubezpieczony praktycznie nie wykonywał swojej pracy w odniesieniu do usług transportowych. Zeznanie wymienionego znajduje potwierdzenie w specyfice wykonywanych usług transportowych. Stałe umowy na świadczenie tych usług wykluczały podejmowanie przez ubezpieczonego decyzji, czyniły zbędną jego ingerencję w pracę przedsiębiorstwa. W tej sytuacji A. G. mógł skutecznie i wyczerpująco zastępować ubezpieczonego w pracy.

Odmiennie natomiast relacjonował zachowanie ubezpieczonego względem działalności ochroniarskiej świadek M. G.. Z jego zeznania wynika, iż ubezpieczony nawet nie ograniczył zakresu wykonywanej pracy. Świadek relacjonował czynności ubezpieczonego jako tożsame przed okresem pobierania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego z czynnościami w badanym okresie. Pomijając subiektywną ocenę świadka, należy zauważyć, iż wymienił on szereg czynności wykonywanych przez ubezpieczonego, nadto utrzymywał, iż został zachowany stały kontakt świadka z ubezpieczonym, w zakresie bieżącego kierowania pracą przedsiębiorstwa. Zeznanie świadka było logiczne, znajdowało bowiem uzasadnienie w specyfice działalności z zakresu ochrony. O ile w odniesieniu do usług transportowych ubezpieczony przez kilka, kilkanaście miesięcy mógł bazować na stałych umowach, działalność ta nie wymagała jego interwencji, to usługi ochroniarskie dotyczyły m.in. imprez masowych, które łączyły się z negocjowaniem i zawieraniem kolejnych nowych umów. Nie dziwi tym samym stały kontakt telefoniczny, a także i osobisty świadka z ubezpieczonym. Jedyna odmienność dotyczyła miejsca kontaktów osobistych – świadek zamiast do biura jeździł do miejsca zamieszkania samego ubezpieczonego.

W tej sytuacji, Sąd stwierdził, iż wykonując czynności z zakresu kierowania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa w odniesieniu do usług z zakresu ochrony, utrzymując stały kontakt z podległym pracownikiem, wydając polecenia oraz podpisując szereg dokumentów finansowych ubezpieczony wykonywał pracę zarobkową w rozumieniu cytowanego art. 17 ust. 1.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w zw. z art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego