Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

E. T. wniosła o zasądzenie na jej rzecz alimentów od pozwanego P. T. (1) – jej byłego męża – w wysokości 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że po rozwodzie orzeczonym z wyłącznej winy pozwanego została zmuszona do zakupienia mieszkania, które obecnie zajmuje wraz z małoletnimi dziećmi.

Ponadto wspomniane mieszkanie należało wyposażyć i umeblować.

Mieszkanie zostało nabyte częściowo ze środków własnych powódki zaś kwota 125.000 zł pochodziła z kredytu zaciągniętego przez powódkę.

Jest on spłacamy w miesięcznych ratach, których wysokość sięga około 1500 zł.

Czynsz i opłaty eksploatacyjne wynoszą około 900 zł miesięcznie.

Pozwany prowadzi działalność gospodarczą przynoszącą duże zyski i w ocenie powódki stać go na płacenie żądanych alimentów.

Pozwany P. T. (1) wniósł o oddalenie powództwa.

Wskazał na dobrą sytuację majątkową powódki, która kupiła dość duże mieszkanie w znacznej mierze za gotówkę.

Ma ona nowy samochód i stałe źródła dochodu.

Pozwany osiąga obecnie dochody w wysokości około 4000 zł miesięcznie, które odpowiadają wysokości jego niezbędnych wydatków w tym : alimentów na dwoje małoletnich dzieci , czynszu , opłat , rat kredytowych , wydatków na leczenie.

Sąd ustalił co następuje :

Małżeństwo E. T. i P. T. (1) zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 9 września 2013r w sprawie VI RC 1759/12 .

Wyrok stał się prawomocny 5 marca 2014r.

Rozwód został orzeczony z winy P. T. (1).

W wyroku rozwodowym zasądzono od pozwanego na rzecz jego małoletnich dzieci alimenty w wysokości: 800 zł miesięcznie na rzecz syna P. T. (2) ur. (...) i 600 zł miesięcznie na rzecz syna A. T. urodzonego (...) ( dowód odpis wyroku k 9-11 ).

W czasie trwania postępowania rozwodowego małżonkowie mieszkali razem w mieszkaniu na ulicy (...) w O. , które stanowiło majątek odrębny pozwanego.

Strony, w krótkim czasie po zawarciu związku małżeńskiego ustanowiły umową ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego strony nadal mieszkały nadal do maja 2014r.

Wówczas powódka wyprowadziła się i zamieszkała w nowo kupionym mieszkaniu na ulicy (...) w O..

Wspomniane mieszkanie zostało nabyte za kwotę 260. 000 zł , z czego 125.000 zł pochodziło z zaciągniętego przez powódkę kredytu.

Pozostała kwota została pokryta z własnych środków E. T..

Kredyt jest spłacany przez powódkę w ratach wynoszących 1497 , 32 zł miesięcznie.

Opłaty eksploatacyjne z czynszem i mediami wynoszą około 900 zł miesięcznie.

Do września 2016r powódka zamieszkiwała z synami i otrzymywała na ich utrzymanie od pozwanego alimenty w wysokości łącznej 1600 zł miesięcznie.

Obecnie starszy syn stron zamieszkał z ojcem i aktualnie to powódka płaci na jego rzecz alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie.

E. T. ukończyła Politechnikę (...) kierunek zarządzanie i marketing.

Zdobywała dalsze kwalifikacje w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jest zatrudniona na pół etatu w firmie (...) a ponadto prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie szkoleń BHP pod nazwą M. (...) Centrum (...).

Dochody powódki z obu źródeł wyniosły w roku 2014 : 81 .300 , 17 zł ( dochód do opodatkowania ) zaś w roku 2015 : 57 861 , 94 zł.

Poza mieszkaniem powódka ma samochód S. (...) , który nabyła w roku 2013r za kwotę 55. 000 zł w salonie przy czym był to samochód nowy.

Powódka ma 46 lat i nie wyszła ponownie za mąż ( dowód : rachunki i faktury dotyczące opłat mieszkaniowych powódki k 16-22 , umowa kredytowa k 23-32 , zeznania podatkowe k 266 – 282 , przesłuchanie powódki k 444 – 447 ).

Pozwany P. T. (1) ma 50 lat i zamieszkuje nadal w mieszkaniu na ulicy (...).

Ożenił się ponownie i obecnie mieszka z drugą żoną i starszym synem P. T. (2).

Obecna żona pozwanego pracuje i zarabia około 2000zł miesięcznie.

Pozwany prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nazwą : (...).

Dochody z działalności gospodarczej wyniosły w roku 2014 : 78 831 , 40 zł ( dochód do opodatkowania ) zaś w roku 2015 54 120 , 03 zł.

W deklaracji PIT 38 dotyczącej dochodów z transakcji papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi pozwany zadeklarował przychód w wysokości 2 002 426 , 29 zł , koszy uzyskania przychodu w wysokości 2 004 207 , 50 zł i jako wynik stratę w wysokości 1781 ,21 zł.

Pozwany dokonywał inwestycji w tzw. kontrakty krótkoterminowe gdzie dochodzi do wykorzystania dźwigni finansowej w stosunku 1:100.

Oznacza to, że rzeczywiście inwestowane środki były stukrotnie niższe niż wskazuje to wysokość obrotu wymieniona w zeznaniu podatkowym.

Innych źródeł dochody pozwany obecnie nie posiada.

Z tytułu kredytu obrotowego, transakcji dokonywanych przy pomocy kart kredytowych pozwany ma łączne zadłużenie w wysokości około 130.000 zł.

Pozwany spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup mieszkania zaś wysokość raty wynosi około 1200 zł miesięcznie.

Opłaty mieszkaniowe sięgają kwoty 800 zł miesięcznie.

Pozwany ma samochód F. (...) kupiony w roku 2006.

Cierpi na napadowe migotanie przedsionków , arytmię i cukrzycę ( dowód : wydruk z historii rachunku bankowego k 50 – 55 , karta informacyjna leczenia szpitalnego k 56 – 59 , zeznania podatkowe k 105 – 110 , k 295-296 , informacja o zadłużeniu rachunku i kart kredytowych k 406-411, , pismo (...) k 427-428 , przesłuchanie pozwanego k 447 – 449 ).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedstawione przez strony oraz przesłuchanie stron.

Sąd uznał, że powódka nie jest w stanie podważyć wiarygodności zeznań pozwanego w zakresie źródeł i wysokości jego dochodów.

Sąd one bowiem wsparte urzędowymi dokumentami, podczas gdy twierdzenia powódki o ukrytych źródłach dochodu czy majątku pozwanego jawią się jako gołosłowne.

Jak się okazało podczas przesłuchania stron swoje domniemania powódka wywodzi z luźnych wypowiedzi pozwanego sprzed kilku lat, których znaczenie mogło być bardzo różne.

W tym stanie rzeczy należało oprzeć się przede wszystkim na zeznaniach podatkowych stron jak też dokumentach bankowych czy pochodzących z instytucji finansowych.

Wiele okoliczności faktycznych nie było przedmiotem sporu.

Sąd zważył co następuje :

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Jego podstawą prawną jest art. 60 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który stanowi, że małżonek , któremu w wyroku rozwodowym nie przypisano winy za rozkład pożycia może się domagać alimentów od drugiego małżonka , z którego winy orzeczono rozwód jeśli rozwód pociągnął dla małżonka niewinnego istotne pogorszenia sytuacji majątkowej.

Rozstrzygając tego typu roszczenia sąd dokonuje porównania sytuacji obecnej małżonka dochodzącego alimentów do hipotetycznej sytuacji, gdyby nadal pozostawał w poprawnie funkcjonującym małżeństwie z małżonkiem pozwanym.

Oczywistą okolicznością jest to, że rozwód stron orzeczono z winy pozwanego.

W świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego jak też stanowiska doktryny prawa rodzinnego sąd jest uprawniony do uznania, że alimenty na podstawie powołanego powyżej przepisu nie przysługują, jeśli sytuacja byłych małżonków jest porównywalna ( vide Komentarz do art. 60 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego pod redakcją Kazimierza Piaseckiego Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Warszawa 2006 r str. 465 ).

Taka zaś sytuacja zaistniała w przedmiotowej sprawie.

Obie strony mają własne źródło utrzymania o podobnym charakterze, gdyż jest nią działalność o charakterze usługowym świadczona jako jednoosobowy podmiot gospodarczy.

Wskazać przy tym trzeba, że dochody stron za rok 2014 były bardzo zbliżone zaś w roku 2015 większe były dochody powódki.

Obie strony dysponują porównywalnym majątkiem.

Pozwany ma większe mieszkanie , powódka zaś zdecydowanie nowszy samochód.

Pozwany jest nie tylko starszy od powódki, lecz także cierpi na szereg poważnych i realnych schorzeń, który jak powszechnie wiadomo wiążą się z ryzykiem udaru mózgu.

Wymagają one odpowiedniego trybu życia, diety a także leczenia i o ile nie wykluczają pozwanego z runku usług to z pewnością nie zwiększają jego konkurencyjności.

Powódka nie wykazała aby pozwany był osobą tak zamożną jak wynikać by mogło z jej twierdzeń.

W szczególności wyjaśniony został mechanizm powodujący wykazywanie w zeznaniu podatkowych PIT 38 tak wysokich obrotów.

Jak wynika z wyjaśnień pozwanego jak też pisma firmy brokerskiej wysokość obrotu wynika ze stosowania tak zwanej dźwigni finansowej w inwestycjach krótkoterminowych.

W praktyce oznacza to, że pozwany inwestował kwoty stukrotnie niższe niż wykazane w zeznaniu podatkowym.

Ostatni rok przyniósł mu zresztą niewielką stratę.

Pozwany obciążony jest podobną wysokością raty kredytu mieszkaniowego , jednak w odróżnieniu od powódki posiada także inne zadłużenie w wysokości ponad 100.000 zł.

Wykorzystał dostępne limity na kartach kredytowych.

Przy ocenie historii rachunku bankowego pozwanego mieć należy na uwadze jego wyjaśnienia, że celem wypełniania warunków dotyczących wysokości obrotu na rachunku bankowym niezbędnych do uzyskania kredytu obrotowego dokonywał przelewów pomiędzy sowim rachunkiem prywatnym jak też firmowym.

Nic też w sprawie nie wskazuje na realnie wyższy poziom życia pozwanego względem powódki.

To ona w ostatnim okresie wyjeżdżała za granicę czy też do miejscowości uzdrowiskowej.

Inną okolicznością jest też fakt, że strony praktycznie od początku małżeństwa funkcjonowały w ustroju rozdzielności majątkowej.

Powódka miała zaspokojone potrzeby mieszkaniowe nie miała jednak własnej nieruchomości jak w stanie obecnym.

Tak więc jej realny majątek nie uległ uszczupleniu, lecz zwiększył się po rozwodzie.

Obie strony opierają świadczone usługi na wiedzy i doświadczeniu zawodowym.

Powódka ma wyższe wykształcenie, stale zwiększała swoje kwalifikacje i jej możliwości zarobkowe są w pełni porównywalne do możliwości pozwanego co więcej osób o jej kwalifikacjach jest wciąż na rynku mniej niż informatyków działających w sferze dostarczania oprogramowania a taką działalność prowadzi pozwany.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności sąd orzekł o oddaleniu powództwa.

Sąd pominął część wniosków dowodowych powódki, albowiem w świetle przesłuchania stron i złożonych przez pozwanego dokumentów jego sytuacja majątkowa została wyjaśniona dostatecznie.

Ponadto jak okazało się w trakcie postępowania twierdzenia powódki na okoliczność dochodów czy działalności pozwanego miały charakter daleko idących a gołosłownych domysłów.

Godzi się przy okazji przypomnieć, że przy ocenie możliwości zarobkowych nie sposób brać pod uwagę brać pod uwagę dochodów, które miały by być osiągane z naruszeniem prawa.

Mając na uwadze względy społeczne w szczególności fakt, że rozwód orzeczono z winy pozwanego sąd odstąpił od obciążania powódki kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego.