Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Lucyna Brzoskowska,

Protokolant: Katarzyna Bogusz – Trojanowska

Oskarżyciel publiczny: T. F.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2014r.

sprawy:

T. P. z d. K. , c. J. i L. z d. C. , ur. (...) w K.,

oskarżonej o to, że:

w dniu 15 kwietnia 2014r. na drodze krajowej (...) w D.przewoziła samochodem osobowym marki A. (...)o nr rej. (...)wyroby akcyzowe importowane bez uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, przedstawienia organowi celnemu w postaci 60 paczek po 20 szt. papierosów różnych marek nieoznaczonych jednostkowymi cenami detalicznymi, od których narażona na uszczuplenie należność celna wynosi 78,00 zł, należny podatek akcyzowy wynosi 1836,00 zł oraz podatek VAT wynosi 471,00 zł,

- tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 91 §1 i § 4 kks i 65 §1 i§ 4 kks i art. 54 §1 i§ 3 kks w zw. z art. 7 § 1 kks

ORZEKA

I.  Oskarżoną T. P. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, z tym ustaleniem, że przewoziła 120 paczek papierosów i za to na podstawie art. 91 §1 i § 4 kks i 65 §1 i § 4 kks i art. 54 §1 i§ 3 kks w zw.
z art. 7 § 1 kks skazuje ją, a na podstawie art.54§3 kks w zw. z art. 7 § 2 kks wymierza jej karę grzywny w wysokości 2800 (dwa tysiące osiemset) zł;

II.  na podstawie art. 49 § 1, 2 i 3 kks w zw. z art. 29 pkt 1 kks i art. 31 § 6 i § 7 kks orzeka przepadek przez zniszczenie zabezpieczonych w sprawie dowodów rzeczowych w postaci 120 paczek papierosów przechowywanych w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w O., zaś kosztami zniszczenia obciąża oskarżoną;

III.  na podstawie art. 113 § 1 kks w zw. z art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżoną
z kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa w całości.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 kwietnia 2014 roku oskarżona T. P. jechała samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) drogą krajową nr (...). W miejscowości D. funkcjonariusze D. Ż. wraz z K. M. zatrzymali pojazd do kontroli. Podczas kontroli pojazdu kierowanego przez oskarżoną ujawniono wyroby akcyzowe w postaci 120 paczek papierosów różnych marek. Towar był umieszczony w reklamówkach i leżał na tylnym siedzeniu auta. Towar ten nie był oznaczony polskimi znakami skarbowymi akcyzy oraz jednostkowymi cenami detalicznymi. Posiadały jedynie rosyjskie znaki akcyzy. Oskarżona przewoziła samochodem wyroby tytoniowe bez wymaganego zgłoszenia celnego oraz bez uprzedniego oznaczenia polskimi znakami akcyzy.

W wyniku tego narażone zostały na uszczuplenie należności publicznoprawne. Narażony na uszczuplenie podatek VAT wynosił 78,00 złotych, podatek akcyzowy 1836,00 złotych, a należność celna wynosiła 471,00 złotych.

( dowody: wyjaśnienia oskarżonej k.11, k.57v, zeznania świadka k.15v, protokół przeszukania k. 3-5, protokół oględzin k.17-18, wykaz dowodów rzeczowych k.19, protokół taryfikacji celnej i wyceny przedmiotów k. 32)

Oskarżona T. P. w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Podała, że ujawnione wyroby tytoniowe znalazła w lesie, gdzie poszła za potrzebą. Wyjaśniła, że wyroby tytoniowe leżały pod drzewem z zaroślach w reklamówkach. Postanowiła wziąć te papierosy i zawieźć je na Policję w O.. Dodał, że musiała to widzieć Straż Graniczna i (...) i zatrzymali ją podczas jazdy samochodem. Na rozprawie oskarżoną również przyznała się do zarzutu i potwierdziła wyjaśnienia uprzednio podane.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 11, k.57v).

Oskarżona T. P. miała uprzednio prowadzone postępowania o popełnienie wykroczeń skarbowych. (dowód: wykaz postępowań k.26-31)

Sąd zważył, co następuje:

Wina oskarżonej w przedmiotowej sprawie nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżona T. P. przyznała się do przewożenia wyrobów tytoniowych. W świetle całości materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że oskarżona przewoziła wyroby tytoniowe bez oznaczenia polskimi znakami skarbowymi akcyzy oraz bez zgłoszenia celnego. Natomiast wyjaśnienia oskarżonej, gdzie podaje okoliczności w jakich weszła w posiadanie wyrobów tytoniowych, należy jedynie traktować jako przyjętą linię obrony przez oskarżoną. Jednocześnie ta część wyjaśnień jawi się dla Sądu jako nie wiarygodna, wręcz naiwna.

Także inne dowody, poza wyjaśnieniami oskarżonej, jak protokół przeszukania, zeznania świadka, wykaz dowodów rzeczowych potwierdzają fakt, iż oskarżona T. P. przewoziła w pojeździe wyroby akcyzowe bez polskich znaków skarbowych akcyzy.

Nie ulega także przy tym wątpliwości, że papierosy są towarami podlegającymi oznaczeniu znakami skarbowymi akcyzy i towarem podlegającym reglamentacji w obrocie z zagranicą – zgodnie z ustawą z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) oraz ustawą z dnia 23.01.2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004, Nr 29, poz. 257).

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego oczywistym jest, że oskarżona T. P. o powyższych okolicznościach wiedział i miała pełną ich świadomość.

W ocenie Sądu powyższe dowody są wiarygodne, gdyż tworzą jasną, spójną i logiczną całość, nie zostały ponadto zakwestionowane przez strony.

Tym samym w ocenie Sądu zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy, pozwalał na przyjęcie, iż oskarżona T. P. dopuściła się popełnienia wykroczenia skarbowego.

Oskarżona jest człowiekiem dorosłym, posiadającym odpowiedni poziom doświadczenia życiowego. Zna również obowiązujące normy prawne i konsekwencje ich nieprzestrzegania. Tym bardziej, że uprzednio miała w tym zakresie doświadczenie w postaci postępowań karno-skarbowych. Czyn zarzucony ma charakter prosty ze społecznego punktu widzenia, można więc przyjąć bez najmniejszych zastrzeżeń, że oskarżona rozumiała jego znaczenie i mogła właściwie pokierować swoim postępowaniem. W tej sytuacji uznać należy, że oskarżonej T. P. można i należało przypisać winę.

Wymierzając karę oskarżonej Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających, w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu i stopień winy.

Określając wysokość kary Sąd uwzględnił również cele zapobiegawcze i wychowawcze kary w stosunku do oskarżonej, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W pierwszej kolejności Sąd jako okoliczność obciążającą uwzględnił motywację sprawcy, który dążąc do osiągnięcia łatwego zysku nie zawahał się złamać prawa. Zauważyć należy, iż oskarżona nie ma stałej pracy, utrzymuje się z prac dorywczych. Należy podkreślić, że oskarżona wcześniej była już wielokrotnie karana za popełnienie podobnych wykroczeń skarbowych. Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary Sąd brał również pod uwagę ilość przemycanego towaru oraz wartości, na jakie oskarżony naraził Skarb Państwa na uszczuplenie.

Jako okoliczności łagodzące Sąd wziął pod uwagę szczere przyznanie się oskarżonej do winy.

Wysokość wymierzonej kary jest w ocenie Sądu adekwatna do wagi popełnionego wykroczenia, w szczególności stopnia jego społecznej szkodliwości i winy sprawcy. Zdaniem Sądu kara ta spełni też cele indywidualno oraz ogólnoprewencyjne, a nadto uwzględnia zabezpieczenie interesów finansowych Skarbu Państwa. Wymierzając ją Sąd wziął bowiem pod uwagę możliwości majątkowe oskarżonej, jak i okoliczności łagodzące. Ponadto w ocenie Sądu w przypadku oskarżonej kara grzywny ma również spełniać cele odstraszające, by skutecznie zniechęcić sprawczynię do popełniania kolejnych przewinień karno-skarbowych.

W związku z powyższym uznać należy, że oskarżony jest w stanie uiścić orzeczoną w wyroku grzywnę.

Ponadto zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci ujawnionych wyrobów tytoniowych (pkt II wyroku), który to środek karny dodatkowo wzmacnia cele represyjne sankcji karnej, jest obligatoryjny oraz zarządził ich zniszczenie.

Sąd w oparciu o art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 113§1 k.k.s. zwolnił oskarżoną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, uznając, że ich poniesienie byłoby dla niego zbyt uciążliwe z uwagi na wymiar orzeczonej kary grzywny.