Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Matysiak

Protokolant: sekr. sąd. A. Klimek

przy udziale Prokuratora nie stawił się zawiadomiony

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 lipca 2014 roku i następne sprawy:

W. K., c. Z. i J. z d. S., ur. (...) w Z., nr PESEL (...)

oskarżonej o to, że:

w dniu 12 lutego 2014 r. przy ul. (...) w O., kierując samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej (...) 2003 na łuku drogi w prawo umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że jadąc z prędkością nie mniejszą niż 48 km/h przekroczyła obowiązującą w miejscu zdarzenia dopuszczalną prędkość administracyjną 40 km/h oraz nie dostosowała prędkości do warunków panujących na drodze w postaci śliskiej nawierzchni jezdni, w wyniku czego straciła panowanie nad kierowanym pojazdem, zjechała na prawe pobocze najeżdżając na przydrożne ogrodzenie posesji przy ul (...) oraz potrącając osobę pieszą idącą chodnikiem, a następnie tyłem pojazdu uderzyła w przydrożne drzewo przy posesji ul. (...) , czym nieumyślnie spowodowała wypadek w wyniku którego osoba piesza I. N. (1) w wyniku doznanych obrażeń klatki piersiowej z pęknięciem serca i krwotokiem wewnętrznym poniosła śmierć,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 2 k.k.

I .Oskarżoną W. K. uznaje za winną popełnienia zarzuconego jej czynu z art. 177 § 2 kk. i za to na podstawie art. 177 § 2 kk. skazuje ją na karę 1 ( jednego ) roku pozbawienia wolności

II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk. , art. 70 § 1 pkt 1 kk., art. 71 § 1 kk. , 72 § 1 pkt 8 , art 72 § 2 kk. w zw. z art 49 § 1 kk. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 4 ( czterech ) lat , orzeka grzywnę w wymiarze 100 ( sto ) stawek dziennych po 40 ( czterdzieści ) zł każda , zobowiązuje ją do udziału w 2 kursach szkoleniowych w zakresie jazdy samochodem w trudnych warunkach drogowych w ośrodkach posiadających uprawnienie do prowadzenia takich kursów z tym , iż pierwszy z nich ma odbyć sie w terminie do 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku a następny w ciągu 1 roku od zakończenia pierwszego kursu nie wcześniej jednak niż po upływie 6 miesięcy oraz zobowiązuję ją do zapłaty kwoty 1000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej

III. obciąża oskarżoną kosztami sądowymi i opłatą w kwocie 700 zł oraz zasądza od oskrzonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 2460 zł tytułem zastępstwa procesowego

UZASADNIENIE

W. K. zamieszkuje w G.ale pracuje w O. o codziennie dojeżdża do pracy swoim samochodem marki O. (...) nr rej. (...) 2003 . W dniu 12 lutego 2014 r. około godz. 8:00 wyjechała z domu . Początkowo jechała droga leśną , a następnie wyjechała na ul. (...) położona na O.. D. którą jechała dalej w kierunku miasta . Po przejechaniu kilkuset metrów na łuku drogi , sprowadzony przez nią samochód wpadł w poślizg . W trakcie tego samochód zjechał na przeciwległy pas ruchu i wtedy widząc nadjeżdżający z naprzeciwka samochód , podjęła czynności w celu uniknięcia zdarzenia . W wyniku tego samochód na chwilę powrócił na właściwy pas ruchu , po czym znowu wpadł w poślizg . Następnie samochód uderzył w krawężnik, obrócił się tyłem , uderzył w siatkę ogrodzeniowa posesji nr (...) po czym uderzył w stojące w jej okolicy drzewo . W tym samym czasie przy posesji nr (...) przechodziła I. N. (1) . W trakcie gdy samochód ten poruszał się tyłem w kierunku ogrodzenia posesji (...) uderzył w I. N. (1) która upadła na podjazd do garażu posesji nr (...) .

W wyniku tego uderzenia I. N. (1) doznała obrażeń klatki piersiowej z pęknięciem serca co skutkowała zgonem .

( dowód : wyj. osk. K- , zezn. św. A. T. K- 175- 176 , św. A. W. K- 176 -177 , opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków K- 64-78 , protokół sekcji zwłok K- 99-102 )

W związku z powyższym przedstawiono W. K. zarzut popełnienia czynu z art.177 § 2 kk.

W. K. przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu i złożyła wyjaśnienia zgodne ze stanem faktycznym .

Wskazała , iż od lat jeździ do pracy ta samą drogą . Z G. pojechała przez las a następnie wjechała na D. na ul. (...) . Przyznała , iż po przejechaniu paruset metrów , wpadła w poślizg z uwagi na warunki panujące na drodze . Przez pewien czas samochód był bez jej kontroli i przemieszczał się na przeciwny pas ruchu . Gdy zobaczyła nadjeżdżający z naprzeciwka pojazd podjęła manewr odbicia z powrotem na swój pas . Gdy myślała że opanowała już samochód , ten dalej był w poślizgu i uderzył prawym przednim kołem w chodnik . Po tym samochód zaczął się obracać i swoim tyłem wpadł na pobocze. Później przesuwając się wzdłuż ogrodzenia uderzył w drzewo i zatrzymał się . Gdy wyszła z samochodu zobaczyła dwóch mężczyzn , którzy wysiedli z samochodu z którym chciała uniknąć kolizji . Potem usłyszała , że leży kobieta . Gdy przeszła na tył samochodu zobaczyła kobietę , która ciężko oddychała i próbowała jej pomóc . Po chwili podeszła inna osoba która miała mieć kwalifikacje medyczne i zajęła się lezącą . Oceniając swoją jazdę wskazała , iż poruszała się z prędkością w granicach 40 km . Nie było żadnego znaku ograniczającego prędkość poruszania się po tej ulicy a prędkość dozwolona w terenie zabudowanych to 50 km/h . Podkreśliła , iż droga była śliska bo świeciła się , a gdy wysiadła z samochodu i weszła na drogę przewróciła się 2 razy .

Sąd zważył co następuje :

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej gdyż znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym .

Obaj świadkowie poruszający się samochodem C. (...) w kierunku skąd jechała oskarżona - kierowca A. W. (1) i pasażer samochodu A. T. - zgodnie wskazali , iż nagle zobaczyli samochód który obracał się . Nie widzieli momentu uderzenia pieszej przez samochód a pokrzywdzoną zobaczyli gdy leżała przy zjeździe do garażu .

A. W. opisując warunki drogowe wskazał , iż w tym rejonie D. było ślisko . Był tym zaskoczony bo pogoda była dobra i jadąc od strony miasta warunki na drodze były inne . Jak wysiadł z samochodu był szron , był zaskoczony lodem na drodze .

K. K. w swoich zeznaniach w postępowaniu przygotowawczym opisał to zdarzenie , jednak Sąd w trakcie rozprawy nabrał wątpliwości co do prawidłowego odtworzenia przez niego tego zdarzenia . Są one dość różne od pozostałych dowodów osobowych jak i opinii biegłego który jednoznacznie ocenił je jako nie odpowiadające przebiegowi zdarzenia . Na rozprawie nie był on w stanie odtworzyć tego zdarzenia .

Powołany w sprawie biegły z zakresu wypadków drogowych dokonał analizy zgromadzonych dowodów m.in. nagrania monitoringu umieszczonego na budynku nr (...) . Na podstawie zarejestrowanego tam obrazu ustalił , iż prędkość pojazdu wynosiła 49,6 km /h , a w miejscu tym samochód oskarżonej był już we wstępnej fazie obracania się .

Odnosząc się do sposobu poruszania się samochodu kierowanego przez oskarżoną to faktycznie wpadł on 2- krotnie w poślizg . Powodem tego była niedostosowania prędkości jazdy do istniejących warunków drogowych . Przy drugim poślizgu samochód najechał prawym przednim kołem na krawężnik . co prawdopodobnie spowodowało przecięcie opony . Następuje gwałtowne obracanie się pojazdu tył był zarzucany na lewa stronę . Pojazd przemieszcza się w kierunku chodnika i posesji . Uderza I. N. okolicą tylniej części tylnich drzwi . Powoduje to odrzucenie pieszej w kierunku wjazdu do garażu na posesji (...) . Pojazd przemieszcza się dalej , ociera się o ogrodzenie , gdzie wyrwany zostaje lewy reflektor i przedni zderzak a następnie uderza tyłem w drzewo .

Sposób przemieszczania się samochodu zobrazowano na załączniku nr 3 do opinii .

Z uwagi na podnoszone wątpliwości co do przekroczenia dopuszczalnej w terenie zabudowanym prędkości Sąd zwrócił się o stosowne informacje z (...) w O. . W odpowiedzi wskazano , iż całe osiedle (...) objęte jest ograniczeniem prędkości do 40 km/h o czym informuje znak B-43 , B-44 zamontowany od około 10 lat .

Biegły z zakresu medycyny sądowej po przeprowadzeniu sekcji zwłok wskazał, że przyczyną nagłej gwałtownej śmierci I. N. (1) były obrażenia klatki piersiowej z pęknięciem serca i krwotokiem wewnętrznym .

Opinie te w ocenie Sądu są

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd podzielił stanowisko oskarżyciela co do umyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym polegający na przekroczeniu dozwolonej w tym miejscu prędkości oraz na niedostosowaniu jej do warunków drogowych które oskarżona opisuje i których miała świadomość przed wpadnięciem w poślizg .

Z tych też względów uznał ją za winną popełnienia zarzuconego jej czynu z art. 177 § 2 kk.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę :

- uprzednią niekaralność K- 53

- dane osobopoznawcze K- 81

- stopień naruszenia zasad w ruchu drogowym

Uznając oskarżoną za winną popełnienia zarzuconego jej czynu z art. 177 § 2 kk. Sąd skazał ją na karę 1 ( jednego ) roku pozbawienia wolności

Mając na uwadze okoliczności podmiotowo - przedmiotowe sprawy w szczególności przypadkowość spowodowania zgonu , zachowanie oskarżonej po zdarzeniu Sąd uznając , iż zachodzą podstawy do zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk. , art. 70 § 1 pkt 1 kk., art. 71 § 1 kk. , art. 72 § 2 kk. w zw. z art 49 § 1 kk. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 4 ( czterech ) lat a jako bezpośrednią dolegliwość orzekł grzywnę w wymiarze 100 ( sto ) stawek dziennych po 40 ( czterdzieści ) zł każda . Ponadto zobowiązał ją do zapłaty kwoty 1000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej .

Analizując okoliczności zdarzenia Sąd uznał , iż orzekanie zakazu prowadzenie pojazdów mechanicznych nie jest uzasadnione . Oskarżona nie była karana za przestępstwa czy wykroczenia drogowe a naruszenie zasad nie było lekceważące. Artykuł 42 § 1 kk. ustanawia fakultatywną możliwość orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i jednocześnie wskazuje , że za takim orzeczeniem w szczególności winna przemawiać wywnioskowane z popełnionego czynu zagrożenie dla bezpieczeństwa w komunikacji . Oceniając stopień naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym , zachowanie oskarżonej po wypadku , doświadczenie jako kierowca powoduje , iż w ocenie Sadu okoliczności te nie przemawiają za orzeczeniem zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych .

Mając jednak na uwadze stanowisko biegłego co do umiejętności kierowców związanych z wyprowadzaniem pojazdów z poślizgów oraz uznając , iż wykonanie tego obowiązku może zapobiec popełnieniu ponownie podobnego przestępstwa Sąd na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk. zobowiązał oskarżoną do udziału w 2 kursach szkoleniowych w zakresie jazdy samochodem w trudnych warunkach drogowych w ośrodkach posiadających uprawnienie do prowadzenia takich kursów z tym , iż pierwszy z nich ma odbyć się w terminie do 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku a następny w ciągu 1 roku od zakończenia pierwszego kursu nie wcześniej jednak niż po upływie 6 miesięcy.

Ponadto obciążono oskarżoną kosztami sądowymi i opłatą w kwocie 700 zł oraz zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 2600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego .