Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, I Wydział Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Smolińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Wyrozębska

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017 r., w O., na rozprawie,

sprawy z powództwa A. O. (1)

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11 440,00 zł (jedenaście tysięcy czterysta czterdzieści złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 12 października 2017 r. do dnia zapłaty;

II  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4202 zł. (cztery tysiące dwieście dwa) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Justyna Smolińska

Sygn. akt I C 3471/17

UZASADNIENIE

Powód A. O. (1) domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 11.700 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym z kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 6 maja 2015 roku doszło do kolizji drogowej w wyniku, której uszkodzony został pojazd należący do powoda marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...), natomiast sprawca kolizji był ubezpieczony w towarzystwie ubezpieczeń pozwanego. W dniu 6 maja 2015 roku powód zawarł umowę najmu pojazdu zastępczego, która trwała do dnia 6 sierpnia 2015 roku. Powód dochodzi od pozwanego należności za czas trwania najmu pojazdu zastępczego wynoszący 90 dni, pomimo, że najem faktycznie trwał 92 dni. Powód powołał się, że pomiędzy stronami toczyła się już sprawa o sygnaturze(...)o zapłatę kosztów naprawy pojazdu, holowania i najmu pojazdu zastępczego, gdzie powód domagał się zapłaty jedynie za 2 dni najmu. Kwota ta została na niego zasądzona. W sprawie tej, w opinii powoda, przesądzono stawkę czynszu najmu pojazdu zastępczego ustaloną przez biegłego na 130 zł. Powód wskazała, iż wyrok który zapadł w powołanej sprawie ma prejudycjalną naturę dla niniejszego postępowania. Zatem w kolejnym postępowaniu pomiędzy tymi samymi stronami, w którym pojawia się ta sama kwestia, nie może ona być już ponownie badana.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Przyznał zasadę swojej odpowiedzialności jako ubezpieczyciela w ramach ubezpieczenia OC sprawcy wypadku za skutki szkody komunikacyjnej z dnia 5 maja 2015 roku. Wskazał jednak, iż powód nie zawarł umowy najmu pojazdu zastępczego, a jedynie umowę użyczenia. Natomiast zgodnie z art.710 k.c. użyczenie jest umową nieodpłatną. Niezależnie od powyższego pozwana zakwestionowała roszczenie powoda co do wysokości. Zdaniem strony pozwanej niezasadny jest okres wykorzystywania pojazdu zastępczego przez 92 dni. Jednocześnie strona pozwana powołała się na opinię biegłego w sprawie I C 2763/16, który wskazał w wariancie I opinii, że technologiczny czas naprawy pojazdu to 6 dni. Pozwany nie kwestionował stawki ustalonej przez biegłego na 130 zł za jeden dzień.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 6 maja 2015 roku doszło do kolizji komunikacyjnej z udziałem samochodu marki A. (...) o nr rej. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącym do A. O. (1). W chwili zdarzenia pojazdem kierował A. O. (2).

W dniu 5 maja 2015 roku powód zawarł umowę z osobą trzecią, która przekazała mu pojazd marki M. (...) rok produkcji 2001. Strony określiły stawkę za korzystanie z pojazdu na kwotę 130 zł netto za dobę. Strony umowę zatytułowały jako umowę użyczenia. W dniu 25 lipca 2015 roku strony zawarły aneks do umowy użyczenia, w którym określiły początek użyczenia pojazdu na dzień 6 maja 2015 roku. Pozostałe warunki umowy pozostały bez zmian. Następnie w dniu 6 sierpnia 2015 roku strony zawarły kolejny aneks do łączącej ich umowy, w którym wskazały, iż okres obowiązywania umowy od dnia 6 maja 2015 roku do 6 sierpnia 2015 roku.

Powód wynajął pojazd porównywalnej klas i o zbliżonym przebiegu eksploatacji do użytkowanego przez niego pojazdu.

Sprawca kolizji zbiegł z miejsca zdarzenia. Kierowca pojazdu marki A. w dniu 6 maja 2015 roku zgłosił Policji zaistnienie zdarzenia.

W dniu 26 czerwca 2015 roku po ustaleniu sprawy kolizji ukarano kierowcę mandatem za niezachowanie szczególnej ostrożności podczas zmiany pasa ruchu i nie ustąpienie pierwszeństwa dla kierującego samochodem marki A. o r rej (...) w wyniku czego najechał na ten pojazd, który siła uderzenia zjechał na krawężnik, czym spowodował uszkodzenie pojazdu oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia.

Pismem z dnia 21 lipca 2015 roku powód został poinformowany przez Komendę Miejską Policji w O. o ustaleniu sprawcy zdarzenia drogowego i ukarania go mandatem karnym.

(dowód: akta czynności wyjaśniających w sprawie o wykroczenie RW- (...))

Sprawca kolizji był ubezpieczony w ramach odpowiedzialności cywilnej w pozwanej spółce.

W ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy kolizji drogowej w dniu 1 lipca 2015 roku powód zgłosił powyższą szkodę pozwanemu Zakładowi (...). Pozwany uznał swoją odpowiedzialność za szkodę co do zasady, przeprowadził postępowanie likwidacyjne. W dniu 7 lipca 2015 roku przedstawiciel pozwanego dokonał oględzin uszkodzonego pojazdu i sporządził kosztorys naprawy na kwotę 4359,96 zł. Kosztorys powodowi przesłano w dniu 9 lipca 2015 roku informując, że nie przesądza to odpowiedzialności ubezpieczeniowej. W dniu 14 lipca sprawa kolizji złożył oświadczenie z opisem jej przebiegu i przyznaniem się do odpowiedzialności. Samochód powoda w wyniku kolizji został uszkodzony i pozwany wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 4.359 zł, 96 gr, na mocy decyzji z dnia 31 lipca 2015 roku Samochód powoda w wyniku kolizji został uszkodzony, nie nadawał się do dalszej jazdy. Naprawa została przeprowadzona w warsztacie naprawczym w D.. W dniu 4 sierpnia 2015 roku naprawiono i wydano pojazd powoda. W pojeździe naprawiono uszkodzenia mechaniczne, które uniemożliwiały poruszanie się po drogach.

Powód w okresie od dnia 6 maja 2015 roku do dnia 6 sierpnia 2015 roku korzystał z pojazdu zastępczego. Powód za najem pojazdu zastępczego zapłacił na rzecz wynajmującego kwotę 11960 zł za 92 dni najmu

W toku postępowania likwidacyjnego powód nie poinformował pozwanego o wynajęciu pojazdu zastępczego, nie wzywał do zapłaty kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego.

Powód mieszka na co dzień w O.. Dzielność rolniczą prowadzi w B., tam też prowadzi wraz z rodziną gospodarstwo (...). Powód w prowadzonych przedsięwzięciach korzysta z pomocy brata A. O. (2). Powód pojazd marki A. wykorzystywał do dojazdów do B., przewożenia materiałów niezbędnych w swojej działalności, w tym smarów, paliwa, części zamiennych do maszyn. Zdarzało się, że powód z miejsca swojego zamieszkania na kilka dni wyjeżdżał i przebywał w B.. Powód poza uszkodzonym samochodem marki A. (...) był współwłaścicielem wraz z żoną pojazdu marki S. (...), z którego na co dzień korzystała jego żona. Żona powoda jest kosmetyczką, swoje usługi świadczy w domu klientek. Żona powoda wykorzystuje pojazd do dowożenia dziecka stron do przedszkola, jak również do wyjazdów do stadniny koni w M., gdzie pracuje jako instruktor jazdy konnej.

Uszkodzenia pojazdu nie były znaczące, ale uniemożliwiały dalszą jazdę z powodu rozerwanej opony. Przy czym nawet wymiana opony nie spowodowałaby możliwości bezpiecznego użytkowania pojazdu. Mając na względzie aspekty czysto techniczne i bezpieczeństwo jazdy, dalsze normalne użytkowanie pojazdu byłoby niewskazane, z uwagi na zerwanie mocowania zderzaka przedniego, rozbicie lusterka bocznego. Doszło również do tarcia i uderzenia w tarcze kół przednich, co mogło spowodować problemy z prawidłową pracą zawieszenia.

Rzeczywisty technologiczny czas naprawy pojazdu przy uwzględnieniu postępowania likwidacyjnego i okresu oczekiwania na części powinien wynieść w niniejszej sprawie 6 dni roboczych.

Rynkowa stawka czynszu w 2015 roku za wynajęcie pojazdu na rynku lokalnym z segmentu C, odpowiadającemu pojazdowi uszkodzonemu, wynosiła 130 zł netto za dobę.

Powód pozwem z dnia 9 września 2016 roku dochodził od (...) S.A. z W. zapłaty kwoty 5381,56 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu, kosztów holowania uszkodzonego pojazdu do warsztatu i kosztów wynajmu pojazdu zastępczego na okres 2 dni. Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2017 roku Sąd Rejonowy w Olsztynie w sprawie(...) zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3002,83 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 7 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił. Na zasądzone roszczenie składa się 260 zł tytułem zapłaty za dwa dni najmu pojazdu zastępczego, kwota 414,51 zł tytułem kosztów holowania oraz 2.328,32 zł tytułem różnicy kosztów naprawy pojazdu uiszczonych w toku postępowania likwidacyjnego.

Pozew został doręczony pozwanemu w dniu 11 października 2017 roku (k.42).

(dowód: pismo ubezpieczyciela z dnia 7 lipca 2015 r. k.24, -25, umowa użyczenia k.38, aneks do umowy użyczenia k.39, aneks k.40, potwierdzenia płatności k.43, opinia biegłego J. B. k.87-111, pozew k.19-23, wyrok z uzasadnieniem k.136, k.138-139v z akt (...) akta szkody płyta CD k.56, oświadczenie warsztatu naprawczego k.64, zeznania świadka A. O. (2) k.44, zeznania powoda A. O. (1) k.73)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części, powód uległ jedynie w zakresie żądania odsetkowego i w nieznacznej części, co do żądania głównego.

Swoje rozstrzygnięcie Sąd oparł na podstawie przedłożonych w sprawie dokumentów, których wiarygodność nie została podważona przez żadną ze stron oraz na materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie(...), która była prowadzona pomiędzy tymi samym stronami i dotyczyła roszczeń odszkodowawczych w związku z kolizją z dnia 5 maja 2015 roku, w tym kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres 2 dni.

Ponadto Sąd uwzględnił zeznania powoda uznając je za wiarygodne. Przedstawione przez niego okoliczności dotyczące konieczności wynajmu pojazdu zastępczego korespondują z treścią zeznań przesłuchanego świadka A. O. (2), które w całości Sąd podzielił. Podkreślić należy, iż w opinii Sądu, brak jest podstaw do zakwestionowania zeznań tych osób tylko z tego powodu, iż są niewątpliwie zainteresowane rozstrzygnięciem niniejszej sprawy, gdyż brak jest obiektywnych okoliczności, które mogłyby wiarygodność ich twierdzeń skutecznie podważyć. Zwłaszcza, że pozostają one w zgodności z dokumentami przedłożonymi przez powoda, choć przez niego nie wytworzonymi. Dodatkowo warto w tym miejscu podnieść, że Sąd mając bezpośredni kontakt na rozprawie z wymienionymi wyżej osobami uznał ich zeznania za szczere i zmierzające do przedstawienia rzeczywistego stanu rzeczy. Wprawdzie A. O. (1), jako strona procesu, był osobą bezpośrednio zainteresowaną konkretnym rozstrzygnięciem niniejszej sprawy, jednakże jego zeznania nie pozostawały w sprzeczności z zebranymi w sprawie dowodami.

Niesporna była między stronami okoliczność uszkodzenia pojazdu w kolizji, jak również okoliczność odpowiedzialności pozwanego za doznaną przez powoda szkodę. Ostatecznie poza sporem pomiędzy stronami była stawka za wynajem pojazdu zastępczego, obowiązująca na lokalnym rynku w czasie korzystania przez powoda z pojazdu zastępczego. Obie strony procesu powołały się bowiem na opinię biegłego J. B. sporządzoną w sprawie (...), którą prowadziły przed tutejszym Sądem. Pozwany kwestionował jedynie okres najmu pojazdu wskazując, że był on dłuższy aniżeli czas rzeczywiście potrzebny na naprawę pojazdu.

Wskazać należy, że zgodnie z treścią przepisu artykułu 805 § 1 kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia Zakład (...) zobowiązuje się spełnić świadczenie i w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl § 2 punkt 1 tego przepisu świadczenie Zakładu (...) polega na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, przy czym w przypadku obowiązkowego ubezpieczenia OC okolicznością istotną jest fakt, że przez tego rodzaju umowę Zakład (...) zobowiązuje się do spłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim względem których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Adresatem tego świadczenia odszkodowawczego jest więc osoba trzecia, która doznała uszczerbku majątkowego lub niemajątkowego, jakkolwiek samo zdarzenie wyrządzające szkodę obciąża ubezpieczonego, a nie ubezpieczyciela. Ubezpieczyciel staje się zatem zobowiązany wobec poszkodowanego z racji wiążącej go umowy z ubezpieczającym.

Z pewnością konieczność najmu pojazdu zastępczego była spowodowana zaistniałą kolizją drogową w dniu 6 maja 2015 roku. Powód A. O. (1) i świadek A. O. (2) wykazał, że samochód zastępczy był powodowi potrzebny w związku z realizacją obowiązków zawodowych w miejscowości B. oraz dojazdami do miejsca swojego zamieszkania znajdującego się w O.. Nie bez znaczenia jest fakt, że powód zajmuje się m.in. działalnością rolniczą, a w związku z tym w okresie maj – sierpień z uwagi na sezonowość produkcji jest to czas jego wzmożonej aktywności zawodowej powoda. Tych okoliczności pozwany nie kwestionował. Należy zatem wskazać, że koszt najmu pojazdu zastępczego był objęty zakresem szkody. Niewątpliwym jest, że utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej zniszczenia, czy uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. Niemożność korzystania z rzeczy na przykład z samochodu, który został uszkodzony i wymaga naprawy jest normalnym następstwem szkody, o której mowa w artykule 361 § 1 kodeksu cywilnego powodującym obowiązek wypłaty odszkodowania w szczególności gdy zastąpienie rzeczy uszkodzonej w zakresie jej, w okresie jej naprawy wymagało wydatków. Szkodę należy ujmować zgodnie z zasadą pełnego odszkodowania określoną w artykule 361 § 2 kodeksu cywilnego, która obejmuje ekonomicznie uzasadnione wydatki potrzebne do przywrócenia stanu poprzedniego. Odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego, nie jest ona uzależniona od niemożliwości korzystania z poszkodowanego z komunikacji zbiorowej. I tu dla porównania można przywołać Uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 roku w sprawie III CZP 5/11 opublikowaną w orzecznictwie Sądów z 2012 roku, zeszyt 3, pozycja 23 bądź w wydawnictwie internetowym Lex numer 1011468. Wypłata odszkodowania przez pozwanego ma na celu kompensacyjny charakter i powinna prowadzić do przywrócenia stanu sprzed zdarzenia wywołującego szkodę, nie powinna jednak prowadzić do wzbogacenia powoda kosztem pozwanego. Pozwany zarzucał, że okres wynajmu pojazdu zastępczego był zbyt długi w porównaniu z okresem koniecznym do naprawy pojazdu i na tę okoliczność powoływał się na opinie biegłego J. B. sporządzoną na wniosek stron w sprawie(...) Zresztą obie strony motywując zasadność swojego stanowiska powoływały się na treść wskazanej opinii.

W ocenie Sądu w realiach niniejszej sprawy przy ustaleniu czasu usprawiedliwiającego korzystanie przez powoda z pojazdu zastępczego zwrócić należy uwagę na szczególne okoliczności sprawy. Mianowicie na fakt ucieczki kierowcy, za którego działania i zaniechania odpowiedzialność ponosi pozwany, z miejsca zdarzenia, co niewątpliwie wydłużyło czas niezbędny do ustalenia jego tożsamości. Tym samym uniemożliwiło to poszkodowanemu zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy natychmiast po zaistniałym zdarzeniu. Zdaniem Sądu przedsięwzięte przez powoda czynności celem ustalenia danych sprawcy, a tym samym jego ubezpieczyciela, wreszcie zlecenie naprawy pojazdu odbywały się bez zbędnej zwłoki. Powód bowiem niezwłocznie zgłosił zdarzenie funkcjonariuszom policji. Natomiast nie miał już żadnego wpływu na tempo pracy służb. Nie można przy tym, zdaniem Sądu, uczynić powodowi zarzutu, że nie przystąpił do naprawy pojazdu zanim doszło do ustalenia osoby odpowiedzialnego za szkodę w jego majątku. Naprawa uszkodzonego pojazdu w tych warunkach sprawiłaby, że ubezpieczyciel mógłby zawsze zakwestionować zakres uszkodzonych elementów w wyniku omawianej kolizji, a tym samym zakres przeprowadzonej naprawy, jej konieczność i zasadność. Wreszcie fakt, że powód wstrzymał się z naprawą pojazdu do czasu otrzymania decyzji o przyznaniu bezspornej części odszkodowania jest, w opinii Sądu, działaniem racjonalnym, albowiem mogłoby się okazać, że powód odstąpiłby w ogóle od jego naprawy, gdyby wysokość odszkodowania była niewystarczająca. Czy choćby mógłby naprawić pojazd tylko w tym zakresie w jakim ubezpieczyciel uznał swoją odpowiedzialność. Powód mógł wreszcie nie posiadać wystarczających środków przed wypłatą odszkodowania przez ubezpieczyciela, do przeprowadzenia naprawy pojazdu. Nie można bowiem wymagać, aby powód planując swoje wydatki zabezpieczył środki na usunięcie szkody wyrządzonej przez osobę trzecią. Powołać się w tym miejscu należy na stanowisko J. B. wyrażone w sprawie I C 2763/16, który wskazał, iż zakres i charakter uszkodzeń pojazdu związanych z rozpatrywaną kolizją był na tyle istotny, że ewentualne dalsze jego użytkowanie ze względu na aspekty czysto techniczne mogło być niekomfortowe i mogło nie gwarantować dalszej w pełni normalnej i bezpiecznej eksploatacji. Wprawdzie jednocześnie biegły wskazał, iż po dokonaniu wymiany opony i lusterka można byłoby przy zachowaniu szczególnej ostrożności pojazdem można byłoby się przemieszczać, ale odgórne narzucanie osobie poszkodowanej dalszej eksploatacji pojazdu w takim stanie, byłoby w ocenie biegłego nieuprawnione. Zgodzić się należy z opinią biegłego, albowiem nie można wymagać, żeby osoba poszkodowana, która w żadnym razie nie odpowiada za powstałą szkodę była narażona na korzystanie z pojazdu bez jego kompleksowej i fachowej naprawy. Co z kolei może wiązać się z brakiem jego pełnej sprawności i narażać właściciela na niebezpieczeństwo poruszania się nie w pełni sprawnym pojazdem.

Biorąc pod uwagę, że w dniu 31 lipca 2015 roku ubezpieczyciel wydał decyzję o wypłacie niespornej części odszkodowania, a w dniu 4 sierpnia 2015 roku odebrał naprawiony pojazd od mechanika to, zdaniem Sądu, przebieg naprawy był sprawny, a powód dążył do minimalizacji okresu wyłączenia pojazdu z użytkowania i konieczności korzystania z pojazdu zastępczego. Przy czym strona pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów wykazujących, że faktyczny czas przebiegu ustalenia sprawcy szkody, a następnie czas trwania postępowania likwidacyjnego mógł być krótszy.

Jedynie na marginesie należy stwierdzić, że interes ubezpieczyciela też jest zabezpieczony przed nieodpowiedzialnym działaniem ubezpieczonego, skoro po spełnieniu świadczenia będzie miał roszczenie regresowe do sprawcy szkody, albowiem zbiegł on z miejsca zdarzenia.

Odnosząc się do charaktery umowy, na podstawie której powód korzystał z pojazdu to niewątpliwie została ona przez strony określona jako umowa użyczenia. Niemniej jednak analiza treści umowy wskazuje, że powód korzystał z pojazdu osoby trzeciej odpłatnie. Strony bowiem ustalił stawkę 130 zł za każdy dzień użytkowania pojazdu. Nie ujawniły się również żadne okoliczności, które pozwalałyby stwierdzić, że strony tej umowy łączyły stosunki o takim charakterze, że uzasadniałyby nieodpłatne użyczenie pojazdu. W uznaniu Sądu dla oceny charakteru umowy nie ma znaczenia jej nazwa nadana przez strony nie będące przecież prawnikami, ale jej treść.

Wskazać w tym miejscu należy, że koszty najmu przez poszkodowanego samochodu zastępczego obejmować mogą tylko okres konieczny, uzasadniony ekonomicznie. I tutaj można się powołać na stanowisko Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 2004 roku w sprawie II CK 494/03, Biuletyn Sądu Najwyższego z 2005 roku, zeszyt 3-ci, pozycja 11-ta, okresem koniecznym jest niewątpliwie okres konieczny potrzebny do naprawy pojazdu, przy czym czas naprawy obejmuje nie tylko czynności naprawcze, ale także sporządzenie kalkulacji naprawy oraz jej zatwierdzenie przez ubezpieczyciela i ten okres Sąd uwzględnił.

Przechodząc dalej odnieść się jeszcze należy do okoliczności, iż powód w okresie objętym szkodą był współwłaścicielem innego pojazdu marki S. (...). W realiach niniejszej sprawy nie można jednak tracić z pola widzenia, że pojazd ten był przed zdarzeniem wyłącznie wykorzystywany przez żonę powoda, która z jego pomocą prowadzi działalność gospodarczą. Dojeżdża nim bowiem do klientek świadcząc usługi kosmetyczne, jak też do stadniny koni, gdzie jest instruktorem jazdy. W tych warunkach sam fakt posiadania przez powoda innego pojazdu nie może dyskwalifikować go, niejako automatycznie, z możliwości domagania się zwrotu kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego. Nie można przecież oczekiwać, że w związku z uszkodzeniem pojazdu wykorzystywanego na co dzień przez powoda, jego małżonka zaprzestanie wykonywać swoje czynności zawodowe, do których wykorzystywała pojazd marki S.. Biorąc zaś pod uwagę fakt, że powód swoje obowiązki zawodowe wykonywał poza miejscem zamieszkania stron w miejscowości B., nie sposób uznać, iż strony mogłyby swobodnie korzystać z jednego pojazdu nie zakłócając wzajemnie rytmu swojego dnia. Zwłaszcza, że powód zaznaczył, iż zdarzało się, że jak jechał do B. to pozostawał tam 2-3 dni nie wracając w tym czasie do O.. Poza tym powód wskazał, iż pojazdem uszkodzonym w wyniku kolizji przewoził smary, paliwo, części wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności rozlicznej, których nigdy nie woził pojazdem marki S.. Z uwagi na możliwość pozostawienia uciążliwego zapachu w pojeździe. Nie można zatem wymagać, żeby w czasie gdy z powodu wyłącznie zachowania ubezpieczonego, powód był pozbawiony możliwości korzystania ze swojego pojazdu, aby narażał swój majątek na uszczerbek. Poprzez choćby zabrudzenie pojazdu marki S., czy też rezygnując z prowadzonej działalności na skutek niemożliwości dojechania do miejsca jej prowadzenia. W sytuacji gdy niewątpliwie komunikacja publiczna w ograniczonym zakresie dociera do takich miejsc jak B..

Wobec powyższego najem pojazdu zastępczego przez poszkodowanego na okres 90 dni zdaniem Sądu był uzasadniony tj. od 6 maja 22015 roku do dnia 3 sierpnia 2015 roku .

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż za 90 dni najmu pojazdu zastępczego należne było odszkodowanie w łącznej kwocie 11.400 złotych przy przyjęciu stawki dziennej na 130 zł pomnożona przez 88 dni, albowiem powód uzyskał już odszkodowanie za 2 dni w sprawie (...). W pozostałej zaś części powództwo oddalono.

W ocenie Sądu odszkodowanie w zakresie czynszu najmu pojazdu zastępczego powinno być zgłoszone ubezpieczycielowi. Roszczenie nie ma oznaczonego terminu płatności. Analiza akt szkody prowadzi do wniosku, że w toku postępowania likwidacyjnego powód nie zgłosił żądania naprawie szkody spowodowanej koniecznością najmu pojazdu zastępczego. W tych warunkach Sąd uznał, że żądanie to zostało sprecyzowane dopiero w treści pozwu, który pozwanemu został doręczony w dniu 11 października 2017 roku (k.42 akt sprawy). Wobec tego nie spełniając świadczenia w tym dniu pozwany popadł w stan opóźnienia, albowiem znając podstawę swojego zobowiązania i szczególne okoliczności niniejszej sprawy ujawnione w trakcie postępowania w sprawie(...)prowadzonej pomiędzy stronami. Zatem żądanie odsetek od 12 października 2017 roku jest uzasadnione i znajduje podstawę w artykule 481 kodeksu cywilnego.

Z tych względów na podstawie artykułu 822 § 4 kodeksu cywilnego, w związku z artykułem 415 k.c., 363 k.c. Sąd zasądził w punkcie 1-szym wyroku od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.400 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Oddalił natomiast w punkcie II wyroku powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie artykułu 100 kodeksu postępowania cywilnego uznając, że powód przegrał sprawę w nieznacznym zakresie, albowiem uległy co do 2,56%. Powód poniósł koszty w łącznej kwocie 4.202 zł, na które składa się w opłata od pozwu w wysokości 585 zł, wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego będącego radcom prawnym w wysokości 3.600 zł określone na podstawie § 2 pkt.4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2016 poz. 1667), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, celem należytego reprezentowania swoich interesów .

/-/SSR Justyna Smolińska