Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, I Wydział Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Juszczyszyn

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Justyna Kochan Rogoż

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2017 r., w O., na rozprawie,

sprawy z powództwa M. N.

przeciwko (...) (...) z siedzibą w G., (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą we W., (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą we (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą we W.

o zapłatę

I  umarza postępowanie co do pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.;

II  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III  nie obciąża powoda kosztami procesu.

SSR Paweł Juszczyszyn

Sygn. akt I C 2432/16

UZASADNIENIE

Powód M. N. wniósł o zasądzenie od pozwanych (...) (...) z siedzibą w G., (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w G. (następcy prawnemu P.. (...) S.A.), (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą we W. oraz (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą we W. kwoty 30.000 zł. Powód wniósł ponadto o zasądzenie od pozwanych na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Pismem z dnia 9 maja 2017 r. powód rozszerzył powództwo poprzez pozwanie (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. (k. 103).

Pismem wniesionym w dniu 11 lipca 2017 r. powód rozszerzył powództwo domagając się zasądzenia od pozwanych P. (...) S.A. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.), (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. oraz (...) (...) z siedzibą w G. kwoty 50.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 2010 r. do dnia zapłaty (k. 115 – 116).

Pismem wniesionym w dniu 11 lipca 2017 r. powód cofnął pozew co do pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W., co nastąpiło przed rozpoczęciem rozprawy w stosunku do tego pozwanego (k. 113).

W uzasadnieniu swojego powództwa powód wskazał, że dochodzona kwota stanowi odszkodowanie i zadośćuczynienie za straty zdrowotne, psychiczne, moralne oraz zszarganie dobrego imienia. Powód podał, że jest nękany przez pozwanych od 12 lat za długi przedawnione i niebyłe.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu ten pozwany wskazał, że powód nie udowodnił swojego roszczenia co do zasady i co do wysokości. Pozwany wskazał, że ochrona dóbr osobistych może być przyznana jedynie, gdy naruszenie dóbr ma charakter bezprawny. Pozwany podał, że z powodem łączył go stosunek zobowiązaniowy wynikający z umowy rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego zawarty przez powoda z pierwotnym wierzycielem. W związku z tym zobowiązaniem powód dokonał kilku wpłat na poczet spłaty zobowiązania, jednak nie spłacił go w całości. Pozwany poprzez prawnie dozwolone czynności windykacyjne dochodził spełnienia świadczenia w imieniu wierzyciela powoda, dążył więc do wykonania przysługującego mu prawa podmiotowego (kontakt telefoniczny, wysyłanie pism).

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska ten pozwany wskazał, że nie mógł naruszyć żadnego dobra osobistego powoda, gdyż nie wykonał żadnych czynności w stosunku do niego. W szczególności nie kierował do powoda pism, nie nawiązywał prób kontaktu telefonicznego.

Pozwany (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedziba w G. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska ten pozwany wskazał, że powód nie przedstawił dowodów na dochodzone pozwem roszczenie, nie udowodnił faktu naruszenia przez pozwanego dobra osobistego powoda. W szczególności podał, że uzasadnienie pozwu jest zbyt lakoniczne aby mógł się do niego odnieść.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska ten pozwany wskazał, że jest następcą prawnym pozwanego P. (...) S.A. Powód był dłużnikiem wobec spółki P. (...)z siedzibą w Luksemburgu. Na mocy umowy serwisowej i udzielonego pełnomocnictwa pozwany, w imieniu swojego mocodawcy, dochodził czterech wierzytelności od powoda. Pozwany kontaktował się z powodem telefonicznie oraz wysłał szereg pism z prośba o spłatę zobowiązań, jednak były to jedynie standardowe czynności windykacyjne.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany (...) S.A. dochodził od powoda zobowiązania z tytułu umowy o rachunek oszczędnościowo rozliczeniowy.

(dowód: kserokopia umowy rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego k. 41 – 43)

Poprzednik prawny pozwanego (...) S.A. – P.. (...) S.A. dochodził od powoda należności wynikających z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

(dowód: kserokopia umowy z dnia 19.11.2008 r., k. 80- 81, nota księgowa k. 82, kserokopia umowy z dnia 02.04.1999 r., zawiadomienie z dnia 24.09.2002r.)

Pozwani (...) S.A., (...) S.A. oraz (...) kontaktowali się z powodem telefonicznie oraz pisemnie w celu windykacji należności, które w oparciu o zawarte umowy przelewu z pierwotnymi wierzycielami powoda, uważali za przysługujące im wobec powoda.

(niekwestionowane)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w jego ostatecznym kształcie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Dokonując rozstrzygnięcia w sprawie Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, których prawdziwości nie zakwestionowano.

W przedmiotowej sprawie pozwani kwestionowali swoją odpowiedzialności co do zasady.

Powód pismem procesowym z dnia 10 lipca 2017 roku cofnął pozew w stosunku do pozwanego (...) S.A. Czynność ta, w ocenie Sądu, nie jest sprzeczna z prawem, zasadami współżycia społecznego, ani nie zmierza do obejścia prawa. Zgodnie zaś z art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. W kwestii pozwanego (...) S.A. Sąd uznał, że powód skutecznie cofnął powództwo, gdyż rozszerzył powództwo pismem z dnia 9 maja 2017 r., a cofnął je jeszcze przed rozprawą co do tego pozwanego, w związku z czym cofnięcie pozwu w stosunku do niego należało uznać za skuteczne.

W tym stanie rzeczy – stosownie do treści przepisu art. 203 § 1 kpc – należało postanowić jak w pkt. I wyroku.

Odmiennie kształtuje się kwestia cofnięcia powództwa wobec reszty pozwanych. Co prawda powód jeszcze przed rozprawą złożył oświadczenie o cofnięciu pozwu z dnia 13 lutego 2017 r. jednak z powodu nieuzupełnionych braków formalnych nie mogło ono wywołać skutków prawnych.

W kolejnym piśmie z dnia 6 marca 2017 r. powód wnosił o umorzenie postępowania i oświadczył, że cofa powództwo. Pismo zostało złożone zostało już po rozprawie, w związku z czym powód powinien był określić czy jednocześnie zrzeka się swojego roszczenia, czy nie. W przypadku bowiem braku zgody pozwanego na cofnięcie pozwu po odbyciu rozprawy, jeśli cofnięcie nie jest połączone ze zrzeczenia się roszczenia, cofnięcie takie nie wywołuje skutków prawnych. Wzywany przez Przewodniczącego powód nie określił jednak tego, czy zrzeka się roszczenia wraz z cofnięciem pozwu. Stąd też należy przyjąć, że powód nie cofnął skutecznie pozwu co do pozostałych pozwanych i dlatego powództwo w pozostałym zakresie zostało merytorycznie rozpoznane.

Wprawdzie powód w pozwie nie powołuje podstawy prawnej dochodzonego roszczenia jednak należy przyjąć, że powództwo opiera się na przepisach art. 24 kc w zw. z art. 448 kc oraz art. 415 kc. Powód formułując treść swojego żądania wskazał tylko, że żąda zasądzenia odszkodowania oraz zadośćuczynienia za straty moralne i dobre imię. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że od 12 lat jest nękany psychicznie za długi fikcyjne przedawnione i niebyłe.

Zgodnie z przepisem art. 24 § 1 i 2 kc, ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych. Zgodnie bowiem z przepisem art. 23 kc, dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, (…), nazwisko (…), pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Przesłanką udzielenia ochrony prawnej na gruncie kodeksu cywilnego w przypadku naruszenia dobra osobistego jest wymóg bezprawnego działania. Szeroko ujmowana w prawie cywilnym przesłanka bezprawności każe jako takie działanie kwalifikować działanie sprzeczne w normami prawnymi, z porządkiem prawnym oraz zasadami współżycia społecznego. Jest nim każde działanie naruszające dobro osobiste, jeżeli nie zachodzi żadna ze szczególnych okoliczności usprawiedliwiających je. Do okoliczności wyłączających bezprawne naruszenie dóbr osobistych na ogół zalicza się działanie w ramach porządku prawnego, wykonywanie prawa podmiotowego, zgodę pokrzywdzonego oraz działanie w obronie uzasadnionego interesu.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala jednak przyjąć, że pozwani nie działali w stosunku do pozwanego bezprawnie. Nie można bowiem pozwanym przypisać działań bezprawnych w sytuacji, w której dochodzili oni on pozwanego roszczeń, które im przysługiwały lub mieli podstawy twierdzić, że im przysługiwały. Wykonywane przez pozwanych czynności windykacyjnych wobec pozwanego było zgodne z prawem. Pozwani mieli prawo wzywać powoda do zapłaty należności nawet przedawnionych, bowiem przedawnienie nie prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania, które przekształca się w zobowiązanie naturalne. Powód nie udowodnił zaś tego, by działania pozwanych w jakimkolwiek stopniu przekraczały prawnie dozwolone reguły i były nadmiernie uciążliwe.

Należy przy tym wskazać na to, że wnioski powoda o dopuszczenie dowodów z zeznań świadków – rodziców powoda oraz opinii biegłych z zakresu neurologii i psychiatrii miały dotyczyć okoliczności uszczerbku na zdrowiu powoda, nie miały natomiast prowadzić do wykazania bezprawności działań podejmowanych wobec powoda przez pozwanych. Dlatego Sąd oddalił te wnioski, skoro wobec braku dowodów na bezprawność działań pozwanych ustalenie uszczerbku na zdrowi powoda nie dawało by podstaw do uwzględnienia powództwa co do zasady.

W tym stanie rzeczy – wobec niemożności przypisania działaniom pozwanym bezprawnego charakteru – powództwo należało uznać za nieuzasadnione i dlatego podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w pkt. II wyroku.

Sąd zaś odstąpił od obciążania powoda M. N. kosztami procesu pomimo nieuwzględnienia jego powództwa. Zgodnie z art. 102 kpc, w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. W ocenie Sądu zaszły okoliczności uzasadniające zastosowanie cyt. przepisu. Powód M. N. mógł bowiem być subiektywnie przeświadczony, że jego powództwo jest uzasadnione. Powód jest osobą chorą, co potwierdził jego pełnomocnik, a związku z tym jego sytuacja życiowa z pewnością jest trudna. Podkreślenia wymaga również fakt, że powód wytaczając powództwo nie korzystał z profesjonalnej pomocy prawnej. Nadto jedynym dochodem powoda jest renta pobierana z ZUS. Sąd w trakcie procesu zwolnił powoda od ponoszenia kosztów sądowych w całości. Z tych wszystkich powodów obarczenie powoda kosztami procesu byłoby więc niesłuszne i dlatego Sąd orzekł jak w pkt. III wyroku.

Z tych powodów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSR Paweł Juszczyszyn