Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1073/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Giżycku z 2020-08-14

Sygn. akt: I C 1073/19 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Dorota Scott- Sienkiel

Protokolant:

Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa B. W.

przeciwko A. F. (1)

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanej A. F. (1) na rzecz powódki B. W. kwotę 5.100,00 (pięć tysięcy sto 00/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 lipca 2019r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanej A. F. (1) na rzecz powódki B. W. kwotę 3.469,56,00 (trzy tysiące czterysta sześćdziesiąt dziewięć 56/100) tytułem kosztów procesu.

SSR Dorota Scott- Sienkiel

Sygn. akt I C 1073/19 upr.

UZASADNIENIE

Powódka B. W. wniosła przeciwko A. F. (1) pozew o zapłatę kwoty 5100,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24 lipca 2018r. do dnia zapłaty. Domagała się także zwrotu kosztów procesu. Powódka wskazała, że zawarła z pozwaną umowę sprzedaży używanego samochodu marki M. (...), lecz podczas kontroli technicznej pojazdu stwierdzono istnienie ukrytych wad, które uniemożliwiły dopuszczenie go do ruchu. W związku z powyższym odstąpiła do umowy i wezwała pozwaną do zwrotu ceny zakupu, jednak ta odmówiła zwrotu pieniędzy.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od strony powodowej na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka po zapoznaniu się z ofertą sprzedaży samochodu marki M. (...), zamieszczoną w Internecie, zdecydowała się na obejrzenie pojazdu. Oferta zawierała informację, że samochód pozostaje w bardzo dobrym stanie technicznym, ma ważny do lipca 2019r. przegląd techniczny. ( dowód : oferta, k. 27).

Powódka pojazd obejrzała w O., gdzie przedmiotowym samochodem przyjechali A. F. (2) i P. F.. B. W. odbyła jazdę próbną. Jak się okazało, wygląd zewnętrzny pojazdu odbiegał od opisu zawartego w ofercie sprzedaży dotyczącego stanu technicznego jako dobry, ponieważ pojazd posiadał widoczne gołym okiem występujące ogniska korozji na zewnętrznych elementach nadwozia. Bezproblemowo można było zauważyć korozję progu lewego oraz prawego, korozję okolicy nadkola przedniego lewego, korozję dolnej części drzwi przednich lewych (drzwi kierowcy), korozję w części dolnej drzwi tylnych lewych, korozję nadkola błotnika tylnego lewego, korozję płyty podłogowej w okolicy pola numerowego. Wizualnie stan techniczny pojazdu kwalifikował go na napraw blacharsko- lakierniczych. Zresztą uczestniczący przy transakcji sprzedaży mąż i syn pozwanej, A. F. (2) i P. F., informowali powódkę o konieczności wymiany progów oraz naprawy układu hamulcowego, na co powódka przystała.

( dowód : opinia biegłego k. 44-71, zeznania świadków A. F. (2), k. 101, P. F., k. 101v, zeznania stron, k. 102 ).

Po obejrzeniu samochodu, odbyciu jazdy próbnej, powódka zaakceptowała okazany jej i opisany stan techniczny pojazdu i strony w dniu 17 czerwca 2019r. zawarły umowę sprzedaży samochodu osobowego marki M. (...), rocznik 2003, o nr rej. (...), za cenę 5.100 zł. ( dowód : umowa zlecenia, k. 11).

Podczas szczegółowych oględzin pojazdu okazało się, że samochód posiada rozległe ogniska korozji elementów konstrukcyjnych (m. in. korozję ściany grodziowej, wzmocnienia dolnej ściany czołowej, korozję podłużnicy blachy podłogi lewej i prawej). Stwierdzone uszkodzenia dyskwalifikują pojazd z użytkowania, gdyż naruszone zostały elementy konstrukcyjne pojazdu. Użytkowanie takiego pojazdu może zagrażać bezpieczeństwu osób poruszających się pojazdem jak również dla innych uczestników ruchu. Samochód nie przeszedł pozytywnie okresowych badań technicznych. ( dowód : opinia biegłego k. 44-71.

Powódka pismem z dnia 14 lipca 2019r., doręczonym pozwanej w dniu 16 lipca 2019r. odstąpiła od umowy sprzedaży samochodu powołując się na art. 560 kc, informując A. F. (1) o stwierdzeniu ukrytych wad pojazdu, które uniemożliwiają dopuszczenie go do ruchu. Wezwała pozwaną do zwrotu kwoty 5.100 zł w terminie 7 dni.

( dowód : oświadczenie o odstąpieniu od umowy, k. 9-10, wydruk z śledzenia przesyłek, k. 11-13).

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie wszystkich przytoczonych wyżej dowodów, które nie były sporne. Strony zgodziły się co do tego, że powódka wiedziała o ogniskach korozji na zewnętrznych elementach nadwozia, bo po pierwsze były widoczne gołym okiem, ponadto członkowie rodziny pozwanej poinformowali ją o konieczności wymiany progów. Nie było również sporu co do tego, że powódka nie oglądała podwozia samochodu i pozostawała w przekonaniu, że samochód nadaje się do użytkowania. Rodzina pozwanej zresztą utwierdziła ją w tym przekonaniu twierdząc, że samochód jeździ bez zarzutów. Pozwana nie kwestionowała faktu, że stan podwozia nie uległ zmianie po dniu sprzedaży oraz, że jego stan techniczny uniemożliwia użytkowanie samochodu.

Tak zgromadzony materiał dowodowy pozwolił Sądowi uznać roszczenie za uzasadnione co do zasady.

Stosownie do art. 556 kc sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). Zgodnie z art. 557 § 1 kc sprzedawca jest zwolniony od odpowiedzialności z tytułu rękojmi tylko wtedy, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy. Ciężar dowodu, że kupujący wiedział o wadzie rzeczy sprzedanej w chwili zawarcia umowy, obciąża sprzedawcę. Nie wystarczy więc wskazanie, że kupujący mógł i powinien wadę zauważyć przy dołożeniu należytej staranności. Potwierdza to również orzecznictwo SN: "w myśl art. 557 KC, aby nastąpiło zwolnienie sprzedawcy od odpowiedzialności z rękojmi, kupujący musi wiedzieć o wadzie i nie podlega badaniu kwestia, czy powinien był wiedzieć np. dlatego, że wada rzeczy była jawna. Wynika stąd, że na gruncie kodeksu cywilnego nie ma znaczenia podział na wady jawne i ukryte. Wiąże się z tym pytanie, czy kupujący ma obowiązek zbadania rzeczy w celu wykrycia wad. W tej kwestii punktem wyjścia jest reguła, że takiego obowiązku nie ma, chyba że zbadanie rzeczy jest w danych stosunkach przyjęte (art. 563 KC). To oznacza, że kupujący, mając oczywiście prawo zbadania nabytej rzeczy, nie jest obciążony prawnym obowiązkiem czujności ani szczególnego badania rzeczy. Z tego wynika, że skoro badanie rzeczy jest uprawnieniem kupującego, to nie mogą go spotkać żadne ujemne skutki w razie, gdyby z uprawnienia zbadania rzeczy nie skorzystał" (zob. wyr. SN z 29.6.2000 r., V CKN 66/00, niepubl.).

Nadto odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady rzeczy jest szczególnym obowiązkiem ciążącym z mocy samego prawa na sprzedawcy i jest niezależna od winy, ani wiedzy sprzedawcy o istnieniu wady (np. wyrok Sądu Apelacyjnego (...)- VII Wydział Gospodarczy z dnia 3 lipca 2019 r. VII AGa (...)).

Stąd ustalenie, że stopień skorodowania elementów konstrukcyjnych (progów) nie uzasadniał domniemania, że samochód przejdzie pozytywnie okresowe badania techniczne (opinia biegłego, k. 60) pozostaje bez wpływu na odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi.

Zgodnie z art. 560 § 1 kc, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Stanowi ono jednostronne oświadczenie woli o charakterze prawokształtującym. Od momentu skutecznego złożenia oświadczenia o odstąpieniu przez kupującego umowa sprzedaży wygasa ze skutkiem od momentu jej zawarcia (ex tunc). Strony są zobowiązane do zwrotu wzajemnych świadczeń zgodnie z zasadami określonymi w art. 494 kc.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał roszczenie za zasadne w całości i zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę dochodzoną pozwem. O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481 § 1 k.c. od dnia wymagalności roszczenia, tj. od dnia 24 lipca 2019r. (uznając, że wskazanie roku 2018r. było oczywistą omyłką pisarską w pozwie) do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od pozwanej na rzecz powódki koszty procesu, na które złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 400 zł, koszty poniesione z tytułu ustanowienia pełnomocnika w sprawie w kwocie 1.800 zł wraz z opłatą od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie biegłego w wysokości 1.253,56 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Kucharska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Giżycku
Osoba, która wytworzyła informację:  Dorota Scott-Sienkiel
Data wytworzenia informacji: