Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14.02.2019 r.

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Towarzystwu (...) SA w W.

o zapłatę

I.  Powództwo oddala.

II.  Zasądza od powoda J. K. na rzecz pozwanego Towarzystwu (...) SA w W. kwotę 1.896,65 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt. I C 1025/18

UZASADNIENIE

Powód J. K. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego Towarzystwa (...) SA w W. kwoty 4.709,44 złotych wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 09.04.2018r. doszło do zdarzenia drogowego, wskutek którego uszkodzeniu uległ pojazd powoda. Dalej powód podał, że sprawca zdarzenia objęty był ochroną ubezpieczeniową pozwanego, ale pozwany odmówił wypłaty odszkodowania.

Pozwany – Towarzystwo (...) SA w W. - nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu pozwany potwierdził wprawdzie, iż jest ubezpieczycielem obu uczestników zdarzenia, a powód domagał się wypłaty odszkodowania z polisy drugiego z kierujących, ale jednocześnie wskazał, iż to powód jest sprawcą całego zdarzenia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 09.04.2018r. powód jechał samochodem marki O. (...) ulicą (...) w G. w kierunku ulicy (...), w którą zamierzał wjechać w lewo. W tym czasie świadek R. Ł. (1) kierował autobusem marki M. i jechał nim ulicą (...). Wlot ulicy (...) oznakowany jest znakiem D-1 „droga z pierwszeństwem przejazdu”, natomiast ulica (...) przed dojazdem do ulicy (...) oznakowany jest znakiem A-7 „ustąp pierwszeństwa przejazdu”. Dojeżdżając do skrzyżowania powód nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu autobusem, wskutek czego doszło do kolizji obu aut.Sprawcą zdarzenia był powód.

Dowód: słuchanie powoda k 54

zeznania świadka T. K. k 54v

zeznania świadka P. L. k 54v

zeznania świadka R. Ł. k 54v-55

notatka k 13

opinia k 68-77

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym w sprawie jest ustalony stan faktyczny co do przebiegu zdarzeń. Wprawdzie bowiem obaj kierujący pojazdami w dniu kolizji relacjonowali ów przebieg zdarzeń w sposób odmienny, a przede wszystkim spierali się co do osoby winnej zajściu, to jednak decydującą w sprawie okazała się być opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i rekonstrukcji wypadków drogowych. W jednoznacznej i kategorycznej opinii biegły S. T. (1) skrupulatnie odtworzył zarówno tor jazdy obu pojazdów jak i umieścił te tory w czasoprzestrzeni, dochodząc do przekonania, iż w tym konkretnym wypadku sprawcą kolizji był powód. To powód bowiem winien był ustąpić pierwszeństwa przejeżdżającemu autobusowi m-ki M. i dopiero po przejechaniu wspomnianego busa mógł wjechać na feralne skrzyżowanie. Tymczasem powód uczynił odwrotnie – będąc przekonany o swoim pierwszeństwie wjechał na skrzyżowanie, doprowadzając do kontaktu obu pojazdów. Opinia biegłego S. T. nie spotkała się z krytyką stron, co świadczy o zaakceptowaniu wniosków z niej wypływających przez obie zwaśnione strony. Opinia ta nie wzbudziła również w składzie orzekającym wątpliwości co do jej logiki, fachowości, rzetelności i bezstronności. W tej sytuacji Sąd uznał opinię biegłego S. T. za pełnowartościowy materiał dowodowy, mogący stanowić podwalinę orzeczenia w sprawie. Li tylko dla zachowania formalności należy odnotować, że Sąd dał wiąrę zeznaniom świadka R. Ł., a to wobec korelacji zeznań tego świadka z opinią biegłego. Co do zeznań pozostałych świadków, to nie miały one większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sporu, bowiem świadek T. K. przybył na miejsce zdarzenia już po fakcie i opierał się w swoich ustaleniach tylko o ślady ujawnione na pojazdach, zaś świadek P. L. w ogóle nie był na miejscu kolizji w czasie jej zaistnienia ani bezpośrednio po zdarzeniu.

Mając powyższe ustalenia na uwadze Sąd, na zasadzie art. 822 § 1 kc w z. z art. 415 kc, orzekł jak w pkt I wyroku. Orzekając o kosztach procesu, Sąd miał na względzie zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania - art. 98 § 1 kpc. Strona powodowa przegrała sprawę w całości. W tej sytuacji Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku, a na kwotę tamże zasądzoną składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego (900 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) i zwrot wykorzystanej w toku procesu zaliczki (979,65 zł).