Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21.03.2023 r.

sprawy z powództwa Horyzont Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.

przeciwko B. B.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 565/21

UZASADNIENIE

Powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. (obecnie Horyzont (...) z siedzibą w W.) domagał się (pozwem z dnia 27.08.2015 r.) zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kwoty 3.264,59 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazał, że dochodzone pozwem roszczenie wynika z zawartej umowy kredytowej w dniu 20.12.2007 r. pomiędzy pozwaną, a poprzednikiem prawnym powoda. Jak podał, pozwana nie wywiązała się z zawartej umowy.

Nakazem zapłaty z dnia 4.09.2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I Nc 1095/15 Referendarz Sądowy tut. Sądu uwzględnił powództwo w całości (k. 60).

Pozwana B. B. w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty wnosiła o oddalenie powództwa w całości z uwagi na przedawnienie roszczenia. Nadto wskazała, że dochodzone roszczenie skierowane zostało do niewłaściwej osoby jako zobowiązanej. Argumentowała, że nigdy nie zawierała umowy kredytu z bankiem (...) S.A., zaś podpis widniejący pod zaoferowaną umową nie jest jej podpisem. Podała przy tym, że zgubiła dowód osobisty, a zatem możliwe, iż padła ofiarą oszustwa.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 14.12.2007 r. pozwana B. B. zawarła z (...) Bankiem S.A. z siedzibą w K. umowę o kartę kredytową nr (...). Pierwotna kwota kredytu wynosiła 1.600 zł. Przyznany pozwanej limit karty miał charakter odnawialny.

/dowód: umowa o kartę kredytową z dnia 14.12.2007 r. – k. 51-52/

W dniu 27.06.2008 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w K. wypowiedział pozwanej umowę o kartę kredytową.

/dowód: wypowiedzenie umowy o kartę kredytową – k. 54/

Z dniem 4 stycznia 2010 roku na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. nastąpiło połączenie (...) Bank S.A. (spółka przejmowana) z (...) Bank S.A. (spółka przejmująca). Na podstawie art. 494 § 1 k.s.h. (...) Bank S.A. wstąpiła z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki (...) Bank S.A. Z dniem 1 czerwca 2012 roku na postawie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. nastąpiło przeniesienie całego majątku (...) Bank S.A. z siedzibą w W. (spółka przejmowana) na (...) Bank S.A. z siedzibą w W. (spółka przejmująca). Na podstawie art. 494 § 1 k.s.h. (...) Bank S.A. wstąpił z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki (...) Bank S.A. Z dniem 1.06.2012 r. (...) Bank S.A. zmieniła nazwę na (...) Bank S.A.

/dowód: okoliczności bezsporne/

Umową przelewu wierzytelności z dnia 4.03.2015 r. powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. nabył wierzytelność wobec pozwanej.

/dowód: umowa przeniesienia portfela z dnia 4.03.2015 r. – k. 17-20v,

aneks nr (...) do umowy przeniesienia portfela – k. 21-22v,

załącznik do aneksu do umowy przelewu wierzytelności – k. 23-25/

Pismem z dnia 7.04.2015 r. powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wezwał pozwaną do zapłaty zadłużenia, wynikającego z umowy. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

/dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 7.04.2015 r. – k. 50-50v/

Nakazem zapłaty z dnia 4.09.2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I Nc 1095/15 Referendarz Sądowy tut. Sąd uwzględnił powództwo w całości (k. 60). Orzeczenie zostało doręczone pozwanej w dniu 30.09.2015 r. w trybie doręczenia zastępczego i nie zostało zaskarżone w terminie, w związku z tym w dniu 15.10.2015 r. uprawomocniło się.

/dowód: nakaz zapłaty z dnia 4.09.2015 r. – k. 60/

Na podstawie w/w tytułu wykonawczego, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 19.02.2016 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku Ł. W. wszczął egzekucję w sprawie Km 1245/21 (zawiadomienie doręczone w dniu 6.10.2021 r.).

/dowód: okoliczności bezsporne/

Pismem z dnia 13.10.2021 r. pozwana domagała się przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od wydanego w sprawie nakazu zapłaty, wnosząc jednocześnie sprzeciw. W załączonym do wniosku sprzeciwie podnosiła m.in. zarzut przedawnienia roszczenia.

Postanowieniem z dnia 28.10.2021 r. tut. Sąd uchylił zarządzenie z dnia 16.10.2015 r. w przedmiocie stwierdzenia prawomocności nakazu zapłaty wydanego przez Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego w Giżycku dnia 4.09.2015 r. w sprawie I Nc 1095/15, uchylił postanowienie tut. Sądu z dnia 19.02.2016 r. w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu przez Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego w Giżycku dnia 4.09.2015 r. r. w sprawie I Nc 1095/15, a także przywrócił pozwanej B. B. termin do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego przez Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego w Giżycku dnia 4.09.2015 r. r. w sprawie I Nc 1095/15.

/dowód: postanowienie tut. Sądu z dnia 28.10.2021 r. – k. 79/

Umową cesji wierzytelności z dnia 16.12.2021 r. Horyzont Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. nabył wierzytelność dochodzoną niniejszym pozwem.

Pismem z dnia 27.10.2022 r. Horyzont (...) oświadczył, że wstępuje do postępowania w miejsce dotychczasowego powoda. Pozwana nie sprzeciwiła się wstąpieniu w/w do sprawy.

/dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 16.12.2021 r. – k. 117-120,

załącznik nr 1 do umowy przelewu wierzytelności – k. 122-123v/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny przedmiotowej sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zaoferowanych przez stronę powodową. Pozwana bowiem, wezwana do osobistego stawiennictwa, na rozprawę w dniu 15.03.2023 r. nie przybyła, pozbawiając się tym samym możliwości udowodnienia swych twierdzeń, w szczególności dotyczących łączącego ją z powodem (a także z pierwotnym kredytodawcą) stosunku zobowiązaniowego. Poza bowiem twierdzeniami prezentowanymi w odpowiedzi na pozew i sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana nie rozwinęła w żaden sposób swoich zarzutów dotyczących braku legitymacji po stronie powoda, nie mówiąc już o uprawdopodobnieniu, czy udowodnieniu prezentowanych przez siebie twierdzeń. W szczególności pozwana nie zainicjowała jakiegokolwiek postępowania dowodowego na okoliczność autentyczności podpisu złożonego pod umową o kartę kredytową z dnia 14.12.2007 r. Pozwana nie wykazała także, by toczyło się jakiekolwiek postępowanie w przedmiocie rzekomej utraty przez nią dowodu osobistego, nie zaoferowała potwierdzenia zgłoszenia faktu utraty dowodu osobistego, ani jakichkolwiek innych dokumentów związanych z tym zdarzeniem. Trudno zatem uznać za wiarygodne twierdzenia pozwanej o utracie dowodu osobistego, czego skutkiem miałoby być ewentualne nieuprawnione zaciąganie zobowiązań na jej rzecz przez osobę trzecią, w tym także skutkujące złożonym w przedmiotowej sprawie pozwem. To zaś – wobec własnoręcznego podpisu pod umową o kartę kredytową czyni bezpodstawnymi jej zarzuty o braku łączącego ją z (...) Bank S.A. stosunku zobowiązaniowego. W sprawie wykazane zostało niewątpliwie, że wierzytelność wobec pozwanej została w drodze umowy cesji zbyta – ostatecznie na powoda Horyzont Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.. Zgodnie bowiem z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, zaś w myśl § 2 wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W niniejszej sprawie wystarczającym dowodem świadczącym o legitymacji procesowej czynnej powoda jest umowa cesji wierzytelności z dnia 4.03.2015 r., aneks nr (...) z dnia 20.03.2015 r., a także załącznik identyfikujący dochodzoną pozwem wierzytelność. Następnie wierzytelność wobec pozwanej została w dniu 16.12.2021 r. ponownie zbyta w drodze umowy cesji na rzecz powoda, który wstąpił do przedmiotowej sprawy w miejsce pierwotnego wierzyciela. Wierzytelność identyfikuje załącznik nr 1 do w/w umowy cesji. Wobec takich okoliczności legitymacja procesowa powoda w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości.

Niewątpliwie również pozwana nie wywiązała się z zawartej z powodem umowy o kartę kredytową. Sama pozwana zaniechała w tym względzie jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej i nie wykazywała, w jakiej ewentualnie części uregulowała zadłużenie wobec kredytodawcy bądź jego następcy prawnego. Gdyby pozwana uregulowała zadłużenie w jakimkolwiek zakresie to niewątpliwie zaoferowałaby na tę okoliczność stosowne dowody.

Kwestią sporną pozostawała w sprawie zasadność podnoszonego przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia.

Rozstrzygając wyżej zdiagnozowaną kwestię sporną dostrzec należało umowę, będącą źródłem zobowiązania w przedmiotowej sprawie. Strony łączyła bowiem umowa o kartę kredytową. Pojęcie karty kredytowej należy rozumieć w kontekście ustawy z dnia 12 września 2002 roku o elektronicznych instrumentach płatniczych (która obowiązywała w czasie zawierania umowy o kartę kredytową), co w istocie oznacza, że do umowy o kartę kredytową należy stosować przepisy w/w ustawy. Karta płatnicza służy dokonywaniu transakcji w punktach handlowo-usługowych, w bankomacie, we wpłatomacie i innych urządzeniach wielofunkcyjnych oraz dokonywania tzw. transakcji na odległość, tj. przez Internet, telefon lub pocztę. Wskazać należy, iż uzyskanie karty kredytowej nie wymaga posiadania rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w banku (wydawcy karty), wymaga jednak posiadania rachunku kredytowego z funkcją płatniczą. Wynika stąd, iż środki, w oparciu o które funkcjonuje karta kredytowa, nie stanowią własności posiadacza karty. Stanowią one własność wydawcy udzielającego posiadaczowi kredytu.

W myśl zaś art. 6 ustawy z dnia 12 września 2002 roku o elektronicznych instrumentach płatniczych, roszczenia z tytułu umowy o elektroniczny instrument płatniczy – również o kartę kredytową – przedawniają się z upływem 2 lat. Wymagalność roszczenia utożsamiana jest z chwilą, z której upływem wierzyciel może domagać się od dłużnika spełnienia świadczenia. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd zauważył, że umowa o kartę kredytową wypowiedziana została w dniu 27.06.2008 r., co wynika z zaoferowanego przez powoda pisma na k. 54, stanowiącego owo wypowiedzenie. Okoliczności wypowiedzenia umowy pozwanej została przyznana w pozwie przez samego powoda. Oznacza to, że roszczenie o zapłatę przeciwko pozwanej już w dniu dokonania cesji w oparciu o przelew wierzytelności z dnia 4.03.2015 r. było przedawnione. Pozew w sprawie został wniesiony w dniu 27.08.2015 r., a zatem w chwili jego wniesienia wierzytelność nie mogła być skutecznie dochodzona przeciwko pozwanej. Nadmienić w tym miejscu należy, iż w stanie prawnym obowiązującym w dacie wszczęcia niniejszej sprawy kwestia przedawnienia roszczenia nie była badana przez Sąd z urzędu, a zatem niezbędny był w tym przypadku zarzut przedawnienia zgłoszony przez pozwaną, który w tej konkretnej sprawie okazał się całkowicie uzasadniony. Bieg terminu przedawnienia nie został przerwany, gdyż w okresie jego biegu ani nie uznano powództwa ani nie wniesiono pozwu, ani nie dokonano żadnych innych czynności, które doprowadziłyby do przerwania biegu przedawnienia. W konsekwencji powództwo przeciwko pozwanej wytoczono po upływie terminu przedawnienia, co pozwala pozwanej na uchylenie się od zaspokojenia należności powoda.

W tych okolicznościach Sąd, wobec skutecznego podniesienia zarzutu przedawnienia, oddalił powództwo, o czym orzekł jak w sentencji wyroku.