Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Tomasz Madej
Protokolant:	sekr. sądowy Dominika Orzepowska

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. w Olsztynie

sprawy (...) K. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

przy udziale zainteresowanej E. K.

o ustalenie wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne

na skutek odwołania (...) K. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 16 września 2016 r. nr (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od odwołującego (...) K. T. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. kwotę 270 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Tomasz Madej

Sygn. akt: IV U 1803/16

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 16 września 2016 r., nr: (...) na podstawie art. 32, art. 68 ust. 1 pkt 1 c, art. 83 ust.1 pkt 3, art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.2016.963 ze zm.) oraz art. 79 ust. 1 i 2, art. 81 ust. 1, art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2015.581 ze zm.) stwierdził zainteresowanej w sprawie E. K. podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne za miesiące i w kwotach wskazanych w treści wydanej decyzji jako osobie wykonującej pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) K. T., ul. (...), (...)-(...) S..

Uzasadniając przedmiotową decyzję organ rentowy podniósł, że w toku prowadzonej kontroli obejmującej okres od 1 grudnia 2009 r. do 30 listopada 2014 r. ustalono, że między płatnikiem składek a zainteresowaną doszło do zawarcia umów, których przedmiotem był „dozór obiektu”, a czynności wykonywane przez ubezpieczoną były usługami, świadczonymi na zasadzie starannego działania, nie zaś zindywidualizowanym dziełem.

Zakład wskazał, że (...) Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) w B. wydał decyzję, w której orzekł, że E. K. z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy zlecenia podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu w okresie od 1 lutego 2014 r. do 30 listopada 2014 r. Wymieniona decyzja stała się prawomocna z dniem 10 listopada 2015 r.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył K. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...)” w S., który wskazał, że organ rentowy w uzasadnieniu wydanej decyzji podważył zasadę swobody zawierania umów fundamentalną dla funkcjonowania demokratycznego państwa prawnego opartego na wolności kontraktowej, co do wyboru partnerów, treści i formy stosunku prawnego. Odwołujący wskazał, że charakter pracy wykonywanej przez zainteresowanego potwierdza przesłanki umowy o dzieło. Podniósł również, że czynności wykonywane przez pracowników ochrony mają element niematerialnego rezultatu w postaci zagwarantowanego bezpieczeństwa i nienaruszalności dozorowanych obiektów. Skarżący podniósł również, że nie nadzorował i nie kontrolował wykonawców, którzy mieli pełną swobodę w zakresie realizacji i tempa wykonywanego dzieła, a nawet możliwość jego powierzenia osobie trzeciej do wykonania. Podniósł, że umowy te dawały możliwość poddania umówionego rezultatu weryfikacji na istnienie wad fizycznych, a nadto każdy z zainteresowanych wyraził oświadczenie woli akceptujące fakt zawarcia umowy o dzieło potwierdzając fakt swojej wiedzy, jaki stosunek prawny będzie ją wiązać.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wniósł o oddalenie odwołania, zaś argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji uczynił treścią odpowiedzi na odwołanie. Dodatkowo wskazał, że (...) Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) w B. wydał decyzję nr (...), w której orzekł, że zainteresowana w sprawie E. K. podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu wykonywania umów zlecenia u płatnika składek, a wymieniona decyzja jest ostateczna. Tym samym ZUS, dysponując prawomocną decyzją ustalającą obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego i realizując obowiązek ustawowy wymierzania i pobierania składek - wydał zaskarżoną decyzję, ustalając wymiar należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne za poszczególne miesiące. Organ wskazał, że wartość przedmiotu sporu wynosi 774 zł.

Zainteresowana w sprawie E. K. nie stawiła się w procesie i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy, ustalił co następuje:

K. T. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) w S.. Przedmiotem działalności płatnika jest działalność ochroniarska, z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa. Płatnik posługuje się numerem NIP (...) oraz numerem REGON (...).

Płatnik zawierał z E. K. umowy o dzieło na okresy jednego miesiąca, w przedziale czasowym od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia 30 listopada 2014 r.

W treści umów określono, że ich przedmiotem jest „dozór obiektu”. W ramach zawartych umów zainteresowana dozorowała obiekt mając pełną swobodę co do sposobu i tempa wykonywania prac. Przy czym, wykonawca miał prawo powierzyć wykonywanie prac osobie trzeciej, po uprzednim poinformowaniu o tym zamawiającego i uzyskaniu jego zgody. Wynagrodzenie było płacone po przyjęciu prac przez zamawiającego i przedłożeniu rachunku przez wykonawcę. Ponadto zainteresowany zobowiązywał się do zachowania tajemnicy względem osób trzecich co do podejmowanych działań. Powyższy rygor obowiązywał także osobę działającą na rzecz wykonania niniejszych umów z upoważnienia wykonawcy.

Z danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynikało, że E. K. w okresie wykonywania spornych umów podlegała ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia u innego płatnika składek.

Z tytułu wykonywanej pracy na podstawie umowy nazwanej umową o dzieło, płatnik składek nie dokonał zgłoszenia zainteresowanej do ubezpieczenia zdrowotnego od 1 lutego 2014 r. do 30 listopada 2014 r. i od przychodu osiągniętego za ten okres nie naliczył składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Z tytułu wykonywania umów zainteresowana otrzymywała miesięczne wynagrodzenie w kwotach wymienionych w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Najniższa kwota wynagrodzenia wynosiła 757,00 zł (luty 2014 r.), zaś najwyższa 925,00 zł (marzec, lipiec i październik 2014 r.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniach od 15 stycznia do 25 lutego 2015 r. przeprowadził kontrolę u płatnika składek K. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w S.. Kontrolą objęto okres od 1 grudnia 2009 r. do 30 listopada 2014 r.

Pismem z dnia 31 lipca 2015 r. organ rentowy zwrócił się z wnioskiem do (...) w B. o wydanie decyzji w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym E. K. z tytułu umów zawartych z płatnikiem składek (...) K. T..

Decyzją z dnia 28 września 2015 r., (...)/U./2015 dyrektor (...) w B. ustalił, że E. K. podlegała obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu wykonywania pracy na podstawie umów zawartych z płatnikiem składek (...) K. T. w okresie od 1 lutego 2014 r. do 30 listopada 2014 r.

Powyższa decyzja, od której nie zostało wniesione odwołanie do Prezesa NFZ stała się ostateczna z dniem 10 listopada 2015 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, mając powyższe na uwadze, w dniu 16 września 2016 r. wydał zaskarżoną decyzję.

(dowód: akta składkowe ZUS dotyczące zainteresowanej w sprawie.)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie płatnika K. T. nie zasługuje na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył ustalenia, czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasadnie stwierdził, że podstawę wymiaru oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne zainteresowanej E. K. za miesiące od lutego do listopada 2014 r. z tytułu wykonywania umów zlecenia u płatnika składek (...) K. T., stanowią kwoty wymienione w tabeli na stronie 1 zaskarżonej decyzji.

Płatnik składek w odwołaniu kwestionował kwalifikację prawną spornych umów, wskazując, że ich ocena przez organ rentowy jako umów zlecenia, jest nietrafna.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych argumentował, że zarzuty płatnika składek są spóźnione, bowiem w istocie to organ NFZ dokonał normatywnej oceny tych umów cywilnoprawnych i objął zainteresowaną w sprawie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu ich wykonywania.

W ocenie Sądu Okręgowego zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.2016.963 ze zm.), do zakresu działania Zakładu należy między innymi wymierzanie i pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W myśl art. 32 cyt. ustawy, do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

Przy czym, do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia – stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. W przypadku, gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie (art. 81 ust. 1 i art. 82 ust. 1 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 109 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U.2016.1793), dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu rozpatruje indywidualne sprawy z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego. Do indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego zalicza się sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń.

Decyzją z dnia 28 września 2015 r., nr (...) dyrektor (...) w B. ustalił, że E. K. podlegała obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu wykonywania pracy na podstawie umów zawartych z płatnikiem składek (...)” K. T. w okresie od 1 lutego 2014 r. do 30 listopada 2014 r.

Od wymienionej decyzji płatnik składek nie złożył odwołania do Prezesa NFZ, a wydana decyzja stała się ostateczna z dniem 10 listopada 2015 r. w rozumieniu przepisów k.p.a. (art. 109 ust. 6 cyt. ustawy).

W świetle wskazanych przepisów, organ rentowy zaskarżoną decyzją wypełnił obowiązek wynikający z ustawy systemowej i prawidłowo wymierzył wysokość składki zdrowotnej oraz ustalił podstawę jej wymiaru. Natomiast merytoryczną decyzję w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym zainteresowanej E. K., wydał organ NFZ. Zarzuty odwołującego są zatem spóźnione i nie odnoszą się do zakresu zaskarżonej decyzji, która ma jedynie charakter „wymiarowy” – to jest określający podstawę wymiaru składek i wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne w następstwie prawomocnej decyzji organu NFZ.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie.

W zakresie kosztów procesu, Sąd Okręgowy na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2016.1667.) oraz uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 20 lipca 2016 r., III UZP 2/16 zasądził od wnioskodawcy na rzecz pozwanego kwotę 270 zł tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/-/ SSO Tomasz Madej