Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Beata Urbańska-Woike
Protokolant:	st. sekr. sądowy Katarzyna Krajewska

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy:

1.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i A. N. (1) przy udziale zainteresowanego Urzędu Gminy P.,

2.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: A. S. (1) i Urzędu Gminy w N.,

3.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: A. K. (1) i Urzędu Miasta i Gminy D.,

4.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: M. K. i Urzędu Gminy w Ł.,

5.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i B. B. (1) przy udziale zainteresowanego Starostwa Powiatowego w S.,

6.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: D. Z. (1) i Urzędu Miejskiego w J.,

7.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i T. P. (1) przy udziale zainteresowanego Urzędu Gminy S.,

8.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: G. R. i Urzędu Gminy W.,

9.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: E. S. (1) i Urzędu Gminy S.,

10.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i M. S. (1) przy udziale zainteresowanego Urzędu Miasta i Gminy W.,

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie płatnika składek oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne

na skutek odwołań:

11.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i A. N. (1) przy udziale zainteresowanego Urzędu Gminy P.,

12.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: A. S. (1) i Urzędu Gminy w N.,

13.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: A. K. (1) i Urzędu Miasta i Gminy D.,

14.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: M. K. i Urzędu Gminy w Ł.,

15.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i B. B. (1) przy udziale zainteresowanego Starostwa Powiatowego w S.,

16.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: D. Z. (1) i Urzędu Miejskiego w J.,

17.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i T. P. (1) przy udziale zainteresowanego Urzędu Gminy S.,

18.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: G. R. i Urzędu Gminy W.,

19.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przy udziale zainteresowanych: E. S. (1) i Urzędu Gminy S.,

20.  (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. i M. S. (1) przy udziale zainteresowanego Urzędu Miasta i Gminy W.,

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

1.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

2.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

3.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

4.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

5.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

6.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

7.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

8.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

9.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

10.  z dnia 30 października 2017 r. nr (...)

I.  zmienia zaskarżone decyzje i ustala, że A. N. (1), A. S. (1), A. K. (1), M. K., B. B. (1), D. Z. (1), T. P. (1), G. R., E. S. (1), M. S. (1), jako osobom wykonującym pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O., podstawę wymiaru składki i składkę na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne stanowią kwoty wynagrodzeń w wysokości wynikającej z zawartych umów zlecenia,

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. kwotę 1.800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Sygn. akt: IV U 1644/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzjami z dnia 30 października 2017 roku, o wskazanych numerach i dotyczącymi zainteresowanych:

1.  nr: (...), A. N. (1);

2.  nr: (...), A. S. (1) ;

3.  nr: (...), A. K. (1) ;

4.  nr: (...), M. K.;

5.  nr: (...), B. B. (1);

6.  nr: (...), D. Z. (1);

7.  nr: (...), T. P. (1);

8.  nr: (...), G. R. ;

9.  nr: (...), E. S. (1) ;

10.  nr: (...), M. S. (1)

na podstawie art. 8 ust. 2a, art. 32, art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.) w związku z art. 109 ust. 2 o ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015r. poz. 581 ze zm.), stwierdził zainteresowanym jako osobom wykonującym pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. podstawę wymiaru składki i składkę na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne za poszczególne miesiące 2014 roku i 2015 roku (wskazane w zaskarżonych decyzjach) w wysokości: 0,00 zł.

Od powyższych decyzji odwołania złożyło (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. zarzucając im:

⚫

naruszenie art. 66 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art. 83 ust. 1 pkt. 3 w zw. z art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ich błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że ubezpieczeni wskazani w zaskarżonych decyzjach, działając na podstawie umów zlecenia zawartych z (...) Sp. z o. o. faktycznie świadczyli pracę na rzecz urzędów, z którymi pozostawali w stosunku pracy, ponieważ były one rzeczywistymi beneficjentami pracy świadczonej przez własnego pracownika, uzyskując wymierny efekt w postaci aktualnej bazy działającej w nowym dostarczonym przez (...) Sp. z o. o. programie informatycznym, co uzasadnia uznanie tych ubezpieczonych za pracowników w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podczas, gdy

w ramach niniejszych umów cywilnoprawnych ubezpieczeni faktycznie świadczyli pracę na rzecz zleceniodawcy (...) Sp. z o. o. z siedzibą w O., co wyklucza uznanie ich za pracowników w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i w konsekwencji uznanie ich pracodawcy za płatnika składek,

⚫

naruszenie naczelnych reguł postępowania tj. art. 7 k.p.a. i 77 k.p.a., mających wpływ na wynik rozstrzygnięcia przez niepodjęcie niezbędnych czynności, zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, pominięcie dowodów rzeczowych i osobowych, o których przeprowadzenie (...) Sp. z o. o. wnosiła na poszczególnych etapach postępowania administracyjnego oraz niewłaściwą ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego polegającą na wywiedzeniu z zebranego materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających, co w konsekwencji doprowadziło do nieuzasadnionego uznania pracodawcy ubezpieczonych (poszczególnych urzędów) za beneficjenta z tytułu dokonanej migracji danych, wykonanej na podstawie umów zlecenia, które zostały zawarte przez (...) Sp. z o. o. z tymi ubezpieczonymi.

Mając powyższe na uwadze odwołujący wniósł o zmianę zaskarżonych decyzji poprzez uznanie, że beneficjentem prac świadczonych przez ubezpieczonych w ramach zawartych umów zlecenia było (...) sp. z .o. o.

W uzasadnieniu odwołujący szczegółowo argumentował swoje stanowisko. Wskazał, że wymienieni w powyższych decyzjach ubezpieczeni faktycznie świadczyli pracę na rzecz zleceniodawcy, a przedstawiona w odwołaniach argumentacja wyklucza uznanie pracodawcy ubezpieczonych za płatnika składek z tytułu zawartych umów zlecenia na migrację danych. Tym samym skarżący prawidłowo dokonał zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego oraz odprowadził składki na to ubezpieczenie od osiągniętego przez zainteresowanych przychodu, a podstawa wymiaru składki i składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne określone w zaskarżonych decyzjach w wysokości 0,00 zł zostały przez organ rentowy ustalone nieprawidłowo.

Odwołania od decyzji dotyczących A. N. (1), B. B. (1), T. P. (1) , M. S. (1) złożyły także zainteresowane. Zarzuciły im naruszenie art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, poprzez błędne przyjęcie, że działając na podstawie umowy zlecenia zawartej z (...) Sp. z o. o. wykonywały pracę na rzecz Urzędu Miasta i Gminy, z którym pozostawały w stosunku pracy, podczas gdy w ramach umów cywilnoprawnych świadczyły pracę na rzecz spółki (...) Sp. z o. o. z siedzibą w O.;

Wskazując na powyższe zainteresowane wniosły o zmianę zaskarżonych decyzji poprzez uznanie, że praca przez nie wykonywana w ramach umów zlecenia z (...) Sp. z o.o. na migrację danych była w całości wykonywana na rzecz zleceniodawcy, a w konsekwencji spółka zasadnie uznała się za płatnika składek i prawidłowo dokonała zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego oraz odprowadziła składki na to ubezpieczenie od osiągniętego przychodu.

W odpowiedziach na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wniósł o ich oddalenie, zaś argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonych decyzji uczynił treścią odpowiedzi na odwołanie. W końcowych wnioskach swojego stanowiska organ rentowy podsumował, że migracja danych wykonywana w ramach umów zlecenia podpisanych pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., a pracownikami poszczególnych urzędów była w istocie pracą na rzecz określonego pracodawcy, z którym zleceniobiorcy pozostawali w stosunku pracy. Przemawia za tym fakt, że to konkretny urząd był rzeczywistym beneficjentem, odbiorcą pracy świadczonej przez własnych pracowników, uzyskiwał bowiem wymierny efekt w postaci aktualnej bazy działającej w nowym dostarczonym przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. programie informatycznym.

Zarządzeniem z dnia 29 maja 2018 roku Sąd postanowił połączyć do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy o sygn. akt: IV U 1644/17, IV U 1684/17, IV U 1689/17, IV U 1695/17, IV U 1723/17, IV U 1749/17, IV U 1760/17, IV U 1773/17, IV U 1793/17, IV U 1797/17 i dalej prowadzić pod sygn.: IV U 1644/17.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Płatnik składek (...) Sp. z o.o. (dawniej Zakład (...) w O., (...) O.) jest przedsiębiorstwem działającym w branży informatycznej z siedzibą w O.. Powstało w 1971 roku i przez 20 lat funkcjonowało jako przedsiębiorstwo państwowe.

W 1991 roku, w wyniku prywatyzacji przedsiębiorstwo zostało przekształcone w spółkę z o.o. W (...) roku dokonano zmiany nazwy firmy na (...) Sp. z o. o. Przedsiębiorstwo zatrudnia ponad 100 pracowników, ma siedzibę w O. przy ul. (...) (KRS nr: (...)).

W dniu 25 września 2013 roku firma (...) w trybie przetargu nieograniczonego zawarła umowę nr (...).(...)z Urzędem Marszałkowskim Województwa (...), przedmiotem której był zakup i wdrożenie systemów dziedzinowych i elektronicznego obiegu dokumentów wraz z dostawą sprzętu komputerowego realizowanego w ramach projektu ”E- (...) Rozbudowa Infrastruktury Informatycznej (...).

Realizowany przez płatnika składek projekt w ramach umowy z dnia 25 września 2013 roku obejmował pięć etapów:

1.  organizacja przedsięwzięcia,

2.  dostawa i instalacja sprzętu,

3.  wdrożenie (w ramach tego etapu następowała migracja danych tj. dostawa systemów dziedzinowych, systemów elektronicznego obiegu dokumentów, wdrożenie oprogramowania aplikacyjnego i przeprowadzenie instruktażu, integracja oprogramowania aplikacyjnego; migracja danych dotyczyła jednostek, które w ramach projektu otrzymywały licencje i wdrożenie systemu dziedzinowego; systemem dziedzinowym dostarczanym w projekcie był zintegrowany system do obsługi jednostek samorządu terytorialnego (...)autorstwa firmy (...));

4.  e-usługa,

5.  gwarancja i rękojmia.

Umowa została sporządzona w 106 jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla (...) sp. z o. o. i dla każdego z partnerów wymienionych w umowie (tj. gmin i powiatów) oraz 4 egzemplarze dla Województwa (...).

W ramach tej umowy (...) sp. z o. o. zawarła z poszczególnymi gminami i powiatami umowy o powierzenie przetwarzania danych, których przedmiotem była m.in. migracja danych (w ramach trzeciego etatu realizacji umowy z dnia 25.09.2013 roku), analiza i diagnostyka poprawności zapisów, naprawy i modyfikacje zapisów danych ogólnych, przekształcenie zapisów danych ogólnych zapewniające ich anonimowość w celu ich użycia do testów oprogramowania oraz inne czynności niezbędne do wykonywania umowy nr (...).(...) z dnia 25.09.2013 roku.

W ślad za tymi umowami pracownicy (...) sp. z o. o. rozpoczęli prowadzenie analiz przedwdrożeniowych. W tym celu jeździli do poszczególnych gmin i uzyskiwali wiedzę w jaki sposób należy przeprowadzić wdrożenie i ile czasu na to potrzeba. W celu wdrożenia danych firma (...) przygotowała odpowiednie programy migracyjne automatyczne i półautomatyczne, lub uznała, że zachodziła konieczność dokonania migracji ręcznej. Większość danych była migrowana zdalnie (automatycznie lub półautomatycznie) przez pracowników odwołującego z K. lub O.. W ten sposób dokonano migracji w 90%-95%. Były gminy, w których odwołujący mając swoje zasoby pracownicze wykonał migrację sam. Wybór metody migracji zależał od jej kosztów i wielkości bazy danych przeznaczonej do migracji np. przy modułach podatkowych migracja ręczna była niemożliwa. Tworzenie programów komputerowych na wykonanie małych zadań migracyjnych było dla firmy (...) nieopłacalne. Wtedy powstawała konieczność migracji ręcznej. W projekcie „e- (...)” uczestniczyły gminy, w których było przeszło 70 różnych systemów, a z których należało dokonać migracji. Firma (...) do niektórych systemów miała przygotowane przez siebie programy, umożliwiające automatyczny przesył danych, a do niektórych stworzono półautomatyczne programy częściowo sczytywane z danym programem. Resztę danych należało zmigrować ręcznie. Stanowiło to około 5%-10% całego procesu migracji w ramach projektu e- (...). W niektórych przypadkach dany urząd nie dysponował komputerową bazą danych, w innych konieczność przeniesienia danych, których ilość była niewielka sprawiały, że odwołujący zmuszony był dokonać migracji ręcznej. Zdarzały się też przypadki, w których konieczność przeprowadzenia migracji wynikała z braku posiadania przez urząd dokumentacji technicznej posiadanego dotychczas programu, co uniemożliwiało zsynchronizowanie programów. W gminie, która miała około 20.000 mieszkańców migracja danych odbywała się automatycznie i półautomatycznie, bowiem np. baza danych dot. podatków od osób fizycznych była bardzo duża i składała się z 15.000-16.000 kartotek (rekordów). Natomiast w gminie, w której baza danych np. dotycząca kadr, płac czy środków trwałych liczyła 100 rekordów, była migrowana ręcznie.

Migrację ręczną wykonywali pracownicy firmy (...), albo pracownicy poszczególnych urzędów. Z pracownikami urzędów firma (...) podpisała umowy zlecenia, których przedmiotem było ręczne przeniesienie - migracja danych pochodzących z dotychczas użytkowanych w gminie lub powiecie systemów informatycznych do autorskiego systemu informatycznego (...)(ewidencja ludności, baza programu płace, kadry, podatek od osób prawnych, podatek od środków transportu, środki trwałe) dostarczonego przez spółkę. Migracja ręczna trwała od kilku godzin do kilku tygodni i była wykonywana przez pracowników zatrudnionych na różnych stanowiskach w poszczególnych urzędach np. informatyk czy sekretarz.

Były to umowy zawarte na migrację danych pochodzących z systemu informatycznego poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego tj.:

1.  w okresie od 15.09.2014 roku do 31.10.2014 roku z M. S. (1) w Gminie W. , za wynagrodzeniem: 164,22 zł;

2.  w okresie od 28.07.2014 roku do 31.10.2014 roku z E. S. (1) w Gminie S. , za wynagrodzeniem: 159,30 zł;

3.  w okresie od 11.08.2014 roku do 31.10.2014 roku z G. R. w Gminie W. , za wynagrodzeniem: 185,64 zł;

4.  w okresie od 16.06.2014 roku do 31.10.2014 roku z T. P. (1) w Gminie S., za wynagrodzeniem: 830,80 zł;

5.  w okresie od 08.04.2014 roku do 30.04.2014 roku z D. Z. (1) w Gminie J., za wynagrodzeniem: 16,33 zł;

6.  w okresie od 23.07.2014 roku do 31.10.2014 roku z B. B. (1) w Powiecie S. , za wynagrodzeniem: 514,08 zł;

7.  w okresie od 28.07.2014 roku do 31.10.2014 roku z M. K. w Gminie Ł., za wynagrodzeniem: 435,54 zł;

8.  w okresie od 21.04.2014 roku do 30.06.2014 roku z A. K. (1) w Gminie D., za wynagrodzeniem: 293,87zł;

9.  w okresie od 15.04.2014 roku do 11.08.2014 roku z A. S. (1) w Gminie N., za wynagrodzeniem: 659,28 zł;

10.  w okresie od 26.05.2014 roku do 31.08.2014 roku z A. N. (1) w Gminie P., za wynagrodzeniem: 385,92 zł;

Z tytułu zawartych umów zlecenia płatnik składek - (...) dokonał zgłoszenia zainteresowanych do ubezpieczenia zdrowotnego i odprowadził składki na to ubezpieczenie od osiągniętego przychodu.

W okresie wykonywania powyższych umów zainteresowani byli jednocześnie zatrudnieni na podstawie umów o pracę w poszczególnych urzędach.

Osoby pracujące przy projekcie musiały posiadać zgodę na przetwarzanie danych prawnie chronionych (dane przekazywane przez gminy i powiaty). Podczas analizy przedwdrożeniowej spółka (...) uzyskała wiedzę na temat pracowników gmin lub powiatów pracujących w danych obszarach. Wiedza ta była niezbędna, aby na dalszym etapie realizacji projektu nadać tym osobom stosowne uprawnienia i zorganizować szkolenia. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. pozyskiwała informacje, która baza jest obszerna i wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności, a która jest mniejsza i można zatrudnić osoby w ramach umów cywilnoprawnych, by osoby te dokonały ręcznej migracji danych do systemu.

Burmistrzowie, wójtowie, starostowie posiadali informacje, że pracownicy gmin lub powiatów będą wykonywali lub wykonują umowy cywilnoprawne. Przedstawiciele gmin i powiatów musieli dać pisemne pozwolenie na przetwarzanie danych odwołującemu, a ten w treści zawieranych umów zlecenia udzielał takiego zezwolenia zainteresowanym.

Osoby wykonujące migracje danych na podstawie umów cywilnoprawnych wykonywały je z reguły w siedzibach gmin i powiatów. Osoby te zostały przeszkolone przez pracowników (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. za pomocą zdalnego programu. Szkolenie dotyczące migracji danych odbyło się poza projektem na koszt odwołującego się. Z kolei w ramach projektu organizowane były szkolenia indywidualne i grupowe już na obsługę wdrażanego programu (...). Przeszkolenie odbyte w zakresie migracji nie było równoznaczne z przeszkoleniem z obsługi całego powstającego systemu, z uwagi na odmienne zakresy tych szkoleń. Szkolenie merytoryczne związane z obsługą już odebranego modułu odbywało się po migracji danych. (...) zainstalowanych programów merytorycznych ( np. dotyczących podatku od osób prawnych) nie była możliwa bez przeszkolenia następującego po protokolarnym odbiorze programu. Szkolenie w sprawie sposobu przeprowadzenia migracji danych nie miało nic wspólnego z właściwym dla danego modułu i stanowiska pracy szkoleniem merytorycznym.

Migracja danych odbywała się na sprzęcie dostarczonym przez firmę (...) w ramach projektu tzw. sprzęcie produkcyjnym i pod nadzorem pracowników (...). Spółkę interesował termin wykonania migracji danych, a nie godziny, w których migracja była wykonywana. Jednakże z wiedzy pracowników (...) wynikało, że odbywała się ona po godzinach pracy urzędników (zainteresowanych) w poszczególnych urzędach. W momencie zauważenia wady związanej z migracją danych osoba wykonująca umowę cywilnoprawną była o tym informowana. Jednakże za błędy popełnione w trakcie migracji danych odpowiedzialna była wyłącznie firma (...). Do jej obowiązków należało usunięcie wady i sprawdzenie poprawności całego systemu. Wykonanie każdej migracji, w tym ręcznej, było weryfikowane przez firmę (...).

Migracja danych odbywała się sukcesywnie. Zleceniobiorcy wykonując obowiązki w ramach zawartych umów podlegali jedynie zwierzchnictwu spółki (...), stosując się do jej poleceń i wytycznych. Po zakończeniu swojej pracy informowali spółkę o tym fakcie. (...) Sp. z o.o. sprawdzali efekt i jakość pracy, łącząc się zdalnie z programem (...) Po weryfikacji osoba wykonująca umowę wystawiała rachunek, na podstawie którego otrzymywała wynagrodzenie od odwołującego się. Wdrożenie i migracja danych każdego modułu odbierana była przez osoby upoważnione w gminie lub powiecie na podstawie protokołu uzgodnionego z zamawiającym, a przygotowanego przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O..

(dowód: akta składkowe poszczególnych ubezpieczonych, w tym zaskarżone decyzje, akta kontroli ZUS, tomy: I–IX dołączone do sprawy z odwołania (...) i D. L., w tym: umowa (...).(...) – k. 5945 i nast., umowa (...).(...) - k- 6195 i nast., tom VIII, protokół kontroli – k. 4881 i nast., tom VI, umowy zlecenia – tomy: I-V, oraz akta osobowe E. S. k. 678, M. S. k. 769 ,A. N. k. 68,A. S. k. 139,M. S. k. 769,B. B. k.373, D. Z. k. 449. T. P. k. 543 akt sprawy; zeznania świadków B. K., B. S., M. S., A. P., A. K. i P. T. - e-protokół z dnia 29.05.2018 roku)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania są zasadne i zasługują na uwzględnienie.

Kwestię sporną w niniejszej sprawie stanowi ustalenie, czy płatnikiem składek na ubezpieczenie zdrowotne zainteresowanych zleceniobiorców jest odwołujący się, czy też poszczególne urzędy.

W ocenie organu rentowego praca wykonywana przez zainteresowanych była w istocie świadczona na rzecz ich pracodawców, bowiem to oni byli beneficjentami tej pracy.

Sąd nie podziela stanowiska organu rentowego, bowiem w oparciu o poczynione ustalenia faktyczne, przepis art. 8 ust. 2 a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych nie znajduje w tej sprawie zastosowania, a w konsekwencji, to odwołujący się winien uiść składki na ubezpieczenia zdrowotne za zainteresowanych. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a powołanej wyżej ustawy za pracownika, w rozumieniu tej ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

Regulacja ta sprawia zatem, iż na gruncie ubezpieczeń społecznych pojęcie pracownika jest szersze i obejmuje osoby związane jedną z wymienionych w cytowanym przepisie umów cywilnoprawnych ze swoim pracodawcą, jak również osoby, które faktycznie świadczą pracę na rzecz swego pracodawcy, chociażby formalnie były związane taką umową z osobą trzecią.

W konsekwencji należy przyjąć, iż ustawodawca wyraźnie rozróżnia sytuacje, w których występuje świadczenie pracy w znaczeniu podmiotowym, tj. zawarcie umowy z pracodawcą, a także sytuacje, kiedy ma miejsce świadczenie pracy w znaczeniu przedmiotowym, tj. wówczas, gdy owo świadczenie pracy następuje w ramach umowy cywilnoprawnej z osobą trzecią, lecz na rzecz pracodawcy, z którym świadczący (zleceniobiorca) pozostaje w stosunku pracy.

Ustawodawca wprowadził regułę, iż umowa zlecenia zawarta z własnym pracownikiem podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu tak jak umowa o pracę. Jeśli została ona zawarta wprawdzie nie z własnym pracodawcą, ale jeśli w ramach takiej umowy wykonywana jest praca na rzecz pracodawcy, z którym osoba wykonująca umowę zlecenia pozostaje w stosunku pracy, należy odprowadzać od niej składki na ubezpieczenia na takich samych zasadach jak w przypadku umowy o pracę.

Powyższy przepis akcentuje zatem, że status pracownika na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych wyznacza w istocie nie tylko podstawa nawiązania więzi prawnej między pracownikiem, a pracodawcą, ale również fakt świadczenia pracy i rzeczywistego wykonywania obowiązków pracowniczych.

Opisana wyżej wykładnia art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych znajduje pełne uzasadnienie w judykaturze, bowiem w uzasadnieniu uchwały z dnia 2 września 2009 roku, wydanej w sprawie II UZP 6/09, Sąd Najwyższy w sposób nie budzący wątpliwości wskazał, iż o świadczeniu pracy na rzecz własnego pracodawcy (na podstawie umowy zawartej z innym podmiotem) świadczy uzyskanie przez pracodawcę rezultatu tej pracy.

Powyższe nie oznacza jednak, że w każdym przypadku funkcjonowania trójkąta umów, przepis art. 8 ust. 2a znajdzie zastosowanie.

Kluczową kwestią dla objęcia pracownika – w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy – obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym jest więc ustalenie czy owo świadczenie pracy w sensie przedmiotowym miało w istocie miejsce, a zatem na gruncie przedmiotowej sprawy – czy odbiorcą usług wykonywanych przez zainteresowanych na podstawie umów zlecenia zawartych przez nich z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O., był w rzeczywistości ich pracodawca, tj. poszczególne jednostki samorządu terytorialnego.

W doktrynie przyjmuje się, że sformułowanie „na rzecz pracodawcy” wyrażone w komentowanym przepisie art. 8 ust. 2a ustawy systemowej należy rozumieć przez pryzmat relacji jaka zachodzi w typowym stosunku pracy. W konfiguracji trójpodmiotowej, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem usługi na rzecz pracodawcy, a rolą podmiotu trzeciego jest w istocie pośrednictwo pracy (co zbliżałoby przedmiot jego działalności w istocie do agencji pracy tymczasowej), skutkuje to uznaniem, że w ramach umowy zlecenia świadczona jest praca na rzecz pracodawcy. Zupełnie inaczej przedstawia się natomiast sytuacja, gdy podmiot trzeci zobowiązany jest do dostarczania pracodawcy określonego produktu, który wytwarza w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Wówczas kluczowe jest ustalenie, czy ponosi on ryzyko organizacyjne, techniczne, produkcyjne a także osobowe za produkt wytwarzany przez siebie.

W uzasadnieniu projektu wprowadzającego art. 8 ust. 2a do ustawy systemowej (przepis ten został dodany do ustawy systemowej ustawą z dnia 23 grudnia 1999 roku o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. Nr 110, poz. 1256 ze zm.), wskazywano, że regulacja ta rozszerzy obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na przychody z umów zlecenia i o dzieło zawartych z tym samym pracodawcą (zob. druk sejmowy III kadencji nr 1480). Oznacza to, że projektodawca wskazał jedynie na pierwszą z wymienionych wyżej sytuacji (pracownika i pracodawcę łączy umowa cywilnoprawna). Nie odniósł się natomiast w ogóle do drugiego z opisywanych wyżej przypadków (istnienie podmiotu trzeciego). Nie powinno jednak ulegać wątpliwości, że ratio legis przedmiotowej regulacji jest podobne, jak w sytuacji pierwszej. Chodzi mianowicie o ograniczenie możliwości wykorzystywania regulacji dotyczących zbiegu tytułów ubezpieczenia przez powoływanie podmiotów gospodarczych służących wyłącznie wykorzystywaniu możliwości zmniejszania obciążeń składkowych.

Przypomina to dobrze znane w prawie europejskim firmy tzw. skrzynki pocztowe bądź firmy wykonujące czynności administracyjne, czy zarządzające personelem delegujące pracowników do wykonywania pracy na terytorium innego państwa.

Problematyka ta była również przedmiotem rozpoznania w orzecznictwie Sądu Najwyższego (zob. np. wyroki z dnia 4 czerwca 2014 r., II UK 550/13, LEX Nr 1478710 oraz II UK 565/13, LEX Nr 1475235), jak i TSUE (zob. wyroki z dnia 10 lutego 2000 r. w sprawie C-202/97, Fitzwilliam Executive Search Ltd, prowadząca działalność pod nazwą „Fitzwilliam Technical Services (FTS)" v. Bestuur van het Landelijk Instituut Sociale Verzekeringen, ECR 2006, s. (...)).

Należy wyraźnie podkreślić, że celem regulacji art. 8 ust. 2a ustawy systemowej jest przeciwdziałanie obchodzeniu przepisów dotyczących obowiązku ubezpieczenia społecznego i zapłaty składek.

Nie jest zatem tak, że zawsze gdy „pojawia się” podmiot trzeci w układzie zależności prawnych wskazanych w art. 8 ust. 2a ustawy systemowej należy bezrefleksyjnie przyjmować, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania przedmiotowego unormowania. Kluczowe jest bowiem ustalenie normatywnej treści zwrotu „na rzecz pracodawcy”.

Stąd też w analizowanej kwestii istnieje duże ryzyko oparcia rozumowania wyłącznie na abstrakcyjnie sformułowanych tezach poszczególnych rozstrzygnięć sądowych, w tym zwłaszcza Sądu Najwyższego, które może prowadzić do rozszerzającej i nieuzasadnionej interpretacji powołanego przepisu.

Ogólnie rzecz ujmując, w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że przez wykonywanie pracy "na rzecz" pracodawcy, należy rozumieć "uzyskiwanie" przez pracodawcę "rezultatu pracy”.

Tak wypowiedział się Sąd Najwyższy w powołanej już uchwale: II UZP 6/09, która zasadniczo zapoczątkowała tę linię orzeczniczą, w której chodzi o przysparzanie korzyści pracodawcy - czy to materialnych, czy niematerialnych, bez względu na to, czy pracownik wykonuje w ramach umowy cywilnoprawnej i umowy o pracę na rzecz swojego pracodawcy pracę tego samego rodzaju czy też inną (zob. np. wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 21 kwietnia 2015 roku, III AUa 640/14, LEX nr 177137 oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 25 lutego 2015 roku, III AUa 1568/14, LEX nr 1668573).

Z kolei w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 roku, I UK 354/09 (LEX nr 602211), wskazano, że do zakwalifikowania świadczenia prac w ramach umów cywilnoprawnych na rzecz pracodawcy, z którym zleceniobiorca pozostaje w stosunku pracy, musi istnieć bezpośredni związek między korzyścią pracodawcy, która jest wymierna i związana z realizacją celów statutowych, a pracami wykonywanymi przez jego pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z innym podmiotem. Czynnikiem decydującym o tym, na rzecz jakiego podmiotu była de facto wykonywana praca, jest jej finalny efekt.

W doktrynie zarysował się pogląd, że sformułowanie „na rzecz pracodawcy” znane jest konstrukcji stosunku pracy, jaka została przyjęta w art. 22 § 1 k.p. Stanowi on, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Sformułowanie wykonywania pracy na rzecz pracodawcy staję się zatem immanentną cechą stosunku pracy. Wprawdzie na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych określone pojęcia mogą mieć charakter autonomiczny, niemniej trudno przyjąć, aby w art. 8 ust. 2 a ustawy systemowej, w którym w drodze fikcji prawnej normuje się, kogo uważa się za pracownika, inaczej rozumiano sformułowanie „na rzecz pracodawcy”, tym bardziej, że akurat ten przepis ma na celu ochronę stosunku pracy.

A zatem sformułowanie „na rzecz pracodawcy” w ujęciu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej należałoby rozumieć przez pryzmat relacji jaka zachodzi w typowym stosunku pracy. W doktrynie prawa pracy stwierdza się, że wykonywanie pracy na rzecz pracodawcy oznacza, że pracodawca jest wierzycielem świadczenia pracy i on zawłaszcza wynik pracy (Wratny, 2013, Nb. 3 do art. 22). Oznacza to zarazem, że jest on bezpośrednim „odbiorcą” pracy wykonywanej przez pracownika. Chodzi zatem o ten aspekt pracy ludzkiej, który w odniesieniu do pracodawcy: 1) oznacza obowiązek wykonywania jej osobiście oraz 2) rozumiany jest czynnościowo (a więc powtarzanej w codziennych lub dłuższych odstępach czasu). Mając na względzie powyższe należałoby stwierdzić, że aby uznać osobę, o której mowa w art. 8 ust. 2a za pracownika musiałaby zostać stwierdzona konstrukcyjna cecha stosunku pracy z art. 22 k.p. Innymi słowy, mimo prawnego istnienia podmiotu trzeciego, więź jaka za pośrednictwem tego podmiotu, zachodzi pomiędzy zleceniobiorcą (czy wykonawcą) musiałaby w tym wąskim zakresie być analogiczna do relacji zachodzącej w ramach stosunku pracy ( Krzysztof. Ślebzak „O kontrowersjach wokół wyrażenia „ na rzecz pracodawcy” w rozumieniu art. 8 ust. 2 a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Zatem aby ustalić, czy praca wykonywana jest na rzecz pracodawcy należałoby w pierwszej kolejności poddać analizie charakter i rolę podmiotu trzeciego oraz treść stosunku prawnego, jaki go łączy z pracodawcą. Jeśli mamy do czynienia ze świadczeniem usługi, a rolą podmiotu trzeciego jest w istocie pośrednictwo pracy (co zbliżałoby przedmiot jego działalności do agencji pracy tymczasowej), to należałoby przyjąć, że w ramach umowy zlecenia świadczona jest praca na rzecz pracodawcy.

Zupełnie inaczej należałoby natomiast ocenić sytuację, w której podmiot trzeci zobowiązany jest do dostarczania pracodawcy określonego produktu, który wytwarza w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Wówczas kluczowe jest ustalenie, czy ponosi on ryzyko organizacyjne, techniczne, produkcyjne, a także osobowe za produkt wytwarzany przez siebie. Chodzi zatem o stany faktyczne, gdy pracodawca kupuje określony produkt od podmiotu trzeciego, u którego w ramach umowy cywilnoprawnej zatrudniony jest przy produkcji pracownik tego pracodawcy. Taka sytuacja nie powinna być objęta hipotezą art. 8 ust. 2a ustawy systemowej (podobnie Koczur, 2013s. 356, przypis 10). Należy bowiem zauważyć, że w przypadku, w którym ryzyko organizacyjne, technologiczne, produkcyjne (zakup materiałów produkcyjnych od niezależnych producentów, wytworzenie produktów bez wad) spoczywa na podmiocie trzecim (jako wytwórcy), „beneficjentem” pracy osoby zatrudnionej na podstawie stosunku cywilnoprawnego przy wytarzaniu tego produktu, jest wyłącznie wytwórca. To on uzyskuje w wyniku świadczenia pracy przez osobę, z którą zawarł umowę cywilnoprawną korzyść w postaci finalnego produktu gotowego (produktu pracy) jaki może sprzedać dowolnemu podmiotowi. Bez znaczenia jest to, komu ów produkt zostanie zbyty i na jakich zasadach. Sprzedaż wytworzonego produktu akurat pracodawcy nie pozwala na przyjęcie, że praca w ramach umowy cywilnoprawnej świadczona jest na rzecz tego pracodawcy. Zleceniobiorca (bądź wykonawca) świadczy usługę (wykonuje dzieło) bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy (wykonawcy) jako wytwórcy produktu. Oceny tej nie zmienia również okoliczność, że podmiot trzeci jest jedynym dostawcą danego produktu dla pracodawcy bądź uzyskuje korzyści tylko z tego stosunku prawnego. Różnicowanie sytuacji osoby wykonującej pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej w zależności od tego, na czyją rzecz podmiot trzeci dokona zbycia produktu nie znajduje bowiem żadnych podstaw w obowiązujących przepisach i stanowi ograniczenie konstytucyjnej swobody działalności gospodarczej. Istotne jest natomiast, że to na podmiocie trzecim spoczywa wskazane wyżej ryzyko organizacyjne i technologiczne. Chodzi zatem o wyłączną jego odpowiedzialność za zorganizowanie procesu produkcji, w tym przykładowo zakup towarów koniecznych do ich wytworzenia, posiadanie środków produkcji czy odpowiedzialność podmiotu trzeciego wobec pracodawcy za sprzedany produkt. Elementem dotyczącym procesu produkcji jest również samodzielne (bez udziału pracodawcy) zorganizowanie procesu świadczenia pracy, co sprowadza się zawarcia stosownych umów, zapewnienia bezpieczeństwa pracy, ustalenia wzajemnych praw i obowiązków, wypłaty wynagrodzenia oraz odpowiedzialności.

Wówczas stosowanie art. 8 ust. 2a ustawy systemowej należałoby uznać za nieuzasadnione.

Taka sytuacja miała miejsce w realiach rozpoznawanej sprawy.

W ramach umowy z dnia 25 września 2013 roku, w wyniku wygranego przetargu, zawartej z Urzędem Marszałkowskim Województwa (...) firma (...) sp. z o.o. w O. zobowiązała się do „wdrożenia systemów dziedzinowych i elektronicznego obiegu dokumentów wraz z dostawą sprzętu komputerowego realizowanego w ramach projektu ”E- (...) Rozbudowa Infrastruktury Informatycznej (...). W istocie w ramach tego projektu odwołujący miał stworzyć system informatyczny obejmujący swoim działaniem bazy danych znajdujące się w zasobach wszystkich jednostek samorządowych działających na terenie województwa (...). Projekt ten swoim zasięgiem obejmował przeszło 70 różnych systemów, na których podstawie pracowały poszczególne jednostki samorządowe.

Firma (...) była zatem zobowiązana do dostarczania określonego produktu, jakim był wskazany system, który wytworzyła w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Był to jej projekt autorski.

Produkt ten był bardzo złożony. Składał się z pięciu podstawowych etapów: organizacji przedsięwzięcia, dostawy i instalacji sprzętu, wdrożenia, e-usługi oraz gwarancji i rękojmi. Trzeci z tych etapów tj. wdrożenie, polegał m.in. na przeprowadzeniu migracji danych posiadanych przez poszczególne jednostki samorządu do zintegrowanego systemu ich obsługi o nazwie (...) autorstwa firmy (...).

Migracja danych była procesem skomplikowanym. Firma (...) stworzyła programy do automatycznej lub półautomatycznej migracji, w przypadku dużych baz danych (podatki od osób fizycznych). W ten sposób odbyło się 90%-95% migracji. Jednakże w przypadku małych lub niszowych baz danych tworzenie specjalnych programów do ich migracji było dla odwołującego zbyt czasochłonne lub nierentowne. W takich sytuacjach odwołujący decydował o przeprowadzeniu migracji ręcznych, w trakcie których osoba przeszkolona w tym zakresie, ręcznie wpisywała dane do systemu. Były to osoby zatrudnione przez firmę (...), ale także osoby, które pozostawały w stosunku pracy z jednostkami samorządowymi, wykonując swoje obowiązki na różnych stanowiskach pracy.

Z tymi osobami, zainteresowanymi w sprawie, firma (...) zawarła umowy zlecenia na migrację danych. Bezpośrednim odbiorcą ich pracy była firma (...). Na jej zlecenie i pod jej kierownictwem zainteresowane osoby wykonywały zakreślone umowami czynności, migrując ręcznie poszczególne dane (rekordy) z systemów. To firma (...), a nie ich pracodawcy, w wyniku świadczenia przez zainteresowanych pracy uzyskała korzyść w postaci produktu gotowego, globalnego (produktu pracy) czyli zmigrowanej bazy danych. To odwołujący ponosił ryzyko organizacyjne, techniczne, produkcyjne, a także osobowe za produkt wytwarzany przez siebie. Na nim ciążyła odpowiedzialność za zorganizowanie procesu migracji danych ( jak i całego projektu), w tym zakup i dostarczenie narzędzi do tej migracji np. komputerów. Podczas analizy przedwdrożeniowej spółka (...) uzyskała wiedzę na temat pracowników gmin lub powiatów pracujących w danych obszarach, a mogących sprostać wymogom migracyjnym. Osobom tym spółka nadała stosowne uprawnienia i zorganizowała specjalistyczne szkolenia z zakresu migracji. (...) nie dawały przy tym uprawnień do następczej, merytorycznej już pracy na danych systemach. Koszty tych działań w całości pokrywała spółka (...). Była ona także zainteresowana wykonaniem migracji z wyeliminowaniem jej ewentualnych wad i błędów. Ponosiła ona bowiem odpowiedzialność za skuteczność stworzonego przez siebie programu „e- (...)” przed zamawiającym. W momencie zauważenia przez odwołującego wady związanej z migracją danych, osoba wykonująca umowę cywilnoprawną była o tym informowana, a do jej obowiązków należało jej usunięcie, jednakże to firma (...) sprawdzała poprawność całego systemu. Wykonanie każdego etapu wdrażania projektu „e- (...)”, w tym procesu migracji, było weryfikowane przez firmę (...). Firma (...) ponosiła ryzyko techniczne i produkcyjne powstającego produktu. Jak wyżej wskazano, także ryzyko organizacyjne i osobowe leżało po jej stronie. Wybór zainteresowanych należał do odwołującej się spółki, a zleceniobiorcy wykonując obowiązki w ramach zawartych umów podlegali jedynie zwierzchnictwu spółki (...) stosując się do jej poleceń i wytycznych. Po zakończeniu swojej pracy informowali spółkę o tym fakcie. Pracownicy (...) z o.o. sprawdzali efekt i jakość ich pracy, łącząc się zdalnie z programem (...) Po weryfikacji osoba wykonująca umowę wystawiała rachunek, na podstawie którego otrzymywała wynagrodzenie. Powyższe oznacza, że to odwołujący samodzielne i bez udziału poszczególnych urzędów zorganizował zainteresowanym proces świadczenia pracy, zawierając z nimi stosowne umowy, ustalając wzajemne prawa i obowiązki oraz wypłacając wynagrodzenie.

W konsekwencji powyższego Sąd Okręgowy uznał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności z dokumentacji znajdującej się w aktach kontroli ZUS i zeznań zawnioskowanych świadków będących przedstawicielami spółki (...), którym Sąd w pełni dał wiarę, bowiem były logiczne i spójne wynika, że rolą odwołującego nie było w istocie pośrednictwo pracy pomiędzy zainteresowanymi a zatrudniającymi ich jednostkami samorządu terytorialnego, a wykonanie odrębnego produktu finalnie w postaci platformy „e- (...)”, za który firma (...) ponosiła wszelką odpowiedzialność organizacyjną, techniczną czy osobową. Oznacza to, że w ramach umów zleceń świadczona przez zainteresowanych praca nie była wykonywana na rzecz ich pracodawców. Wnioski wywiedzione na podstawie materiału dowodowego nie pozostawiają wątpliwości, że czynności wykonywane przez zainteresowanych na podstawie zawartych przez nich umów z firmą (...) były w rzeczywistości wykonywane na rzecz odwołującego. Zważyć należy, że każdy z 5 etapów projektu nie stanowił oddzielnie wartości materialnej, czy niematerialnej. Taką wartość stanowił dopiero cały projekt, który był przedmiotem umowy zawartej pomiędzy (...) a Urzędem Marszałkowskim Województwa (...). Tym bardziej więc jedynie jeden z etapów ( ręczna migracja danych) 3 etapu tego projektu (wdrożenia) nie stanowi sam w sobie wartości, która mogłaby być uznana za przysporzenie ( korzyść jako efekt pracy) dla pracodawcy w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej. Projekt ten składał się bowiem - jak już wyżej wskazano z 5 etapów wzajemnie od siebie uzależnionych i funkcjonowanie każdego poszczególnego etapu projektu nie było możliwe bez realizacji pozostałych. Ratio legis przepisu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej temu nie służy. I nie dla takiego celu (o czym już była mowa wyżej ) został on dodany do ustawy.

W związku z tym, że zainteresowani w ramach wiążących ich umów cywilnoprawnych nie świadczyli usług na rzecz swoich pracodawców, nie można ich traktować jak pracowników w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, dlatego przychody uzyskane przez nich w związku z wykonywaniem usług w oparciu o te umowy nie podlegają oskładkowaniu na zasadach dotyczących pracowników.

Mając powyższe na uwadze na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzeczono jak w pkt. I wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.) tj. 10 x 180 zł = 1.800 zł – pkt. II orzeczenia. Należy bowiem wskazać, że połączenie kilku oddzielnych spraw cywilnych w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia (art. 219 k.p.c.) nie pozbawia spraw ich odrębności. Zwrot kosztów procesu przysługuje więc uprawnionej stronie odrębnie w każdej z połączonych spraw (zob. postanowienie SN z dnia 3 lutego 2012 r., I CZ 164/11, LEX nr 1254636 , a także uchwała SN z dnia 8 października 2015 r. III CZP 58/15 ).

/-/ SSO Beata Urbańska –Woike