Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Beata Urbańska-Woike
Protokolant:	st. sekr. sądowy Katarzyna Krajewska

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2017 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy R. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania R. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 6 grudnia 2016 r. nr (...)

o d d a l a o d w o ł a n i e

SSO Beata Urbańska-Woike

Sygn. akt: IV U 38/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 06.12.2016 roku, znak: (...), odmówił R. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Od powyższej decyzji R. Z. złożył odwołanie, domagając się przyznania prawa do spornego świadczenia . W uzasadnieniu podkreślił, iż choroby na które cierpi , w tym padaczka w powiązaniu z nadciśnieniem tętniczym, uniemożliwiają pracę zawodową .

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie uzasadniając, że wnioskodawca zgodnie z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 02 grudnia 2016r. nie jest osobą niezdolną do pracy.

A zatem organ rentowy odmówił prawa do świadczenia .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. Z. , ur. dnia (...); z zawodu technik – leśnik, w dniu 18 października 2016 r. złożył wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy .

Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 15 listopada 2016 r. uznał wnioskodawcę za częściowo niezdolnego do pracy do dnia 30 listopada 2017 r. z powodu boreliozy . Jako datę powstania tej niezdolność wskazał dzień 25 września 2008 r. tj. rozpoznanie choroby zakaźnej .

Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 01 grudnia 2016r. ,wydanym na skutek zgłoszenia zarzutu wadliwości przez głównego lekarza orzecznika , po rozpoznaniu dodatkowo nadciśnienia tętniczego, padaczki oraz przebytej przed laty włośnicy nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy .

Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia rentowego .

W ostatnim dziesięcioleciu przed datą złożenia wniosku o świadczenie rentowe skarżący nie posiadał wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego co najmniej 5 lat , wymagany okres ubezpieczenia skarżący wykazał w dziesięcioleciu liczonym od dnia 26 marca 2012r. wstecz.

( dowód : akta ZUS stanowiące załącznik do niniejszej sprawy )

Sąd postanowił zasięgnąć wiadomości specjalnych poprzez dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarzy neurologa, specjalisty chorób zakaźnych oraz kardiologa.

Biegli kardiolog i neurolog po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską skarżącego oraz przeprowadzonym badaniu przedmiotowym rozpoznali u wymienionego padaczkę oraz nadciśnienie tętnicze. W ich ocenie , z uwagi na stopień nasilenia chorób , tj. brak objawów ogniskowego uszkodzenia mózgowia , przebieg nadciśnienia tętniczego bez przełomów i powikłań narządowych oraz padaczkę dobrze kontrolowaną farmakologicznie ( w wywiadzie przerwa w napadach ) brak jest podstaw do uznania skarżącego za niezdolnego do pracy.

( dowód : opinia biegłych k.25-26)

Biegły specjalista z zakresu chorób zakaźnych nie znalazł medycznych podstaw do orzeczenia o niezdolności do pracy skarżącego . Zdaniem biegłego przebyta w przeszłości borelioza nie występuje w fazie toczącego się procesu zakaźnego , o czym świadczą wyniki badań z 2016r. , choroba nie odgrywa w zgłaszanych dolegliwościach żadnej roli .

( dowód : opinia biegłego k.60-62)

Na rozprawie w dniu 20 czerwca 2017 r. wnioskodawca podtrzymał swoje odwołanie, wskazując na stan zdrowia .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z przepisem art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162 poz. 1118, ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: 1) jest niezdolny do pracy, 2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, 3) niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych bądź nieskładkowych, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Natomiast zgodnie z art. 58 ustawy warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy.

Decydujące znaczenie dla rozważenia zasadności złożonego odwołania było ustalenie czy wnioskodawca jest faktycznie niezdolny do pracy a następnie czy jego ewentualna niezdolność ma charakter całkowity, czy częściowy, a w szczególności ustalenie czy częściowa niezdolność do pracy R. Z. powstała najpóźniej do dnia 29 marca 2012r. , tj. w ostatnim najmniej odległym 10- leciu od daty złożenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Zważywszy, iż do rozstrzygnięcia tej kwestii potrzebna jest wiedza specjalna, Sąd powołał biegłych lekarzy sądowych . – kardiologa, neurologa oraz specjalisty z zakresu chorób zakaźnych , którzy w sporządzonych opiniach jednoznacznie stwierdzili że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy .

Sąd dał w pełni wiarę zawartym w opinii wnioskom, są bowiem jasne, logiczne, przekonywujące. W ocenie Sądu, opinie nie nasuwają wątpliwości co do swojej wiarygodności. Uwzględniają w pełni tezę dowodową zawartą w postanowieniu Sądu o dopuszczeniu dowodu i znajdują potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym przez Sąd materiale dowodowym.

W toku rozprawy skarżący pośrednio zakwestionował opinię biegłych odwołując się do swego stanu zdrowia, mającego uzasadniać przyznanie prawa do renty. Jednakże skarżący nie wykazał, aby biegli popełnili błąd logiczny w przeprowadzonym rozumowaniu, pominęli zgłaszane dolegliwości czy też dane wynikające z dokumentacji medycznej na dzień wydania zaskarżonej decyzji. A zatem brak było powodów przemawiających za uznaniem przedmiotowej opinii za nierzetelną i nieprzydatną do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 14 maja 2015 r. w sprawie IV AUa 1368/14).

W świetle powyższego wnioskodawca nie spełnia przesłanek koniecznych do przyznania mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy , co skutkowało oddaleniem jego odwołania w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.

SSO B. Urbańska –Woike