Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz (...)

Sygnatura akt

II Ko 208/22

WNIOSKODAWCA

A. A.

ZWIĘZŁE PRZEDSTAWIENIE ZGŁOSZONEGO ŻĄDANIA

1.

Odszkodowanie (kwota główna)

Odsetki

1.

2.

Zadośćuczynienie (kwota główna)

Odsetki

1.

A. A. wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa kwoty 100 000 zł za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie w okresie od 5 czerwca 2018 r., godz. 16:20 do 23 sierpnia 2018 r. do sprawy V K 248/18.

wniesiono o zasądzenie ustawowych odsetek za opóźnienie

3.

Inne

1.

wniesiono o zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt

Dowód

Numer karty

3.1.1.

A. A., s. T. i W. z domu A., został zatrzymany w dniu 05.06.2018 r., godz. 16:20 (k. 7). A. A. był w przeszłości karany sądownie, w tym na kary pozbawienia wolności (k. 51-54). Przedstawiono mu zarzut z art. 62 ust. 2 UPN. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 7 czerwca 2018 r. w/w został tymczasowo aresztowany na okres 3 miesięcy, tj. od dnia 5 czerwca 2018 r., godz. 16:20 do dnia 3 września 2018 r., godz. 16:20 (k. 102). W/w przebywał w AŚ S. (k. 109). Wobec tymczasowo aresztowanego wykonywano karę pozbawienia wolności – wprowadzono do wykonania karę orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Giżycku, Wydział Zamiejscowy W. o sygn. akt V K 25/17 ustalając początek kary na dzień 05.06.2018 r., godz. 16:20, a koniec kary na dzień 19 grudnia 2019 r., godz. 16:20 (k. 110). W dniu 2 lipca 2018 r. wydano zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie W. Ś. z tymczasowo aresztowanym, wskazując na obawę utrudniania postępowania (k. 125). W dniu 23 lipca 2018 r. wyrażono zgodę na korzystanie z aparatu telefonicznego celem kontaktu z córką – W. N. (k. 150). W dniu 31.07.2018 r. zatrzymano listy podejrzanego do P. G. i W. Ś. z uwagi na przekaz informacji mogących utrudnić postępowanie przygotowawcze (k. 157). W dniu 14 sierpnia 2018 r. Sąd Rejonowy w Giżycku nie uwzględnił wniosku prokuratora o przedłużenie wobec podejrzanego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania (k. 192). W dniu 23 sierpnia 2018 r. prokurator postanowieniem uchylił środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania (k. 193). W dniu 23 sierpnia 2018 r. zakończono wykonywanie tymczasowego aresztowania w sprawie (k. 206), jednakże w/w pozostał w AŚ S. w związku z kolejną sprawą. W dniu 30 października 2018 r. sporządzono akt oskarżenia przeciwko w/w o czyn z art. 62 ust. 2 UPN. Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2020 r. A. A. został uznany za winnego popełnienia czynu z art. 62 ust. 2 UPN (k. 511). Na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę Sąd Okręgowy w Olsztynie utrzymał w mocy zaskarżony wyrok (k. 572). Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2021 r. wstrzymał wykonanie wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie (k. 812). Sąd Najwyższy na skutek kasacji wniesionej przez obrońcę uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania (k. 733). Następnie Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 3 grudnia 2021 r. zmienił zaskarżony wyrok i oskarżonego uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu czynu (k. 757).

1.1.akta V K 248/18

załącznik

1.2. odpowiedź z AŚ

59

1.3. akta V K 25/17

załącznik

3.1.2.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w W. z dnia 12 marca 2019 r., sygn. V K 213/18 połączono m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w W. z dnia 5.2.2018 r., sygn. akt V K 25/17, który był wykonywany w okresie od 5.6.2018 r. do 19.12.2019 r. i wymierzono skazanemu A. A. karę łączną 3 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności i na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okres kary dotychczas odbytej. Według obliczenia kary z tego wyroku, to początek kary od dnia 5.6.2018 r., godz. 16:20, koniec kary 16.6.2021 r., godz. 16:20, przy czym w dniu 26.10.2020 r., godz. 15:45 zakończono wykonywanie tej kary z uwagi na warunkowe zwolnienie.

2. akta V K 213/18

załącznik

3.1.3.

A. A. ma orzeczony stopień niepełnosprawności. Cierpi na organiczne zaburzenia nastroju. A. A. jak został tymczasowo aresztowany to na początku przebywał w 3-osobowej celi. Nie palił papierosów, a współosadzeni palili, co mu przeszkadzało. Ponadto współosadzeni „podśmiewywali” się z niego, że jest niewinny. Obawiał się także osób należących do podkultury grypsujących. Jedzenie było kiepskie. Prysznice były zakamienione. Kącik sanitarny był malutki, nie było nawet miejsca na miskę, żeby się umyć; był on odgrodzony ścianką i były drzwi na rolkach. W celi, gdzie był w areszcie śledczym były insekty, robactwo, mrówki, szczypawki. Ciepła woda była tylko wtedy, kiedy oddziałowy ją włączył. Nie miał w celi czajnika i telewizora. W celi miał myśli samobójcze. Przez osadzenie musiał przerwać rehabilitację. Przed osadzeniem A. A. był w związku. Po aresztowaniu miał utrudniony kontakt z rodziną. Nie mógł zorganizować urodzin córki. Przed zatrzymaniem miał plany zawodowe dotyczące założenia działalności gospodarczej.

3.1. zaświadczenia lekarskie

8-20

3.2. kserokopia książki zdrowia

30

3.3. zeznanie A. A.

55v-57

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt

Dowód

Numer karty

3.2.1.

ocena DOWODów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 3.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

3.1.1

1.1.akta V K 248/18

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.2. odpowiedź z AŚ

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.3. akta V K 25/17

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.1.2

2. akta V K 213/18

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.1.3

3.1. zaświadczenia lekarskie

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.2. kserokopia książki zdrowia

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.3. zeznanie A. A.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 3.1 albo 3.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA

Odszkodowanie

1.

Kwota główna

Odsetki

1.

Zwięźle o powodach podstawy prawnej

Zadośćuczynienie

2.

Kwota główna

Odsetki

1.

art. 552 par. 4 k.p.k.

w związku z zasądzeniem zadośćuczynienia należało zasądzić odsetki

Zwięźle o powodach podstawy prawnej

Przysługuje zadośćuczynienie w wypadku niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania.

Inne

3.

1.

art. 554 par. 4 k.p.k.

Zwięźle o powodach podstawy prawnej

uwzględniono część roszczeń wnioskodawcy, zatem przysługuje wnioskodawcy zwrot uzasadnionych wydatków.

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU W PRZEDMIOCIE ŻĄDANIA

Zwięźle o powodach rozstrzygnięcia

Odszkodowanie

1.

Kwota główna

Odsetki

1.

Zadośćuczynienie

2.

Kwota główna

Odsetki

1.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawcy A. A. kwotę 3 000 zł (trzy tysiące złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania w okresie od 5 czerwca 2018 r., godz. 16:20 do 23 sierpnia 2018 r. do sprawy V K 248/18 z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Należy zauważyć, że w/w został niewątpliwie niesłusznie tymczasowo aresztowany (bowiem w jego sprawie zapadł wyrok uniewinniający), lecz jak w/w był w areszcie śledczym to wprowadzono mu do odbycia karę pozbawienia wolności orzeczoną w innej sprawie. Jak wskazuje się w orzecznictwie i doktrynie:

- „jest możliwość dochodzenia zadośćuczynienia za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie w sytuacji, gdy poszkodowany był pozbawiony wolności na innej podstawie (np. odbywał karę pozbawienia wolności). Możliwość ta aktualizuje się w związku ze zmianą reżimu związanego z pozbawieniem wolności, który w przypadku tymczasowego aresztowania jest niewątpliwie surowszy. Jeżeli zatem zostanie wykazane, że po stronie poszkodowanego nastąpiła krzywda, to może on żądać jej zadośćuczynienia” (Art. 552 KPK red. Skorupka 2021, wyd. 5/Jasiński; zob. także wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 10 maja 2011 r., 33475/08, Prawo do wolności osobistej. Zadośćuczynienie za niesłuszne pozbawienie wolności.);

- Nie jest zatem wykluczone zasądzenie zadośćuczynienia - na podstawie art. 552 § 4 KPK - pod warunkiem wykazania, że wnioskodawca doznał krzywdy na skutek zmiany statusu ze "skazanego" na "tymczasowo aresztowanego". Oczywiście nie wchodzi w rachubę w zaistniałej sytuacji odszkodowanie, wszak w tym czasie wnioskodawca szkody majątkowej nie poniósł. (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2010 r., II AKa 8/10, Legalis).

W związku z innym reżimem pozbawienia wolności i ustalonymi okolicznościami (szczegóły zawarte w części dot. ustalenia faktów) uznano, że kwota 3000 zł będzie odpowiednia.

w związku z zasądzeniem zadośćuczynienia należało zasądzić odsetki

Inne

3.

1.

Przysługuje zadośćuczynienie w wypadku niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowanie. Były 2 rozprawy.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

w związku z zasądzeniem kwoty 3000 zł, należało w pozostałej części wniosek oddalić.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.

PODPIS