Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Zambrowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Anna Stetkiewicz

Protokolant Renata Konert

w obecności Prokuratora Marka Mioduszewskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 10 kwietnia 2018 r.

sprawy

1.  S. S. (1),

syna S. i R. z domu D.,

urodzonego w dniu (...) w Z.,

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od 8 stycznia 2012r. do 24 sierpnia 2012r. w W. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. oraz M. Ś., obecnie S., przyjął, a następnie użytkował samochód marki (...)o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...), zarejestrowany w wyżej wskazanym okresie pod numerem (...) na podstawioną osobę, a mianowicie A. B., wiedząc, że został on uzyskany za pomocą kradzieży na terenie B. w okresie 25-26 października 2011r. na szkodę C. F., który to pojazd w dniu 24 sierpnia 2012r. zbył w autokomisie (...) w R. za kwotę 50 000 zł na podstawie dwóch umów komisu sporządzonych na dane podstawionych osób, a mianowicie M. R. i A. B.

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

II.  w bliżej nieustalonym dniu w okresie od 24 sierpnia 2012r. do 26 września 2012r. w R. i W., wspólnie i w porozumieniu z M. Ś. obecnie S., działając w zamiarze zatajenia prawdy co do tego, że wspólnie z M. Ś. są właścicielami pojazdu marki (...)o nr rej. (...), chcąc, aby ustalona osoba dokonała czynu zabronionego polegającego na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę upoważnioną, w imieniu Starosty Powiatowego w W., do dokonania rejestracji tego pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, poprzez podstępne wprowadzenie jej w błąd co do tego, że ona jest właścicielem pojazdu w sytuacji, gdy byli nimi S. S. (1) i M. Ś., przy użyciu jako autentycznego przekazanego przez niego dokumentu w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r., na której został podrobiony podpis ustalonej osoby, nakłaniał ją do tego, oferując, a następnie wręczając jej w zamian pieniądze w kwocie 400 zł

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

III.  w dniu 24 sierpnia 2012r. w R., działając wspólnie i w porozumieniu z M. Ś., obecnie S., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczny, podrobił dwa dokumenty w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r. dotyczącej sprzedaży samochodu marki (...) o nr rej. (...) przez autokomis (...) w R. na rzecz M. R. oraz umowy komisu z dnia 24.08.2012r. samochodu marki(...) o nr rej. (...) między M. R. a autokomisem (...) w R. w ten sposób, że uzgodnił z M. Ś., iż nakreśli ona na tych dokumentach czytelny podpis M. R., co też uczyniła w jego obecności

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

2.  M. S.,

córki J. i G. z domu B.,

urodzonej w dniu (...) w B.,

oskarżonej o to, że:

IV.  w okresie od 8 stycznia 2012r. do 24 sierpnia 2012r. w W. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), przyjęła, a następnie użytkowała samochód marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...), zarejestrowany w wyżej wskazanym okresie pod numerem (...) na podstawioną osobę, a mianowicie A. B., wiedząc, że został on uzyskany za pomocą kradzieży na terenie B. w okresie 25-26 października 2011r. na szkodę C. F., który to pojazd w dniu 24 sierpnia 2012r. zbyła w autokomisie (...) w R. za kwotę 50 000 zł na podstawie dwóch umów komisu sporządzonych na dane podstawionych osób, a mianowicie M. R. i A. B.

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

V.  w dniu 24 sierpnia 2012r. w R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczny, podrobiła dwa dokumenty a mianowicie umowę komisu z dnia 24.08.2012r. dotyczącą samochodu marki (...) o nr rej. (...) między komitentem M. R. a komisantem Autokomis (...) oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r. dotyczącą sprzedaży M. R. przez wyżej wymieniony komis samochodu marki (...)o nr rej. (...) w ten sposób, że po uprzednim uzgodnieniu z S. S. (1), iż nakreśli na tych dokumentach czytelny podpis M. R., po wypełnieniu przez pracownika komisu druku umowy oraz druku faktury podyktowanymi przez nią danymi personalnymi i adresowymi M. R., nakreśliła na nich czytelny podpis M. R.

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

VI.  w nieustalonym dniu w okresie od 24 sierpnia 2012r. do 26 września 2012r. w W. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), działając w zamiarze zatajenia prawdy co do tego, że wspólnie z S. S. (1) są właścicielami pojazdu marki (...)o nr rej. (...), chcąc, aby ustalona osoba dokonała czynu zabronionego polegającego na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę upoważnioną, w imieniu Starosty Powiatowego w W., do dokonania rejestracji tego pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, poprzez podstępne wprowadzenie jej w błąd co do tego, że ona jest właścicielem pojazdu w sytuacji, gdy byli nimi S. S. (1) i M. Ś. (obecnie S.), przy użyciu jako autentycznego przekazanego przez nich dokumentu w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r., na której podrobiła podpis M. R., nakłaniała ją do tego, oferując, a następnie wręczając w zamian pieniądze w kwocie 400 zł

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

3.  A. B.,

córki E. i M. z domu P.,

urodzonej w dniu (...) w Z.,

oskarżonej o to, że:

VII.  w dniu 8 stycznia 2012r. w Z., na prośbę M. W., będącego faktycznym posiadaczem samochodu marki (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), podpisując fikcyjną umowę kupna-sprzedaży, formalnie nabyła przedmiotowy samochód, co do którego, na podstawie towarzyszących okoliczności, powinna była przypuszczać, że został uzyskany za pomocą czynu zabronionego w postaci kradzieży

tj. o czyn z art. 292 § 1 kk

VIII.  w dniu 19 stycznia 2012r. w Z., działając w zamiarze zatajenia prawdy co do tego, że faktycznym posiadaczem pojazdu marki (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...) jest M. W., używając jako autentycznej, podrobionej umowy kupna-sprzedaży w/w samochodu z dnia 08.01.2012r., albowiem nie została sporządzona w okolicznościach w niej wskazanych, na której złożyła swój czytelny podpis wyłudziła poświadczenie nieprawdy w postaci rejestracji na siebie wymienionego samochodu pod numerem (...) i wydania dowodu rejestracyjnego serii (...), poprzez podstępne wprowadzenie w błąd osoby upoważnionej, w imieniu Starosty Powiatowego w Z., do dokonania rejestracji pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, co do tego, że jest właścicielem pojazdu w sytuacji gdy był nim M. W.

tj. o czyn z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

IX.  w dniu 19 grudnia 2012r. w Z., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu w sprawie o wykroczenie o sygn. (...) prowadzonym przez Komendę Miejską Policji w R., zeznała nieprawdę, a mianowicie, że w połowie sierpnia 2012r. oddała samochód marki (...) o nr rej. (...) do komisu w R. celem jego sprzedaży, oraz że nie posiada żadnej wiedzy na temat kolizji drogowej w dniu 24 sierpnia 2012r. w R. z udziałem tego pojazdu

tj. o czyn z art. 233 § 1 kk

X.  w dniu 14 maja 2013r. w Z., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu w karnym o sygn. (...) nadzorowanym przez Prokuraturę Rejonową L. w L., zaś prowadzonym przez Komendę Miejską Policji w L., zeznała nieprawdę, co do okoliczności nabycia samochodu marki (...)o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), a mianowicie, że ofertę sprzedaży tego samochodu znalazła na giełdzie w B. w 2011r., a następnie, po uprzednim kontakcie telefonicznym z mężczyzną oferującym jego sprzedaż, zawarła z nim umowę kupna-sprzedaży pojazdu w Ł. w okolicy Urzędu Celnego, płacąc mu kwotę ponad 40 000 zł, od którego otrzymała dokumenty dotyczące pojazdu wraz z ich tłumaczeniem na język polski, oraz, że była użytkownikiem tego samochodu przez okres prawie roku do czasu, kiedy oddała go do komisu V. w R.

tj. o czyn z art. 233 § 1 kk

XI.  w dniu 11 grudnia 2013r. w Ł., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu w sprawie o wykroczenie o sygn. (...) Prokuratury Rejonowej w O. zeznała nieprawdę, a mianowicie, że nie zna M. W. w sytuacji, gdy taka osoba była jej dobrze znana

tj. o czyn z art. 233 § 1 kk

XII.  w dniu 8 lipca 2014r. w Z., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu przygotowawczym o sygn. (...)Prokuratury Rejonowej R. w R., prowadzonym przez Komisariat Policji III w R., zeznała nieprawdę co do okoliczności nabycia samochodu (...)o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), a mianowicie, że ofertę sprzedaży tego samochodu znalazła na giełdzie w B., a następnie, po uprzednim kontakcie telefonicznym z mężczyzną oferującym jego sprzedaż, zawarła z nim umowę kupna-sprzedaży pojazdu w Ł. w okolicy Urzędu Celnego, płacąc mu kwotę około 40 000 zł, od którego otrzymała (...) dokumenty dotyczące pojazdu oraz że była użytkownikiem tego samochodu, który następnie został sprzedany w R. przez upoważnioną przez nią do tego M. R. i jej męża G. B.

tj. o czyn z art. 233 § 1 kk

4.  G. B.,

syna H. i B. z domu D.,

urodzonej w dniu (...) w Z.,

oskarżonego o to, że:

XIII.  w dniu 28 sierpnia 2014r. w Z., będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu przygotowawczym, o sygn. (...) Prokuratury Rejonowej R. w R., prowadzonym przez Komisariat Policji III w R., zeznał nieprawdę co do okoliczności nabycia samochodu marki (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), późniejszy numer rejestracyjny (...), a mianowicie, że uczestniczył w tej transakcji w Ł. wspólnie z żoną A. B., a następnie, posiadając pełnomocnictwo żony, wspólnie z M. R., dokonał jego zamiany na samochód marki (...) w komisie V. w R.

tj. o czyn z art. 233§ 1 kk

5.  M. W.,

syna K. i B. z domu B.,

urodzonej w dniu (...) w W.

oskarżonego o to, że:

XIV.  w okresie od dnia 26 października 2011r. do dnia 24 sierpnia 2012r. w Z., Ł. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1) oraz nieustaloną dotychczas osobą, przyjął, a następnie użytkował samochód marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...) i (...) numer rejestracyjny (...) oraz został fikcyjnie nabyty na podstawie podrobionej umowy kupna-sprzedaży z dnia 8 stycznia 2012r. na wskazaną przez siebie podstawioną osobę, a mianowicie A. B., a następnie zarejestrowany pod numerem (...), wiedząc, że został on uzyskany za pomocą kradzieży na terenie B. w okresie 25-26 października 2011r. na szkodę C. F., który to pojazd, w dniu 24 sierpnia 2012r., za pośrednictwem S. S. (1), zbył w autokomisie (...) w R. za kwotę 50 000 zł na podstawie dwóch umów komisu sporządzonych na dane podstawionych osób, a mianowicie M. R. i A. B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat pod odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XV.  w bliżej nieustalonym dniu w okresie od początku grudnia 2011r. do dnia 19 stycznia 2012r. w Z., wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu zatajenia prawdy co do tego, że jest faktycznie posiadaczem samochodu marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...) i (...) numer rejestracyjny (...), chcąc aby A. B. dokonała czynu zabronionego polegającego na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę upoważnioną, w imieniu Starosty Powiatowego w Z., do dokonania rejestracji pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego poprzez podstępne wprowadzenie jej w błąd co do tego, że ona jest właścicielem pojazdu w sytuacji, gdy był nim on, i przy użyciu jako autentyczny, podrobionego dokumentu w postaci umowy kupna-sprzedaży w/w samochodu, z dnia 8 stycznia 2012r. między obywatelem B. C. D. a A. B., na której ta ostatnia złożyła czytelny podpis jako kupujący, nakłaniał ją do tego

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

I.  Oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I (pierwszym) czynu i za to na mocy art. 291 § 1 kk skazuje go, zaś na mocy art. 291 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

II.  Oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II (drugim) czynu i za to na mocy art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, zaś na mocy art. 19 § 1 kk w zw. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

III.  Oskarżonego S. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie III (trzecim) czynu i za to na mocy art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk skazuje go, zaś na mocy art. 270 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

IV.  Na mocy art. 85 § 1 kk, art. 85a, art. 86 § 1, 2 kk łączy oskarżonemu S. S. (1) jednostkowe kary grzywny orzeczone w punktach I (pierwszym), II (drugim) i III (trzecim) wyroku i wymierza oskarżonemu karę łączną grzywny w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

V.  Oskarżoną M. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie IV (czwartym) czynu i za to na mocy art. 291 § 1 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 291 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

VI.  Oskarżoną M. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie V (piątym) czynu i za to na mocy art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 270 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 30 (trzydzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

VII.  Oskarżoną M. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie VI (szóstym) czynu i za to na mocy art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 19 § 1 kk w zw. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 40 (czterdzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

VIII.  Na mocy art. 85 § 1 kk, art. 85a, art. 86 § 1, 2 kk łączy oskarżonej M. S. jednostkowe kary grzywny orzeczone w punktach V (piątym), VI (szóstym) i VII (siódmym) wyroku i wymierza oskarżonej karę łączną grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

IX.  Oskarżoną A. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie VII (siódmym) czynu i za to na mocy art. 292 § 1 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 292 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

X.  Oskarżoną A. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie VIII (ósmym) czynu i za to na mocy art. 272 kk w zb. z art. 270 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 272 kk w zw z art. 11§ 3 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XI.  Oskarżoną A. B. uznaje za winną popełnienia czynów zarzucanych w punktach IX (dziewiątym) i X (dziesiątym), przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk i za to na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje ją a z mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 37a kk wymierza jej jedną karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XII.  Oskarżoną A. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie XI (jedenastym) czynu i za to na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 30 (trzydzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XIII.  Oskarżoną A. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie XII (dwunastym) czynu i za to na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje ją, zaś na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza jej karę grzywny w wymiarze 30 (trzydzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XIV.  Na mocy art. 91 § 2 kk, art. 85 § 1 kk, art. 85a, art. 86 § 1, 2 kk łączy oskarżonej A. B. jednostkowe kary grzywny orzeczone w punktach IX (dziewiątym), X (dziesiątym), XI (jedenastym), XII (dwunastym) i XIII (trzynastym) wyroku i wymierza oskarżonej karę łączną grzywny w wymiarze 160 (sto sześćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XV.  Oskarżonego G. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie XIII (trzynastym) czynu i za to na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk skazuje go, zaś na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XVI.  Oskarżonego M. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie XIV (czternastym) czynu i za to na mocy art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk skazuje go, zaś na mocy art. 291 § 1 kk w zw. z art. 33 § 2 i 3 kk wymierza mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 40 (czterdzieści) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

XVII.  Oskarżonego M. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie XV (piętnastym) czynu i za to na mocy art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, zaś na mocy art. 19 § 1 kk w zw. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.

XVIII.  Na mocy art. 85 § 1 kk, art. 85a, art. 86 § 1 kk łączy oskarżonemu M. W. jednostkowe kary grzywny orzeczone w punktach XVI (szesnastym) i XVII (siedemnastym) wyroku i wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

XIX.  Na mocy art. 44 § 1 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci umowy komisu szczegółowo opisanej w wykazie dowodów rzeczowych (k. 663) a przechowywanej w aktach sprawy (k. 444a).

XX.  Zasądza na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego S. S. (1) kwotę 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych, od oskarżonej M. S. kwotę 500 (pięćset) złotych, od oskarżonej A. B. kwotę 800 (osiemset) złotych, od oskarżonego G. B. kwotę 300 (trzysta) złotych zaś od oskarżonego M. W. kwotę 700 (siedemset) złotych tytułem opłaty oraz obciąża ich pozostałymi kosztami procesu w częściach równych.

Sygn. akt II K 39/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 10 kwietnia 2018 r. w zakresie podstawy wymiaru kary w stosunku do oskarżonych S. S. (1), M. S., A. B., M. W.

S. S. (1) stanął pod zarzutem popełnienia czynów polegających na tym, że

- w okresie od 8 stycznia 2012r. do 24 sierpnia 2012r. w W. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. oraz M. Ś., obecnie S., przyjął, a następnie użytkował samochód marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...), zarejestrowany w wyżej wskazanym okresie pod numerem (...) na podstawioną osobę, a mianowicie A. B., wiedząc, że został on uzyskany za pomocą kradzieży na terenie (...)w okresie 25-26 października 2011r. na szkodę C. F., który to pojazd w dniu 24 sierpnia 2012r. zbył w autokomisie (...) w R. za kwotę 50 000 zł na podstawie dwóch umów komisu sporządzonych na dane podstawionych osób, a mianowicie M. R. i A. B. zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu z art. tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

- w bliżej nieustalonym dniu w okresie od 24 sierpnia 2012r. do 26 września 2012r. w R. i W., wspólnie i w porozumieniu z M. Ś. obecnie S., działając w zamiarze zatajenia prawdy co do tego, że wspólnie z M. Ś. są właścicielami pojazdu marki (...)o nr rej. (...), chcąc, aby ustalona osoba dokonała czynu zabronionego polegającego na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę upoważnioną, w imieniu Starosty Powiatowego w W., do dokonania rejestracji tego pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, poprzez podstępne wprowadzenie jej w błąd co do tego, że ona jest właścicielem pojazdu w sytuacji, gdy byli nimi S. S. (1) i M. Ś., przy użyciu jako autentycznego przekazanego przez niego dokumentu w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r., na której został podrobiony podpis ustalonej osoby, nakłaniał ją do tego, oferując, a następnie wręczając jej w zamian pieniądze w kwocie 400 zł. Zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk,

- w dniu 24 sierpnia 2012r. w R., działając wspólnie i w porozumieniu z M. Ś., obecnie S., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczny, podrobił dwa dokumenty w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r. dotyczącej sprzedaży samochodu marki (...)o nr rej. (...) przez autokomis (...) w R. na rzecz M. R. oraz umowy komisu z dnia 24.08.2012r. samochodu marki (...) o nr rej. (...) między M. R. a autokomisem (...) w R. w ten sposób, że uzgodnił z M. Ś., iż nakreśli ona na tych dokumentach czytelny podpis M. R., co też uczyniła w jego obecności. Zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu z tj. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności popełnienia czynu, społeczną jego szkodliwości jak również sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego.

Okoliczności popełnienia czynu przemawiają za uznaniem, że wystarczającą karą dla S. S. (1) za zarzucany mu w I punkcie czyn będzie kara grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych grzywny. Przestępstwo z art. 291 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 5, zatem Sąd mógł skorzystać z instytucji przewidzianej w art. 37 a kk i orzec zamiast kary pozbawiania wolności karę grzywny, zgodnie z porozumieniem prokuratora i oskarżonego, wyrażonym we wniosku z art. 335 § 1 kk. Za zarzucany oskarżonemu S. S. (1) w punkcie II czyn, sąd wymierzył mu karę 80 stawek dziennych. Zaś za czyn z punktu trzeciego karę 100 stawek dziennych grzywny. Na mocy art. 85 § 1 kk połączył wobec oskarżonego jednostkowe kary grzywny i wymierzył mu łączną karę grzywny 300 stawek dziennych.

Oskarżony działał przeciwko wiarygodności dokumentów. Działając umyślnie oraz z niskim pobudek, jakim była chęć uzyskania korzyści majątkowej naruszył normy prawa. Oskarżony wyraził żal i skruchę, za czyny których dopuścił się. Nigdy nie był karany sądownie. Biorąc pod uwagę te okoliczności, jak również sytuację majątkową S. S. (1) Sąd uznał, że adekwatną karą do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego będzie łączna kara grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych. Wysokość stawki dziennej sąd ustalił na kwotę 50 złotych.

M. S. stanęła pod zarzutem popełnienia czynów polegających na tym, że

- w okresie od 8 stycznia 2012r. do 24 sierpnia 2012r. w W. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), przyjęła, a następnie użytkowała samochód marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...), zarejestrowany w wyżej wskazanym okresie pod numerem (...)na podstawioną osobę, a mianowicie A. B., wiedząc, że został on uzyskany za pomocą kradzieży na terenie (...)w okresie 25-26 października 2011r. na szkodę C. F., który to pojazd w dniu 24 sierpnia 2012r. zbyła w autokomisie (...) w R. za kwotę 50 000 zł na podstawie dwóch umów komisu sporządzonych na dane podstawionych osób, a mianowicie M. R. i A. B.. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 291 § 1 kk,

- w dniu 24 sierpnia 2012r. w R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczny, podrobiła dwa dokumenty a mianowicie umowę komisu z dnia 24.08.2012r. dotyczącą samochodu marki (...)o nr rej. (...) między komitentem M. R. a komisantem Autokomis (...) oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r. dotyczącą sprzedaży M. R. przez wyżej wymieniony komis samochodu marki (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że po uprzednim uzgodnieniu z S. S. (1), iż nakreśli na tych dokumentach czytelny podpis M. R., po wypełnieniu przez pracownika komisu druku umowy oraz druku faktury podyktowanymi przez nią danymi personalnymi i adresowymi M. R., nakreśliła na nich czytelny podpis M. R.. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

- w nieustalonym dniu w okresie od 24 sierpnia 2012r. do 26 września 2012r. w W. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. (1), działając w zamiarze zatajenia prawdy co do tego, że wspólnie z S. S. (1) są właścicielami pojazdu marki (...) o nr rej. (...), chcąc, aby ustalona osoba dokonała czynu zabronionego polegającego na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę upoważnioną, w imieniu Starosty Powiatowego w W., do dokonania rejestracji tego pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, poprzez podstępne wprowadzenie jej w błąd co do tego, że ona jest właścicielem pojazdu w sytuacji, gdy byli nimi S. S. (1) i M. Ś. (obecnie S.), przy użyciu jako autentycznego przekazanego przez nich dokumentu w postaci faktury VAT nr (...) z dnia 24.08.2012r., na której podrobiła podpis M. R., nakłaniała ją do tego, oferując, a następnie wręczając w zamian pieniądze w kwocie 400 zł. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

Zgodnie z treścią postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2017 r. LEX nr 2342182 - „Wymóg zastosowania w całości ustawy względniejszej - co wynika wprost z treści art. 4 § 1 k.k. - odnosi się do poszczególnych czynów, a nie do całości wyroku obejmującego różne czyny; ustawa obowiązująca w czasie popełnienia czynu może okazać się względniejsza co do jednego z czynów, objętych osądem, a surowsza odnośnie innego czynu”

Wymierzając oskarżonej karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności popełnienia czynu, społeczną jego szkodliwości jak również sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego.

Okoliczności popełnienia czynu przemawiają za uznaniem, że wystarczającą karą dla M. S. za zarzucany jej w I punkcie czyn będzie kara grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych grzywny. Przestępstwo z art. 291 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 5, zatem Sąd mógł skorzystać z instytucji przewidzianej w art. 37 a kk i orzec zamiast kary pozbawiania wolności karę grzywny, zgodnie z porozumieniem prokuratora i oskarżonej, wyrażonym we wniosku z art. 335 § 1 kk. Za zarzucany oskarżonej w punkcie II czyn, sąd wymierzył mu karę 30 stawek dziennych. Zaś za czyn z punktu trzeciego karę 40 stawek dziennych grzywny. Na mocy art. 85 § 1 kk połączył wobec oskarżonego jednostkowe kary grzywny i wymierzył mu łączną karę grzywny 100 stawek dziennych.

Oskarżona działał przeciwko wiarygodności dokumentów. Działając umyślnie oraz z niskim pobudek, jakim była chęć uzyskania korzyści majątkowej naruszyła normy prawa. Oskarżona wyraził żal i skruchę, za czyny których dopuściła się. Nigdy nie był karana sądownie. Biorąc pod uwagę te okoliczności, jak również sytuację majątkową M. S. Sąd uznał, że adekwatną karą do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonej będzie łączna kara grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych. Wysokość stawki dziennej sąd ustalił na kwotę 50 złotych.

A. B. stanęła pod zarzutem popełnienia czynów polegających na tym, że

- w dniu 8 stycznia 2012r. w Z., na prośbę M. W., będącego faktycznym posiadaczem samochodu marki (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), podpisując fikcyjną umowę kupna-sprzedaży, formalnie nabyła przedmiotowy samochód, co do którego, na podstawie towarzyszących okoliczności, powinna była przypuszczać, że został uzyskany za pomocą czynu zabronionego w postaci kradzieży . Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. . 292 § 1 kk

- w dniu 19 stycznia 2012r. w Z., działając w zamiarze zatajenia prawdy co do tego, że faktycznym posiadaczem pojazdu marki (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...) jest M. W., używając jako autentycznej, podrobionej umowy kupna-sprzedaży w/w samochodu z dnia 08.01.2012r., albowiem nie została sporządzona w okolicznościach w niej wskazanych, na której złożyła swój czytelny podpis wyłudziła poświadczenie nieprawdy w postaci rejestracji na siebie wymienionego samochodu pod numerem (...) i wydania dowodu rejestracyjnego serii (...), poprzez podstępne wprowadzenie w błąd osoby upoważnionej, w imieniu Starosty Powiatowego w Z., do dokonania rejestracji pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, co do tego, że jest właścicielem pojazdu w sytuacji gdy był nim M. W.. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

- w dniu 19 grudnia 2012r. w Z., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu w sprawie o wykroczenie o sygn. (...) prowadzonym przez Komendę Miejską Policji w R., zeznała nieprawdę, a mianowicie, że w połowie sierpnia 2012r. oddała samochód marki (...) o nr rej. (...) do komisu w R. celem jego sprzedaży, oraz że nie posiada żadnej wiedzy na temat kolizji drogowej w dniu 24 sierpnia 2012r. w R. z udziałem tego pojazdu. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 233 § 1 kk

- w dniu 14 maja 2013r. w Z., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu w karnym o sygn. (...) nadzorowanym przez Prokuraturę Rejonową L. w L., zaś prowadzonym przez Komendę Miejską Policji w L., zeznała nieprawdę, co do okoliczności nabycia samochodu marki (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), a mianowicie, że ofertę sprzedaży tego samochodu znalazła na giełdzie w B. w 2011r., a następnie, po uprzednim kontakcie telefonicznym z mężczyzną oferującym jego sprzedaż, zawarła z nim umowę kupna-sprzedaży pojazdu w Ł. w okolicy Urzędu Celnego, płacąc mu kwotę ponad 40 000 zł, od którego otrzymała dokumenty dotyczące pojazdu wraz z ich tłumaczeniem na język polski, oraz, że była użytkownikiem tego samochodu przez okres prawie roku do czasu, kiedy oddała go do komisu V. w R.. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. . 233 § 1 kk

- w dniu 11 grudnia 2013r. w Ł., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu w sprawie o wykroczenie o sygn.(...) Prokuratury Rejonowej w O. zeznała nieprawdę, a mianowicie, że nie zna M. W. w sytuacji, gdy taka osoba była jej dobrze znana. Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 233 § 1 kk

- w dniu 8 lipca 2014r. w Z., będąc uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu przygotowawczym o sygn. (...) Prokuratury Rejonowej R. w R., prowadzonym przez Komisariat Policji III w R., zeznała nieprawdę co do okoliczności nabycia samochodu (...) o nr VIN (...) i (...) numerze rejestracyjnym (...), a mianowicie, że ofertę sprzedaży tego samochodu znalazła na giełdzie w B., a następnie, po uprzednim kontakcie telefonicznym z mężczyzną oferującym jego sprzedaż, zawarła z nim umowę kupna-sprzedaży pojazdu w Ł. w okolicy Urzędu Celnego, płacąc mu kwotę około 40 000 zł, od którego otrzymała belgijskie dokumenty dotyczące pojazdu oraz że była użytkownikiem tego samochodu, który następnie został sprzedany w R. przez upoważnioną przez nią do tego M. R. i jej męża G. B. . Zachowaniem swym wyczerpała znamiona czynu z art. 233 § 1 kk

Zgodnie z treścią postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2017 r. LEX nr 2342182 - „Wymóg zastosowania w całości ustawy względniejszej - co wynika wprost z treści art. 4 § 1 k.k. - odnosi się do poszczególnych czynów, a nie do całości wyroku obejmującego różne czyny; ustawa obowiązująca w czasie popełnienia czynu może okazać się względniejsza co do jednego z czynów, objętych osądem, a surowsza odnośnie innego czynu”

Wymierzając oskarżonej karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności popełnienia czynu, społeczną jego szkodliwości jak również sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego.

Okoliczności popełnienia czynu przemawiają za uznaniem, że wystarczającą karą dla A. B. za zarzucany jej w I punkcie czyn będzie kara grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych grzywny, zgodnie z porozumieniem prokuratora i oskarżonej, wyrażonym we wniosku z art. 335 § 1 kk. Za zarzucany oskarżonej w punkcie II czyn, sąd wymierzył mu karę 50 stawek dziennych, za czyn z punktu trzeciego i czwartego przy zastosowaniu instytucji z art. 91 § 1 kk karę 50 stawek dziennych grzywny. Stosując ustawę względniejsza dla sprawcy, zgodnie z treścią art. 4 § 1 kk, sąd miał możliwość na zasadzie art. 37 a kk orzec karę grzywny zamiast kary pozbawienia wolności Na mocy art. 85 § 1 kk połączył wobec oskarżonego jednostkowe kary grzywny i wymierzył mu łączną karę grzywny 100 stawek dziennych. Za zarzucany oskarżonej w punkcie V i VI czyn , sąd na zasadzie art. 37 a kk, stosując ustawę względniejsza dla sprawcy wymierzył oskarżonej karę po 30 stawek dziennych grzywny.

Oskarżona działał przeciwko wiarygodności dokumentów orz przeciwko wymiarowi sprawiedliwości. Działając umyślnie oraz z niskim pobudek, jakim była chęć uzyskania korzyści majątkowej naruszyła normy prawa. Oskarżona wyraził żal i skruchę, za czyny których dopuściła się. Nigdy nie był karana sądownie. Biorąc pod uwagę te okoliczności, jak również sytuację majątkową A. B. Sąd uznał, że adekwatną karą do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonej będzie łączna kara grzywny w wymiarze 160 stawek dziennych. Wysokość stawki dziennej sąd ustalił na kwotę 50 złotych.

M. W., stanął pod zarzutem popełnienia czynu polegającego na tym, że

- w okresie od dnia 26 października 2011r. do dnia 24 sierpnia 2012r. w Z., Ł. i R., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. oraz nieustaloną dotychczas osobą, przyjął, a następnie użytkował samochód marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...) i (...) numer rejestracyjny (...) oraz został fikcyjnie nabyty na podstawie podrobionej umowy kupna-sprzedaży z dnia 8 stycznia 2012r. na wskazaną przez siebie podstawioną osobę, a mianowicie A. B., a następnie zarejestrowany pod numerem (...), wiedząc, że został on uzyskany za pomocą kradzieży na terenie (...) w okresie 25-26 października 2011r. na szkodę C. F., który to pojazd, w dniu 24 sierpnia 2012r., za pośrednictwem S. S. (1), zbył w autokomisie (...) w R. za kwotę 50 000 zł na podstawie dwóch umów komisu sporządzonych na dane podstawionych osób, a mianowicie M. R. i A. B., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat pod odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne. Zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

- w bliżej nieustalonym dniu w okresie od początku grudnia 2011r. do dnia 19 stycznia 2012r. w Z., wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu zatajenia prawdy co do tego, że jest faktycznie posiadaczem samochodu marki (...) o oryginalnym numerze VIN (...), który w celu ukrycia jego nielegalnego pochodzenia posiadał nieoryginalny numer VIN (...) i (...) numer rejestracyjny (...), chcąc aby A. B. dokonała czynu zabronionego polegającego na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę upoważnioną, w imieniu Starosty Powiatowego w Z., do dokonania rejestracji pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego poprzez podstępne wprowadzenie jej w błąd co do tego, że ona jest właścicielem pojazdu w sytuacji, gdy był nim on, i przy użyciu jako autentyczny, podrobionego dokumentu w postaci umowy kupna-sprzedaży w/w samochodu, z dnia 8 stycznia 2012r. między obywatelem (...) C. D. a A. B., na której ta ostatnia złożyła czytelny podpis jako kupujący, nakłaniał ją do tego. Zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 kk

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności popełnienia czynu, społeczną jego szkodliwości jak również sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego.

Okoliczności popełnienia czynu przemawiają za uznaniem, że karą sprawiedliwa za popełniony przez niego w punkcie I czyn będzie kara 1 roku pozbawienia wolności oraz orzeczona na podstawie art. 33 § 2 kk kara 50 stawek dziennych grzywny. Zaś za czyn zarzucany oskarżonemu w punkcie II kara 10 miesięcy pozbawienia wolności. Oskarżony działał przeciwko wiarygodności dokumentów. Działając umyślnie oraz z niskim pobudek, jakim była chęć uzyskania korzyści majątkowej naruszył normy prawa Nie uszło również uwadze sądu, że oskarżony działał w warunkach recydywy. Uprzednie skazanie za podobny czyn nie powstrzymało oskarżonego przed ponownym naruszeniem przepisów prawa. Biorąc pod uwagę te okoliczności, Sąd uznał, że adekwatną karą do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego będzie łącza kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji orzeczenia.