Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 162/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Łomży z 2018-06-26

Sygn. akt IVU 162/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2018r.

Sąd Rejonowy w Łomży IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Urszula Zaleska

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Laskowska

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018r. w Łomży

na rozprawie

sprawy z odwołania J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania od decyzji z dnia:

- 16.10. 2017r., znak: (...),

- 27.10.2017r.,znak: (...),

- 27.11.2017r. znak: (...),

-08.12.2017r., znak: (...),

- 09.01.2018r., znak: (...)

I.  Zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje odwołującej się J. S. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 19 września 2017r. do 02.01.2018r.

II.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz odwołującej się J. S. kwotę 180,- (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 162/17

UZASADNIENIE

Pismem procesowym datowanym na dzień 06.11.2017r. J. S. złożyła odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.:

- z dnia 16.10.2017r., znak: (...), mocą której odmówiono jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 19.09.2017r. do 09.10.2017r.;

- z dnia 27.10.2017r., znak: (...), mocą której odmówiono jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2017r. do 23.10.2017r.,

Przedmiotowa sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV U 162/17.

Następnie w dniu 20.12.2017r. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 27.11.2017r., znak: (...), mocą której odmówiono jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 24.10.2017r. do 21.11.2017r.

Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV U 6/18.

W dniu 10.01.2018r. J. S. wniosła kolejne odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 08.12.2017r., znak: (...), mocą której odmówiono jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 22.11.2017r. do 13.12.2017r.

Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV U 25/18.

W dniu 05.02.2018r. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 09.01.2018r., znak: (...), mocą której odmówiono jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 14.12.2017r. do 02.01.2018r.

Sprawa ta została zarejestrowana pod sygn. akt. IV U 38/18.

J. S. wniosła o zmianę zaskarżonych decyzji poprzez przyznanie jej prawa do ww. świadczeń oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonym decyzjom zarzuciła naruszenie:

- art. 14 ust.2 pkt.2 ustawy z dnia 13.10.1998r.o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że na dzień powstania niezdolności do pracy, w okresach wskazanych w decyzjach, nie podlegała ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i z tego powodu nie przysługiwał jej zasiłek chorobowy,

- art. 31 w zw. z art. 47 ust. 1 ww. ustawy w zw. z art. 60 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. ordynacja podatkowa poprzez uznanie ,że nie opłaciła w terminie należnej składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, przez co przestała podlegać temu ubezpieczeniu od 01.04.2017r.

Odwołująca się podała, że jako osoba prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Salon (...) dokonała w dniu 01.04.2014r. zgłoszenia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i nie złożyła wniosku o wyrejestrowanie z tego ubezpieczenia. Wskazała, że w dniu 10.05.2017r. z w Biurze (...) przy ul. (...) w G. wpłaciła gotówkę i złożyła dyspozycję wpłaty tej kwoty na konto organu rentowego z tytułu opłaty składek na ubezpieczenia społeczne. W okresach: od 25.04.2017r. do 03.05.2107r. ,od 30.05.2017r. do 05.06.2017r., od 26.06.2107r. do 14.08.2107r. , od 15.08.2017r. do 18.09.2017r. była niezdolna do pracy z powodu choroby. Organ rentowy stwierdził, iż nie podlega ona ubezpieczeniu chorobowemu od 1 kwietnia 2017r. , ponieważ nie opłaciła składek na ubezpieczenie społeczne za miesiąc kwiecień 2017r. w wyznaczonym terminie i dokonała bezzasadnego pomniejszenia składek, co skutkowało błędnym zastosowaniem art. 18 ust. 9 i 10 ustawy systemowej.

Zaznaczyła, że przed wydaniem zaskarżonych decyzji została poinformowana przez pracowników organu rentowego, że powinna złożyć wniosek o przywrócenie terminu płatności składki za kwiecień 2017r. na ubezpieczenie chorobowe. Podała, że nie zastosowała się do powyższego zalecenia, ponieważ jej zdaniem, w ustawowym terminie dokonała zapłaty składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za kwiecień 2017r. i złożyła w dniu 22.05.2017r. pismo z wyjaśnieniami, do którego załączyła potwierdzenie wpłaty składki na to ubezpieczenie za kwiecień 2017r. Podała ,że składkę na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za kwiecień i czerwiec 2017r. uiściła w terminie, w taki sam sposób wpłacając odpowiednią kwotę w Biurze (...) w G., które jest biurem usług płatniczych lub instytucją płatniczą, o którym mowa w art. 60 ordynacji podatkowej, dokonała wpłaty składki w ustawowym terminie. Podniosła, że zgodnie z art. 60§1 Ordynacji Podatkowej , który ma zastosowanie do należności z tytułu składek , za termin dokonania zapłaty uważa się przy zapłacie gotówką – dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej (...), w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta.

Wskazała, że wobec tego, dokonując zapłaty gotówkowej składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za kwiecień 2017r., w dniu 10.05.2017r. i za czerwiec 2017r. w dniu 10.07.2017r. w Biurze (...) w G., które jest biurem usług płatniczych lub instytucją płatniczą, o którym mowa w art. 60 ordynacji podatkowej, dokonała wpłaty składki w ustawowym terminie. Podniosła, że błędne jest stanowisko organu rentowego, który uzależnił zachowanie terminu płatności składki od jej wpływu na rachunek organu rentowego. Nadto podniosła, że organ rentowy w zaskarżonych decyzjach nawet nie wskazał kiedy wpłynęła sporna składka do organu rentowego. Na poparcie zasadności swojego stanowiska powołała orzecznictwo sądów powszechnych i Sądu Najwyższego. Zdaniem odwołującej się datą dokonania przez nią wpłaty składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za kwiecień 2017r. i czerwiec 2017r. jest więc data wpłaty gotówki w kasie Biura (...) w G. na poczet tej składki, a nie termin wpływu składki na rachunek organu rentowego. Podniosła, że wobec tego nie może ponosić ujemnych konsekwencji w sytuacji, w której wpłacona przez nią w Biurze (...) w G. gotówka na poczet składki ubezpieczeniowej, trafiła na konto organu rentowego z opóźnieniem.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o oddalenie wniesionych odwołań i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonych decyzjach. Powołując się na dyspozycję art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25.06.1999r. stwierdził, że odwołująca się nie podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 01.04.2017r. do ponieważ składka na ubezpieczenie chorobowe za kwiecień 2017r. została opłacona po obowiązującym terminie płatności, tj. 11 maja 2017r. Wskazał, że także składka na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za czerwiec 2017r. została także opłacona po terminie i pomimo wezwania odwołująca się nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu do opłacenia składki po terminie. Dlatego też w ocenie organu rentowego, odwołująca się w spornych okresach nie podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu i w związku z tym nie przysługuje jej prawo do zasiłku chorobowego za sporne okresy.

Postanowieniem z dnia 19.05.2018r. połączono sprawy: IV U 162/17, IV U 6/18, IV U 25/18 i IV U 38/18 - do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. akt IV U 162/17 (k.73).

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Odwołująca się J. S. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu Salonu (...) w G.. Z tego tytułu w dniu 01.04.2014r. dokonała zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych emerytalnego, rentowego, wypadkowego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego (dowód: akta ZUS).

Termin płatności składki za ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie chorobowe za miesiąc kwiecień 2017 roku upływał w dniu 10.05. 2017 roku.

W dniu 10.05.2017r. o godz. 13.09 odwołująca się w Biurze (...) przy ul. (...) w G. dokonała wpłaty gotówki w kwocie 812,61zł tytułem składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, w kwocie 297,28zł tytułem składki na ubezpieczenie zdrowotne i kwoty 62,67zł na fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych za kwiecień 2017r. wraz z dyspozycją wpłaty tych kwot na konto organu rentowego (dowód: potwierdzenie dokonania zapłaty w Biurze (...) w G. k. 6; kserokopie przelewów składek na konto ZUS - k. 6 verte). Rachunek bankowy organu rentowego został obciążony w/w wpłatą w dniu 11.05.2017r. (dowód: informacja o wpłacie; raport rozliczeń należności płatnika w (...) akta organu rentowego).

J. S. została poinformowana przez pracownika organu rentowego o fakcie opóźnienia w płatności składki za ubezpieczenie chorobowe za miesiąc kwiecień 2017r. i pouczona o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu płatności składki ubezpieczeniowej za kwiecień 2017r. Odwołująca się nie zastosowała się do powyższego zalecenia ponieważ uznała, że w ustawowym terminie dokonała zapłaty na obowiązkowe ubezpieczenia społecznie i dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. W dniu 23.05.2017r. do organu rentowego wpłynęło wyjaśnienie w sprawie opłaty składek za kwiecień 2017r. złożone przez odwołującą się wraz dowodami wypłaty składek( dowód: akta organu rentowego). W dniu 06.07.2017r. organ rentowy wystosował do odwołującej się pismo informujące ją, że nadesłane przez nią dokumenty nie potwierdzają opłacenia składki za kwiecień 2017r. w obowiązującym terminie i że może złożyć wniosek o przywrócenie terminu do opłacenia składki po terminie oraz ,że w przypadku niezłożenia takiego wniosku – powinna do 13.07.2017r. złożyć korektę dokumentów rozliczeniowych za kwiecień , nie wskazując w nim składki na ubezpieczenie chorobowe (dowód: pismo ZUS z 06.07.2017r- akta ZUS). Odwołująca się wniosku o przywrócenie terminu do zapłaty składki na ubezpieczenie chorobowe za kwiecień 2017r. nie złożyła uznając ,że składkę wpłaciła w terminie.

W dniu 10.07.2017r. odwołująca się w Biurze (...) przy ul. (...) w G. dokonała wpłaty gotówki w kwocie 812,61zł tytułem składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za czerwiec 2017r. oraz kwoty 297,28zł tytułem składki na ubezpieczenie zdrowotne za czerwiec 2017r.i kwoty 62,67zł na fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych za czerwiec 2017r. wraz z dyspozycją wpłaty tych kwot na konto organu rentowego (dowód: potwierdzenie dokonania zapłaty w Biurze (...) w G. k. 25; kserokopie przelewów składek na konto ZUS - k. 26). Rachunek bankowy organu rentowego został obciążony ww. wpłatą w dniu 11.07.2017r. (dowód: potwierdzenie o dobrowolnym ubezpieczeniu chorobowym - – akta organu rentowego znak: 0107700/603/235/2017-ZAS)

Z uwagi na złożone przez odwołującą się wnioski o wypłatę zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad chorym dzieckiem w okresie od 25.04.2017r. do 03.05.2017r. i od 30.05.2017r. do 05.06.2017r. oraz wnioski o wypłatę zasiłku chorobowego za okresy od 26.06.2017r. do 21.07.2017r., od 25.07. 2017r. do 14.08.2017r. i od 29.08. do 18.09.2017r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wydał :

1.  decyzję z dnia 21.08.2017r., znak: (...), mocą której odmówił J. S. prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 25.04.2017r. do 03.05.2017r.;

2.  decyzję z dnia 21.08.2017r., znak: (...), mocą której odmówił odwołującej się prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 30.05.2017r. do 05.06.2017r.;

3.  decyzję z dnia 21.08.2017r., znak: (...), mocą której odmówił prawa do zasiłku chorobowego za okres od 26.06.2017r. do 14.08.2017r.

4.  decyzję z dnia 12.09.2017r., znak: (...), mocą której odmówił prawa do zasiłku chorobowego za okres od 15.08.2017r. do 18.09.2017r.

Organ rentowy wszystkie ww. decyzje uzasadniał tym ,że odwołująca się nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 01.04.2017r., ponieważ składka na ubezpieczenie chorobowe za kwiecień 2017 roku została opłacona po obowiązującym terminie płatności, tj. w dniu 11 maja 2017r. Wskazał, że okresy niemożności wykonywania pracy z powodu opieki nad dzieckiem i niezdolności do pracy przypadały w okresach, w których nie podlegała ona ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, co skutkowało wydaniem powyższych decyzji (dowód: decyzje - akta ZUS).

Decyzją zmieniającą z dnia 05.10.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. uchylił decyzję z dnia 21.08.2017r., znak: (...) i przyznał J. S. prawo do zasiłku opiekuńczego za okres od 30.05.2017r. do 05.06.2017r. uznając, że podlegała ona ubezpieczeniu chorobowemu do dnia 31.03.2017r. , w kwietniu 2017roku nie podlegała temu ubezpieczenia z uwagi na opłacenie składki za ten miesiąc po obowiązującym terminie i ponownie od 01.05.2017r. podlegała ubezpieczeniu chorobowemu, ponieważ składkę za maj 2017r. opłaciła w terminie (dowód: decyzja z 05.10.2017r. - akta ZUS). Z uwagi na tę decyzję J. S. cofnęła odwołanie od decyzji z 21.08.2017r., znak: (...).

Decyzją z dnia 16.10.2017r., znak: (...), organ rentowy odmówił odwołującej się prawa do zasiłku chorobowego za okres od 19.09.2017r. do 09.10.2017r. wskazując, że nie podlegała ona dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 01.04.2017r. z uwagi na opłacenie składki na to ubezpieczanie po terminie ,tj. 11 maja 2017r.( dowód: decyzja z 16.10.2017r.- akta ZUS).

Decyzją z dnia 27.10.2017r., znak: (...) odmówiono odwołującej się prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10.10.2017r. do 23.10.2017r. wskazując, że nie podlegała ona dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 01.04.2017r. z uwagi na opłacenie składki na to ubezpieczanie po terminie ,tj. 11 maja 2017r (dowód: decyzja z 27.10.2017r.- akta ZUS).

Decyzją z dnia 27.11.2017r., znak: (...) odmówiono odwołującej się prawa do zasiłku chorobowego za okres od 24.10..10.2017r. do 21.11.2017r. wskazując, że nie podlegała ona dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 06.06..2017r. do 30.06.2017r. z uwagi na opłacenie składki na to ubezpieczanie po terminie ,tj. 11.07. 2017r (dowód: decyzja z 27.11. 2017r.- akta ZUS).

Kolejną decyzją Zakładu z dnia 08.12.2017r., znak: (...) organ rentowy odmówił J. S. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 22.11.2017r. do 13.12.2017r. (dowód: decyzja z 08.12.2017r.- akta ZUS).

Decyzją z dnia 09.01.2018r., znak: (...), odmówiono odwołującej się prawa do zasiłku chorobowego za okres od 14.12.2017r. do 02.01.2018r. podnosząc, że nie podlegała ona dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 06.06..2017r. do 30.06.2017r. z uwagi na opłacenie składki na to ubezpieczanie po terminie ,tj. 11.07. 2017r (dowód: decyzja z 09.01.2018r – akta ZUS).

Sąd Rejonowy w Łomży wyrokiem z dnia 24 .11. 2017r. w sprawie sygn.akt IVU 143/17 zmienił dwie decyzje z dnia 21.08.2017r. znak: (...) i znak: (...) oraz decyzję z dnia 12.09.2017r., znak: (...), przyznając odwołującej się prawo do zasiłku opiekuńczego od dnia 25.05.2017r. do 03.05.2017r. i chorobowego za okresy od 26.06.2017r. do 14.08.2017r. i od 15.08.2017r. do 18.09.2017r. Z uwagi na cofnięcie odwołania od decyzji z 21.08.2017r., znak: (...) , postępowanie w tym zakresie umorzył ( dowód: wyrok z dnia 24.11.2017r – k. 30 akt sprawy IVU 143/17).

Sąd Okręgowy w Łomży III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 16.02.2018r. sygn.akt III Ua 2/18 oddalił apelację organu rentowego od niniejszego wyroku., podzielając argumentację Sadu Rejonowego w Łomży, że składka na dobrowolne ubezpieczenie społeczne wpłacona przez odwołującą się za kwiecień 2017r. została wpłacona w terminie (dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Łomży z 16.02.2018r. – k. 57 akt sprawy IV U 143/17).

Sąd uznał odwołania od za zasadne.

Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają, stosownie do art. 6 ust. 1 pkt. 5 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych ( t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 ), obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym i wpadkowemu, a także - w myśl art. 11 ust. 2 tej ustawy - na swój wniosek dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu. Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem następuje od dnia wskazanego we wniosku, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony (art. 14 ust. 1a). Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy płatnik składek, będący osobą fizyczną opłacającą składkę wyłącznie za siebie, przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2a i 2b, nie później niż do 10 dnia następnego miesiąca.

Należności z tytułu składek mogą być regulowane w formie gotówkowej lub w drodze obciążenia rachunku bankowego płatnika. Stosownie do art. 60 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ), który na podstawie art. 31 ustawy systemowej ma zastosowanie do składek z tytułu ubezpieczeń społecznych, terminem opłacania składek jest:

- przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego, albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;

- w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu lub zapłaty za pomocą innego niż polecenie przelewu instrumentu płatniczego, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym”.

Zatem odpowiednio w przypadku zapłaty składki ubezpieczeniowej gotówką , datą zapłaty tej składki na ubezpieczenie społeczne jest data wpłacenia składki w kasie ZUS, wpłacenia składki na rachunek ZUS w banku, placówce pocztowej, spółdzielczej kasie oszczędnościowo- kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego. Jak wynika natomiast z dyspozycji art. 60 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 6 maja 2015 r. w związku z art. 31 ustawy systemowej - za termin dokonania zapłaty podatku uważa się - w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika na podstawie polecenia przelewu. Informacje zawarte w dokumentach płatniczych przekazywane są poprzez międzybankowy system elektroniczny jako zlecenie płatnicze
dla ZUS lub poprzez system elektronicznych rozrachunków międzyoddziałowych Narodowego Banku Polskiego. Należy przy tym podkreślić, że z art. 47 ust. 8 ustawy systemowej wynika obowiązek instytucji obsługujących wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne dokonania niezwłocznego transferu za pośrednictwem międzybankowego systemu rozliczeń elektronicznych.

Zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 2 ustawy systemowej ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe, o których mowa w ust. 1 ustają: 1) od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tych ubezpieczeń, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony, 2) od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie 3) od dnia ustania tytułu podlegania tym ubezpieczeniom. Z uwagi na nieopłacenie składki w terminie ubezpieczenie ustaje z mocy samego prawa. W takiej sytuacji nie jest potrzebne cofanie wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Wskazać należy, że przez pojęcie nieopłacenia składek na dobrowolne ubezpieczenie społeczne należy rozumieć nie tylko nie opłacenie tej składki, ale również kilkudniowe opóźnienie w opłacie składek, jak również i jej opłacenie z uchybieniem terminu, czy też w niepełnej wysokości (podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 28.04.2000r. III AUa 88/00 OSA 2001/1/1; Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 27.04.2000r. III AUa 66/00 OSA 2001/9/32 ).

Bezspornie osoba składająca wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym i oczekująca świadczeń od organu rentowego, zobowiązana jest do opłacania składek na to ubezpieczenie w terminie i we właściwej wysokości ( orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Warszawie III AUa 1514/99 OSA 2001/4/15). Przymiotem wszelkich ubezpieczeń dobrowolnych jest to, że ubezpieczenie takie jest kontynuowane, jeżeli składki na to ubezpieczenie są opłacane w terminie i we właściwej wysokości. Wnioskodawca winien dokonywać wpłat składek w przewidzianym przepisami prawa terminie oraz w określonych przez przepisy wysokościach.

Istotę sporu w niniejszej sprawie stanowiła ocena czy dniem zapłaty przez odwołującą się składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego był dzień 10.05.2017r. i 10.07.2017 czy też jak argumentował organ rentowy dzień wpływu składki na konto organu rentowego czyli 11.05.2017r. i 11.07.2017r.

W realiach niniejszej sprawy termin płatności składki na ubezpieczenie chorobowe
za kwiecień 2017r. upływał z dniem 10.05. 2017r. , a za czerwiec 2017r. z dniem 10.07.2017r. W świetle przytoczonych przepisów obowiązkiem ubezpieczonej było zatem złożenie dyspozycji przelewu składki za kwiecień i czerwiec 2017r. najpóźniej w dniu 10 maja 2017r. i 10 lipca 2017r. Z materiału dowodowego wynika, że ubezpieczona złożyła w B. Kredytowym w G. , oś Centrum 23/5 dyspozycję przelewu do organu rentowego tytułem składek na ubezpieczenia społeczne , w tym dobrowolne ubezpieczenie chorobowe w dniu 10 maja 2017r., o godz. 13.09. , zaś dniu 10 lipca 2017r. o godzinie 11.38 ( dowód: k. 6 i k. 62).

Biuro (...) w G. jest bez wątpienia instytucją płatniczą czy też biurem usług płatniczych, o których mowa w art. 60 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ), zatem wpłata gotówkowa dokonana przez odwołująca się w dniu 10.05.2017r. i 10.07.2017r. z poleceniem przelania jej na konto organu rentowego z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za kwiecień 2017r. i czerwiec 2017r. – została dokonana w obowiązującym terminie – 10.05.2017r. i 10.07.2017r. Wpłata została dokonana w prawidłowej wysokości, co nie było sporne pomiędzy stronami. Twierdzenie takie konsekwentnie podnosiła ubezpieczona ( vide: odwołania , a organ rentowy twierdzeniom tym nie zaprzeczył, wobec czego na podstawie art. 230 k.p.c. fakt złożenia dyspozycji przelewu w dniu 10 maja 2017r. i 10 lipca 2017r. należy uznać za przyznany.

W ocenie Sądu, w świetle cyt. wyżej art. 60 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa (w związku z art. 31 ustawy systemowej) J. S. spełniła zatem obowiązek opłacenia składek za kwiecień i czerwiec 2017r. w obowiązującym ją terminie – gdyż za termin dokonania zapłaty składek należało uznać dzień obciążenia rachunku bankowego płatnika składek, nie zaś dzień wpływu należności na rachunek organu rentowego Przypomnieć należy, że stosownie do art. 47 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych instytucja obsługująca wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne zobowiązana była natomiast do dokonania niezwłocznego transferu za pośrednictwem międzybankowego systemu rozliczeń elektronicznych.

Dlatego też, w realiach niniejszej sprawy, Sąd po analizie zebranego w sprawie materiału dowodowego orzekł, że J. S. wpłacając w dniu 10.05.2017r. i 10.07.2017r. w Biurze (...) przy ul. (...) w G. gotówkę z poleceniem jej przelewu na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu opłaty składek na ubezpieczenia społeczne za kwiecień i czerwiec 2017roku – nie uchybiła terminowi określonemu w art. 47 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy. Uznał, że odwołująca się złożyła dyspozycję przelewu składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ostatnim dniu ustawowego terminu płatności składki. W ocenie Sądu ustalenie to przesądza o tym, iż nie doszło do opóźnienia w płatności składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe zarówno za miesiąc kwiecień 2017r., jak i czerwiec 2017r.

Tym samym Sąd uznał, że nie może ponosić ona negatywnych skutków wynikających z faktu, że przedmiotowa wpłata wpłynęła na konto organu rentowego dzień później ,tj. 11.05.2017r. i 11.07.2017r. Stanowisko zajęte w tym względzie przez organ rentowy Sąd uznał za błędne. W ocenie Sądu, z treści cytowanych przepisów w żaden sposób nie można wyprowadzić wniosku jakoby skuteczność dokonanej wpłaty składek uzależniona była od ich wpływu na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wskazał innych unormowań, które pozwalałyby dezawuować dokonane w ustawowym terminie zlecenie przelewu składki w banku. Nadto, jak wynika z uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 04.06.2014 r. ( (...) SA/Wa (...), LEX nr 1548278), stosownie do art. 60 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu. Natomiast brak jest ustawowo uregulowanej definicji momentu obciążenia rachunku bankowego. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN za obciążenie uważa się nałożenie na kogoś zobowiązania, zlecenie komuś wykonania czegoś natomiast obciążeniem konta jest zapisanie transakcji na danym koncie (oczywiście posiadacz rachunku winien posiadać na nim środki finansowe w niezbędnej wysokości w tym dniu).

Powyższe bezsprzecznie miało miejsce w analizowanej sprawie, stąd zdaniem Sądu uprawnionym jest przyjęcie, że ubezpieczona dokonała wpłaty składek
za kwiecień 2017r. i czerwiec 2017r. w ustawowym terminie, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych . Nie doszło zatem do ustania dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego ubezpieczonej i w spornych okresach podlegała ona dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

Ponadto wskazać należy, iż Sąd orzekając w przedmiotowej sprawie był związany wyrokiem z dnia 24.11.2017r. wydanym w sprawie o sygn. akt IV U 143/17. którym przesądzono ,że odwołująca się podlegała dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od 01.04.2017r. , ponieważ składkę na to ubezpieczenie za kwiecień 2017r. opłaciła w terminie tj. 10.05.2017r. . Powyższe orzeczenie uprawomocniło się w dniu 16.02.2018r. (akta sprawy o sygn. akt. IV U 143/17).

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż wyrok ten ma znaczenie prejudycjalne (art. 365 § 1 kpc), czyli, że w niniejszej sprawie Sąd nie mógł dokonać odmiennej oceny prawnej roszczenia niż zawarta w prejudykacie, ale także nie mógł dokonać odmiennych ustaleń faktycznych. Stosownie bowiem do treści art. 365 § 1 k.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Pomimo, iż moc wiążąca orzeczenia odnosi się tylko do treści jego sentencji, a nie uzasadnienia, to zawarte w uzasadnieniu orzeczenia motywy rozstrzygnięcia mogą mieć znaczenie dla ustalenia zakresu mocy wiążącej prawomocnego orzeczenia, czyli granic prawomocności materialnej orzeczenia w rozumieniu art. 365 § 1 (tak wyrok SN z dnia 15 lutego 2007 r., II CSK 452/06, OSNC-ZD 2008, nr A, poz. 20).

Reasumując Sąd stwierdził, że J. S. uiściła składkę na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za kwiecień i lipiec 2017r. w ustawowym terminie i w należnej wysokości. Dlatego Sąd zmienił na podstawie art. 477 14 §2 k.p.c. zaskarżone decyzje i orzekł jak w pkt. I wyroku .

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podst. art. 98 k.p.c. w związku z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych( Dz.U z 2015r. poz. 1804, zm. Dz.U z 2016r. , poz. 1667).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Biedrzycka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Łomży
Osoba, która wytworzyła informację:  Urszula Zaleska
Data wytworzenia informacji: