Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grażyna Skowrońska – Maksimczuk

Protokolant: Elżbieta Karczewska

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. W. (1)

przeciwko O. W. i M. W. (1)

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanej O. W. na rzecz małoletniej A. W. (1), tytułem alimentów, kwotę po 200 (dwieście) złotych miesięcznie, począwszy od dnia 28 maja 2015 roku, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, do rąk J. J. jak ustawowej przedstawicielki wraz z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym 8% w razie uchybienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Umarza postępowanie odnośnie M. W. (1);

IV.  Odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania;

V.  Zasądza od pozwanej O. W. na rzecz J. J. kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

VI.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn.akt III RC. 177/15

UZASADNIENIE

J. J., jako przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. W. (1) po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa wnosiła o zasądzenie od pozwanej O. W. tytułem alimentów, kwoty po 900 złotych miesięcznie.

Pozwana O. W. wnosiła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Małoletnia powódka A. W. (1) pochodzi ze związku (...), który uznał dziecko. Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim z dnia 23.07.2013 roku w sprawie III RC 323/13 podwyższono alimenty od M. W. (1) na rzecz małoletniej A. W. (1) do kwoty po 500 złotych miesięcznie.

Wychowaniem małoletniej A. zajmuje się matka. M. W. (1) dzieckiem się nie interesuje, nie łoży na jego utrzymanie. Egzekucja komornicza w sprawie Kmp 41/09 okazała się bezskuteczna. Alimenty obecnie wypłacane są z funduszu alimentacyjnego.

Zgodnie z art. 133§ 1 i 2 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza tym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Według zaś art. 132 kro obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Zakres świadczenia alimentacyjnego wyznacza przepis art. 135§ 1 kro wskazując, zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

J. J. ma lat 42. Jest zarejestrowana jako bezrobotna bez prawa do zasiłku. Pobiera zasiłek okresowy z opieki społecznej w wysokości 90 złotych miesięcznie oraz zasiłek rodzinny na małoletnią powódkę w wysokości 106 złotych miesięcznie. Poza powódką ma syna D. K. lat 20, na którego ojciec jest zobowiązany do łożenia alimentów po 1500 złotych miesięcznie. Syn mieszka w W. ponieważ tam się uczy. Utrzymuje się z alimentów i dodatkowo pracuje. J. J. mieszka razem z małoletnią córką w mieszkaniu o pow. 35 m. kw. Ponosi wydatki na utrzymanie mieszkania: czynsz 250 zł. miesięcznie, korzysta z dodatku mieszkaniowego w wysokości 100 zł. miesięcznie, światło 160 zł., gaz 60 zł., telefon z internetm 60 zł. miesięcznie. Z oświadczenia przedstawicielki ustawowej wynika, że nie pracuje od wielu lat ponieważ małoletnia powódka choruje i musi się nią opiekować.

Małoletnia A. W. (1) ma 6 lat, uczęszcza do Przedszkola Nr (...) w S.. Matka ponosi opłatę za przedszkole - 23 złotych miesięcznie. Powódka korzysta z wyżywienia w przedszkolu. Dziecko ma koślawość kolan, płaskostopie i koślawe stopy. Pozostaje pod kontrolą ortopedy. Nosi buty ortopedyczne, jedna para kosztuje 150 złotych. Wizyta u ortopedy kosztuje 60 zł. raz na 3 miesiące. Pozostaje pod kontrolą Poradni Okulistycznej (...) w B. z powodu wady wzroku, nosi okulary. Koszt zakupienia okularów wyniósł 300 zł. Matka ponosi koszty dojazdu do B. co 4 miesiące. Pozostaje także pod kontrolą poradni alergologicznej, przyjmuje leki na które matka wydaje 100 zł. miesięcznie. Średni miesięczny koszt utrzymania małoletniej przedstawicielka ustawowa oszacowała na 1400 złotych.

O. W. ma 67 lat, wykształcenie zawodowe – sprzedawca. Jest emerytką, pobiera emeryturę w wysokości 1330 złotych miesięcznie netto. Jest wdową. Mieszka razem z synem M. W. (1) w mieszkaniu komunalnym. Ponosi wydatki na utrzymanie mieszkania: czynsz 256 zł. miesięcznie, światło 67 zł., gaz 60 zł., telefon 50 zł., internet z tv 93 zł. miesięcznie. Pozwana jest po operacji piersi i węzłów chłonnych, pozostaje pod kontrolą onkologa w B.. Przyjmuje leki, które są bezpłatne. Wizyty są co 3 miesiące, przejazd w obie strony kosztuje 40 złotych. Pozwana prowadzi działalność gospodarczą - sprzedaż hurtowa odpadów i złomu. Z informacji PIT/B za 2014 rok wynika, że z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej strata wyniosła 2,311 zł. zaś dochód w okresie od stycznia do maja 2015 roku wyniósł 668,45 zł. Posiada samochód osobowy marki C. z 2003 roku, którym jeździ syn pozwanej M. W. (1) oraz samochód marki F. (...) z 2000 roku.

Celem dokładnego ustalenia sytuacji majątkowej, możliwości zarobkowych, dochodów oraz sytuacji życiowej stron, sąd dopuścił dowód z zeznań świadka M. W. (1) (K.85v-86), który potwierdził, że pozwana poza emeryturą w wysokości 1330 zł. prowadzi skup złomu. Świadek tam pracuje i faktycznie to on prowadzi ten skup. Nie zarejestrował działalności na siebie bo zapłaciłby duży ZUS. Potwierdził, że przeciwko niemu jest prowadzona egzekucja alimentów u komornika oraz, że ma zaległości z tytułu alimentów na rzecz ZUS i na rzecz wierzycielki. Przyznał, że przeciwko niemu toczyło się postępowanie karne o niepłacenie alimentów. Został skazany w 2014 roku na karę w zawieszeniu. Oświadczył, że wpłaca do MOPS-u różne kwoty na poczet alimentów. Ostatnio wpłacił w czerwcu 300 zł, wcześniej płacił po 250 zł, płacił tyle ile miał.

Zdaniem sądu zeznania wyżej wskazanego świadka jako spontaniczne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie są w pełni wiarygodne.

W pierwszej kolejności rozstrzygnąć należało kwestię czy w przedmiotowej sprawie powstał obowiązek alimentacyjny zobowiązanych w dalszej kolejności. Zdaniem Sądu obowiązek taki powstał. Jak wskazywała J. J., czego nie kwestionowała pozwana oraz przesłuchany w sprawie w charakterze świadka M. W. (2) tocząca się egzekucja komornicza okazała się bezskuteczna. Ojciec małoletniej pozwanej wpłaca niewielkie kwoty na poczet zadłużenia alimentacyjnego. Uzasadnione wydaje się podejrzenie, że działalność gospodarcza została zarejestrowana na pozwaną, a nie na ojca małoletniej aby uniknąć egzekucji alimentów. Nie zmienia to faktu, że w chwili obecnej uzyskanie od niego niezbędnych środków utrzymania na rzecz dziecka nie jest możliwe lub co najmniej znacznie utrudnione. Nie może budzić też wątpliwości, iż pozwana jako matka M. W. (1), a babcia małoletniej A. W. (2), jest osobą zobowiązaną w dalszej kolejności. Na uwadze mieć trzeba, że obowiązek zobowiązanych w dalszej kolejności, nie jest zastąpieniem obowiązku zobowiązanego w bliższej kolejności. Obowiązek ojca do łożenia na utrzymanie dziecka nie przechodzi na dziadków w razie, gdy ten obowiązku tego nie spełnia. Dziadkowie obowiązani są do utrzymywania wnucząt w granicach swoich możliwości majątkowych i zarobkowych.

Zdaniem sądu miesięczny koszt utrzymania małoletniej A. to kwota około 700-800 złotych. Składa się na nią koszt wyżywienia, ubrań, wydatków związanych z przedszkolem, leczeniem, zakupem specjalistycznego obuwia ortopedycznego. Część obowiązku matka dziecka spełnia przez osobisty wkład w jej wychowanie i utrzymanie. Sama J. J. nie ma źródeł dochodów, jest zarejestrowana jako bezrobotna. Ma jednak możliwość podjęcia pracy. Jest ona osobą młodą, zdrową, powinna postarać się o znalezienie pracy aby poprawić sytuację majątkową. Zdaniem sądu jest ona w stanie zarobić miesięcznie około 1500 złotych. Ponadto otrzymuje zasiłek rodzinny na małoletnią w wysokości 106 złotych miesięcznie. W ocenie sądu uznać zatem należy, że niezbędne usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki nie są w pełni zaspokojone. Małoletnia znajduje się w niedostatku, w sytuacji gdy jej biologiczny ojciec nie łoży na jej utrzymanie, a dziadkowie w tym utrzymaniu nie pomagają.

Sąd uznał zatem za zasadne zasądzenie na rzecz małoletniej powódki od O. W. kwoty po 200 złotych miesięcznie. Pozwana uzyskuje emeryturę w wysokości 1333 złotych miesięcznie oraz niewielki dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z tej kwoty musi zapewnić utrzymanie mieszkania i ponosić koszty leczenia. Zdaniem sądu jest ona w stanie z pozostałej kwoty opłacić alimenty na rzecz wnuczki w kwocie po 200 złotych miesięcznie, bez uszczerbku w zaspokojeniu własnych potrzeb. Opłacanie wyższej kwoty mogłoby narazić ją na brak odpowiednich środków na własne utrzymanie. W pozostałym zakresie powództwo podlegało zatem oddaleniu. J. J. dalszej pomocy winna szukać u swoich rodziców, bowiem oni również obowiązani są do alimentacji względem wnuczki w tym samym stopniu co pozwana w sprawie niniejszej. J. J., co wyżej wskazano również powinna podjąć pracą zarobkową.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 132 kro, art.133§1 kro, art. 135 kro. Rygor natychmiastowej wykonalności co do pkt.I wyroku nadano na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc. W oparciu o art. 355§ 1 kpc postępowanie umorzono odnośnie M. W. (1) wobec cofnięcia powództwa w tym zakresie. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 kpc. – Sąd odstąpił od obciążania stron kosztami postępowania z uwagi na trudną sytuację materialną. O kosztach zastępstwa adwokackiego orzeczono w myśl §7 ust.1 pkt.11 oraz ust.4 w zw z § 6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013,461,j.t.).