Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 543/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim z 2014-01-10

Sygn. akt: I C 543/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Katarzyna Wencka

Protokolant:

Kamila Sowa

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. w Bielsku Podlaskim

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Nakazuje pobrać od powódki K. S.na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w B.) kwotę 96,30 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych w sprawie.

III.  Stwierdza, że w pozostałym zakresie nieuiszczone koszty sądowe ponosi Skarb Państwa.

I C 543/13

UZASADNIENIE

Powódka K. S. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. na jej rzecz kwoty 22 350 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16 marca 2013 roku do dnia zapłaty. Wnosiła także o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. wnosiła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 20 września 2012 roku na drodze krajowej numer (...) na trasie B.- S. w rejonie miejscowości K. doszło do wypadku drogowego. R. S. kierujący samochodem marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) jadąc w kierunku S. po wykonaniu manewru wyprzedzania i pokonaniu prawostronnego zakrętu, na prostym odcinku drogi stracił panowanie nad pojazdem zjechał na przeciwległy pas ruchu i uderzył w przydrożne drzewo w następstwie czego poniósł śmierć na miejscu.

Postanowieniem z dnia 5 listopada 2012 roku Prokurator Rejonowy w B.umorzył postępowanie w sprawie wobec braku znamion czynu niedozwolonego. W toku postępowania organy ścigania wykluczyły, że do powstania zdarzenia z dnia 20 września 2012 roku mogły się przyczynić inne osoby. Kierujący samochodem R. S.znajdował się pod wpływem alkoholu, co w znacznym stopniu miało wpływ na sposób zachowania się na drodze.

W dniu 26 września 2012 roku K. S., małżonka R. S.zgłosiła szkodę do (...) Spółki Akcyjnejw W.w pojeździe marki O. (...)o numerze rejestracyjnym (...). Szkoda została zgłoszona w ramach umowy ubezpieczenia autocasco, potwierdzonej polisą nr (...)(polisa k-46). Decyzją z dnia 19 listopada 2012 roku ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania na rzecz K. S.powołując się na § 11 ust.1 pkt. 2. Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Autocasco przyjętych uchwałą Zarządu (...) Nr (...)/(...)oraz aneksem nr (...)przyjętym uchwałą Zarządu (...) Nr (...) (...). Powyższa regulacja zawarta w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia Autocasco wykluczała objęcie ochroną ubezpieczeniową szkody powstałej podczas kierowania pojazdem przez Ubezpieczonego lub Ubezpieczającego lub upoważnionego kierowcę po użyciu alkoholu, w stanie nietrzeźwości, pod wpływem narkotyków lub innych środków odurzających. Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania z uwagi na fakt, że kierujący samochodem objętym ochroną ubezpieczeniową R. S.był w stanie nietrzeźwym, miał 2,7 promila alkoholu we krwi, jak wykazało badanie krwi denata.

W dniu 4 marca 2013 roku K. S. wniosła odwołanie od powyższej decyzji wskazując, że R. S. nie był przez nią osobą upoważnioną do kierowania w dniu 20 września 2012 roku samochodem marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Powódka K. S. popierając powództwo wskazała, że dochodzona pozwem kwota stanowi różnicę między kwotą wyliczoną przez rzeczoznawcę ubezpieczyciela jako wartością rynkową pojazdu tj. 23 300 zł, a wartością pozostałości samochodu w stanie uszkodzonym, czyli 950 zł. Według powódki ubezpieczyciel nie kwestionował okoliczności, że na skutek zdarzenia z dnia 20 września 2012 roku nastąpiła szkoda całkowita pojazdu objętego ubezpieczeniem. Jednocześnie powódka wskazywała, że w toku postępowania prowadzonego przez Policję ustalono, że użycie samochodu marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w dniu 20 września 2012 roku nastąpiło bez jej zgody, a nawet wbrew jej zakazowi. Powódka podkreśliła, że jest jedynym właścicielem pojazdu, nabyła go z oszczędności zgromadzonych przez nią przed zawarciem małżeństwa z R. S.. Według powódki każde użycie samochodu przez męża wymagało jej każdorazowej zgody.

Pozwana (...) Spółka Akcyjnaw W.wnosząc o oddalenie powództwa podnosiła, że zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia Autocasco szkoda nie podlega naprawieniu przez ubezpieczyciela. Pozwana nie kwestionowała, że powódka zawarła z pozwanym ubezpieczycielem umowę ubezpieczenia przedmiotowego pojazdu w zakresie autocasco, w której suma ubezpieczenia wyniosła 22 000 zł. Zdaniem pozwanej nie istniały podstawy do kwestionowania, że R. S.był upoważniony do kierowania pojazdem o numerze rejestracyjnym (...). Wskazują na to – zdaniem pozwanej – protokoły przesłuchań powódki przed organami ścigania, w których podała ona, że mąż za jej zgodą mógł korzystać z samochodu, jak również okoliczności sprawy wynikające z materiałów śledztwa w sprawie (...). Jednocześnie pozwana kwestionowała wysokość odszkodowania dochodzoną w sprawie, podnosząc, że górną granicę odpowiedzialności pozwanej wyznacza suma ubezpieczenia wynosząca 22 000 zł.

W myśl art. 805 kc przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie - przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Niewątpliwym jest, że wypadek przewidziany w umowie autocasco nastąpił. Bezspornym jest bowiem, że w dniu 20 września 2012 roku pojazd O. (...) uległ uszkodzeniu. Powyższego nie kwestionowała strona pozwana.

Zasadniczym zagadnieniem spornym między stronami była natomiast kwestia upoważnienia R. S. do kierowania pojazdem dająca podstawę do odmowy wypłaty odszkodowania po stronie pozwanej, w sytuacji gdy znajdował się on w stanie nietrzeźwym.

Przepis art. 384 § 1 kc stanowi, że ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wiąże drugą stronę, jeżeli został jej doręczony przed zawarciem umowy. W razie gdy posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte, wiąże on także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści. Nie dotyczy to jednak umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego (§2).

Biorąc pod uwagę treść zacytowanych przepisów prawa, należy zatem zauważyć, że ogólne warunki ubezpieczenia, na które powołuje się pozwana, stanowią integralną część umowy ubezpieczenia autocasco zawartej pomiędzy stronami, potwierdzonej polisą ubezpieczeniową nr (...) i mają moc wiążącą.

Zgodnie z art. 827 § 1 kc ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli ubezpieczający wyrządził szkodę umyślnie; w razie rażącego niedbalstwa odszkodowanie nie należy się, chyba że umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia stanowią inaczej lub zapłata odszkodowania odpowiada w danych okolicznościach względom słuszności. Treść § 11 ust.1 pkt. 2. Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Autocasco jest zgodna z bezwzględnie obowiązującymi przepisami kodeksu cywilnego. Wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela przewidziane w powyższej regulacji dotyczy szkód powstałych podczas kierowania pojazdem przez Ubezpieczonego lub Ubezpieczającego lub upoważnionego kierowcę po użyciu alkoholu, w stanie nietrzeźwości, pod wpływem narkotyków lub innych środków odurzających, bez ważnych wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem albo wówczas gdy kierujący pojazdem zbiegł z miejsca zdarzenia (w przypadku wypadku drogowego/ kolizji drogowej).

W ocenie Sądu powódka nie wykazała, że w dniu zdarzenia R. S.nie był upoważniony do kierowania samochodem, który uległ zniszczeniu. Przede wszystkim powódka podnosiła, że powyższy pojazd stanowił jej majątek osobisty. Powódka zeznała, że pozostawała w związku małżeńskim z R. S.od 2010 roku do jego śmierci, nie zawierali umów majątkowych małżeńskich. W sprawie było bezsporne, że samochód został kupiony w trakcie trwania związku małżeńskiego. Powódka twierdziła, że nabyła go ze środków zgromadzonych przed zawarciem związku małżeńskiego. Okoliczności tej nie wykazała dostępnymi środkami dowodowymi, poza własnymi zeznaniami oraz zeznaniami jej ojca Ś. A., które należało ocenić z ostrożnością (k- 84). Należy zaznaczyć, że sama powódka w zgłoszeniu szkody z dnia 26 września 2012 roku do pozwanej (dokument na płycie CD (...)zgl, nr 4) podała w pkt. 68 zgłoszenia, że kierujący pojazdem był jego właścicielem. Okoliczności przytaczane przez powódkę co do przebiegu zdarzeń przed wypadkiem, zdaniem Sądu nie dowodzą, że mąż powódki nie był osobą upoważnioną do jego kierowania. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że oboje małżonkowie korzystali z samochodu. Tym bardziej, że w czerwcu 2012 roku R. S.sprzedał drugi z samochodów, którym posiadali małżonkowie. Twierdzenia powódki, że użycie samochodu przez R. S.wymagało każdorazowej zgody, są zdaniem Sądu, niewiarygodne i skonstruowane na potrzeby niniejszej sprawy. Powódka z mężem zamieszkiwali w C.- miejscowości położonej pod S., gdzie oboje pracowali. W trakcie małżeństwa dysponowali dwoma samochodami, a od czerwca tylko O. (...), który uległ zniszczeniu. Jest w tej sytuacji oczywiste, że przez czynności konkludentne oboje małżonkowie byli upoważnieni do korzystania z pojazdu, który służył do zaspokojenia ich potrzeb jako rodziny, abstrahując od kwestii przynależności tej ruchomości do majątku wspólnego czy też osobistego. Okoliczność, że w dniu zdarzenia powódka przyjechała do C.i chciała zabrać od męża samochód do S., tymczasem on niespodziewanie nim odjechał, nie przesądza, że R. S.był osobą nieupoważnioną do kierowania nim. Wręcz przeciwnie z zeznań świadka J. S.- teściowej powódki wynika, że R. S.dysponował samochodem bez żadnych ograniczeń. Świadek prosiła go w dniu 20 września 2012 roku o podwiezienie do S.na wizytę u stomatologa, na co on się zgodził (k- 97v-98). Ponadto powódka przyznała, że mąż był karany za jazdę w stanie nietrzeźwym. Kierował wówczas samochodem, który uległ zniszczeniu. Mimo tego zdarzenia powódka nie ograniczyła mu dostępu do pojazdu, co byłoby logiczne gdyby stanowił on jej majątek osobisty. Twierdzenia powódki, że w dniu 20 września 2012 roku nie zgłosiła zaboru samochodu Policji ,, bo nikt jej o czymś takim nie powiedział” są niewiarygodne. Z zeznań świadka J. P.- funkcjonariusza Policji (k-97v) wynika, że powódka zgłosiła się w dniu zdarzenia do Komendy Powiatowej Policji w S.podając, że jej mąż kieruje samochodem pod wpływem alkoholu. Z zeznań tego świadka wynika, że główną przyczyną zgłoszenia powódki była nie utrata samochodu, tylko kierowanie nim w stanie nietrzeźwym przez R. S.. Reasumując Sąd uznał, że okoliczności w których nastąpiła szkoda, a więc kierowania samochodem marki O. (...)przez R. S.znajdującego się w stanie nietrzeźwym wyłączają w świetle § 11 ust.1 pkt. 2. Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Autocasco odpowiedzialność strony pozwanej za powstałą szkodę.

W związku z powyższym, na mocy art. 805 § 1 kc Sąd orzekł jak w sentencji orzeczenia oddalając powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. W sprawie powstały koszty sądowe związane ze stawiennictwem do Sądu jednego ze świadków w kwocie 96,30 zł. Stąd też Sąd nakazał również pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa kwotę 96,30 zł. tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych w sprawie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Pleskowicz-Olędzka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Wencka
Data wytworzenia informacji: