Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 1218/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Białymstoku z 2013-03-13

Sygn. akt V U 1218/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesława Kruczkowska

Protokolant: Irena Prochowicz

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 roku w Białymstoku

sprawy A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 08 czerwca 2012 roku, 28 czerwca 2012 roku, 28 czerwca 2012 roku

Nr (...)- (...)

- oddala odwołanie -

sygnatura akt V U 1218/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 08 czerwca 2012 r. odmówił przeliczenia podstawy wymiaru emerytury A. P. z uwzględnieniem wynagrodzeń zawartych w wyroku z 09 września 1992 r. oraz w umowie zlecenia z 15 czerwca 1976 r.

Następnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z 28 czerwca 2012 r. odmówił przeliczenia podstawy wymiaru emerytury A. P. z uwzględnieniem wynagrodzenia za 1990 r. z (...) S. A. w B..

Natomiast kolejną decyzją z 28 czerwca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił przeliczenia podstawy wymiaru emerytury A. P., gdyż w oparciu o przedstawione zarobki ustalono, że wskaźnik za 1966 r. wynosi 10,99 % a za 1967 r. – 5,27 %. Wskaźniki te są niższe od dotychczas przyjętych do wyliczenia wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia wynoszącego 173,81 % i przyjęcie ich spowodowałoby obniżenie wysokości emerytury.

W odwołaniu od powyższych decyzji A. P. wnosił o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury w oparciu o wynagrodzenie, które uzyskał w (...) w N., (...) S. A. w B. oraz GR-H (...) w S..

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Jako uzasadnienie swego stanowiska wskazał fakt, iż z umowy zlecenia z dnia 15 czerwca 1976 r. zawartej z (...) w N. nie wynika, czy wskazana kwota była wypłacana miesięcznie, czy dotyczy całego okresu trwania umowy, brak jest również informacji o objęciu ubezpieczeniem społecznym z tego tytułu. Ponadto organ rentowy uwzględnił do wyliczenia podstawy wymiaru emerytury wykazane w legitymacji ubezpieczeniowej wynagrodzenie za lata 1991,1992 z tytułu zatrudnienia w GR-H (...) opatrzone datą 14 października 1992 r. tj. późniejszą niż data wyroku Sądu. Natomiast z tytułu zatrudnienia w (...) S. A. w B. A. P. nie był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych a z treści umowy wynika, że była to umowa o dzieło.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

W dniu 17 maja 2012 r. A. P. złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniosek o ponowne przeliczenie emerytury.

Do wniosku dołączył umowę zlecenia zawartą 15 czerwca 1976 r. z Przedsiębiorstwem Państwowym Zakłady (...). Na podstawie tej umowy A. P. zobowiązał się do wykonania prac związanych z organizacją redakcji gazety zakładowej (...) oraz prac administracyjno-biurowych i redakcyjnych dotyczących przygotowania pierwszego numeru pisma w terminie do 01 września 1976 r. za wynagrodzeniem 8835 zł.

Kolejny dokument złożony wraz z wnioskiem z 17 maja 2012 r. to umowa zawarta 23 lipca 1990 r. pomiędzy (...) Towarzystwem (...) -Handlowym (...) S. A. w B. a A. P.. Na podstawie tej umowy odwołujący zobowiązał się do wykonania określonego w niej dzieła w terminie ustalonym na dzień 31 października 1990 r. za wynagrodzeniem 5.000.000 zł.

Ponadto A. P. dołączył wyciąg z protokołu rozprawy z 9 września 1992 r. toczącej sie przed Sądem Wojewódzkim w Białymstoku w sprawie V P 37/92, zawierający ugodę o treści: pozwany B. B. (1) właściciel Gospodarstwa (...) w S. zobowiązuje się wypłacić na rzecz powoda A. P. kwotę 30.000.000 zł tytułem zaległych wynagrodzeń w dwóch kolejnych ratach po 15.000.000 zł pierwszą płatną w dniu dzisiejszym, drugą ratę płatną do 9 października 1992 r. Złożony został również wyrok z 15 stycznia 1993 r. wydany w sprawie VI P 1110/92, którym Sąd Rejonowy w Białymstoku zasądził od pozwanego B. B. (1) właściciela Gospodarstwa (...) w S. na rzecz powoda A. P. odsetki od kwoty 15.000.000 zł w wysokości 60% płatne za okres od 10 października 1992 r. do dnia zapłaty.

Organ rentowy zaskarżonymi decyzjami odmówił wnioskodawcy przeliczenia emerytury na podstawie powyższych dokumentów.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009, nr 153, poz. 1227 ze zm.) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Przepis art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi, że wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1)z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2)z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3)  z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty,

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

Zgodnie z § 21 i 22 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności: 1) legitymacja ubezpieczeniowa; 2) legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia. Jednakże zgodnie z art. 473 kpc w postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu z zeznań świadków i z przesłuchania stron.

Odnosząc się do umowy zlecenia z 15 czerwca 1976 r. należy mieć na uwadze treść art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którym przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się następujące okresy: 1) składkowe, o których mowa w art. 6; 2) nieskładkowe, o których mowa w art. 7. Przepis art. 6 ust. 2 pkt 13a stanowi, że za okresy składkowe uważa się przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne pracy na obszarze Państwa Polskiego wykonywanej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz współpracy przy wykonywaniu takiej umowy objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki. W czasie realizacji przez odwołującego obowiązków wynikających z umowy zlecenia obowiązywał art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. nr 65, poz. 333) o następującej treści: ubezpieczenie nie obejmuje osób, które zawarły umowę, jeżeli osoby te są równocześnie pracownikami zatrudnionymi w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa wymiaru obowiązującego w danym zawodzie albo są objęte odrębnymi przepisami w zakresie zaopatrzenia emerytalnego lub ubezpieczenia społecznego. A. P. w okresie od 01 września 1974 r. do 30 listopada 1976 r. zatrudniony był na podstawie umowy o pracę w (...) Zakładach (...). Opłacanie składek z tytułu umowy o pracę wykluczało ubezpieczenie z tytułu umowy zlecenia. Wynagrodzenie wskazane w umowie zlecenia z 15 czerwca 1976 r. nie może być więc uwzględnione przy obliczaniu wysokości emerytury odwołującego albowiem umowa ta nie była objęta obowiązkiem ubezpieczenia.

Z treści umowy zawartej 23 lipca 1990 r. wynika, że jest to umowa o dzieło. Ten rodzaj umowy nie był objęty obowiązkiem ubezpieczenia. Gdyby nawet przyjąć, tak jak twierdzi odwołujący, że była to umowa zlecenia, to i tak wynagrodzenie wskazane w tej umowie. nie może być uwzględnione przy obliczaniu wysokości emerytury ponieważ w tym samym czasie A. P.był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w B. Wydawnictwie (...) (...)

Zarówno z ustaleń ZUS, jak też z zeznań świadka J. P. wynikało, że z tytułu powyższej umowy wnioskodawca nie został zgłoszony do ubezpieczenia społecznego i nie były opłacane składki. Ponadto w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 16 maja 2007 roku wydanym dla celów ustalenia wysokości emerytury wynagrodzenie określone tą umową nie zostało ujęte (k:24).

Wynagrodzenie A. P. uzyskiwane z tytułu zatrudnienia w Gospodarstwie (...) w S. organ rentowy uwzględnił do wyliczenia podstawy wymiaru emerytury w wysokości wskazanej w legitymacji ubezpieczeniowej. Odwołujący nie przedstawił żadnych obiektywnych dowodów potwierdzających jego twierdzenia, że kwoty wynikające z ugody zawartej 9 września 1992 r. przed Sądem Wojewódzkim w Białymstoku w sprawie V P 37/92 oraz wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku z 15 stycznia 1993 r. w sprawie VI P 1110/92 nie zostały objęte wpisami w legitymacji ubezpieczeniowej.

Poza tym brak możliwości ustalenia jakie składniki wynagrodzenia zostały objęte ugodą sądową i jakich konkretnie okresów dotyczyły oraz czy stanowiły podstawę wymiaru składek, aby dokonać przeliczenia podstawy wymiaru emerytury.

Z przytoczonych powyżej powodów, Sąd uznał, iż nie jest możliwe ustalenie podstawy wymiaru emerytury wnioskodawcy na nowo na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 477 14 § 1 kpc, orzeczono jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Celina Waszczeniuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Wiesława Kruczkowska
Data wytworzenia informacji: