Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 57/22 - wyrok Sąd Okręgowy w Białymstoku z 2022-10-28

Sygn. akt III K 57/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2022 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku, III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Mariusz Kurowski

Sędzia: Sądu Okręgowego Izabela Komarzewska

Ławnicy: Ewa Barbara Tagil

Andrzej Kuśmierz

Tadeusz Rosiński

Protokolant: Andrzej Wiszowaty

w obecności prokuratora: Bazylego Telentejuka

po rozpoznaniu w dniu 01.09 i 21.10. 2022 r. sprawy:

T. Ł. (Ł.), syna E. i D. z d. D., ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że: w dniu 23 września 2021 r. w B. w mieszkaniu nr (...) przy ul. (...), działając z ewentualnym zamiarem pozbawienia życia partnera B. S., dwukrotnie ugodził go nożem o długości brzeszczotu 20 cm, powodując ranę kłutą o głębokości około 4 cm w rzucie dolnym żeber prawych w okolicy linii środkowo-obojczykowej prawej z przecięciem żebra na głębokość 0,5 cm, a także ranę kłutą w okolicy pogranicza klatki piersiowej i kończyny górnej lewej, o kanale długości około 17 cm, z uszkodzeniem płuca lewego i następowym krwawieniem zewnętrznym oraz wewnętrznym, co skutkowało wstrząsem urazowo- krwotocznym, a w konsekwencji zgonem B. S., przy czym czynu tego dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność kierowania swoim postępowaniem z powodu organicznych zaburzeń osobowości,

to jest o czyn z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

I.  Oskarżonego T. Ł. uznaje za winnego tego, że w dniu 23 września 2021 r. w B., w mieszkaniu nr (...) bloku przy ul. (...) działając z zamiarem ewentualnym to jest przewidując i godząc się na pozbawienie życia B. S. dwukrotnie ugodził go nożem powodując ranę kłutą o głębokości około 4 cm w rzucie dolnym żeber prawych w okolicy linii środkowo-obojczykowej prawej z przecięciem żebra na głębokość 0,5 cm oraz ranę kłutą w okolicy pogranicza klatki piersiowej i kończyny górnej lewej o kanale długości około 18 cm z uszkodzeniem płuca lewego i następowym krwawieniem zewnętrznym oraz wewnętrznym, co skutkowało aspiracją krwi do miąższu płucnego z wyłączeniem znacznego stopnia fizjologicznej wymiany gazowej w płucach i następowym uduszeniem gwałtownym w przebiegu zachłyśnięcia się krwią, skutkującym zgonem B. S., przy czym czynu tego dopuścił się on mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność kierowania swoim postępowaniem z powodu organicznych zaburzeń osobowości to jest czynu z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. skazuje go, zaś na podstawie art. 148 § 1 k.k. wymierza mu karę 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 62 k.k. orzeka terapeutyczny system wykonania kary pozbawienia wolności.

III.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego T. Ł. nawiązki na rzecz pokrzywdzonych:

1.  M. S. (1) - w kwocie 60 000 (sześćdziesięciu tysięcy) złotych.

2.  K. S. - w kwocie 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych.

3.  Z. S. - w kwocie 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych.

IV.  Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 23 września 2021 r. godz. 20.00 do dnia 28 października 2022 r.

V.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. V. C. opłatę za obronę z urzędu oskarżonego w kwocie 1 254,60 (jednego tysiąca dwustu pięćdziesięciu czterech 60/100) złotych, w tym podatek VAT w kwocie 234,60 (dwustu trzydziestu czterech 60/100) złotych.

VI.  Zasądza od oskarżonego T. Ł. na rzecz oskarżyciela posiłkowego Z. S. tytułem zwrotu poniesionych wydatków kwotę 2 040 (dwóch tysięcy czterdziestu) złotych.

VII.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 600 złotych oraz obciąża go pozostałymi procesu.

Sędziowie

SO Mariusz Kurowski ……………………………………………

SO Izabela Komarzewska ………………………………………..........

Ławnicy:

Ewa Barbara Tagil …………………………………………………….

Andrzej Kuśmierz ……………………………………………………...

Tadeusz Rosiński……………………………………………………….

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK57/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. Ł.

Punkt I tenoru wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Trwający kilkanaście lat związek partnerski T. Ł. z B. S.. Wspólne zamieszkiwanie mężczyzn od wielu lat w nabytym przez tego ostatniego mieszkaniu nr (...) bloku przy ul. (...) w B..

Wyjaśnienia oskarżonego

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Zeznania M. K. (1)

559-560, 196v-197

Zeznania Z. S.

555v-556v, 95v

Od pewnego czasu przed zdarzeniem awantury pomiędzy mężczyznami, którzy na zmianę je wszczynali będąc w stosunku do siebie agresywnymi werbalnie jak i fizycznie. Ich podłożem w pierwszej kolejności nadużywanie przez ich obu alkoholu. Nadto pretensje B. S. do partnera, że nie pracując wydaje zarobione przez niego pieniądze, jak też co do jego niewierności. Z kolei ze strony T. Ł., że B. S. zbyt mocno nadużywa alkoholu narażając się na wykonywanie pracy w stanie nietrzeźwości.

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Zeznania M. K. (1)

559-560, 196v-197

Zeznania M. W. (1)

557-557v, 267v-268

Zeznania A. B. (1)

68-70, 93-94

Kserokopie notatników służbowych funkcjonariuszy Policji

209-217

Przebywanie w nocy z 22 na 23 września 2021 r. przez T. Ł. z innym mężczyzną i powrót po godz. 6.00 do zajmowanego wspólnie z B. S. mieszkania. Opuszczenie mieszkania przez T. Ł. przed powrotem z pracy jego partnera i udanie się do S., gdzie ze znajomą spożywał alkohol. Powrót parę minut przed godziną 19.00 dnia 23 września 2021 r. do wspomnianego mieszkania, w którym odpoczywał leżąc na łóżku i spożywając alkohol B. S..

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Zeznania A. B. (1)

68-70, 93-94

Protokół badania stanu trzeźwości

3

Wydruk wiadomości e-mail z informacją (...)

380-381

Protokół oględzin rzeczy (telefonu)

85-86

Płyta CD z nagraniem monitoringu

76, 237-239

Protokół oględzin rzeczy (płyty CD)

236-239

sprawozdanie oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok z opinią

336-344

Od razu po wejściu T. Ł. do mieszkania wykrzyczane przez B. S. pod jego adresem pretensje odnoszące się do jego niewierności, także poprzez wulgarne wyzwiska. Szybka reakcja na te słowa zirytowanego i równie mocno nietrzeźwego T. Ł. Polegająca na tym, że trzymając w ręku kuchenny nóż o 20 centymetrowej długości brzeszczotu, podszedł do leżącego na łóżku B. S., a następnie stojąc nad nim zadał mu nim dwa uderzenia.

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Zeznania M. W. (1)

557-557v, 267v-268

Zeznania A. B. (2)

68-70, 93-94

Protokół oględzin noża z załącznikiem

172-173, 375

protokoły oględzin miejsca zdarzenia

13-17, 18-20, 29-34

Zeznania J. W.

558-559, 100v

Zeznania M. S. (2)

620v-621v

Spowodowanie ww. uderzeniami nożem obrażeń ciała B. S. w postaci rany kłutej o głębokości około 4 cm w rzucie dolnym żeber prawych w okolicy linii środkowo-obojczykowej prawej z przecięciem żebra na głębokość 0,5 cm oraz rany kłutej w okolicy pogranicza klatki piersiowej i kończyny górnej lewej o kanale długości około 18 cm z uszkodzeniem płuca lewego i następowym krwawieniem zewnętrznym oraz wewnętrznym, które skutkowało aspiracją krwi do miąższu płucnego z wyłączeniem znacznego stopnia fizjologicznej wymiany gazowej w płucach i następowym uduszeniem gwałtownym B. S. w przebiegu zachłyśnięcia się krwią w kilka minut od zadania tych uderzeń, skutkujących jego zgonem. Przewidywanie i godzenie się T. Ł. na śmiertelny skutek swego działania.

Zeznania J. W.

558-559, 100v

Zeznania M. S. (2)

620v-621v

protokół zewnętrznych oględzin zwłok w miejscu ich znalezienia wraz z materiałem poglądowym

36-40, 49-51

Opinie biegłego lekarza sądowego

560-562, 623-623v

sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok z opinią

336-344

Protokół oględzin noża z załącznikiem

172-173, 375

Dokonanie przez T. Ł. powyższego zabójstwa z ograniczoną w stopniu znacznym zdolnością kierowania swoim postępowaniem z powodu organicznych zaburzeń osobowości.

Opinie sądowo - psychiatryczno - psychologiczne

277-287, 563-564

Nieudolne próby T. Ł. udzielenia pomocy rannemu B. S. w ciągu tych paru minut, w czasie których ów się dusił płynącą do płuc krwią. Polegające na przyniesieniu i uciskaniu ręcznikiem krwawiącej rany z okolicy pogranicza klatki piersiowej i kończyny górnej lewej.

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Zeznania J. W.

558-559, 100v

Zeznania M. S. (2)

620-621v

Protokoły oględzin miejsca zdarzenia

13-17, 18-20, 29-34

Podjęte przez T. Ł. próby zacierania śladów swego sprawstwa - poprzez umycie się z krwi, a następnie zadzwonienie o godz. 19.39 na numer alarmowy i prowadzenie rozmowy z dyspozytorem w sposób wskazujący na to, że B. S. jeszcze żyje, co nie było prawdą. Następnie schowanie noża, którym dokonał zabójstwa, do piekarnika w kuchni.

Zeznania J. W.

558-559, 100v

Zeznania M. S. (2)

620v-621v

Notatka Urzędowa

1-2

Protokoły oględzin miejsca zdarzenia

13-17, 18-20, 29-34

Płyta CD z nagraniem i protokół odtworzenia nagrania rozmowy z dyspozytorem numeru alarmowego

171, 236, 236v

Protokół oględzin rzeczy

87-87v, 91

Przybycie w przeciągu ok. 10 minut funkcjonariuszy Policji, którzy z uwagi na podejrzane zachowanie się T. Ł. dokonali jego zatrzymania.

Zeznania J. W.

558-559, 100v

Zeznania M. S. (2)

620v-621v

Protokół zatrzymania osoby

5

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

T. Ł.

Punkt I tenoru wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Agresywne zachowanie w związku oskarżonego z B. S. wyłącznie przez tego ostatniego.

Wyjaśnienia oskarżonego

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Zadanie wyłącznie jednego uderzenia przez T. Ł.. Nie godzenie się i nie przewidywanie przez T. Ł., że zadając B. S. uderzenia nożem o takich właściwościach w tak newralgiczne części ciała, nie pozbawi go życia.

Wyjaśnienia oskarżonego

110-111, 120-121, 125, 461v-462

Dzwonienie na numer alarmowy bezpośrednio po zadaniu tych uderzeń, nie zacieranie śladów popełnionej zbrodni zabójstwa.

Wyjaśnienia oskarżonego

110-111, 120-121, 125, 461v-462

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

W tej części wyjaśnienia znajdują oparcie w całym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Brak dowodu przeciwnego.

Zeznania M. K. (1)

Już w tym miejscu należy wskazać, że zeznania tego świadka sąd uznał za wiarygodne w całości. Powodem fakt, iż jest ona osobą obcą tak dla oskarżonego jak i pokrzywdzonego, która przypadkowo poznała obu ww. mężczyzn. Nie miała zatem powodu podawania nieprawdziwych okoliczności. Nie mniej istotnym jest, że analiza tych zeznań wskazuje, iż cechują się one szczerością. Zdaniem sądu M. K. (1) starała się jak najbardziej obiektywnie przedstawić związek oskarżonego z B. S.. Nie ukrywała także częstego i nad miarę spożywania alkoholu z ww. mężczyznami.

Zeznania Z. S.

W tej części zeznania te znajdują oparcie w ww. dowodach.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części wskazującej na negatywne zachowanie B. S. względem jego osoby. Wskazać jednakże wypada, że uznane za wiarygodne zeznania M. K. (1) jak i przypadkowego, a zatem wiarygodnego świadka M. W. (1) wskazują, że oskarżony podał jedynie korzystne dla niego okoliczności w postaci negatywnych zachowań B. S. względem jego osoby. Nie tylko mocno je uwypuklając celem przedstawienia siebie jako jego ofiary, ale przede wszystkim całkowicie pominął swoje agresywne zachowania względem pokrzywdzonego. Dlatego też wyłącznie część tych twierdzeń, znajdujących oparcie w zeznaniach ww. świadków, sąd uznał za wiarygodną. Do powyższego należy dodać, że kontekst wyjaśnień T. Ł. z zeznaniami kolejnego świadka w osobie A. B. (1), uzasadnia twierdzenie, że także niewierność oskarżonego była powodem wszczynanych przez B. S. awantur.

Zeznania M. K. (1)

Jak wyżej wskazano sąd uznał te zeznania za wiarygodne w całości z uwagi na wskazane wyżej okoliczności.

Zeznania M. W. (1)

Ja wyżej sygnalizowano sąd uznał te zeznania za w całości wiarygodne. Pochodzą bowiem od obcego dla oskarżonego i jego partnera świadka, który wyłącznie z racji mieszkania po sąsiedzku był w stanie wskazać pewne okoliczności. Istotnym jest, że M. W. (1) nie utrzymywał praktycznie żadnych kontaktów z ww. mężczyznami, co pozwala stwierdzić, że depozycje te są obiektywne.

Zeznania A. B. (1)

W ocenie sądu także zeznania tego świadka należy uznać za wiarygodne w całości. Ich część odnosząca się do wzajemnych relacji B. S. z oskarżonym znajduje oparcie w depozycjach M. K. (1) i M. W. (1). Pozostałą zaś część uwierzytelniają wyjaśnienia oskarżonego, wskazujące, że po przybyciu do mieszkania tuż przed zdarzeniem B. S. wyzywając go wulgarnymi słowami odnosił się do jego niewierności w ich związku.

Kserokopie notatników służbowych funkcjonariuszy Policji

Sporządzone przez będących na służbie funkcjonariuszy Policji dokumenty. Brak okoliczności osłabiających zaufanie do ich treści. Potwierdzają one interwencję w mieszkaniu przy ul. (...) w związku z wszczynanymi przez partnerów awanturami.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Sąd obdarzył wiarygodnością depozycje oskarżonego w zakresie, w którym wskazał, że w dniu 23.09.2021 r. przed powrotem B. S. z pracy on wyszedł z mieszkania przy ul. (...). Jak również, że tuż przed godź. 19.00 wrócił do niego i w mieszkaniu tym przebywał B. S. leżąc na łóżku i pijąc alkohol. Wskazać jednakże dla porządku wypada, że T. Ł. pominął w swej opowieści fakt, że wcześniejszą noc spędził poza domem z innym mężczyzną, co następnie stało się przyczyną wykrzykiwania po powrocie przez B. S. wyzwisk pod jego adresem - zarzucających mu niewierność.

Zeznania A. B. (1)

Jak wyżej wskazano całość zeznań tego świadka sąd obdarzył przymiotem wiarygodności. Dodać należy, że ich analiza prowadzi do wniosku, iż w poprzedzającą zdarzenie noc oskarżony zdradził swego partnera.

Protokół badania stanu trzeźwości

Dokument sporządzony przez bezstronnych funkcjonariuszy Policji na podstawie wyników prawidłowo skalibrowanego urządzenia pomiarowego. Brak okoliczności osłabiających wiarę w rzetelność jego treści. Wskazuje on, że w czasie zdarzenia T. Ł. znajdował się w stanie dużej nietrzeźwości - 1,45 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu (tj. ponad 3 %o).

Wydruk wiadomości e-mail z informacją (...)

Wydruk z dokumentacji przedsiębiorstwa przewozowego. Brak jakichkolwiek okoliczności osłabiających wiarygodność przekazanych informacji. Wskazać wypada, że dokument ów ukazuje, że rzeczywiście o godz. 14.31 oskarżony udał się do S., i po pobycie w tej miejscowości z adresu (...)wrócił na ul (...), który to kurs został ukończony o godz.18.52. Wskazać zatem wypada, że ów dowód w powiązaniu z poniższymi pozwala precyzyjnie i bez cienia wątpliwości wskazać, że T. Ł. do mieszkania przy ul. (...) wrócił tuż przed godź. 19.00.

Protokół oględzin rzeczy (telefonu)

Dokument sporządzony przez bezstronnych funkcjonariuszy Policji na podstawie oględzin telefonu komórkowego oskarżonego. Brak okoliczności osłabiających wiarę w rzetelność jego treści. Wskazać wypada, że koreluje on w całości z ww. wydrukiem przedsiębiorstwa przewozowego. Jeszcze bardziej istotnym jest, że ukazuje on, iż o godź. 19.25 T. Ł. zadzwonił do wspomnianego przedsiębiorstwa taksówkowego.

Płyta CD z nagraniem monitoringu

Nagranie monitoringu wykonane przez przedsiębiorstwo zajmujące się monitoringiem na osiedlu, na którym mieszkali B. S. z oskarżonym. Brak okoliczności osłabiających wiarę w rzetelność jego sporządzenia.

Protokół oględzin rzeczy (płyty CD)

Dokument sporządzony przez bezstronnych funkcjonariuszy Policji na podstawie oględzin ww. monitoringu. Brak okoliczności osłabiających wiarę w rzetelność jego treści. Wskazać wypada, że koreluje on w całości z protokołem oględzin telefonu jak i ww. wydrukiem przedsiębiorstwa przewozowego. Dodać wypada, że potwierdza on przyjazd T. Ł. parę minut przed godz. 19.00 pod blok, w którym mieszkał.

sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok z opinią

W tym miejscu należy wskazać, że sąd w całości uznał ów dokument za rzetelny. Został on bowiem sporządzony przez posiadającego niezbędne kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłego lekarza sądowego. W tym miejscu istotnym jest, że z jego treści wynika, iż B. S. w chwili śmierci był w stanie jeszcze większej niźli oskarżony nietrzeźwości (3,8%o promila).

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Części wyjaśnień odnoszących się do wszczęcia przez B. S. od razu po wejściu oskarżonego do mieszkania sąd dał wiarę. Znajduje ona potwierdzenie w zasadach logiki i doświadczenia życiowego. Udowodnionym zeznaniami świadka B. zostało, że T. Ł. spędził z nim wcześniejszą noc. Zgodnym zatem z ww. zasadami jest przyjęcie, że nietrzeźwy partner oskarżonego miał o to do niego pretensje. Także część wyjaśnień T. Ł., że z powodu kierowanych pod jego adresem wyzwisk podszedł do łóżka, na którym leżał jego partner, po czym zaatakował go zabezpieczonym w sprawie nożem, jest uznana za wiarygodną. Podobnie wskazany przez niego fakt uderzenia B. S. tym przedmiotem. W tej bowiem części wyjaśnienia te są potwierdzone zgromadzonymi w sprawie dowodami, w szczególności protokołami oględzin miejsca zdarzenia i sekcji zwłok. Podkreślić jednakże już w tym miejscu należy, że sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego o zadaniu wyłącznie jednego uderzenia.

Zeznania M. W. (1)

Jak wskazano zeznania te z ww. przyczyn zostały uznane za wiarygodne w całości. Dodać tu należy, że potwierdzają one awanturę w mieszkaniu ww. partnerów w dniu 23.09.2021 r. Istotnym jest, że wskazują one, iż wówczas świadek słyszał krzyk T. Ł., a nie pokrzywdzonego co przeczy, by wówczas wypowiadane były wyzwiska tylko przez pokrzywdzonego.

Zeznania A. B. (1)

Jak wyżej wskazano sąd z powyższych względów uznał te depozycje za wiarygodne. Zaznaczenia wymaga, że korelują one z ww. zeznaniami. Nadto wynika z nich, że jeden z partnerów obrażał wulgarnymi, odnoszącymi się do niewierności, drugiego z nich.

Protokół oględzin noża z załącznikiem

Dokument sporządzony przez bezstronnych funkcjonariuszy Policji w czasie czynności procesowych w ramach ich ustawowych uprawnień. Jego analiza potwierdza wyjaśnienia oskarżonego, że przedmiotowego noża użył on wobec B. S. skoro ów przedmiot jest zabrudzony krwią. Podkreślenia zatem wymagają właściwości tego przedmiotu. Jest to bowiem bardzo duży nóż o długości brzeszczotu wynoszącej ok. 20 cm.

Protokoły oględzin miejsca zdarzenia

Dokumenty sporządzone przez bezstronnych funkcjonariuszy Policji w czasie czynności procesowych w ramach ich ustawowych uprawnień. Brak okoliczności osłabiających zaufanie do ich treści. Podkreślić należy, że wprost wskazują, iż B. S. został zaatakowany i zmarł leżąc w swym łóżku.

Zeznania J. W.

Sąd uznał te zeznania za wiarygodne w całości. Pochodzą one od obcego dla oskarżonego i pokrzywdzonego bezstronnego funkcjonariusza Policji, który swe spostrzeżenia poczynił wskutek wykonywania służbowych czynności. Bark okoliczności osłabiających zaufanie do treści tych zeznań. Potwierdzają one, że B. S. zmarł leżąc na swym łóżku.

Zeznania M. S. (2)

Sąd uznał te zeznania za wiarygodne w całości. Pochodzą one od obcego dla oskarżonego i pokrzywdzonego bezstronnego funkcjonariusza Policji, który swe spostrzeżenia poczynił wskutek wykonywania służbowych czynności. Bark okoliczności osłabiających zaufanie do treści tych zeznań. Potwierdzają one, że B. S. zmarł leżąc na swym łóżku.

1.1.1

Zeznania J. W.

Zeznania te z ww. względów zostały uznane za wiarygodne. wskazać należy, że wynika z nich dobitnie, iż w momencie przybycia świadka na miejsce zdarzenia, a zatem o godz. 19.50 B. S. już nie żył i na jego ciele widoczne były plamy opadowe.

Zeznania M. S. (2)

Zeznania te z ww. względów zostały uznane za wiarygodne. wskazać należy, że potwierdzają one, że w momencie przybycia świadka na miejsce zdarzenia, a zatem o godz. 19.50 B. S. już nie żył i na jego ciele widoczne były plamy opadowe.

protokół zewnętrznych oględzin zwłok w miejscu ich znalezienia wraz z materiałem poglądowym

Sąd dał wiarę ww. dokumentowi w całości z uwagi na fakt, iż został on sporządzony przez uprawniony do tego organ procesowy korzystający z pomocy biegłego lekarza sądowego. Brak okoliczności osłabiających wiarę w rzetelność dokumentu. Do powyższego należy dodać, że ów dokumentu ukazuje, że B. S. był sporej tuszy człowiekiem. Porównując zatem jego sylwetkę i sylwetkę oskarżonego należy przyjąć, że oskarżony nie miał możliwości przeniesienia ciała pokrzywdzonego w inne miejsce, co koreluje z wnioskami płynącymi z protokołu oględzin miejsca zdarzenia.

Opinie biegłego lekarza sądowego

Sąd dał wiarę sporządzonym opiniom albowiem pochodzą one od posiadającego niezbędne kwalifikacje zawodowe i etyczne biegłego. Niezwykle istotnym jest, że przedmiotowe opinie jak i sporządzone przez tego biegłego sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok ujawnia, że B. S. w czasie zdarzenia został dwukrotnie ugodzony nożem. Przy czym określone przez biegłego jako pierwsze uderzenie, powodujące ranę kłutą ok. 4 cm w rzucie dolnym żeber było zadane z dość dużą siłą skoro nóż wbił się na ww. głębokość w żebro. Nie mniej istotnym jest, że w świetle tych opinii oba te uderzenia były każdorazowo nakierowane na istotne dla życia pokrzywdzonego organy.

sprawozdanie z oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok z opinią

Z wyżej wskazanych względów sąd dał wiarę ww. dokumentowi jaki sporządzonej wówczas opinii. Podkreślenia wymaga, że ów dowód ujawnia zadanie przez T. Ł. dwóch uderzeń pokrzywdzonemu. Wskazać należy, że ujawnia ono przyczynę zgonu B. S. ukazując bezpośredni związek między zadanymi przez oskarżonego uderzeniami nożem, a śmiercią pokrzywdzonego.

Protokół oględzin noża z załącznikiem

Jak wyżej wskazano dokument ów został uznany za wiarygodny w całości. Zaznaczenia zatem wymaga, że sąd przywołał go ponownie w tej części uzasadnienia celem uwypuklenia jak niebezpiecznego dla ludzkiego życia przedmiotu użył T. Ł..

Opinie sądowo - psychiatryczno - psychologiczne

Sąd dał wiarę powyższym opiniom z uwagi na doświadczenie biegłych oraz ich kwalifikacje etyczne.

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

W zakresie, w jakim oskarżony wskazał, że przyniósł po zadaniu śmiertelnego uderzenia (oznaczonego przez biegłego jako numer 2) przyniósł ręcznik i starał się zatamować wypływającą z B. S. krew, wyjaśnienia te korelują z wyżej wskazanymi dowodami, w szczególności protokołem oględzin miejsca zdarzenia. Wskazać należy na ujawnienie zakrwawionych ręczników, których pokrzywdzony nie mógł sam przenieść, a które znajdowały się z dala od jego ciała.

Zeznania J. W.

Z ww. względów zeznania te zostały uznane za wiarygodne w całości. Wskazać zatem wypada, że ujawniają one także wyżej w skazane zakrwawione ręczniki ukazujące próbę tamowania wypływającej z ciała pokrzywdzonego krwi.

Zeznania M. S. (2)

Z ww. względów zeznania te zostały uznane za wiarygodne w całości. Wskazać zatem wypada, że ujawniają one także wyżej w skazane zakrwawione ręczniki ukazujące próbę tamowania wypływającej z ciała pokrzywdzonego krwi.

Protokoły oględzin miejsca zdarzenia

Z powyżej wskazanych względów dokumenty te zostały uznane za wiarygodne. Podobnie jak wyżej ukazują one wspomniane zakrwawienia i zakrwawione ręczniki z dala od ciała B. S. potwierdzając w ww. zakresie twierdzenia oskarżonego.

1.1.1

Zeznania J. W.

Z wyżej przedstawionych względów zeznania te zostały uznane za w całości wiarygodne. Wskazać wypada, że ukazują one, iż po przybyciu funkcjonariuszy Policji T. Ł. początkowo w ogóle przeczył, by miał coś wspólnego ze śmiercią swego partnera. Nadto zmieniał podawane wersje wydarzeń. Z zeznań świadka jasno też wynika, że oskarżony był świeżo po kąpieli, praktycznie bez śladów krwi na swym ubraniu. Również podkreślenia wymaga zauważenie przez świadka krótko po przybyciu śladów opadowych na ciele B. S..

Zeznania M. S. (2)

Z wyżej przedstawionych względów zeznania te zostały uznane za w całości wiarygodne. Wskazać wypada, że ukazują one, iż po przybyciu funkcjonariuszy Policji T. Ł. początkowo w ogóle przeczył, by miał coś wspólnego ze śmiercią swego partnera. Nadto zmieniał podawane wersje wydarzeń. Zeznania tego świadka również potwierdzają, że oskarżony był świeżo po kąpieli, praktycznie bez śladów krwi na swym ubraniu. Podkreślenia także wymaga, iż zeznania te ujawniają rozmowę z ratownikami medycznymi, którzy oznajmili M. S. (2), że nie ma kogo ratować bo ów pokrzywdzony już od pewnego czasu nie żyje. Okoliczność ta koreluje z zapamiętanymi przez J. W. śladami opadowymi na zwłokach pokrzywdzonego.

Notatka Urzędowa

Dokument, którego rzetelność ww. policjanci potwierdzili w swych zeznaniach, i który koreluje z ich wypowiedziami.

Płyta CD z nagraniem i protokół odtworzenia nagrania rozmowy z dyspozytorem numeru alarmowego

Sąd dał wiarę ww. dokumentowi w zakresie faktu, że oskarżony przeprowadził tej treści rozmowę z dyspozytorem. Brak okoliczności osłabiających zaufanie do ww. dowodu. Istotnym jest, że ów dokument potwierdza, iż oskarżony zadzwonił na numer alarmowy o godź. 19.39.

Protokół oględzin rzeczy

Sąd dał wiarę temu dokumentowi w całości z uwagi na fakt, iż został on sporządzony przez uprawniony do tego organ procesowy. wskazać należy, że jego treść potwierdza słowa ww. funkcjonariuszy, że T. Ł. umył się i przebrał przed przyjazdem Policji.

1.1.1

Zeznania J. W.

Z wyżej przedstawionych względów zeznania te zostały uznane za w całości wiarygodne. zaznaczenia wymaga, że wynika z nich, iż do mieszkania przy ul. (...) dotarli oni około 10 minut od telefonicznego głoszenia.

Zeznania M. S. (2)

Z wyżej przedstawionych względów zeznania te zostały uznane za w całości wiarygodne. zaznaczenia wymaga, że wynika z nich, iż do mieszkania przy ul. (...) dotarli oni około 10 minut od telefonicznego głoszenia.

Protokół zatrzymania osoby

Sąd dał wiarę temu dokumentowi w całości z uwagi na fakt, iż został on sporządzony przez uprawniony do tego organ procesowy.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Tej części wyjaśnień przeczą zeznania uznanych za wiarygodne, bezstronnych świadków w osobach M. K. (1), M. W. (1). Wskazujących, że zdecydowanie bardziej agresywny słownie w tym związku był oskarżony. Choć jak wynika z zeznań świadka K. zdarzyło się B. S. użyć przemocy wobec partnera to jednakże on częściej krzyczał, zwłaszcza po podjętej przez niego próbie samobójczej.

Wyjaśnienia oskarżonego

Depozycjom T. Ł. o zadaniu jednego uderzenia czy też jego wątpliwości co do zadania dwóch uderzeń, przeczą kategorycznie wskazane i omówione wyżej dowody. Przypomnieć zatem jedynie wypada, że protokół oględzin miejsca zdarzenia w powiązaniu z protokołem oględzin zewnętrznych zwłok bez cienia wątpliwości ukazuje, iż B. S. został zaatakowany i zmarł leżąc na swym łóżku. Oczywistym zatem jest, że to uzbrojony w tak duży nóż oskarżony musiał do niego podejść i zadać mu te uderzenia. Notabene T. Ł. potwierdził ów fakt. Dodać w tym miejscu wypada, że sprawozdanie z oględzin i sekcji zwłok ujawnia, iż pokrzywdzony był człowiekiem o znacznej tuszy i miał wówczas 3,8%o alkoholu we krwi. Zasady doświadczenia życiowego zdaniem sądu pozwalają zatem wykluczyć, by B. S. przed otrzymaniem przedmiotowych uderzeń był w stanie podjąć jakąkolwiek fizyczną aktywność. Okoliczność ta wynika także faktu, że na jego rękach brak jest śladów obronnych (od noża, przed którym miałby się zasłaniać). Ów fakt koreluje także z wypowiedziami świadka W., który wskazał, że to krzyk oskarżonego słyszał krytycznego dnia. Nie negując zatem, że oskarżony był wyzywany przez partnera wulgarnymi słowami zdaniem sądu nie ma wątpliwości, że wyłącznie do tego ograniczała się aktywność B. S.. Natomiast T. Ł. podszedł do niego trzymając tak niebezpieczny przedmiot i go użył wobec nie broniącego się w jakikolwiek sposób pokrzywdzonego.

Sąd nie dał także wiary wyjaśnieniom oskarżonego, iż nie przewidywał i nie godził się na śmiertelny skutek swego działania. Kategorycznego podkreślenia wymaga, że T. Ł. użył tak niebezpiecznego narzędzia jak zabezpieczony w sprawie nóż o znacznej, bo 20 - centymetrowej długości brzeszczotu. Nie mniej istotnym jest, że zgromadzone dowody bez cienia wątpliwości wskazują, że zadał on nim dwa uderzenia. I za każdym razem kierował ostrze noża w newralgiczne dla ludzkiego życia organy. Podkreślenia wymaga, że nie jest potrzebna specjalistyczna wiedza, iż uderzenie człowieka nożem o takim rozmiarze w klatkę piersiową może zakończyć się jego zgonem. Równie istotnym jest, że siłę uderzenia, które zatrzymało się na żebrze należało ocenić jako znaczną. Jakkolwiek nie sposób określić, które z tych uderzeń zostało zadane jako pierwsze wskazać wypada, że niezależnie od ich sekwencji wskazują one, że T. Ł. winien liczyć się z ww. śmiertelnym skutkiem swego działania. Późniejsza zaś, nieudolna próba niesienia pomocy poprzez przykładanie ręczników do rany, nie wpływa na tę ocenę.

1.2.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Twierdzeniom oskarżonego jakoby bezpośrednio po zadaniu uderzeń zadzwonił na alarmowy numer przeczy analiza opisanych wyżej dowodów. Przypomnieć więc wypada, że obaj funkcjonariusze Policji, którzy jako pierwsi przybyli do tego mieszkania stwierdzili, że pokrzywdzony już od pewnego czasu nie żyje. Obaj też stwierdzili, że oskarżony wówczas wyglądał tak, jakby się przed ich przybyciem się wykąpał i przebrał. Nadto J. W. zapamiętał, że na ciele B. S. widział plamy opadowe. Te zaś w świetle opinii biegłego lekarza sądowego powstają na co najmniej 30 minut od chwili zgonu. Okoliczność ta w powiązaniu z ujawnionym ww. zeznaniami jak i sporządzoną przez tych policjantów notatką urzędową o ich przybyciu o godz. 19.50 wskazuje, że zgon B. S. nastąpił nie później niż około godz. 19.20. Fakt ów jest potwierdzony kolejną częścią opinii biegłego, który badając ciało pokrzywdzonego o godź. 22.00 wskazał, że jego zgon nastąpił od 3 do 5 godzin wstecz, a zatem pomiędzy 17.00 a 19.00. Nie mniej istotnym jest, że z tych opinii wynika, że do gwałtownego uduszenia w przebiegu zachłyśnięcia się krwią po zadaniu uderzenia oznaczonego nr 2 wystarczyło zaledwie kilka minut. Oczywistym jest, że wskazany przez biegłego na podstawie plam opadowych czas zgonu B. S. musi zawierać pewną tolerancję przez co nie sposób określić go co do minuty. Tym niemniej kategorycznego podkreślenia wymaga, że protokół oględzin telefonu oskarżonego ujawnia, że o godź. 19.25 dzwonił on do ratriotaxi w bliżej nieustalonym celu. Potwierdzeniem wykonania tej czynności jest sms z godz. 21.18 z prośbą o kontakt. Wyjaśnienia oskarżonego zaś nie wskazują, by była jakakolwiek przerwa w tej tak tragicznie zakończonej awanturze, która rozpoczęła się bezpośrednio po jego wejściu do mieszkania. Konkluzją tych rozważań jest przyjęcie, że całe zajście rozegrało się od momentu powrotu T. Ł. do tego mieszkania (ok. 19.00) do godź 19.25. Natomiast oskarżony, który dzwonił na numer alarmowy o godz. 19.39 i podczas tej rozmowy rzekomo upominał swego partnera, by się nie ruszał, już wówczas starał się stworzyć linię obrony przemawiając do zwłok swego partnera, udając, że to wszystko stało się przed chwilą, zaś on od razu wzywa pogotowie celem ratowania jego życia.

Zeznania J. P.

Zeznania te nie wniosły istotnych szczegółów do sprawy. Z uwagi na upływ czasu i charakter wykonywanej pracy świadek nie była w stanie wypowiedzieć się jednoznacznie co do czasu zgonu B. S., ani też odtworzyć, co konkretnie widziała po przybyciu na miejsce zdarzenia. Jakkolwiek stwierdziła, że w wypadku zauważenia plam opadowych zwyczajowo umieszcza tę informację na karcie Medycznych Czynności Ratunkowych, to indagowana dalej przyznała, że nie ma wątpliwości, iż w momencie jej przybycia pacjent nie żył. Nadto wskazała, że wygląd zwłok nie sugerował, iż do zgonu doszło kilka dni wstecz, a kilka godzin wstecz. To ostatnie twierdzenie powoduje, że należało uznać, iż świadek nie zwróciła uwagi na istotne dla ustalenia popełnienia przestępstwa okoliczności, na które zwrócił uwagę posiadający wyższe wykształcenie prawnicze świadek W..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, że analiza zgromadzonych w sprawie dowodów uzasadnia przyjęcie, iż T. Ł. w dniu 23 września 2021 r. w B., w mieszkaniu nr (...) bloku przy ul. (...) dopuścił się z zbrodni z art. 148 § 1 k.k. W ten sposób, że dwukrotnie ugodził B. S. nożem powodując dwie rany kłute: ranę o głębokości około 4 cm w rzucie dolnym żeber prawych w okolicy linii środkowo-obojczykowej prawej z przecięciem żebra na głębokość 0,5 cm, jak też ranę w okolicy pogranicza klatki piersiowej i kończyny górnej lewej o kanale długości około 18 cm z uszkodzeniem płuca lewego i następowym krwawieniem zewnętrznym oraz wewnętrznym, co skutkowało aspiracją krwi do miąższu płucnego z wyłączeniem znacznego stopnia fizjologicznej wymiany gazowej w płucach i następowym uduszeniem gwałtownym w przebiegu zachłyśnięcia się krwią, skutkującym jego zgonem B. S.. Sąd uznał, iż oskarżony tego czynu dopuścił się działając z zamiarem ewentualnym to jest przewidując i godząc się na pozbawienie ww. mężczyzny życia. Jak wskazano w powyższych rozważaniach, przemawia za tym rodzaj użytego do zadania uderzeń narzędzia, którym był bardzo duży ostry nóż, oraz sposób jego użycia w postaci uderzeń każdorazowo kierowanych w newralgiczne dla życia człowieka organy. Jeszcze bardziej istotnym jest fakt ponowienia przez oskarżonego ataku przedmiotowym nożem i dane jego ukierunkowanie. Okoliczności te kategorycznie wykluczają możliwość przyjęcia nieumyślności spowodowania śmiertelnego skutku. Tym samym wykluczają one możliwość przyjęcia kwalifikacji z art. 156 § 3 k.k, którą sąd na wstępie rozważał Z kolei fakt wieloletniego związku oskarżonego z B. S. i działanie z zamiarem nagłym przeczy, by zasadnym było przyjęcie zamiaru bezpośredniego.

Należy dodać że podzielając opinie sądowo - psychiatryczno - psychologiczne i wnioski z nich płynące sąd przyjął, że czynu tego T. Ł. dopuścił się mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność kierowania swoim postępowaniem z powodu organicznych zaburzeń osobowości. Okoliczność ta uzasadniła uzupełnienie kwalifikacji o dyspozycje art. 31 § 2 k.k.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. Ł.

I

I

Wymierzając karę sąd kierował się dyrektywami art. 53 k.k. nakazującymi uwzględnić zarówno okoliczności obciążające i łagodzące, mając także na uwadze limitującą funkcję stopnia winy oskarżonego.

Jako okoliczność obciążającą sąd potraktował motywy, jakie kierowały oskarżonym przy popełnieniu tego przestępstwa. Były nimi złość z powodu stawianych mu, może w nie najbardziej kulturalny sposób, ale jednak prawdziwych zarzutów jego zdrady. Równie istotnym jest, że prócz wypowiadania wulgarnych słów B. S. w żaden inny sposób nie sprowokował tego ataku skoro cały czas leżał na łóżku. Zdaniem sądu istotnym jest także sposób życia T. Ł. przed popełnieniem przestępstwa. Był on bowiem de facto utrzymankiem B. S. skoro ów zapewniał mu dach nad głową i stały dopływ pieniędzy z tytułu fikcyjnego zatrudnienia. Okoliczność posiadania pieniędzy ze sprzedaży mieszkania po matce niczego w tych ustaleniach nie zmienia. Nadto B. S. na rzecz oskarżonego dokonał zapisu mieszkania, w którym mieszkali co dobitnie wskazuje, że traktował on oskarżonego jako osobę mu bliską. T. Ł. zaś zdradzał swego partnera, był wobec niego agresywny i w konsekwencji z powodu niekulturalnych lecz słusznych zarzutów, pozbawił go życia.

Jedyną okolicznością łagodzącą, jakiej dopatrzył się sąd była uprzednia niekaralność oskarżonego. Nie jest nią kilkukrotne werbalne przyznanie się do sprawstwa skoro w ślad za tym poszły nie do końca szczere, mocno ukierunkowane na umniejszenie swej odpowiedzialności, wyjaśnienia.

Powyższe okoliczności w powiązaniu z limitującą funkcją niewielkiego stopnia winy oskarżonego, który jest co prawda dojrzałym mężczyzną o średnim wykształceniu, ale odpowiada w warunkach art. 31 § 2 k.k, uzasadniły przyjęcie, że karą słuszną i sprawiedliwą będzie kara 12 lat pozbawienia wolności.

T. Ł.

II

I

Sąd na podstawie art. 62 k.k. orzekł terapeutyczny system wykonania kary pozbawienia wolności Podzielił tym samym wnioski płynące z opinii sądowo psychiatryczno - psychologicznej. Wynika z nich, że organiczne zaburzenia osobowości, na które cierpi oskarżony, wraz z jego uzależnieniem od alkoholu, powodują istnienie wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia tego rodzaju czynu w przyszłości. Niezbędnym zatem jest wykonać orzeczoną karę w ww. sposób. Dodać należy, że biegłe na rozprawie zanegowały potrzebę orzeczenia wobec T. Ł. izolacyjnego środka zabezpieczającego.

T. Ł.

III

I

Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k, mając na uwadze złożony wniosek, orzekł od T. Ł. zadośćuczynienie na rzecz osób bliskich pokrzywdzonemu. Zdaniem sądu zasadnym było przyznać żądaną przez matkę B. S. kwotę. Zeznania Z. S. natomiast ukazują, że więzi pomiędzy wyżej wymienionymi były najbliższe. Oczywistym też jest, że najbardziej po śmierci nawet dorosłego dziecka cierpi rodzic. W zakresie pozostałych wnioskodawców należało zaś stwierdzić, że ujawnione zeznaniami Z. S. okoliczności uzasadniły miarkowanie wysokości zadośćuczynienia w stosunku do jego osoby i jego siostry gdyż ich więzi z pokrzywdzonym były dość luźne. Zdaniem sądu w ujawnionych okolicznościach kwoty po 10 000 zł na rzecz każdego z nich to kwoty stanowiące odpowiednią ich rekompensatę za spowodowaną tą zbrodnią krzywdę. W ocenie sądu wszystkie zasądzone sumy prawidłowo uwzględniają treść art. 445 § 3 k.c.

Do powyższego należy już tylko dodać, że sąd omyłkowo w tenorze wyroku jedynie wpisał, że jest to nawiązka podczas gdy treść powołanego przepisu jasno wskazuje, iż zostało orzeczone zadośćuczynienie.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. Ł.

IV

I

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 23 września 2021 r. godz. 20.00 do dnia wydania wyroku.

T. Ł.

V

V

Sąd zasądził na rzecz adw. V. C. opłatę w kwocie 1 254,60 zł za udzieloną oskarżonemu nieopłaconą pomoc prawną świadczoną z urzędu. Zdaniem sądu wskazana kwota jest adekwatna do nakładu pracy obrońcy i odpowiada stawkom przewidzianym w § 17 ust 1 pkt 2, ust 2 pkt 4 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03..10.2016 r. 1. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

T. Ł.

VI

VI

Sąd orzekł zwrot oskarżycielowi posiłkowemu koszty poniesionych wydatków w kwocie 2040 zł. Ustalając tę kwotę miał na uwadze treść kserokopii paragonu złożonego przez jego pełnomocnika. Jednakże w ocenie sądu żądana kwota jest wygórowana. Nie uzasadnia zasądzenie tej sumy nakład pracy pełnomocnika ani też jego wkład w przyczynienie się do wyjaśnienia sprawy. Udział pełnomocnika ograniczył się bowiem do złożenia kilku pism procesowych i udziału na dwóch terminach rozprawy głównej. Dlatego też w oparciu o przepisy § 11 ust 2 pkt 5 i ust. 7 oraz § 17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasadnym było przyznać kwotę nieco poniżej półtorakrotności stawki minimalnej.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

Mając na uwadze posiadany przez T. Ł. majątek sąd w oparciu o art. 627 k.p.k. obciążył go kosztami procesu, w tym opłatą na podstawie art. 1 ust 1 pkt 6 ustawy z 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Kamińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Okręgowego Mariusz Kurowski,  Sądu Okręgowego Izabela Komarzewska ,  Ewa Barbara Tagil ,  Andrzej Kuśmierz ,  Tadeusz Rosiński
Data wytworzenia informacji: