Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nie można również podzielić stanowiska obrońcy, kwestionującego okazanie świadkowi anonimowemu oskarżonego przez lustro weneckie, wobec faktu, że wcześniej dokonano tzw. okazania pośredniego przez prezentację jego wizerunku. (...)Warto również zauważyć, że w trakcie okazania wizerunku przeprowadzający tę czynność funkcjonariusz policji okazywał świadkowi anonimowemu nieaktualne zdjęcie oskarżonego wykonane dnia 31 lipca 2008 r. Weryfikacja, zatem rozpoznania wizerunku oskarżonego przez świadka anonimowego była zasadna i konieczne było bezpośrednie okazanie oskarżonego. (...)Oczywiście okoliczność, że świadek najpierw rozpoznał wizerunek oskarżonego, nie pozostawała bez wpływu na czynność okazania bezpośredniego.

Wprawdzie z okazanych mu na dwóch innych tablicach wizerunków całych postaci rozpoznał P. M. i M. L. (k.70,71). (...)Rozpoznała wprawdzie też P. M. i M. L. , ale jej również z niewiadomych powodów nie okazywano już wizerunku M. M. . (...)W dniu 13.03.12r. pokrzywdzonemu okazano ponownie tablicę z wizerunkami 4 mężczyzn wśród których był wizerunek P. M. ale i jednocześnie M. M. , (co nie było prawidłowe) i wówczas pokrzywdzony nie rozpoznał na tej tablicy żadnej osoby (k.95-96). (...)Okazanie wizerunku wiąże się bowiem z większą możliwością błędu.

(...)tablicy poglądowej mógł rozpoznać nie wizerunek sprawcy lecz wizerunek znany ze zdjęć na portalu(...)(...)Wskazać jednak należy, iż z materiału poglądowego na którym było zdjęcie oskarżonego T. T. wraz z wizerunkami jeszcze trzech mężczyzn wynika , iż tylko wizerunek jednego mężczyzny był podobny do wizerunku T. T. w zakresie fryzury i owalu twarzy , ale już nie w zakresie budowy ciała. (...)Do takiego opisu z wizerunków okazanych na tablicy poglądowej pasował tylko T. T. . Podkreślić należy co bagatelizuje Prokuratura, iż w toku rozprawy M. R. (2) powiedział, że obecnie już wizerunku sprawcy nie pamięta, ale mógł to być oskarżony.

(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. Powódka podniosła, że zachowania pozwanej naruszyły jej godność, dobre imię, a także prawo do prywatności i wizerunek. Sąd Okręgowy wyjaśnił, iż wizerunek to dostrzegalne, fizyczne cechy człowieka, tworzące jego wygląd i pozwalające na identyfikację osoby wśród innych ludzi oraz, że naruszenie wizerunku polega na jego utrwalaniu, przekształcaniu lub rozpowszechnianiu. (...)dobra osobistego powódki w postaci wizerunku ani też mu zagrozić, ponieważ w żadnej części tego protokołu nie posłużono się wizerunkiem powódki, a jedynie odnotowano najważniejsze elementy wypowiedzi powódki wygłoszonej w czasie Zgromadzenia.

Zezwolenie na rozpowszechnianie wizerunku może być udzielone w formie dowolnej; zgoda musi być jednak niewątpliwa. (...)Powyższe skutkowało oddaleniem powództwa w zakresie roszczeń związanych z ochroną naruszonego wizerunku. (...)Nie były uzasadnione zarzuty powódki co do nieudzielenia ochrony jej wizerunkowi. (...)Już wyżej wskazano, że brak jest podstaw do przypisania pozwanej odpowiedzialności za naruszenie prawa do wizerunku powódki.

Przed rozpoznaniem wizerunku oskarżonego na tablicy poglądowej świadek stosunkowo szczegółowo opisał wygląd kierowcy, co potwierdza predyspozycje percepcyjne świadka, co do zdolności postrzegania i odtwarzania zaobserwowanych szczegółów. Podkreślić należy jednocześnie, iż składając zeznania w dniu 30 października 2008 r. (k-5776) świadek wyjaśnił, iż u podstaw jego wątpliwości związanych z okazaniem wizerunku osób w dniu 25 sierpnia(...)(...)Oczywistym również pozostaje, iż walor dowodowy okazania bezpośredniego jest nieporównywalnie wyższy niż okazania wizerunku z uwagi na bardziej dynamiczny(...)Niemożność jego dokonania, co również podkreślano wielokrotnie w orzecznictwie sądowym, nie prowadzi jednak do wniosku, iż okazanie wizerunku osoby dokonane w niezbyt odległym odstępie czasowym od samego zdarzenia, pozbawione jest wartości dowodowej, jak zdaje się twierdzić obrońca oskarżonego.

Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, iż narusza ona dobra osobiste powoda takie jak cześć, dobre imię, godność i prawo do wizerunku. (...)Nie uzyskali nawet pewności czy sąd zezwolił na publikację wizerunku powoda. (...)Nadto w ocenie Sądu I instancji pozwany naruszył również wizerunek powoda. (...)Sąd Okręgowy zaznaczył przy tym, że zgoda na publikację wizerunku powoda została wyrażona na czas toczącego się wówczas procesu karnego, nie zaś dożywotnio.

Zdjęcie z wizerunkiem nienarodzonego dziecka powódki było nierozpoznawalne dla osób trzecich, nie pozwalało na identyfikacje poczętego dziecka powódki. (...)Sąd uznał, że w odniesieniu do tej powódki nie można mówić o naruszeniu dóbr osobistych w postaci prawa do wizerunku. (...)Od tak rozumianego wizerunku należy odróżnić portret, będący materialnym nośnikiem, w którym został utrwalony wizerunek. (...)Zdaniem sądu brak jest podstaw, by mówić o wizerunku małoletniej, ani o doznanej przez małoletnią na skutek rozpowszechnienia jej zdjęć USG w pozwanej placówce jakiejkolwiek krzywdy, nie można zatem uznać, że doszło do naruszenia jej dóbr osobistych w postaci prawa do wizerunku.