Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o następujące dowody: Notatkę urzędową (k. 1, 17), zdjęcie z fotoradaru (k. 4, k. 28, k. 29), zdjęcie z wizerunkiem obwinionej (k. 26), świadectwo legalizacji (k. 30), wyjaśnienia obwinionej (k. 64v). (...)Niemniej jednak wizerunek obwinionej odpowiada wizerunkowi kierującej, utrwalonemu na zdjęciu z fotoradaru. (...)(...)do przetwarzania obrazu pojazdu i wizerunku kierującego to brak jest podstaw do uznania, iż dowód w postaci zdjęcia z fotoradaru nie może być wykorzystany w toku postępowania prowadzonego przeciwko obwinionej. (...)(...)postępowania zarejestrowanym obrazem samochodu i wizerunku.

Powódka żądała od pozwanej zaprzestania naruszenia jej dóbr osobistych w postaci prawa do prywatności, ochrony wizerunku i nietykalności mieszkania a także żądała nakazania pozwanej usunięcia kamer zainstalowanych na elewacji północnej, wschodniej i zachodniej budynku pozwanej. Nie ulega żadnych wątpliwości, iż dobrem osobistym jest wizerunek człowieka i idące za tym prawo do ochrony tegoż wizerunku. (...)To z kolei narusza prawo do prywatności powódki, jej prawo do ochrony wizerunku i jej prawo do ochrony nietykalności mieszkania. (...)(...)naruszenia prawa do prywatności, ochrony wizerunku ( poprzez jego nieuprawnione i nieuzasadnione nagrywanie) i prawa nietykalności mieszkania ( domu).

Sąd Rejonowy ustalił, że statut fundacji w § 2 pkt 1.1. określał cele fundacji jako promocja i ochrona wizerunku RP oraz polskiej gospodarki. (...)Sąd Rejonowy wywiódł, że przedstawianie jedynie negatywnego wizerunku wymiaru sprawiedliwości - sądownictwa w Polsce, trudno uznać za realizację celu fundacji polegającego „na promocji i ochronie wizerunku Rzeczypospolitej Polskiej oraz polskiej gospodarki”. (...)W stanie faktycznym niniejszej sprawy fundator w statucie zdecydował, że celem fundacji będzie m.in. promocja i ochrona wizerunku RP oraz polskiej gospodarki. (...)Prezydent (...) W. uzasadniał wniosek, że kampania „Sprawiedliwe Sądy” kreowała negatywny wizerunek wymiaru sprawiedliwości.

Trzeba bowiem pamiętać, że okazanie wizerunku osoby stanowi samodzielną, istotną czynność procesowo-kryminalistyczną warunkującą skuteczność procesu wykrywczego i posiadającą określoną wartość dowodową. W tym kontekście wypada przypomnieć, że pokrzywdzona N. B. , nim doszło do czynności okazania wizerunku, dość szczegółowo opisała wygląd obu(...)a następnie w toku okazania wizerunku Ł. S. rozpoznała go jednoznacznie jako tego ostatniego napastnika, właśnie na podstawie w/w cech. (...)Nie sposób przy tym nie zauważyć, że z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd meriti rozważał problem okazania wizerunku oskarżonego przed okazaniem jego osoby. (...)Dostrzegał również, że okazanie wizerunku nie pozostawało bez wpływu na czynność okazania bezpośredniego.

W opinii Sądu I instancji opublikowanie zdjęcia powódki stanowi naruszenie jej prawa do wizerunku. (...)Świadek W. G. zeznał, że powódka nie udzielała zgody na wykonanie i rozpowszechnienie jej wizerunku utrwalonego na fotografii. (...)Prawidłowe jest także stanowisko Sądu Okręgowego, że w spornym materiale prasowym bezprawnie ujawniony został wizerunek I. G. . (...)Strona pozwana nie wykazała przy tym, aby na publikację wizerunku uzyskała zgodę powódki.

Oznacza to, że "osoba jej udzielająca musi mieć pełną świadomość nie tylko formy przedstawienia jej wizerunku, ale także miejsca i czasu publikacji, zestawienia z innymi wizerunkami i towarzyszącego komentarza". Zgoda dotyczy nie samego "abstrakcyjnego" rozpowszechniania wizerunku, lecz odnosi się do znanych udzielającemu zgodę, konkretnych warunków rozpowszechniania wizerunku; chodzi tu np. o osobę(...)jej komentarz, zestawienie z innymi wizerunkami itd. (...)Powódka nie aprobowała publikacji swojego wizerunku, a zgoda w tym zakresie musiała być wyraźna. (...)Takimi dobrami są cześć, godność, wizerunek, dobre imię, itd.

Sporne w doktrynie i orzecznictwie jest zagadnienie czy osobie prawnej przysługuje dobro osobiste w postaci wizerunku. (...)Nie jest bowiem wizerunkiem osoby prawnej w szczególności wizerunek miejsca jej siedziby (por. także wyrok SN z 7.03.2003 r., I CKN 100/01, Legalis 58171, wyrok SA w Warszawie z 20.10.2014 r., I ACa 456/14, Legalis 1163301, wyrok SA w Krakowie z 5.12.2012 r., I ACa 1224/12, Legalis 1025557). (...)Oczywistym jest przy tym, że wizerunek osoby prawnej nie jest prostym odpowiednikiem wizerunku człowieka. (...)Ta część miasta ma zatem szczególne znaczenie dla budowania wizerunku miasta w oczach turystów, ale i samych poznaniaków.

Naruszenie wizerunku polega na jego rozpowszechnianiu, utrwalaniu i przekształcaniu. (...)Odnosząc się do zilustrowania tekstu zdjęciami z wizerunkiem powoda Sąd odwołał się do art. 81 prawa autorskiego, który stanowi w ust. 1, że rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. (...)Jego wizerunek był wielokrotnie upubliczniany, co wykazali pozwani. (...)Taki cel wykorzystania wizerunku jest w tej sprawie oczywisty zarówno z uwagi na tytuł i wzmiankę towarzyszące wizerunkowi powoda na okładce tygodnika, jak i z uwagi na treść zamieszczonej w nim publikacji poświęconej głównie powodowi.