Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd meriti z najwyższą pieczołowitością dążył do ustalenia wpływu upicia się na świadomość oskarżonego i znaczenia wykrytej w kilka lat po zabójstwie choroby neurologicznej (stwardnienie rozsiane).

II. S. L. cierpi od 1985 r. na stwardnienie rozsiane, z czym związane jest jego znaczne ograniczenie w samodzielnej egzystencji.

Zmarły od 29 roku życia chorował na stwardnienie rozsiane.

Wtedy też zachorował na stwardnienie rozsiane.

Choruje bowiem na stwardnienie rozsiane.

E. K. zakończyła pracę zawodową w 2008 r. z uwagi na konieczność pomocy córce, chorej na stwardnienie rozsiane. (...)W toku badania psychologicznego u K. K. w dniu 13 stycznia 2010 r. stwierdzono występowanie znacznych zaburzeń poznawczych charakterystycznych dla ograniczonego, rozsianego uszkodzenia mózgu, zaburzoną orientację w czasie i miejscu, deficyty w zakresie procesów pamięciowych oraz uczenia się.

Werdykt jest miażdżący: stwardnienie rozsiane. (...)Jeśli nie ma rzutów, pacjent może latami normalnie funkcjonować – mówi B. D. ze stowarzyszenia (...) , skupiającego osoby chore na stwardnienie rozsiane. […] To trudny czas. (...)Na początku 2016 roku zdiagnozowano u niej stwardnienie rozsiane. (...)Na początku 2016 roku zdiagnozowano u niej stwardnienie rozsiane.

W okresie od 11 do 15 grudnia 2013 r. ubezpieczona była hospitalizowana w Szpitalu (...) w S. z rozpoznaniem stwardnienie rozsiane, postać rzutowo-zwalniająca.