Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)inspektora w dziale licencjonowania personelu lotniczego, w oparciu o umowy o świadczenie usług/zlecenia. (...)Poza tym nie uzyskał prawa do emerytury ani - biorąc pod uwagę wiek - nie był jeszcze do tego świadczenia uprawniony. (...)W tym drugim przypadku zachodzi sytuacja, gdy do wydania przez organ rentowy niezgodnej z prawem decyzji odmawiającej wypłaty świadczenia doszło, mimo że było możliwe wydanie decyzji zgodnej z prawem, czyli w wyniku błędu organu rentowego. (...)Błąd w wykładni lub niewłaściwym zastosowaniu prawa ma miejsce wówczas, gdy organ rentowy wydaje decyzję odmawiającą ustalenia prawa, z uwagi na błędną interpretację relewantnych przepisów prawa w prawidłowo ustalonym stanie faktycznym.

Wobec powyższego, wniósł o uchylenie i zmianę decyzji poprzez zastosowanie art. 56 ust. 6a ustawy Prawo Energetyczne tj. odstąpienie od wymierzenia kary powodowi wobec znikomego stopnia szkodliwości czynu oraz natychmiastowego zaprzestania naruszania prawa przez powoda. (...)Jak wskazano powyżej, podstawą nałożenia na powoda kary pieniężnej może być naruszenie przez niego przepisów art. 11, 11c ust. 3 i 11d ust. 3 Prawa energetycznego . (...)Powód powinien zatem prowadzić działalność w taki sposób, aby nie naruszać przepisów prawa. (...)Nałożona na powoda kara finansowa odpowiada przepisom prawa, a jej wysokość gwarantuje osiągnięcie prewencyjnych i represyjnych celów.

Kary pieniężne, wymierzane na podstawie ustawy Prawo energetyczne , stanowią rodzaj sankcji administracyjno-karnej. (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)W świetle powyższego należało uznać, że naruszenie ograniczenia wprowadzonego art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne nie jest równoznaczne z naruszeniem ograniczenia wprowadzonego na podstawie art. 11d ust. 3 tej ustawy. W ocenie Sądu brak jest zatem podstaw do nałożenia na powoda kary na podstawie art. 56 ust. 3a ustawy Prawo energetyczne za naruszenia ograniczenia wprowadzone na innej podstawie niż wymienione w niniejszym przepisie.

Odtworzenie przebiegu granic według stanu prawnego wymaga ustalenia na podstawie dokumentów i innych dowodów jaki jest zakres prawa własności. (...)Do takich wniosków i okazania na gruncie doszło wówczas, kiedy wnioskodawczyni podjęła czynności związane z nabyciem prawa własności działki ewid. nr (...) . (...)S. C. żadnych działań nie mógł już podejmować po wyzbyciu się swego prawa. (...)Linia ta stanowi granicę prawną nieruchomości, a tym samym wyznacza zakres prawa własności wnioskodawczyni w odniesieniu do działki ewid. nr (...) .

(...)strona pozwana podniosła, że port lotniczy nie jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody zgodnie z art. 435 k.c. , a ponadto ustawodawca w art. 129-136 ustawy Prawo ochrony środowiska uregulował samodzielne podstawy(...)(...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Prawo ochrony środowiska, jest terminem zawitym, a nie terminem przedawnienia”. (...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem” (OSNC nr 4/2014, poz.47).

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie: 1 naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 56 ust. 1 pkt. 3a w zw. z art. 11c ust. 2 pkt. 2 ustawy Prawo energetyczne , w zakresie w(...)z art. lid ust. 3 Prawa energetycznego . (...)Stosownie do treści art. 56 ust. 3a ustawy - Prawo energetyczne , karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 . (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)Zgodnie z treścią art. 56 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 .

Powodowie wywiedli swoje żądanie z ust. 4 art. 129 prawa ochrony środowiska, według którego z roszczeniem, o jakim mowa w ust. 1 - 3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio na podstawie § 143 wyżej wskazanego rozporządzenia Rady Ministrów do aktów prawa miejscowego. (...)Nieskorzystanie z przyznanego uprawnienia nie może uzasadniać formułowania zarzutów naruszenia praw powodów do równego traktowania, ochrony własności czy też zasady zaufania do państwa, lojalności państwa wobec obywatela i prawa do sądu. Oczywiście racje mają powodowie wskazując, że prawo własności jest prawem konstytucyjnie chronionym, jednak zapominają, że również to prawo może zostać ustawowo ograniczone, choćby ze względu na ważny interes społeczny lub państwowy.

Teza orzeczenia: bez tezy

(...)września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności i orzekł o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na rzecz(...)w kw nr (...) w prawo własności (d: decyzja k. 92). (...)W prawie rzeczowym użytkowanie oznacza ograniczone prawo rzeczowe określone w art. 252 k.c. , instytucję odrębną od użytkowania wieczystego, uregulowanego w tytule II drugiej księgi kodeksu cywilnego . (...)Podobieństwo to spowodowało dopuszczenie możliwości nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, na której takie prawo zostało wcześniej ustanowione, przez zasiedzenie biegnące przeciwko jej użytkownikowi wieczystemu, który nie wykonywał związanego z tym posiadania. (...)Nie jest zatem dopuszczalne powstanie prawa użytkowania wieczystego przez zasiedzenie.