Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej (ust. 3). (...)Zgodnie z treścią art. 23 ust. 5 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Wprawdzie Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzona w G. w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. w dniu 19 maja 1956 roku (Dz.

W dalszej kolejności Sąd pierwszej instancji wskazał również, że sąd powszechny związany jest ratyfikowanymi w drodze ustawy umowami międzynarodowymi, które po ich ogłoszeniu w(...)niezgodności ustawy z ratyfikowaną umową międzynarodową pierwszeństwo ma umowa międzynarodowa. (...)Przepis ten bowiem odnosi się do dochodzenia odszkodowania za szkodę spowodowaną wydaniem aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją RP lub ratyfikowaną umową międzynarodową, a nie sytuacji, w której strona dochodzi zwrotu nienależnie pobranej opłaty.

Wszystkie przedstawione przez pozwanego pracodawcę dokumenty w postaci „Rozliczeń wyjazdów międzynarodowych” oraz (...) są podpisane przez powoda. Wszystkie kwoty widniejące na przedstawionych przez pozwanego pracodawcę dokumentach w postaci „Rozliczeń wyjazdów międzynarodowych” oraz (...) zostały powodowi wypłacone przez pozwanego. (...)Wszystkie przedstawione przez pozwanego pracodawcę dokumenty w postaci „Rozliczeń wyjazdów międzynarodowych” oraz (...) są podpisane przez powoda. (...)Jak ustalił Sąd na podstawie dokumentów w postaci „Rozliczeń wyjazdów międzynarodowych” oraz (...) , całe wynagrodzenie miesięczne powoda rzeczywiście oscylowało wokół kwoty 4.200 zł netto.

Ustalił dalej Sąd Okręgowy, że prezesem spółki (...) od dnia jej założenia był i obecnie jest J. G. , a spółka ta zajmuje się wykonywaniem usług transportu w transporcie międzynarodowym jak i krajowym małymi samochodami czyli do 1,5 tony. (...)W roku 2016 spółka (...) zmieniła ubezpieczenie w zakresie międzynarodowych przewozów na krajowe w spółce (...) . (...)Jako podstawę dochodzonego roszczenia powódka podała umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu krajowym i międzynarodowym z dnia 23 grudnia 2015 r. (...)W niniejszej sprawie, zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 OWU oraz § 3 pkt 14 OWU, warunkiem przyjęcia odpowiedzialności pozwanego z tytułu umowy ubezpieczenia przewoźnika w ruchu międzynarodowym było wystawienie listu przewozowego na ubezpieczającego.

Pozwany K. K. wykonywał czynności kierowcy samochodu ciężarowego na trasach międzynarodowych. (...)Pozwany od 40 lat pracuje jako kierowca międzynarodowy. (...)Syn pozwanego – M. K. również jest kierowcą międzynarodowym i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie około 5.000 zł netto miesięcznie. (...)Syn pozwanego – M. K. również jest kierowcą międzynarodowym i jego miesięczne wynagrodzenie wynosi około 5.000 zł.

W granicach sumy gwarancyjnej ochroną ubezpieczeniową objęta była też odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego z tytułu szkód spowodowanych opóźnieniem w przewozie, do wysokości przewoźnego – dla przewozów międzynarodowych. (...)(...)cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym, który jest podstawą odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, ubezpieczeniu podlega wyłącznie przesyłka towarowa w międzynarodowym transporcie samochodowym, nie zaś środek transportu który jest ona przewożona. (...)Tym samym w niniejszej sprawie nie zachodzą podstawy odpowiedzialności pozwanego wobec powoda za zniszczenie przesyłki przewożonej w międzynarodowym transporcie samochodowym. (...)Konwencji o Umowie Międzynarodowego P. Towarów (Dz.

Pozwany miał licencję na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, na podstawie której świadczył na rzecz powoda odpłatne usługi przewozowe. (...)Pozwany K. T. dokonał zgłoszenia obu szkód do (...) Spółki Akcyjnej z tytułu umowy ubezpieczenia OC przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym. (...)Okolicznością przemawiającą również za tym, iż pozwany świadczył usługi przewozu międzynarodowego było objęcie pozwanego umową ubezpieczenia transportowego, której przedmiotem była odpowiedzialność cywilna przewoźnika krajowego w ruchu międzynarodowym. (...)Z treści art. 1 ust. 3 pr. przew. wprost wynika zaś, że przepisy tej ustawy nie mają zastosowania do przewozów międzynarodowych regulowanych przez konwencje międzynarodowe.

Wnioskodawca, składając projekt ustawy, zwrócił uwagę, że praca kierowców polega na prawie stałym pobycie poza domem, zwłaszcza kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe. (...)W orzecznictwie Sądu Najwyższego powstała radykalna rozbieżność w kwestii rekompensowania kierowcom zatrudnionym w transporcie międzynarodowym kosztów noclegów podczas odbywania podróży służbowych. (...)Należy przypomnieć, że Sąd Najwyższy podjął uchwały w następstwie rozbieżności orzecznictwa w kwestii rekompensowania kierowcom zatrudnionym w transporcie międzynarodowym kosztów noclegów podczas odbywania podróży służbowych. (...)Należy przypomnieć, że Sąd Najwyższy podjął wskazane uchwały w następstwie rozbieżności orzecznictwa w kwestii rekompensowania kierowcom zatrudnionym w transporcie międzynarodowym kosztów noclegów podczas odbywania podróży służbowych.