Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Za Sądem Najwyższym należy więc przyjąć, iż sprawcą czynu zabronionego, w zespół znamion którego wchodzi „wprowadzenie do obrotu” a tak właśnie jest w cytowanej ustawie – Prawo farmaceutyczne, może być tylko osoba, która niejako pierwotnie wprowadziła towar do obrotu, gdyż w tym pojęciu nie mieszczą się kolejne transakcje. W związku z tym nie (...)

(...)oryginalnych produktów, albowiem stanowi to tajemnicę producenta leków, skutkiem czego nie(...)(...)oryginalnych z uwagi na istnienie tajemnicy handlowej, wprowadzane przez oskarżonego leki(...)

(...)przekazanych T. O. informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa spółki (...) sp. z(...)tym wydanie mu elementów stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa spółki (...) sp z(...)

Przy wniosku kredytowym powodowie wyrazili zgodę na udostępnienie przez (...) Bank S.A. ich danych osobowych i objętych tajemnicą bankową na rzecz (...) S.A.(...)ich danych osobowych i objętych tajemnicą bankową na rzecz (...) SA(...)

W toku postępowania prowadzonego w sprawie naruszenia tajemnicy korespondencji przez funkcjonariusza nie stwierdzono, by taka sytuacja miała miejsce. (...)Zgodnie więc z treścią art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

Likwidator podał nadto, iż nie mógł od prawników kancelarii wymagać, aby naruszając tajemnicę adwokacką opowiadali o czynnościach jakie podejmowali na rzecz innych podmiotów. (...)Z uwagi na tajemnicę adwokacką dyskusyjne pozostaje czy winien był informować likwidatora o podjętych czynnościach.

Przy wniosku kredytowym powód wyraził zgodę na udostępnienie przez (...) Bank S.A. jego danych osobowych i objętych tajemnicą bankową na rzecz (...) S.A.(...)jego danych osobowych i objętych tajemnicą bankową na rzecz (...) SA(...)

Pozwany powoływał się także na okoliczność, że informacje o nieprawidłowościach ujawnionych przez kontrolerów działających pod egidą Ministra Zdrowia uzyskał jeszcze przed sporządzeniem raportu, jednak nie może ujawnić ich źródła z uwagi na tajemnicę dziennikarską. (...)Co więcej, twierdzenie pozwanego o tym, że publikując artykuły korzystał z informacji, których źródło objęte jest tajemnicą dziennikarską, nie poddaje się weryfikacji.

Nadano mu stopień kaprala MO. 2 kwietnia 1984 r. odwołujący podpisał teksty: zobowiązania o zachowaniu tajemnicy państwowej i służbowej oraz ślubowania funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej. (...)(...)(...) oraz przepisami dotyczącymi ochrony tajemnicy państwowej i służbowej.