Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W art. 1 i 2 tej ustawy określone zostały definicje tajemnicy państwowej i tajemnicy służbowej. (...)Ustawa określiła z dokładnym podziałem informacje stanowiące tajemnicę państwową oznaczoną klauzulą tajne oraz oznaczone klauzulą ściśle tajne. Wykaz, który stanowi załącznik do ustawy, miał charakter zamknięty (tzw. numerus clausus informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową). (...)Inaczej został skonstruowany system ochrony informacji stanowiących tajemnicę służbową.

(...)realizacji zobowiązań przedsiębiorstwa i złamania tajemnicy bankowej. (...)W pozwie wyszczególnione zostały kwoty składające się na sumę żądanego odszkodowania, aczkolwiek bez wyjaśnienia w jaki sposób określił powód np. rozmiar szkody z tytułu „doprowadzenia do zlikwidowania 30-letniej firmy” , „złamania tajemnicy bankowej”.

III, s. 473, Warszawa 1981), że wyraz ten oznacza: „utrzymywany, odbywający się w tajemnicy; niepodany do wiadomości publicznej; głęboko ukryty, nikomu nieznany, utajniony, skryty”. (...)(...)i jej przebieg ma pozostać tajemnicą, w szczególności wobec tych osób i środowisk, których miały dotyczyć przekazywane informacje” (….).

Prawo dostępu do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych, a także ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorstwa.

Jego zadaniem było również zapobieżenie praktykowanym przez banki odmowom wypłat z powołaniem się na brak podstawy prawnej i tajemnicę bankową. (...)Zatem również w ocenie Sądu Apelacyjnego w Katowicach nastąpiło w tym przypadku podanie osoby uprawnionej, a nie należy przecież zapominać, iż bank mimo wszystko jest zobowiązany do zachowania tajemnicy bankowej.

Brak bezprawności działania o stronie pozwanego skutkował oddaleniem powództwa w oparciu o przepis art. 24 k.c. , a jednocześnie czynił zbędnym prowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność skutków jakie naruszenie tajemnicy korespondencji wywołało dla życia i zdrowia powódki. (...)Wbrew ocenie apelującej, Sąd pierwszej instancji rozpoznał istotę sprawy, ustalając i rozważając, czy istnieją okoliczności faktyczne uzasadniające przypisanie pozwanemu odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych powódki, a w szczególności tajemnicy korespondencji. (...)O ile zatem rację ma apelująca, że jednym z dóbr osobistych człowieka jest tzw. tajemnica korespondencji, a więc szczególne prawo,(...)sposób przypisać pozwanemu naruszenie tej tajemnicy jako dobra osobistego powódki. Przyjmuje się w orzecznictwie, że tajemnica korespondencji jako dobro osobiste, przysługuje nie tylko osobom fizycznym, ale i prawnym.

Wnioski powoda o zbadanie rachunków bankowych pozwanych nie mógł zostać uwzględniony ponieważ art. 105 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe nie upoważnia do uchylenia tajemnicy bankowej w tego rodzaju sprawach rozpoznawanych w postępowaniu cywilnym. Skoro bank nie ma obowiązku, ani nawet prawa ujawniać w takiej sytuacji określonych informacji objętych tajemnicą, to tym bardziej sąd nie ma prawa żądać ich ujawnienia.

Skoro więc pokrzywdzony spotkał się w takim miejscu z oskarżonym zależało mu na tym aby to spotkanie odbyło się w tajemnicy i nikt się o nim nie dowiedział. Pokrzywdzony zdawał sobie sprawę z tego, iż poprzez kontakt z policjantami jego preferencje seksualne zostaną ujawnione jak również przestanie być tajemnicą fakt utrzymywania przez niego kontaktów seksualnych z mężczyznami.