Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania a obniżeniem wartości nieruchomości należy rozumieć szeroko.

Legitymacja bierna pozwanego wynika zaś z art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (aktualnie: t.j. (...)Takie ograniczenie może polegać na nałożeniu na właściciela nieruchomości obowiązku znoszenia hałasu przekraczającego poziom dopuszczalny przez obowiązujące prawo. (...)Bez znaczenia dla prawdziwości powyższego rozumowania pozostaje okoliczność, że hałas lotniczy nie pojawił się w następstwie ustanowienia obszaru. (...)Nielogicznym byłoby zatem ustanawianie strefy obszaru ograniczonego użytkowania wykraczającej poza strefy Z1 i Z2, jeżeli poza tymi strefami, jak twierdzi pozwany, nie dochodzi do przekroczenia norm hałasu spowodowanego ruchem lotniczym, lub nie może do niego dochodzić.

Powód wniósł także o dopuszczenie dowodu z opinii dotyczącej uczytelnienia zdjęć lotniczych od 1970 r. do 2012 r. (...)Reasumując, stwierdzić należy, że nie doszło do naruszenia prawa procesowego w zakresie wskazywanym w apelacji powoda. Nie doszło też do naruszenia prawa materialnego. (...)Zgłoszony w apelacji wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii dotyczącej uczytelnienia zdjęć lotniczych od 1970 r. do 2012 r. nie mógł być uwzględniony bowiem dowód ten nie nosił cech nowości w rozumieniu art. 381 k.p.c.

Prawo własności tej nieruchomości uczestnicy postępowania(...)się właścicielką nieruchomości z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 roku o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. (...)Po pierwsze granica określona na mapach ma być odwzorowaniem granic istniejących na gruncie, co oznacza, iż jest ona pochodną stanu istniejącego na gruncie wskazującego zakres prawa własności, a nie tworzy ona zakres prawa własności poszczególnych nieruchomości. (...)Wnioskodawca wnosząc o przeprowadzenie rozgraniczenia nieruchomości wzdłuż linii wskazanej granicą geodezyjną nie przedstawił żadnych argumentów uzasadniających, iż wskazuje ona zasięg przysługującego mu prawa własności. (...)Ponadto z dołączonych do akt sprawy zdjęć lotniczych robionych od połowy XX wieku wynika, iż granicę miedzy nieruchomościami wyznaczała linia prosta.

Jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazali art. 129 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska, oraz art. 135 ust. 3 ustawy Prawo o ochronie środowiska /k.4 i 5/. (...)Jako jego podstawę prawną trafnie wskazali art.129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska. (...)W myśl ust.4 tego przepisu z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)(...)stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować.

Prawo ochrony środowiska , zaś pierwsze z roszczeń ewentualnych oparte jest na podstawie art. 435 § 1 k.c. w zw. z art. 322, art. 324 i art. 325 ustawy Prawo ochrony środowiska , a drugie na podstawie art. 129 ust. 2 w zw. z art. 136 ust. 3 ww. ustawy. (...)Prawo ochrony środowiska (Dz. (...)Sąd Okręgowy stwierdził, że prowadzenie legalnej działalności portu lotniczego nie stanowi deliktu cywilnego. (...)Prawo ochrony środowiska .

U, z 2016 r. poz. 23, z późn. zm.) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. (...)Twierdzenia powoda, że faktycznie nie wykonywał tej działalności nie zwalnia go od spełnienia obowiązków nałożonych przez przepisy prawa na koncesjonariuszy, w tym obowiązku sprawozdawczego wynikającego z art. 30 ust. 2 ustawy o biokomponentach i paliwach ciekłych. (...)Brak sprawozdania utrudnia Prezesowi URE wykonanie tego obowiązku, a z przepisów prawa nie wynika, że brak aktywności przedsiębiorcy jednoznaczny jest z niewykonywaniem przez niego działalności gospodarczej w danym kwartale. (...)Kwestia zmiany pełnomocnika nie jest okolicznością, która wpływałaby ujemnie na prawa strony tym bardziej, że Sąd już raz taki wniosek uwzględnił i powód miał możliwość rozważyć zmianę pełnomocnika na wcześniejszym etapie postępowania.

Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r.,(...)(...)(...)benzynami silnikowymi innymi niż benzyny lotnicze, olejami napędowymi, gazem płynnym (...) ), estrami stanowiącymi samoistne paliwo ciekłe. /k. 2 akt adm./ Przedsiębiorca był zatem producentem w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy o biokomponentach i paliwach ciekłych. (...)(...)spełnienia obowiązków nałożonych przez przepisy prawa na koncesjonariuszy, w tym obowiązku sprawozdawczego wynikającego z art. 30 ust. 2 ustawy o biokomponentach i paliwach ciekłych. (...)Brak takiego sprawozdania utrudnia Prezesowi URE wykonanie tego obowiązku, a z przepisów prawa nie wynika, że brak aktywności przedsiębiorcy jednoznaczny jest z niewykonywaniem przez niego działalności gospodarczej w danym kwartale.

Naruszenie art. 56 ust. 6 ustawy prawo energetyczne (dalej jako p.e.) poprzez jego niewłaściwą wykładnię i zastosowanie, polegające na uznaniu, że stopień szkodliwości czynu, którego dopuścił się przedsiębiorca był znaczny. (...)Punkt 1 tej koncesji precyzował, że przedmiotem działalności objętej koncesją jest działalność gospodarcza w zakresie obrotu benzynami silnikowymi innymi niż benzyny lotnicze, olejami napędowymi, olejami opałowymi oraz gazem płynnym bez wykorzystania urządzeń infrastruktury technicznej. (...)Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Zaskarżona decyzja odpowiada prawu, a podnoszone przez powoda w odwołaniu zarzuty nie mogą skutkować jej uchyleniem bądź zmianą. (...)Warto odnotować, że wydanie koncesji lub jej zmiana poprzedzona jest bowiem analizą dokonywaną przez organ regulacyjny, czy przedsiębiorca spełnia warunki określone prawem, aby prowadzić działalność koncesjonowaną w danym zakresie.