Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: zmiana stosunków spowodowana upływem czasu powoduje zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego

Pozwany jest kierowcą w transporcie międzynarodowym i po ostatnim sylwestrze wyprowadził się definitywnie od swojej rodziny. (...)Pozwany P. G. od 4 lat pracuje jako kierowca w transporcie międzynarodowym. (...)Wskazać należy, iż pozwany od kilku lat jest kierowcą w transporcie międzynarodowym, jest osobą młodą i zdrową, ma doświadczenie zawodowe i staż pracy u kilku pracodawców.

Teza orzeczenia: Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub ugody dotyczącej obowiązku alimentacyjnego

Podniosła, że powszechnie znany jest poziom wynagrodzeń kierowców w transporcie międzynarodowym, według niej wynagrodzenie kierowców w transporcie międzynarodowym oscylują w granicach 5000-8000zł miesięcznie. (...)Pozwany pozostaje w zatrudnieniu jako kierowca w transporcie międzynarodowym.

W uzasadnieniu wskazał, że strony zawarły umowę dla kierowcy międzynarodowego w ramach której pozwany wykonywał w okresie od listopada 2014 r. do grudnia 2014 r. usługi przewozu towarów. (...)(...)w Danii umowę dla kierowcy międzynarodowego. zeznania powoda, kopia umowy k.22-22v Za wykonane usługi powód miał otrzymać wynagrodzenie w kwocie 2.000 zł brutto wypłacane do dnia 25 następującego po miesiącu rozliczeniowym. (...)Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynikał, iż standardowym sposobem wynagradzania kierowców w ruch międzynarodowym było uzupełnianie dietami i ryczałtami wynagrodzeń, które były ustawione na bardzo N. poziomie i tak było również w tym przypadku.

(...)między innymi: wydane za granicą międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji(...)321 i 322), krajowe lub międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji(...)prawo jazdy określone w umowie międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska.

(...)z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) z 30.09.1957r. (...)(...)z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957r. (...)(...)z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957r.

Prowadząc swą działalność, pozwany postanowił poszerzyć zakres swych usług o transport międzynarodowy, dlatego nawiązał kontakt z firmą powoda, która mieściła się blisko jego miejsca zamieszkania. (...)Powód wskazał, iż strony działają w tym samym segmencie rynku, tj. oferują usługi w zakresie przewozu międzynarodowego towarów, przy czym korzystają wręcz z tych samych portali branżowych w celu oferowania swoich usług. (...)Przedmiotem zawartej pomiędzy stronami umowy było wykonywanie przez pozwanego na zlecenie powoda przewozu międzynarodowego towarów na określonych trasach przy pomocy środka transportu udostępnionego przez powoda za ustalonym wynagrodzeniem. (...)Na mocy tej umowy pozwany zobowiązał się do odpłatnego świadczenia usług polegających na zleceniach przewozów po sobie następujących na trasach międzynarodowych (§ 1 umowy k. 18).

Transport maszyny został zlecony przez T. S. (Włochy) (nadawca) firmie przewozowej (...) (dowód: międzynarodowy list przewozowy CMR nr (...) k. 65, tłumaczenie listu przewozowego CMR k. 66, dokument przewozowy k. 69, tłumaczenie dokumentu przewozowego k. 70). (...)W sprawie z uwagi na transgraniczny charakter współpracy stron zastosowanie mają w pierwszym rzędzie przepisy umów międzynarodowych, których stronami są Rzeczpospolita Polska i Republika Włoska. (...)Republika Włoska nie jest stroną Konwencji o przedawnieniu w międzynarodowej sprzedaży towarów sporządzonej w Nowym Y. dnia 14 czerwca 1974 r. (Dz.U. z 1997 r, Nr 45 poz. 286 i 287). (...)Konwencji Narodów Zjednoczonych o międzynarodowej sprzedaży towarów umowa sprzedaży nie wymaga do jej zawarcia lub potwierdzenia formy pisemnej i nie podlega żadnym innym wymogom co do formy.

E. Habryn, Windykacja należności z umowy międzynarodowego przewozu towarów, Komentarz praktyczny ABS nr 140865). (...)K. W. , Umowa międzynarodowego przewozu drogowego towarów na podstawie CMR. W. 2013, s. 164 ). (...)Podkreślić należy, że żaden przepis konwencji CMR nie stanowi wprost, kto jest drugą stroną umowy międzynarodowego przewozu drogowego towaru. (...)W związku z powyższym brak jest podstaw do ustalenia odpowiedzialności pozwanego na gruncie umowy międzynarodowego przewozu towarów.