Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Należy podkreślić, że w rozpoznawanej sprawie chodzi o zawarcie przez stronę powodową umów kredytu denominowanych do franka szwajcarskiego. Każdy z powodów w oświadczeniu o przystąpieniu do grupy wskazywał, że przy zawieraniu(...)sposobów przeliczanie kursów walut w kredycie walutowym oraz wprowadzaniu w błąd co do bezpieczeństwa i braku ryzyka przy zawieraniu umowy kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Prezentowane zaś w siedzibie strony pozwanej wykresy i wyliczenia nie uwzględniały kwestii wzrostu franka szwajcarskiego względem złotego, a co za tym idzie wzrostu wysokości zadłużenia. (...)Nadto pracownik banku nie wyjaśnił powodom wprost, że w czasie trwania umowy nie będą mieli oni wpływu na to z jakiego źródła strona pozwana będzie korzystać przy ustalaniu wartości franka szwajcarskiego dla obliczenia wysokości miesięcznej raty kredytu.

Jest to umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zapewniono go o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Tam przedstawiono mu ofertę dwóch kredytów: jednego w złotych i drugiego indeksowanego do franka szwajcarskiego – proponowanego przez (...) Bank SA . (...)Powód zdecydował się na zaproponowany mu kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożył wniosek kredytowy.

Na jednym ze spotkań M. B. poinformował ich, że na 200.000 zł kredytu złotowego nie mają zdolności kredytowej, natomiast w (...) Banku SA mogą zaciągnąć kredyt w tej wysokości indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu indeksowanego do waluty obcej.

Tam doradca klienta przedstawił im propozycję kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, jako najkorzystniejszą w ofercie Banku. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu indeksowanego do waluty obcej.

Kredyt został określony we frankach szwajcarskich jako kwota 160306,54 CHF a okres kredytowana to 300 miesięcy. (...)Wprawdzie powodowie spłacali i spłacają kredyt również w walucie kredytu , tj. we frankach ale na każdą ratę muszą zabezpieczyć określoną ilość złotówek odpowiednią do aktualnego kursu franka szwajcarskiego. (...)Powiązanie tej umowy z frankiem szwajcarskim wywołało efekt z powodu którego zaskarżono tę umowę . (...)Trzeba pamiętać ,że kwota kredytu w umowie określona została w frankach szwajcarskich i to stanowi stały punkt odniesienia tak co do oprocentowania rat kredytowych jak i wysokości salda w przeliczeniu na złotówki.

Powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, w związku z czym we wniosku kredytowym wpisali, że wnioskują o 50.000 CHF kredytu na 25 lat. (...)Natomiast zeznania te stanowiły wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

W konsekwencji, powód zdecydował się na kredyt indeksowany do waluty franka szwajcarskiego i złożył wniosek kredytowy. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia), wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W okresie negocjowania warunków umowy powód wiedział według jakich kryteriów przeliczany będzie kurs franka szwajcarskiego do złotego polskiego. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Umowa ta jest umową kredytu denominowanego do waluty obcej tj. do franka szwajcarskiego. Powodowie przy zawarciu umowy nie byli informowani szczegółowo o ryzyku kursowym, przedstawiono franka szwajcarskiego jako stabilną walutę. (...)Jako walutę kredytu powodowie wskazali franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Powodowie w pierwszym rzędzie domagali się ustalenia, że umowa kredytu mieszkaniowego N. - H. nr (...) 10- (...) denominowanego do franka szwajcarskiego (dalej: (...) ) zawarta w dniu 20 maja 2010 r. pomiędzy powodami K. S. i M. S. , a (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. jest nieważna.