Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pozwani odwołali się do przeliczenia równowartości kwoty franków szwajcarskich na dzień udzielenia kredytu. (...)Była to umowa o kredyt hipoteczny, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Bardzo znaczna zmiana kursu franka szwajcarskiego do złotówki nastąpiła już po zawarciu umowy kredytu i wypłacie kredytu powodowi. (...)Taka zaś zachodzi sytuacja w realiach niniejszej sprawie skoro wypłata kredytu następowała po kursie zbliżonym do 2,2 złotych za 1 franka szwajcarskiego, a w chwili obecnej kurs ten waha się pomiędzy 4,7 a 4,8 złotego za 1 franka szwajcarskiego.

Gdyby umowa kredytu nie zawiera postanowień odnoszących się do przeliczenia spłat kredytu do franka szwajcarskiego, powodowie nadpłaciliby bankowi kwotę 74 921,69 zł tytułem rat kredytu ( zaświadczenie – k. 85-90, opinia biegłego W. P. – k. 298-304 ). W 2015 roku powodowie złożyli do pozwanego wniosek o zmianę waluty spłaty kredytu na franki szwajcarskie. (...)W okresie przed, a także po zawarciu umowy, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Przedmiotowa umowa kredytu była również nieważna z innej(...)ustalania przez pozwany bank kursów franka szwajcarskiego używanych na obu etapach przeliczania (przy ustalaniu kwoty kredytu do wypłaty i wysokości rat kapitałowo odsetkowych), w szczególności do rozsądnego poziomu.

Po podjęciu decyzji o zakupie nieruchomości pozwana skontaktowała się z przedstawicielem dewelopera, który jako najkorzystniejszy sposób finansowania inwestycji przedstawił pozwanej kredyt we franku szwajcarskim. (...)Dokonując oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron. (...)Przeprowadzone postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że pozwana była zainteresowana uzyskaniem kredytu we frankach szwajcarskich, uważając go za najkorzystniejszy z punktu widzenia wysokości oprocentowania. (...)Przeciwnie – to pozwana z góry założyła, że kredyt denominowany do CHF będzie dla niej najkorzystniejszy i nie była zainteresowana uzyskaniem kredytu na innych warunkach.

Tam zaproponowano mu kredyt w złotych i kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że w dniu 22.12.2006r. zawarł (...) Bankiem (...) S.A. w G. umowę o kredyt hipoteczny denominowany do waluty franka szwajcarskiego udzielony w polskich złotych w(...)(...)Powodowi przed zawarciem przedmiotowej umowy kredytu zostały przedstawione tabele z historią kursu franka szwajcarskiego. Powód był zapewniany, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, wahania kursu franka szwajcarskiego nie przekroczą bariery 3 zł ze względu na sytuację gospodarczą Szwajcarii. (...)Powodowi nie przedstawiono symulacji, jak będzie wyglądała rata kredytu, saldo kredytu w sytuacji wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Powódka wyjaśniła, iż nie została ona poinformowana, że zmiana kursu franka szwajcarskiego będzie miała wpływ na bieżącą wysokość jej zadłużenia. (...)Uzasadniając pismo, pozwany wyjaśnił, że na dzień składania wniosku kredytowego powódka posiadała już jeden kredyt hipoteczny w pozwanym banku, był to również kredyt denominowany (...) , kredyt był udzielony we frankach szwajcarskich. (...)Bank musiał więc być gotowy by świadczyć w wykonaniu Umowy kwoty bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a jedynie na mocy dodatkowego porozumienia stron, do obrotu tego ostatecznie nie doszło. (...)Powódka uiściła na rzecz pozwanego banku kwotę 256.225,11 złotych oraz 243.993,76 franków szwajcarskich.

Z. B. spłaca kredyt bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Początkowo kredyt był spłacany w złotych polskich, a od dnia 20 lutego 2015 r. spłata następuje bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Należy zatem zauważyć, że wartość franka szwajcarskiego przyjęta została w umowie kredytu jedynie jako wskaźnik do przeliczenia poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)(...)którejkolwiek z nich władczych kompetencji do kształtowania wysokości świadczeń.

Dlatego też zaproponowano im kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.