Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt został wypłacony w PLN, powodom nie przekazano franków szwajcarskich. (...)Powód nie został poinformowany, że może dokonywać spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)W dacie zawarcia umowy nie istniały żadne obiektywne okoliczności pozwalające uznać, że nastąpi gwałtowne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego. (...)Znaczne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego nastąpiło dopiero w 2011 roku(...)w momencie zawierania spornej umowy kredytu.

Przy tej okazji pozwani podnieśli, że udzielony kredyt był w istocie swej kredytem złotowym indeksowanym jedynie frankiem szwajcarskim. (...)Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)Kredytobiorcy mieli możliwość spłaty rat kredytu we frankach i w złotówkach. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich.

A. Z. otrzymał porównanie oferty w złotówkach i we frankach szwajcarskich. Przedstawienie ograniczało się do porównania kredytów i potwierdzenia, że we frankach szwajcarskich się bardziej opłaca. (...)W odpowiedzi otrzymał wykresy ukazujące kurs franka szwajcarskiego za 10 lat wstecz, świadczące o pewności waluty szwajcarskiej. (...)Obecnie M. Z. i A. Z. spłacają kredyt w we frankach szwajcarskich.

Podczas spotkań wstępnych pracownicy Banku zapewniali powodów, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i w tym zakresie przedstawiano symulację kursu (...) przekonując do zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich. Pracownicy pozwanego Banku informowali, że kredyt zaciągnięty we frankach szwajcarskich będzie dla powodów najkorzystniejszy. (...)Powodowie zgodzili się na zaciągnięcie kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Powszechnie wiadomo, że banki zainteresowane były sprzedażą swoich produktów, w szczególności kredytów denominowanych czy indeksowanych do (...) , gdy większość klientów banków nie miała takiej samej zdolności kredytowej do uzyskania kredytu w złotym polskim, jak we franku szwajcarskim.

Poinformowano ich, że kwota kredytu w złotych zostanie przeliczona na franki szwajcarskie i że kredyt będzie spłacany w złotych Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Twierdzenia świadka posłużyły także do ustalenia, że kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie był negocjowany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka wzrostu kursu franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Powodowie byli początkowo zainteresowani kredytem w złotówkach, jednakże doradca przekonał ich do kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich podając jako główny argument korzystniejsze oprocentowanie - niższe od kredytu w złotówkach. W konsekwencji została im przedstawiona możliwość zawiązania umowy o kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Gdyby zostali poinformowani o podobnych praktykach stosowanych przez bank przy przeliczaniu kwot, z pewnością nie zdecydowaliby się na kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Ujęta została jedynie wysokość przyznanej kwoty kredytu we franku szwajcarskim która miała dopiero zostać przeliczona według dowolnie ustalonego przez bank kursu kupna na złotówki.

Poszukując najlepszej oferty trafili do placówki pozwanego i tam zaoferowano im dwa kredyty hipoteczne: złotowy i denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Dlatego zeznania te posłużyły jedynie do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umów bez zmiany ich istoty, jako umowy kredytu denominowanego do waluty obcej.

W ich wyniku małżonkowie D. zdecydowali się na kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)(...)nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do całkowitej wypłaty kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.