Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt w kwocie 250.000 zł, denominowany (waloryzowany) we franku szwajcarskim udzielony został na okres od 20 maja 2008 r. do 31 maja 2038 r., wypłacony został w okresie od 25 maja 2008 r. do 25 marca 2009 r. bezpośrednio na rzecz sprzedającego. K. P. (2) zobowiązana była do spłaty kredytu w 360 miesięcznych ratach, począwszy od 30 kwietnia 2009 r., których wysokość określona była we franku szwajcarskim. (...)Zmiana wysokości kursu franka szwajcarskiego miała wpływ na wysokość kredytu. (...)Według stanu z 12 stycznia 2017 r. do spłaty pozostało 82.731,05 franków szwajcarskich, z czego 82.718,05 franków szwajcarskich to kapitał kredytowy, a 13 franków szwajcarskich to odsetki, co według kursu sprzedaży dewiz Banku (...) S.A. we W. , wynoszącego 4,1164 zł, stanowiło kwotę 340.554,10 zł.

Zapewniał powódkę o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)Nie jest zatem możliwe przyjęcie, że kredytobiorcy spłacali nominalną wartość kredytu, bowiem wartość ta ulegała permanentnej zmianie stosownie do różnic w kursie franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Wobec tego nie ma podstaw do przyjęcia, że jest możliwa realizacja umowy przez zwrot kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.

Zgodnie z § 2 umowy Bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 350 000 zł denominowanego ( waloryzowanego ) w walucie (...) ( frank szwajcarski ) na okres 300 miesięcy, poczynając od 10.09.2007 r. do 20.09.2032 r. (...)Nie nastąpiła zmiana umowy w zakresie przewidzianym tą ustawą, tj. w odniesieniu do możliwości spłaty kredytu bezpośrednio w walucie, do której był denominowany. W trakcie realizacji przez pozwanego zaciągniętego zobowiązania, nastąpił regularny sukcesywny wzrost kursu franka szwajcarskiego, przez co rata kredytu ulegała zwiększeniu i pozwany miał coraz większe trudności z jego spłatą. (...)(...)skoro strony zawarły umowę o kredyt indeksowany do waluty obcej – franka szwajcarskiego, to wprowadzenie w miejsce postanowień dotyczących indeksacji postanowień dotyczących udzielenia kredytu w walucie polskiej, w istocie prowadziłoby do bezpodstawnej zmiany prawnego charakteru zobowiązania(...)

Kredytobiorca zobowiązany był do spłaty należności związanych z udzielonym kredytem na prowadzone przez bank konto kredytobiorcy w walucie franków szwajcarskich (§ 6 ust. 1 i 2 umowy k. 51). (...)Po pierwsze, zgodnie z treścią umowy, wysokość kredytu została wyrażona we franku szwajcarskim 79.934,04 CHF, którą to kwotę powódka zobowiązała się do wykorzystania i zwrotu wraz z odsetkami zgodnie z warunkami umowy. (...)(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Podczas wizyty w oddziale przedstawiono im propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono im także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 41-53 ).

Wśród prezentowanych ofert, był m.in. kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Trybunał, odnosząc się bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia), wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Podsumowując, zawarcie umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego było zgodne z polskim prawem(...)miał wpływu, czyli wzrost kursu franka szwajcarskiego, nie mogą być uznane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.

(...)wyrażonych w walucie obcej, 3/ do przeliczeń wysokości rat kapitałowo-odsetkowych spłacanego kredytu stosuje się kurs sprzedaży danej(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Dopiero w momencie znacznego osłabienia polskiego złotego względem franka szwajcarskiego, powód doszedł do wniosku, że klauzula indeksacyjna jest niedozwolona. (...)W latach 2007-2008 w (...) S.A. 95% klientów indywidualnych wybierało kredyty hipoteczne indeksowane do franka szwajcarskiego, których koszty (oprocentowanie) były znacznie niższe niż w przypadku kredytów złotówkowych. Standardem było, że (...) S.A. udzielał klientom zaciągającym kredyty indeksowane do franka szwajcarskiego informacji o stopach procentowych i ryzyku kursowym. (...)Faktem jest, że aktualnie na skutek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego, kwota kredytu udzielonego powodowi jest znacznie wyższa niż kapitał kredytu, który otrzymał.