Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powód samodzielnie sprawdził, jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego w okresie poprzedzającym dwa lata przed datą podpisania umowy i kurs ten był stabilny. (...)Zgodnie z postanowieniami umowy kredytu, powodowi została udostępniona jasno określona kwota kredytu wyrażona we frankach szwajcarskich. Pomiędzy stronami została zawarta umowa kredytu denominowanego w CHF, a nie kredytu złotowego indeksowanego kursem CHF. Finalne wypłacenie złotówek po ich przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowiło wyłącznie rozbieżność między walutą zobowiązania i walutą wykonania zobowiązania. (...)Należy także wskazać, że przedmiotowa umowa była kolejną umową we franku szwajcarskim zawartą przez powoda - w dacie kontraktu był stroną poprzednio zawartej umowy o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego.

Trzeba w tym miejscu dodać, że zawarte w łączącej strony umowie o kredyt postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)

W aneksie nr (...) z dnia 27.06.2008 r. do ww. umowy zmieniono numer umowy kredytu na (...) oraz przewalutowano kwotę kredytu ze złotych polskich na franki szwajcarskie. (...)Reasumując stwierdził, iż zawarta przez strony umowa, przewalutowana na franki szwajcarskie Aneksem nr (...) była ważna i wiążąca. (...)W ocenie Sądu, już samo ustalenie w aneksie nr (...) do umowy przez strony przedmiotowej umowy, zobowiązania w walucie obcej (franku szwajcarskim), pozwala wywodzić, że do łączącego je stosunku zobowiązaniowego zastosowanie znajdować mogła zasada swobody dewizowej. (...)W tej sytuacji uzasadniony jest pogląd, że intencją stron było związanie się umową kredytu w pełni opartą na walucie franka szwajcarskiego.

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 19(...)dnia 22 lutego 2020 roku do dnia 19 kwietnia 2023 roku(...)dnia 25 marca 2023 roku do dnia 19 kwietnia 2023 roku(...)9.010,71 CHF (dziewięć tysięcy dziesięć franków szwajcarskich 71/100) z ustawowymi odsetkami za(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Podczas spotkania w oddziale przedstawiono im propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiono im także symulacji obrazującej wysokość salda kredytu na wypadek znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego ( umowa kredytu k. 43-46 ).

W uzasadnieniu pozwu wskazali, że kwestionowana umowa dotyczy kredytu denominowanego w walucie szwajcarskiej (CHF), którego wypłata i spłata następować miała jednak w walucie polskiej (PLN). (...)Wskazał, że kwota kredytu została wyrażona w umowie we frankach szwajcarskich, a waluta ta nie jest miernikiem waloryzacji, lecz wyraża wartość zobowiązania pieniężnego. Finalne wypłacenie złotówek po ich przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie dopuszczalną rozbieżności między walutą zobowiązania a walutą wykonania zobowiązania. (...)(...)zadłużenia w CHF po wypłacie kredytu. 76 W ocenie Sądu eliminacja(...)cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach(...)oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. 78 Po wyeliminowaniu z umowy(...)

Teza orzeczenia: przesłanki ważności kredytu

W niniejszej sprawie kredytobiorcom nie przedstawiono innego kredytu niż we frankach szwajcarskich, przedstawiciel kredytodawcy przekonywał ich, że ten jest najkorzystniejszy. (...)Doradca kredytowy przedstawił oferty kredytowe, sugerując powodom, że kredyt we franku szwajcarskim jest najbardziej korzystny. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Wysokość kredytu określono na 99220 CHF ( franków szwajcarskich ) , zaś okres spłaty na 30 lat. (...)W okolicznościach sprawy pozwany zobowiązał się oddać do dyspozycji powódki określoną sumę złotych polskich ( równowartość 99 220 franków szwajcarskich, ustaloną przy zastosowaniu aktualnego kursu kupna franków z obowiązującej w (...) tabeli kursów dewiz ). Również świadczenie powódki ustalone zostało w złotych polskich – jako równowartość 99 220 franków szwajcarskich, ustaloną przy zastosowaniu kursu sprzedaży franków z obowiązującej w (...) , w dacie spłaty poszczególnych rat, tabeli kursów dewiz. (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich.