Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Doradca kredytowy w banku zaoferował powódce kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego. Doradca kredytowy informował powódkę, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, nie przedstawiał powódce wykresów dotyczących historycznych kursów franka szwajcarskiego ani prognoz co do przyszłych kursów franka szwajcarskiego. (...)Zawierając umowę kredytu powódka nie miała świadomości, że kurs franka szwajcarskiego może rosnąć w sposób nieograniczony. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Niedozwolone są postanowienia umowne dotyczące „indeksowania” („waloryzowania”) kredytu kursami (...) (franka szwajcarskiego), ustalanymi jednostronnie przez bank(...)ust. 3 w zakresie „waloryzacji” kredytu w walucie (...) . W ocenie powódki kredyt jej udzielony, wbrew zapisom § 2 ust. 1, nie był kredytem „denominowanym” do waluty (...) , gdyż udzielony został w kwocie wyrażonej w walucie polskiej, a nie w walucie franka szwajcarskiego. (...)W takiej sytuacji zaś, uwzględniając umowne zasady wypłaty oraz spłat przez biorących kredyt jego rat - w przeliczeniu do franka szwajcarskiego - niewątpliwym było, że takie odniesienie do obcej waluty mogło stanowić wyłącznie(...)(...)W niniejszej sprawie w okresie pomiędzy zawarciem umowy, a dniem wyrokowania, doszło do znacznego osłabienia złotego do franka szwajcarskiego.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez powodów rat. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Zapewniano o bezpieczeństwie i stabilności franka szwajcarskiego. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski ( (...) ). (...)Od 03 października 2011 roku powodowie spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Po wstępnej analizie sytuacji majątkowej powodów pracownik banku zaproponował im ofertę kredytu walutowego denominowany kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Powodom został zaoferowany produkt bankowy – kredyt hipoteczny indeksowany walutą franka szwajcarskiego. (...)Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego.

W uzasadnieniu wskazano, iż w dniu 10 kwietnia 2008r. powodowie zawarli z pozwanym umowę kredytu, na podstawie której Bank przekazał im 35.038,58 franków szwajcarskich. (...)Pozwany uznał, że samo wskazanie waluty franka szwajcarskiego przez kredytobiorców świadczy o tym, iż indeksacja kredytu stanowiła przedmiot indywidualnych uzgodnień między stronami. (...)Powodom nie wytłumaczono, jak będzie wyglądał mechanizm przeliczenia franków szwajcarskich na złotówki oraz po jakim kurskie będzie on dokonywany. (...)Jako konsumenci, a zatem słabsza strona obrotu gospodarczego polegali na zaufaniu pracowników banku, którzy zapewniali ich o korzyści wyboru kredytu waloryzowanego do waluty obcej (...) , jak również o stabilności kursu franka szwajcarskiego.

Trzeba w tym miejscu dodać, że zawarte w łączącej strony umowie o kredyt postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia. (...)Po wyeliminowaniu postanowień o denominacji kredytu, w tym postanowień o sposobie przeliczania kwoty kredytu wyrażonej we frankach szwajcarskich na złote polskie, a następnie salda kredytu wyrażonego we frankach szwajcarskich na złote polskie celem ustalenia(...)