Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Według stanu na lipiec 2020 r., przyjmując wykładnię umowy prezentowaną przez pozwany bank oraz średni kurs franka szwajcarskiego w NBP z lipca 2020 r., kwota kapitału pozostałego powódce do spłaty wynosi ok. 200 tyś zł (ok. 50 tyś. (...)Wybrała kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, ponieważ doradca finansowy wskazał jej, że ta oferta jest najlepsza. (...)(...)8 lat pracowała na stanowisku do spraw kadr. ( zeznania powódki – k. 887v-888v. zaświadczenie – k. 122v-125v., umowa o kredyt hipoteczny - k. 106-110) W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był waloryzowany.

Kwota kredytu została określona umowie na 248 388,18 franków szwajcarskich. (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Analiza wykresu historycznego kursu franka szwajcarskiego pozwala na niewątpliwe stwierdzenie dwóch okoliczności. Po pierwsze w lutym 2004 r. kurs franka szwajcarskiego osiągał najwyższy dotychczasowy poziom w historii (ok. 3,11 zł).

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski ( (...) ). (...)Jako rozwiązanie problemu pracownik banku przedstawił powodom ofertę kredytu walutowego denominowany kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Nie przedstawiono im także historycznych kursów franka szwajcarskiego z ostatnich lat względem złotówki lub dolara amerykańskiego ani też żadnych symulacji wskazujących na to, jak będzie kształtować się wysokość kapitału kredytu i rat w sytuacji znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Ponieważ „bank pożyczył franki szwajcarskie”, a strona pozwana „miała harmonogram przecież nie w złotówkach, tylko we frankach szwajcarskich”, to zgodnie z zasadą nominalizmu „we frankach szwajcarskich miała być dokonana spłata”. (...)Spłacając kredyt od 2004 r. do 2013 r. pozwani korzystali na tym, że „pożyczyli we frankach szwajcarskich. (...)(...)stanowisko Sądu I instancji odnośnie do zawarcia przez strony umowy kredytu walutowego, bo tak, jak się(...)zaskarżonego wyroku, że „bank pożyczył franki szwajcarskie”, a strona pozwana „miała(...)(...)Z przyczyn wskazanych powyższej nie było zatem podstaw do dochodzenia przez bank od pozwanych na podstawie umowy kredytu zapłaty we frankach szwajcarskich (CHF).

Podano, że skoro wskazana w umowie kwota kredytu we frankach szwajcarskich nie odpowiadała kwocie udostępnionej kredytobiorcom, to zostali oni obowiązani do zwrotu sumy oderwanej o rzeczywiście uruchomionego kredytu, co uniemożliwia uznanie umowy za ważny kredyt. (...)Powodowie nie zostali w odpowiedni sposób poinformowani jak w pozwanym Banku był ustalany kurs wymiany waluty franka szwajcarskiego, a także na czym polega mechanizm indeksacji kredytu. (...)Jako konsumenci, a zatem słabsza strona obrotu gospodarczego polegali na zaufaniu pracowników banku, którzy zapewniali ich o korzystności wyboru kredytu waloryzowanego do waluty obcej (...) , jak również o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Za wystarczające pouczenie w tym zakresie nie sposób także traktować informacji, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny i może wzrosnąć nieznacznie.

Pozwany podniósł, że kwota kredytu została wyrażona w umowie we frankach szwajcarskich. Finalne wypłacenie złotówek po przewalutowaniu z franków szwajcarskich stanowi wyłącznie dopuszczalną rozbieżność między walutą zobowiązania. (...)Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (tj. (...) ). (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

W ten sposób strona pozwana przyznała sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, poprzez wyznaczenie kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Zawarte w łączącej strony umowie o kredytu postanowienia umowne dotyczące dokonywania przeliczenia (przewalutowania) kwoty udzielonego kredytu na walutę obcą (franka szwajcarskiego) należy zakwalifikować jako element klauzuli waloryzacyjnej w rozumieniu art. 358 1 § 2 k.c. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Dowolnie bowiem ustalał kurs waluty, od którego zależała wysokość każdej raty kredytu, która wynikała z przemnożenia pewnej sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich przez ustalony kurs waluty wskazany w tabeli.

Teza orzeczenia: przesłanki ważności umowy kredytowej

Na dzień zawarcia umowy, waluta franka szwajcarskiego historycznie nie odnotowywała znacznych zmian. (...)Kredyt spłacany był w złotych (po 2012 r. również we frankach szwajcarskich). (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia danej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.